Law No. 2121/1993 on Copyright, Related rights and Cultural Matters (as amended up to Law No. 3905/2010), Greece, WIPO Lex

Main text(s)

Greek Νόμος 2121/1993, Πνευματική Ιδιοκτησία, Συγγενικά Δικαιώματα και Πολιτιστικά Θέματα (επικαιροποιημένος μέχρι και τον ν. 3905/2010))

English Law No. 2121/1993 on Copyright, Related rights and Cultural Matters (as amended up to Law No. 3905/2010)

Νόμος 2121/1993, Πνευματική Ιδιοκτησία, Συγγενικά Δικαιώματα και Πολιτιστικά Θέματα (επικαιροποιημένος μέχρι και τον ν. 3905/2010))

Νόμος 2121/1993

Πνευματική Ιδιοκτησία, Συγγενικά Δικαιώματα και

Πολιτιστικά Θέματα.

ΦΕΚ Α 25 1993

Θέση σε ισχύ : 04.03.1993

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ.....................................................................................6

Άρθρο 2: Αντικείμενο του δικαιώματος ..........................................................................................6

Άρθρο 3: Το περιουσιακό δικαίωμα ............................................................................................... 8

Άρθρο 4: Το ηθικό δικαίωμα .......................................................................................................... 9

Άρθρο 5: Δικαίωμα παρακολούθησης .......................................................................................... 11

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ..............13

Άρθρο 6: Αρχικός δικαιούχος....................................................................................................... 13

Άρθρο 7: Έργα συνεργασίας, συλλογικά και σύνθετα ................................................................. 13

Άρθρο 8: Έργα μισθωτών ............................................................................................................. 14

Άρθρο 9: Οπτικοακουστικά έργα ................................................................................................. 14

Άρθρο 10: Τεκμήρια ..................................................................................................................... 14

Άρθρο 11: Αρχικοί δικαιούχοι κατά πλάσμα................................................................................ 15

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ: ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΑΣΚΗΣΗ..............................16

Άρθρο 12: Μεταβίβαση ................................................................................................................ 16

Άρθρο 13: Συμβάσεις και άδειες εκμετάλλευσης......................................................................... 16

Άρθρο 14: Τύπος των δικαιοπραξιών ........................................................................................... 17

Άρθρο 15: Έκταση της μεταβίβασης και των συμβάσεων και αδειών εκμετάλλευσης ............... 17

Άρθρο 16: Συναίνεση του δημιουργού ως άσκηση ηθικού δικαιώματος ..................................... 18

Άρθρο 17: Μεταβίβαση του υλικού φορέα................................................................................... 18

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ .....19

Άρθρο 18: Αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση .............................................................................. 19

Άρθρο 19: Παράθεση αποσπασμάτων .......................................................................................... 22

Άρθρο 20: Σχολικά βιβλία και ανθολογίες ................................................................................... 23

Άρθρο 21: Αναπαραγωγή για διδασκαλία .................................................................................... 23

Άρθρο 22: Αναπαραγωγή από βιβλιοθήκες και αρχεία ................................................................ 24

Άρθρο 23: Αναπαραγωγή κινηματογραφικών έργων ................................................................... 24

Άρθρο 24: Αναπαραγωγή για σκοπούς δικαστικούς ή διοικητικούς............................................ 24

Άρθρο 25: Χρήση για λόγους ενημέρωσης .................................................................................. 25

Άρθρο 26: Χρήση εικόνων με έργα σε δημόσιους χώρους .......................................................... 25

Άρθρο 27: Δημόσια παράσταση ή εκτέλεση σε ειδικές περιστάσεις ........................................... 25

Άρθρο 28: Έκθεση και αναπαραγωγή εικαστικών έργων ............................................................ 26

Άρθρο 28Α: Αναπαραγωγή προς όφελος τυφλών και κωφαλάλων ............................................. 26

Άρθρο 28Β: Εξαίρεση από το δικαίωμα αναπαραγωγής .............................................................. 27

Άρθρο 28Γ: Ρήτρα γενικής εφαρμογής επί των περιορισμών ...................................................... 27

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ: ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ...................................................28

Άρθρο 29: Η διάρκεια γενικώς ..................................................................................................... 28

Άρθρο 30: Έργα συνεργασίας....................................................................................................... 28

Άρθρο 31: Ειδική έναρξη της διάρκειας....................................................................................... 28

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ: ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΔΕΙΕΣ

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ..................................................................................................................30

Άρθρο 32: Ποσοστιαία αμοιβή ..................................................................................................... 30

Άρθρο 33: Ρυθμίσεις για τη σύμβαση έντυπης έκδοσης και δικαιώματα μεταφραστή................ 31

Άρθρο 34: Ρυθμίσεις για τη σύμβαση οπτικοακουστικής παραγωγής ......................................... 32

Άρθρο 35: Ρυθμίσεις για τη ραδιοφωνική και τηλεοπτική μετάδοση .......................................... 33

Άρθρο 36: Αμοιβή για θεατρική παράσταση................................................................................ 35

Άρθρο 37: Εκτέλεση μουσικής σε κινηματογράφους................................................................... 35

Άρθρο 38: Δικαιώματα φωτογράφων ........................................................................................... 36

Άρθρο 39: Ακυρότητα αντίθετων συμφωνιών.............................................................................. 37

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ: ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ "ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟΥ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ ΒΑΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ" .........................................................................38

Άρθρο 40: Έργα μισθωτών ........................................................................................................... 38

Άρθρο 41: Εξάντληση δικαιώματος ............................................................................................. 38

Άρθρο 42: Περιορισμοί................................................................................................................. 38

Άρθρο 43: Αποσυμπίληση ............................................................................................................ 39

Άρθρο 44 Παραλείπεται ως μη ισχύον ....................................................................................... 40

Άρθρο 45: Ισχύς άλλων διατάξεων και συμφωνιών ..................................................................... 40

Άρθρο 45Α: Δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων .............................. 41

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ: ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ............................................................44

Άρθρο 46: Άδεια από ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες....................................................... 44

Άρθρο 47: Άδεια από παραγωγούς υλικών φορέων ..................................................................... 46

Άρθρο 48: Άδεια από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς............................................................... 47

Άρθρο 49: Δικαίωμα εύλογης αμοιβής ......................................................................................... 48

Άρθρο 50: Ηθικό δικαίωμα........................................................................................................... 50

Άρθρο 51: Δικαιώματα εκδοτών................................................................................................... 51

Άρθρο 51Α: Προστασία προηγουμένως αδημοσίευτων έργων .................................................... 51

Άρθρο 52: Τύπος άδειας, περιορισμοί και διάρκεια δικαιωμάτων καθώς και η ρύθμιση άλλων

θεμάτων......................................................................................................................................... 51

Άρθρο 53: Προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας ................................................................... 53

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ: ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ...............................53

Άρθρο 54: Ανάθεση διαχείρισης .................................................................................................. 53

Άρθρο 55: Αρμοδιότητες των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης ........................................... 57

Άρθρο 56: Σχέσεις με τους χρήστες ............................................................................................. 59

Άρθρο 57: Σχέσεις με τους δημιουργούς ...................................................................................... 60

Άρθρο 58: Εφαρμογή στα συγγενικά δικαιώματα ........................................................................ 62

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ: ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΤΟΥ

ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ..........................................................................................................................63

Άρθρο 59: Επιβολή και τήρηση προδιαγραφών ........................................................................... 63

Άρθρο 60: Επιβολή χρήσης συστημάτων ελέγχου ....................................................................... 63

Άρθρο 61: Ένδειξη ελέγχου.......................................................................................................... 63

Άρθρο 62: Απαγόρευση αποκωδικοποίησης ................................................................................ 64

Άρθρο 63: Παρεμπόδιση της προσβολής ή της εξακολούθησής της ........................................... 64

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ: ΈΝΝΟΜΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ...........................................................66

Άρθρο 63Α: Απόδειξη .................................................................................................................. 66

Άρθρο 63Β: Δικαστικά έξοδα....................................................................................................... 67

Άρθρο 64: Ασφαλιστικά μέτρα και συντηρητική απόδειξη ......................................................... 68

Άρθρο 64Α: Ασφαλιστικά μέτρα.................................................................................................. 69

Άρθρο 65: Αστικές κυρώσεις ....................................................................................................... 70

Άρθρο 65Α: Διοικητικές κυρώσεις............................................................................................... 71

Άρθρο 66: Ποινικές κυρώσεις ...................................................................................................... 72

Άρθρο 66Α: Τεχνολογικά μέτρα................................................................................................... 76

Άρθρο 66Β: Πληροφορίες για το καθεστώς των δικαιωμάτων .................................................... 77

Άρθρο 66Γ: Δημοσιότητα αποφάσεων ......................................................................................... 78

Άρθρο 66Δ: Κώδικες δεοντολογίας και ανταλλαγή πληροφοριών ............................................. 78

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ: ΤΕΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ......................80

Άρθρο 67: Εφαρμοστέο δίκαιο ..................................................................................................... 80

Άρθρο 68: Μη αναδρομικότητα του νόμου .................................................................................. 80

Άρθρο 68Α: Διαχρονικό Δίκαιο ................................................................................................... 81

Άρθρο 69: Σύσταση Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας ....................................................... 82

Άρθρο 70: Οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν............................................... 83

Άρθρο 71: Εφαρμογή Κοινοτικών Οδηγιών................................................................................. 84

Άρθρο 72: Κατάργηση διατάξεων και ρύθμιση άλλων θεμάτων ................................................. 85

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ................................................................................................................................87

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ .......................................................86

Άρθρο 77: Έναρξη ισχύος ............................................................................................................ 86

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ

Άρθρο 1

Πνευματική ιδιοκτησία

1. Οι πνευματικοί δημιουργοί, με τη δημιουργία του έργου, αποκτούν πάνω σ' αυτό

πνευματική ιδιοκτησία, που περιλαμβάνει, ως αποκλειστικά και απόλυτα δικαιώματα, το

δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου (περιουσιακό δικαίωμα) και το δικαίωμα της

προστασίας του προσωπικού τους δεσμού προς αυτό (ηθικό δικαίωμα).

2. Τα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνουν τις εξουσίες, που προβλέπονται στα άρθρα 3 και 4 του

παρόντος νόμου.

Άρθρο 2

Αντικείμενο του δικαιώματος

1. Ως έργο νοείται κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου, τέχνης ή επιστήμης, που

εκφράζεται με οποιαδήποτε μορφή, ιδίως τα γραπτά ή προφορικά κείμενα, οι μουσικές

συνθέσεις, με κείμενο ή χωρίς, τα θεατρικά έργα, με μουσική ή χωρίς, οι χορογραφίες και οι

παντομίμες, τα οπτικοακουστικά έργα, τα έργα των εικαστικών τεχνών, στα οποία

περιλαμβάνονται τα σχέδια, τα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, τα χαρακτικά έργα και οι

λιθογραφίες, τα αρχιτεκτονικά έργα, οι φωτογραφίες, τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών, οι

εικονογραφήσεις, οι χάρτες, τα τρισδιάστατα έργα που αναφέρονται στη γεωγραφία, την

τοπογραφία, την αρχιτεκτονική ή την επιστήμη.

2. Νοούνται επίσης ως έργα οι μεταφράσεις, οι διασκευές, οι προσαρμογές και οι άλλες

μετατροπές έργων ή εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης, καθώς και οι συλλογές έργων ή

συλλογές εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης ή απλών γεγονότων και στοιχείων, όπως οι

εγκυκλοπαίδειες και οι ανθολογίες (παραλείπονται λέξεις) εφόσον η επιλογή ή η διευθέτηση

του περιεχομένου τους είναι πρωτότυπη. Η προστασία των έργων της παρούσας παραγράφου

γίνεται με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων στα προϋπάρχοντα έργα, που χρησιμοποιήθηκαν

ως αντικείμενο των μετατροπών ή των συλλογών.

2.α. Αντικείμενο προστασίας είναι και οι βάσεις δεδομένων οι οποίες λόγω της επιλογής ή

διευθέτησης του περιεχομένου τους αποτελούν πνευματικά δημιουργήματα. Η προστασία αυτή

δεν εκτείνεται στο περιεχόμενο των βάσεων δεδομένων και δεν θίγει κανένα από τα

δικαιώματα που υφίστανται στο περιεχόμενο αυτό. Ως βάση δεδομένων νοείται η συλλογή

έργων, δεδομένων ή άλλων ανεξάρτητων στοιχείων, διευθετημένων κατά συστηματικό ή

μεθοδικό τρόπο και ατομικώς προσιτών με ηλεκτρονικά μέσα ή με άλλο τρόπο (άρθρα 3 και 1

παρ. 2 Οδηγίας 96/9).

3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του κεφαλαίου 7 του παρόντος νόμου, θεωρούνται ως

έργα λόγου προστατευόμενα κατά τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας τα προγράμματα

ηλεκτρονικών υπολογιστών και το προπαρασκευαστικό υλικό του σχεδιασμού τους. Η

προστασία παρέχεται σε κάθε μορφή έκφρασης ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Οι ιδέες και οι αρχές στις οποίες βασίζεται οποιοδήποτε στοιχείο προγράμματος ηλεκτρονικού

υπολογιστή, περιλαμβανομένων και εκείνων στις οποίες βασίζονται τα συστήματα

διασύνδεσής του, δεν προστατεύονται κατά τον παρόντα νόμο. Ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού

υπολογιστή θεωρείται πρωτότυπο εφόσον είναι προσωπικό πνευματικό δημιούργημα του

δημιουργού του.

4. Η προστασία του παρόντος νόμου είναι ανεξάρτητη από την αξία και τον προορισμό του

έργου, καθώς και από το γεγονός ότι το έργο προστατεύεται ενδεχομένως και από άλλες

διατάξεις.

5. Η προστασία του παρόντος νόμου δεν εκτείνεται σε επίσημα κείμενα με τα οποία

εκφράζεται η άσκηση πολιτειακής αρμοδιότητας και ιδίως σε νομοθετικά, διοικητικά ή

δικαστικά κείμενα, καθώς και στις εκφράσεις της λαϊκής παράδοσης, στις ειδήσεις και στα

απλά γεγονότα ή στοιχεία.

Άρθρο 3

Το περιουσιακό δικαίωμα

1. Το περιουσιακό δικαίωμα δίνει στους δημιουργούς ιδίως την εξουσία (δικαίωμα) να

επιτρέπουν ή να απαγορεύουν:

α) Την εγγραφή και την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή των έργων τους

με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει.

β) Τη μετάφραση των έργων τους.

γ) Τη διασκευή, την προσαρμογή ή άλλες μετατροπές των έργων τους.

δ) Όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα (αντίγραφα) των έργων τους, τη διανομή τους στο

κοινό με οποιαδήποτε μορφή μέσω πώλησης ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής

εντός της Κοινότητας αναλώνεται μόνο εάν η πρώτη πώληση ή η με οποιονδήποτε άλλο τρόπο

πρώτη μεταβίβαση της κυριότητας του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων εντός της Κοινότητας

πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του.

ε) Την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό, όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα των

έργων τους. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη

διανομής του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων. Τα δικαιώματα αυτά δεν εφαρμόζονται σε σχέση

με τα έργα αρχιτεκτονικής και τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών. Η εκμίσθωση και ο

δημόσιος δανεισμός νοούνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην οδηγία 92/100 του Συμβουλίου

της 19ης Νοεμβρίου 1992 (ΕΕΕΚ αριθμ. L 346/61 - 27.11.1992).

στ) Τη δημόσια εκτέλεση των έργων τους.

ζ) Τη μετάδοση ή αναμετάδοση των έργων τους στο κοινό με τη ραδιοφωνία και την

τηλεόραση, με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με καλώδια ή με άλλους υλικούς αγωγούς ή με

οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την επιφάνεια της γης ή μέσω δορυφόρων.

η) Την παρουσίαση στο κοινό των έργων τους, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως ή με οποιονδήποτε

άλλο τρόπο, καθώς και να καθιστούν προσιτά τα έργα τους στο κοινό κατά τρόπο ώστε

οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στα έργα αυτά, όπου και όταν επιλέγει ο ίδιος. Τα δικαιώματα

αυτά δεν αναλώνονται με οποιαδήποτε πράξη παρουσίασης στο κοινό με την έννοια της

παρούσας ρύθμισης.

θ) Την εισαγωγή αντιτύπων των έργων τους που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη

συναίνεση του δημιουργού ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από χώρες εκτός της

Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής αντιτύπων στην Ελλάδα είχε

συμβατικά διατηρηθεί από τον δημιουργό (άρθρα 2, 3 παρ. 1 και 3, 4 Οδηγίας 2001/29 ΕΕΕΚ

αριθμ. L. 167/10 - 22.6.2001).

2. Δημόσια θεωρείται κάθε χρήση ή εκτέλεση ή παρουσίαση του έργου, που κάνει το έργο

προσιτό σε κύκλο προσώπων ευρύτερο από το στενό κύκλο της οικογένειας και το άμεσο

κοινωνικό περιβάλλον, ανεξαρτήτως από το αν τα πρόσωπα αυτού του ευρύτερου κύκλου

βρίσκονται στον ίδιο ή σε διαφορετικούς χώρους.

3. Ο δημιουργός βάσης δεδομένων έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει ή να

απαγορεύει: α) την προσωρινή ή διαρκή αναπαραγωγή της βάσης δεδομένων με κάθε μέσο και

μορφή, εν όλω ή εν μέρει, β) τη μετάφραση, προσαρμογή, διευθέτηση και οποιαδήποτε άλλη

μετατροπή της βάσης δεδομένων, γ) οποιαδήποτε μορφή διανομής της βάσης δεδομένων ή

αντιγράφων της στο κοινό. Η πρώτη πώληση αντιγράφου της βάσης δεδομένων στην

Κοινότητα από το δικαιούχο, ή με τη συγκατάθεσή του, συνεπάγεται ανάλωση του

δικαιώματος μεταπώλησης του εν λόγω αντιγράφου στην Κοινότητα, δ) οποιαδήποτε

ανακοίνωση, επίδειξη ή παρουσίαση της βάσης δεδομένων στο κοινό, ε) οποιαδήποτε

αναπαραγωγή, διανομή, ανακοίνωση, επίδειξη ή παρουσίαση στο κοινό των αποτελεσμάτων

των πράξεων που αναφέρονται στο στοιχείο β'. Ο νόμιμος χρήστης βάσης δεδομένων ή

αντιγράφων της μπορεί να εκτελέσει χωρίς άδεια του δημιουργού, οποιαδήποτε από τις

παραπάνω πράξεις οι οποίες είναι αναγκαίες για την πρόσβαση στο περιεχόμενο της βάσης

δεδομένων και την κανονική χρησιμοποίησή της. Στο μέτρο που ο νόμιμος χρήστης δικαιούται

να χρησιμοποιεί τμήμα μόνο της βάσης δεδομένων, η προηγούμενη διάταξη εφαρμόζεται μόνο

για το τμήμα αυτό. Συμφωνίες αντίθετες προς τις ρυθμίσεις των δύο αμέσως προηγούμενων

εδαφίων είναι άκυρες (άρθρα 5, 6 παρ. 1 και 15 Οδηγίας 96/9).

4. Αναπαραγωγή ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων για ιδιωτικούς σκοπούς δεν επιτρέπεται.

Άρθρο 4

Το ηθικό δικαίωμα

1. Το ηθικό δικαίωμα δίνει στο δημιουργό ιδίως τις εξουσίες:

α) της απόφασης για το χρόνο, τον τόπο και τον τρόπο κατά τους οποίους το έργο θα γίνει

προσιτό στο κοινό (δημοσίευση),

β) της αναγνώρισης της πατρότητάς του πάνω στο έργο και ειδικότερα την εξουσία να απαιτεί,

στο μέτρο του δυνατού, τη μνεία του ονόματός του στα αντίτυπα του έργου του και σε κάθε

δημόσια χρήση του έργου του ή, αντίθετα, να κρατάει την ανωνυμία του ή να χρησιμοποιεί

ψευδώνυμο,

γ) της απαγόρευσης κάθε παραμόρφωσης, περικοπής ή άλλης τροποποίησης του έργου του,

καθώς και κάθε προσβολής του δημιουργού οφειλομένης στις συνθήκες παρουσίασης του

έργου στο κοινό,

δ) της προσπέλασης στο έργο του, έστω και αν το περιουσιακό δικαίωμα στο έργο ή η

κυριότητα στον υλικό φορέα του έργου ανήκει σε άλλον, οπότε η προσπέλαση πρέπει να

πραγματοποιείται κατά τρόπο που προκαλεί τη μικρότερη δυνατή ενόχληση στο δικαιούχο,

ε) προκειμένου περί έργων λόγου ή επιστήμης, της υπαναχώρησης από συμβάσεις

μεταβίβασης του περιουσιακού δικαιώματος ή εκμετάλλευσής του ή άδειας εκμετάλλευσής

του εφόσον αυτό είναι αναγκαίο για την προστασία της προσωπικότητάς του εξαιτίας

μεταβολής στις πεποιθήσεις του ή στις περιστάσεις και με καταβολή αποζημίωσης στον

αντισυμβαλλόμενο για τη θετική του ζημία.

2. Στην τελευταία περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου, η υπαναχώρηση ενεργεί μετά

την καταβολή της αποζημίωσης. Αν, μετά την υπαναχώρηση, ο δημιουργός αποφασίσει και

πάλι να προβεί σε μεταβίβαση ή εκμετάλλευση του έργου ή έργου παραπλήσιου, οφείλει κατά

προτεραιότητα να προσφέρει στον παλαιό αντισυμβαλλόμενό του τη δυνατότητα να

ανακαταρτίσει την παλαιά σύμβαση με όρους όμοιους ή ανάλογους προς εκείνους που ίσχυαν

κατά το χρόνο της υπαναχώρησης.

3. Το ηθικό δικαίωμα είναι ανεξάρτητο από το περιουσιακό δικαίωμα και παραμένει στο

δημιουργό ακόμα και μετά τη μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος.

_________________________________________________________________________

Άρθρο 5

Δικαίωμα παρακολούθησης

1. Ο δημιουργός του πρωτοτύπου έργου τέχνης έχει δικαίωμα παρακολούθησης που είναι το

ανεκχώρητο και αναπαλλοτρίωτο μεταξύ ζώντων δικαίωμα είσπραξης ενός ποσοστού επί του

τιμήματος κάθε μεταπώλησης του εν λόγω έργου μετά την πρώτη μεταβίβασή του από το

δημιουργό ή για λογαριασμό του. Παραίτηση από το δικαίωμα παρακολούθησης δεν χωρεί. Το

δικαίωμα αυτό ισχύει αποκλειστικά σε κάθε μεταπώληση στην οποία συμμετέχουν, ως

πωλητές, αγοραστές ή ενδιάμεσοι, επαγγελματίες της αγοράς έργων τέχνης, όπως οίκοι

δημοπρασιών, γκαλερί έργων τέχνης και γενικά οποιοσδήποτε έμπορος έργων τέχνης. Το

ποσοστό αυτό καταβάλλεται από τον πωλητή. Όταν συμπράττει και ενδιάμεσος επαγγελματίας

της αγοράς έργων τέχνης, η ευθύνη για την καταβολή του ποσοστού βαρύνει αυτόν και τον

πωλητή εις ολόκληρον (άρθρο 1 παράγραφοι 1, 2 και 4 της Οδηγίας 2001/84).

2. Ως πρωτότυπα έργα τέχνης νοούνται τα έργα εικαστικών τεχνών, όπως οι πίνακες, τα κολάζ,

τα έργα ζωγραφικής, τα σχέδια, οι εικόνες χαρακτικής, χαλκογραφίες και λιθογραφίες, τα

γλυπτά, τα εργόχειρα χαλιά τοίχου (ταπισερί), τα κεραμικά και έργα υαλουργίας και οι

φωτογραφίες, εφόσον τα έργα αυτά έχουν δημιουργηθεί εξ ολοκλήρου από τον δημιουργό ή

πρόκειται για αντίτυπα που θεωρούνται ως πρωτότυπα έργα τέχνης.

Τα αντίτυπα έργων τέχνης, τα οποία έχουν δημιουργηθεί ή παραχθεί σε περιορισμένο αριθμό

από τον ίδιο τον δημιουργό ή υπό την ευθύνη του, θεωρούνται ως «πρωτότυπα έργα τέχνης»

για την εφαρμογή του δικαιώματος παρακολούθησης. Κατά κανόνα τα αντίτυπα αυτά πρέπει

να είναι αριθμημένα, να έχουν υπογραφεί ή να έχουν κατ’ άλλο τρόπο εγκριθεί από τον

δημιουργό (άρθρο 2 της Οδηγίας 2001/84).

3. Το ποσοστό που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ορίζεται βάσει των ακόλουθων

συντελεστών:

α) 5% για το τμήμα της τιμής πώλησης έως 50.000,00 ευρώ.

β) 3% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 50.000,01 έως 200.000,00 ευρώ.

γ) 1% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 200.000,01 έως 350.000,00 ευρώ.

δ) 0,5% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 350.000,01 έως 500.000,00 ευρώ.

ε) 0,25% για το τμήμα της τιμής πώλησης που υπερβαίνει τα 500.000,00 ευρώ.

Το συνολικό ποσοστό δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 12.500,00 ευρώ (άρθρα 3 και 4

της Οδηγίας 2001/84).

4. Οι τιμές πώλησης που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο νοούνται προ φόρων

(άρθρο 5 της Οδηγίας 2001/84).

5. Το παραπάνω ποσοστό καταβάλλεται στον δημιουργό και μετά το θάνατό του στους

κληρονόμους ή άλλους αιτία θανάτου δικαιοδόχους του.

6. Η διαχείριση και προστασία του δικαιώματος παρακολούθησης μπορεί να ανατεθεί σε

οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν με απόφαση του Υπουργείου

Πολιτισμού, για την κατηγορία των έργων τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 2 (άρθρο 6

της Οδηγίας 2001/84).

7. Επί τριετία μετά τη μεταπώληση, οι δικαιούχοι και οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης

μπορούν να απαιτούν από οποιονδήποτε επαγγελματία της αγοράς έργων τέχνης που

μνημονεύεται στην παράγραφο 1, κάθε πληροφορία απαραίτητη για την καταβολή του

ποσοστού που οφείλεται επί της μεταπώλησης. Το δικαίωμα συλλογής πληροφοριών έχει και

το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (άρθρο 9 της Οδηγίας 2001/84).

8. Η διάρκεια προστασίας του δικαιώματος παρακολούθησης είναι αντίστοιχη με εκείνη που

προβλέπεται στα άρθρα 29, 30, 31 παράγραφοι 1 και 2 του νόμου αυτού (άρθρο 8 παράγραφος

1 της Οδηγίας 2001/84).

9. Οι δημιουργοί που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών και οι δικαιοδόχοι τους απολαύουν του

δικαιώματος παρακολούθησης, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, εφόσον η νομοθεσία της

χώρας της ιθαγένειας του δημιουργού ή του δικαιοδόχου του προστατεύει το δικαίωμα

παρακολούθησης στη συγκεκριμένη χώρα υπέρ των Ελλήνων δημιουργών ή δημιουργών από

άλλα κράτη − μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και υπέρ των δικαιοδόχων τους. Το

δικαίωμα παρακολούθησης εφαρμόζεται και για τους δημιουργούς που δεν είναι υπήκοοι

κράτους − μέλους, αλλά έχουν τη συνήθη διαμονή τους στην Ελλάδα (άρθρο 7 παράγραφοι 1

και 3 της Οδηγίας 2001/84).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

Άρθρο 6

Αρχικός δικαιούχος

1. Ο δημιουργός ενός έργου είναι ο αρχικός δικαιούχος του περιουσιακού και του ηθικού

δικαιώματος επί του έργου.

2. Τα δικαιώματα αποκτώνται πρωτογενώς χωρίς διατυπώσεις.

Άρθρο 7

Έργα συνεργασίας, συλλογικά και σύνθετα

1. Έργα συνεργασίας θεωρούνται όσα έχουν δημιουργηθεί με την άμεση σύμπραξη δύο ή

περισσοτέρων δημιουργών. Οι δημιουργοί ενός έργου, που είναι προϊόν συνεργασίας, είναι οι

αρχικοί συνδικαιούχοι του περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος επί του έργου. Αν δεν

συμφωνήθηκε αλλιώς, το δικαίωμα ανήκει κατά ίσα μέρη στους συνδημιουργούς.

2. Συλλογικά έργα θεωρούνται όσα έχουν δημιουργηθεί με τις αυτοτελείς συμβολές

περισσοτέρων δημιουργών κάτω από την πνευματική διεύθυνση και το συντονισμό ενός

φυσικού προσώπου. Το φυσικό αυτό πρόσωπο είναι ο αρχικός δικαιούχος του περιουσιακού

και του ηθικού δικαιώματος επί του συλλογικού έργου. Οι δημιουργοί των επιμέρους

συμβολών είναι αρχικοί δικαιούχοι του περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος επί των

συμβολών τους, εφόσον αυτές είναι δεκτικές χωριστής εκμετάλλευσης.

3. Όταν ένα έργο είναι σύνθετο, απαρτιζόμενο από τμήματα που έχουν δημιουργηθεί χωριστά,

οι δημιουργοί των τμημάτων επί του συνθέτου έργου και αποκλειστικοί αρχικοί δικαιούχοι

των δικαιωμάτων του τμήματος, που δημιούργησε ο καθένας εφόσον αυτό είναι δεκτικό

χωριστής εκμετάλλευσης

Άρθρο 8

Έργα μισθωτών

Επί έργων που δημιουργήθηκαν από μισθωτούς σε εκτέλεση σύμβασης εργασίας, αρχικός

δικαιούχος του περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος είναι ο δημιουργός. Αν δεν υπάρχει

αντίθετη συμφωνία, στον εργοδότη μεταβιβάζονται αυτοδικαίως εκείνες μόνο οι εξουσίες από

το περιουσιακό δικαίωμα, που είναι αναγκαίες για την εκπλήρωση του σκοπού της σύμβασης.

Το περιουσιακό δικαίωμα επί των έργων που δημιουργήθηκαν από τους απασχολούμενους με

οποιαδήποτε σχέση εργασίας στο Δημόσιο ή Ν.Π.Δ.Δ., σε εκτέλεση του υπηρεσιακού τους

καθήκοντος μεταβιβάζεται αυτοδικαίως στον εργοδότη, εκτός αν υπάρχει αντίθετη συμφωνία.

Άρθρο 9

Οπτικοακουστικά έργα

Ως δημιουργός ενός οπτικοακουστικού έργου τεκμαίρεται ο σκηνοθέτης.

Άρθρο 10

Τεκμήρια

1. Τεκμαίρεται ως δημιουργός του έργου, το πρόσωπο του οποίου το όνομα εμφανίζεται πάνω

στον υλικό φορέα του έργου κατά τον τρόπο, που συνήθως χρησιμοποιείται για την ένδειξη

του δημιουργού. Το ίδιο ισχύει και αν εμφανίζεται ψευδώνυμο εφόσον το ψευδώνυμο δεν

αφήνει αμφιβολία ως προς την ταυτότητα του προσώπου.

2. Τεκμαίρεται ως δικαιούχος της πνευματικής ιδιοκτησίας σε συλλογικά έργα, σε

προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών ή σε οπτικοακουστικά έργα το φυσικό ή νομικό

πρόσωπο, του οποίου το όνομα ή η επωνυμία εμφανίζεται πάνω στον υλικό φορέα του έργου

κατά τον τρόπο, που συνήθως χρησιμοποιείται για την ένδειξη του δικαιούχου.

3. Η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται αναλόγως στους δικαιούχους

συγγενικών δικαιωμάτων ως προς το προστατευόμενο αντικείμενό τους, καθώς και στους

κατασκευαστές βάσεων δεδομένων για το ειδικής φύσης δικαίωμά τους (άρθρο 5 εδάφιο β΄

της Οδηγίας 2004/48).

4. Κατά των τεκμηρίων των προηγουμένων παραγράφων επιτρέπεται αντίθετη απόδειξη.

Άρθρο 11

Αρχικοί δικαιούχοι κατά πλάσμα

1. Λογίζεται έναντι των τρίτων ως αρχικός δικαιούχος του περιουσιακού και του ηθικού

δικαιώματος όποιος καθιστά νομίμως προσιτό στο κοινό έργο ανώνυμο ή με ψευδώνυμο.

Μετά την εμφάνιση του πραγματικού δημιουργού του έργου, αυτός αποκτά τα παραπάνω

δικαιώματα στην κατάσταση όπου βρίσκονται από τις ενέργειες του πλασματικού δικαιούχου.

2. Στην περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου το ηθικό δικαίωμα ανήκει στον κατά

πλάσμα δικαιούχο κατά το μέτρο που δικαιολογείται από την ιδιότητά του αυτή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΑΣΚΗΣΗ

Άρθρο 12

Μεταβίβαση

1. Το περιουσιακό δικαίωμα μπορεί να μεταβιβασθεί μεταξύ ζώντων ή αιτία θανάτου.

2. Το ηθικό δικαίωμα είναι αμεταβίβαστο μεταξύ ζώντων. Μετά το θάνατο του δημιουργού, το

ηθικό δικαίωμα περιέρχεται στους κληρονόμους του, που οφείλουν να το ασκούν σύμφωνα με

τη θέληση του δημιουργού, εφόσον τέτοια θέληση έχει ρητά εκφρασθεί.

Άρθρο 13

Συμβάσεις και άδειες εκμετάλλευσης

1. Ο δημιουργός του έργου μπορεί να καταρτίζει συμβάσεις, με τις οποίες αναθέτει στον

αντισυμβαλλόμενο και αυτός αναλαμβάνει την υποχρέωση να ασκήσει εξουσίες, που

απορρέουν από το περιουσιακό δικαίωμα (συμβάσεις εκμετάλλευσης).

2. Ο δημιουργός του έργου μπορεί να επιτρέπει σε κάποιον άλλον την άσκηση εξουσιών, που

απορρέουν από το περιουσιακό του δικαίωμα (άδειες εκμετάλλευσης).

3. Οι συμβάσεις και οι άδειες εκμετάλλευσης μπορεί να είναι αποκλειστικές ή μη

αποκλειστικές. Οι αποκλειστικές συμβάσεις και άδειες εκμετάλλευσης παρέχουν στον

αντισυμβαλλόμενο το δικαίωμα να ασκεί τις εξουσίες στις οποίες αναφέρεται η σύμβαση ή η

άδεια κατ' αποκλεισμό οποιουδήποτε τρίτου. Οι μη αποκλειστικές συμβάσεις και άδειες

εκμετάλλευσης παρέχουν στον αντισυμβαλλόμενο το δικαίωμα να ασκεί τις εξουσίες, στις

οποίες αναφέρεται η σύμβαση ή η άδεια παράλληλα προς το δημιουργό και άλλους

αντισυμβαλλομένους. Όταν υπάρχει σύμβαση ή άδεια εκμετάλλευσης ο αντισυμβαλλόμενος

νομιμοποιείται, εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία να ζητεί, στο δικό του όνομα, τη

δικαστική προστασία των εξουσιών, που ασκεί από παράνομες προσβολές τρίτων.

4. Σε περίπτωση αμφιβολίας, η σύμβαση και η άδεια εκμετάλλευσης θεωρούνται μη

αποκλειστικές.

5. Η σύμβαση ή η άδεια δεν μπορεί ποτέ να περιλαμβάνει το σύνολο των μελλοντικών έργων

του δημιουργού και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αναφέρεται και σε τρόπους εκμετάλλευσης

που δεν ήταν γνωστοί κατά το χρόνο της κατάρτισης των σχετικών δικαιοπραξιών.

6. Τα δικαιώματα εκείνου που αναλαμβάνει την εκμετάλλευση ή που αποκτά τη δυνατότητα

εκμετάλλευσης δεν μπορούν να μεταβιβασθούν μεταξύ ζώντων χωρίς τη συναίνεση του

δημιουργού.

Άρθρο 14

Τύπος των δικαιοπραξιών

Δικαιοπραξίες που αφορούν τη μεταβίβαση εξουσιών από το περιουσιακό δικαίωμα, την

ανάθεση ή την άδεια εκμετάλλευσης και την άσκηση του ηθικού δικαιώματος είναι άκυρες αν

δεν καταρτισθούν εγγράφως. Την ακυρότητα μπορεί να επικαλεσθεί μόνο ο πνευματικός

δημιουργός.

Άρθρο 15

Έκταση της μεταβίβασης και των συμβάσεων και αδειών εκμετάλλευσης

1. Η μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος και οι συμβάσεις εκμετάλλευσης ή άδειας

εκμετάλλευσης του δικαιώματος αυτού μπορούν να είναι περιορισμένες από την άποψη των

εξουσιών, του σκοπού, της διάρκειας, της τοπικής ισχύος και της έκτασης ή των μέσων

εκμετάλλευσης.

2. Αν δεν καθορίζεται η διάρκεια της μεταβίβασης ή των συμβάσεων ή της άδειας

εκμετάλλευσης και αν κάτι διάφορο δεν προκύπτει από τα συναλλακτικά ήθη, η διάρκεια αυτή

θεωρείται ότι περιορίζεται σε πέντε χρόνια.

3. Αν δεν καθορίζεται η τοπική ισχύς της μεταβίβασης ή των συμβάσεων ή της άδειας

εκμετάλλευσης, θεωρείται ότι αυτές ισχύουν στη χώρα όπου καταρτίσθηκαν.

4. Αν δεν καθορίζεται η έκταση και τα μέσα εκμετάλλευσης για τα οποία γίνεται η μεταβίβαση

ή συμφωνείται η εκμετάλλευση ή η άδεια εκμετάλλευσης, θεωρείται ότι αυτές αφορούν την

έκταση και τα μέσα, που είναι αναγκαία για την εκπλήρωση του σκοπού της σύμβασης ή της

άδειας.

5. Σε κάθε περίπτωση μεταβίβασης του περιουσιακού δικαιώματος ή παροχής αποκλειστικής

άδειας εκμετάλλευσης, εκείνος που αποκτά το δικαίωμα ή την άδεια είναι υποχρεωμένος, μέσα

σε εύλογο χρόνο, να καταστήσει το έργο προσιτό στο κοινό με τον κατάλληλο τρόπο

εκμετάλλευσης.

Άρθρο 16

Συναίνεση του δημιουργού ως άσκηση ηθικού δικαιώματος

Η συναίνεση του δημιουργού για πράξεις ή παραλείψεις, που αλλιώς θα αποτελούσαν

προσβολή του ηθικού δικαιώματος, αποτελεί τρόπο άσκησης του δικαιώματος αυτού και

δεσμεύει το δημιουργό.

Άρθρο 17

Μεταβίβαση του υλικού φορέα

Η μεταβίβαση της κυριότητας του υλικού φορέα, όπου έχει ενσωματωθεί το έργο, σε

πρωτότυπο ή αντίγραφο ή αντίτυπο, δεν επιφέρει μεταβίβαση του δικαιώματος πνευματικής

ιδιοκτησίας και δεν παρέχει στο νέο κτήτορα εξουσίες εκμετάλλευσης του έργου, εκτός αν

εγγράφως έχει συμφωνηθεί το αντίθετο ήδη με τον αρχικό δικαιούχο του περιουσιακού

δικαιώματος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

Άρθρο 18

Αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση

1. Με την επιφύλαξη των επομένων παραγράφων επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού

και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή ενός έργου, που έχει νομίμως δημοσιευθεί εφόσον η

αναπαραγωγή γίνεται για ιδιωτική χρήση εκείνου που την κάνει. Δεν αποτελεί ιδιωτική χρήση

η χρήση στο πλαίσιο μιας επιχείρησης ή μιας υπηρεσίας ή ενός οργανισμού.

2. Η ελευθερία της αναπαραγωγής για ιδιωτική χρήση δεν ισχύει όταν με την αναπαραγωγή

εμποδίζεται η κανονική εκμετάλλευση του έργου ή βλάπτονται τα νόμιμα συμφέροντα των

δημιουργών και ιδίως: α) όταν αναπαράγεται αρχιτεκτονικό έργο σε μορφή κτιρίου ή άλλης

παρεμφερούς κατασκευής, β) όταν αναπαράγεται, με τεχνικά μέσα, έργο των εικαστικών

τεχνών, που κυκλοφορεί σε περιορισμένο αριθμό ή η γραφική παράσταση μουσικού έργου.

3. Εάν για την ελεύθερη αναπαραγωγή του έργου χρησιμοποιούνται τεχνικά μέσα, όπως (όπως

αντικαταστάθηκε με το άρθρο 46 παρ. 8 του ν. 3905/2010) συσκευές εγγραφής ήχου ή εικόνας

ή ήχου και εικόνας, συσκευές ή εξαρτήματα μη ενσωματωμένα ή ενσωματώσιμα στην κύρια

μονάδα ηλεκτρονικών υπολογιστών που λειτουργούν σε συνάρτηση με αυτούς και

χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την ψηφιακή αντιγραφή ή για την ψηφιακή μετεγγραφή

από ή προς αναλογικά μέσα (εξαιρουμένων των εκτυπωτών), μαγνητικές ταινίες ή άλλοι

υλικοί φορείς πρόσφοροι για την αναπαραγωγή ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας,

συμπεριλαμβανομένων των υλικών φορέων ψηφιακής αντιγραφής - όπως CD-RW, CD-R,

φορητοί οπτικοί μαγνητικοί δίσκοι χωρητικότητας άνω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων (άνω

των 100 Mbytes), αποθηκευτικά μέσα/ δισκέτες κάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων (κάτω

των 100 Mbytes) φωτοτυπικά μηχανήματα, χαρτί κατάλληλο για φωτοτυπίες, οφείλεται

εύλογη αμοιβή στο δημιουργό του έργου και στους κατά την παρούσα διάταξη δικαιούχους

συγγενικών δικαιωμάτων, εξαιρουμένων των προς εξαγωγή ειδών. Η αμοιβή ορίζεται σε 6%

της αξίας των συσκευών εγγραφής ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, συμπεριλαμβανομένων

και των συσκευών ή εξαρτημάτων μη ενσωματωμένων ή μη ενσωματώσιμων στην κύρια

μονάδα του ηλεκτρονικού υπολογιστή (εκτός από σαρωτές), των μαγνητικών ταινιών ή άλλων

υλικών φορέων πρόσφορων για την αναπαραγωγή ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας καθώς

και των υλικών φορέων ψηφιακής αντιγραφής - εκτός από τα αποθηκευτικά μέσα/δισκέτες

κάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων (κάτω των 100 Mbytes) - και σε 4% της αξίας των

φωτοτυπικών συσκευών, των σαρωτών, του χαρτιού κατάλληλου για φωτοτυπίες και των

αποθηκευτικών μέσων (δισκέτες) χωρητικότητας κάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων (κάτω

των 100Μbγτeς). Σε κάθε περίπτωση ο υπολογισμός της αξίας γίνεται κατά την εισαγωγή ή τη

διάθεση από το εργοστάσιο. Η αμοιβή καταβάλλεται από τους εισαγωγείς ή από τους

παραγωγούς των αντικειμένων αυτών και σημειώνεται στο τιμολόγιο, εισπράττεται δε από

οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν με έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού

και καλύπτουν εν όλω ή εν μέρει την ενδιαφερόμενη κατηγορία των δικαιούχων. Η αμοιβή

που εισπράττεται από την εισαγωγή ή την παραγωγή φωτοτυπικών μηχανημάτων, χαρτιού

κατάλληλου για φωτοτυπίες, αποθηκευτικών μέσων (δισκετών) κάτω των 100 εκατομμυρίων

ψηφίων και σαρωτών (4%) κατανέμεται εξ ημισείας μεταξύ των πνευματικών δημιουργών και

των εκδοτών εντύπων. Η αμοιβή που εισπράττεται από την εισαγωγή ή την παραγωγή των

συσκευών εγγραφής και υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, των συσκευών και

εξαρτημάτων μη ενσωματωμένων στην κύρια μονάδα ηλεκτρονικών υπολογιστών (6%),

καθώς και των υλικών φορέων ψηφιακής αντιγραφής εκτός από τα αποθηκευτικά μέσα

(δισκέτες) κάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων, κατανέμεται κατά 55% στους πνευματικούς

δημιουργούς, 25% στους ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες και 20% στους παραγωγούς

γραμμένων μαγνητικών ταινιών ή άλλων γραμμένων υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου

και εικόνας. Στην έννοια των φωτοτυπικών μηχανημάτων ή συσκευών συμπεριλαμβάνεται και

κάθε πολυμηχάνημα το οποίο έχει τη δυνατότητα φωτοαντιγραφικής αναπαραγωγής.

4. Κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης έχει το δικαίωμα να ζητήσει οποτεδήποτε από

οποιονδήποτε οφειλέτη, κοινοποιώντας του σχετική γραπτή πρόσκληση, να δηλώσει εγγράφως

και υπευθύνως κατά το ν. 1599/1986 προς τον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας: α) τη

συνολική αξία των συσκευών εγγραφής ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, υλικών φορέων

ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, φωτοτυπικών μηχανημάτων, χαρτιού κατάλληλου για

φωτοτυπίες, ηλεκτρονικών υπολογιστών ή άλλων τεχνικών μέσων τα οποία χρησιμοποιούνται

για την αναπαραγωγή έργου κατά τα ανωτέρω και τα οποία κατά περίπτωση εισήγαγε ή

διέθεσε (ή επώλησε) και β) ότι αυτή είναι πράγματι η συνολική αξία χωρίς καμία απόκρυψη.

Μέσα σε ένα (1) μήνα από την κοινοποίηση της σχετικής πρόσκλησης ο οφειλέτης

υποχρεούται να υποβάλει στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας την ως άνω υπεύθυνη

δήλωση υπογραμμένη από τον ίδιο, όταν πρόκειται για ατομική επιχείρηση, ή από τον κατά το

Καταστατικό εκπρόσωπό του, όταν πρόκειται για εταιρεία.

5. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης δεν δικαιούνται να ζητήσουν από τον ίδιο οφειλέτη

την υποβολή νέας υπεύθυνης δήλωσης πριν παρέλθουν έξι (6) τουλάχιστον μήνες από την

υποβολή της αμέσως προηγουμένης.

6. Αν ο οφειλέτης δεν συμμορφωθεί με την υποχρέωση υποβολής της υπεύθυνης δήλωσης που

αναφέρεται παραπάνω, το μονομελές πρωτοδικείο, δικάζον κατά την διαδικασία των

ασφαλιστικών μέτρων, διατάσσει την άμεση εκ μέρους του κληθέντος υποβολή της υπεύθυνης

δήλωσης με την καταδίκη, σε κάθε περίπτωση μη συμμορφώσεώς του, χρηματικής ποινής

υπέρ του αιτούντος οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ενός (1.000.000) μέχρι δέκα

(10.000.000) εκατομμυρίων δραχμών.

7. Αν ο οφειλέτης, μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από τη δημοσίευση της παραπάνω

απόφασης, δεν συμμορφωθεί με την υποχρέωση υποβολής της υπεύθυνης δήλωσης, αίρεται ως

προς αυτόν, ανεξάρτητα από κάθε άλλη κύρωση, ο χρονικός περιορισμός των έξι (6) μηνών,

κατά τα ανωτέρω, και οποιοσδήποτε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης δικαιούται να

ζητήσει από αυτόν υποβολή υπεύθυνης δήλωσης κάθε μήνα. Στην περίπτωση αυτή

εφαρμόζονται ως προς καθεμία υπεύθυνη δήλωση οι διατάξεις της αμέσως προηγουμένης

παραγράφου.

8. Κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης με δικές του δαπάνες, δικαιούται να ζητήσει τον

έλεγχο της ακρίβειας του περιεχομένου οποιοσδήποτε υπεύθυνης δήλωσης από έναν ορκωτό

ελεγκτή που ορίζεται από τον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Σε περίπτωση άρνησης

του οφειλέτη να δεχθεί τον ανωτέρω έλεγχο, η διενέργειά του διατάσσεται από το μονομελές

πρωτοδικείο, σύμφωνα με όσα ορίζονται παραπάνω. Η εκάστοτε έκθεση του ορκωτού ελεγκτή

κατατίθεται στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας και αντίγραφο αυτής δικαιούται να

λάβει κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης. Η διενέργεια νέου ελέγχου κατ' αίτηση άλλων

οργανισμών συλλογικής διαχείρισης για την ίδια δήλωση αποκλείεται.

9. Τα δικαιώματα των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης που αναφέρονται στις

προηγούμενες παραγράφους έχουν κατ' αλλήλων και όλες οι επιχειρήσεις που εισάγουν ή

παράγουν ή διαθέτουν (ή πωλούν) τεχνικά μέσα και υλικούς φορείς που υπόκεινται στην

αμοιβή του παρόντος άρθρου. Στην περίπτωση διενέργειας ελέγχου από ορκωτό ελεγκτή, η

σχετική δαπάνη βαρύνει την επιχείρηση που ζήτησε τη διενέργειά του.

10. Σε περίπτωση κατά την οποία για την καταβολή της εύλογης αμοιβής επιλέγεται ο

εισαγωγέας, είτε πρόκειται για εισαγωγή είτε για ενδοκοινοτική απόκτηση των αναφερομένων

στην παράγραφο 3 του άρθρου 18 του ν. 2121/1993 υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και

εικόνας ή άλλων τεχνικών μέσων, η αμοιβή υπολογίζεται επί της αξίας που αναγράφεται στο

τιμολόγιου του ξένου οίκου, η δε προβλεπόμενη από το παρόν άρθρο σημείωση επί του

τιμολογίου γίνεται επί του τιμολογίου διάθεσης των εν λόγω υλικών φορέων και τεχνικών

μέσων και αναφέρει απλώς ότι στην τιμή διάθεσης περιλαμβάνεται και η υπολογισθείσα επί

της ανωτέρω αξίας αμοιβή της παραγράφου 3 του άρθρου 18 του ν. 2121/1993. Η αμοιβή

καθίσταται απαιτητή τρεις (3) μήνες από την εισαγωγή.

11. Όταν στην ίδια κατηγορία ή υποκατηγορία δικαιούχων υπάρχουν περισσότεροι οργανισμοί

συλλογικής διαχείρισης και η συμφωνία για τη μεταξύ τους κατανομή του ποσοστού της

εύλογης αμοιβής δεν έχει επιτευχθεί μέχρι την 1η Απριλίου εκάστου έτους, η κατανομή των

ποσοστών της εύλογης αυτής αμοιβής στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης της κάθε

κατηγορίας ή υποκατηγορίας δικαιούχων, ο τρόπος είσπραξης και καταβολής, καθώς και κάθε

άλλη σχετική λεπτομέρεια καθορίζεται με απόφαση του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας

(Ο.Π.I.). Η απόφαση του Ο.Π.I. διαμορφώνεται σύμφωνα με τις απόψεις των ενδιαφερόμενων

οργανισμών συλλογικής διαχείρισης την καλή πίστη, τα συναλλακτικά ήθη και τις

ακολουθούμενες πρακτικές σε διεθνές και κοινοτικό επίπεδο. Οι οργανισμοί συλλογικής

διαχείρισης που δεν συμφωνούν με την απόφαση του Ο.Π.I., μπορούν να ζητήσουν από το

Μονομελές Πρωτοδικείο δικάζον κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων να καθορίσει

άλλη κατανομή, οι οφειλέτες όμως υποχρεούνται να καταβάλουν στους οργανισμούς

συλλογικής διαχείρισης την εύλογη αμοιβή με βάση την απόφαση του Ο.Π.I.. Η καταβολή

αυτή συνεπάγεται την εξόφληση και ελευθέρωσή τους.

Άρθρο 19

Παράθεση αποσπασμάτων

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η παράθεση σύντομων

αποσπασμάτων από έργο άλλου νομίμως δημοσιευμένου για την υποστήριξη της γνώμης

εκείνου που παραθέτει ή την κριτική της γνώμης του άλλου, εφόσον η παράθεση των

αποσπασμάτων αυτών είναι σύμφωνη προς τα χρηστά ήθη και η έκταση των αποσπασμάτων

δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό. Η παράθεση του αποσπάσματος πρέπει να

συνοδεύεται από την ένδειξη της πηγής και των ονομάτων του δημιουργού και του εκδότη,

εφόσον τα ονόματα αυτά εμφανίζονται στην πηγή.

Άρθρο 20

Σχολικά βιβλία και ανθολογίες

1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή σε

εκπαιδευτικά βιβλία, που χρησιμοποιούνται ως βιβλία διδασκαλίας για την πρωτοβάθμια και

δευτεροβάθμια εκπαίδευση εγκεκριμένα από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και

Θρησκευμάτων ή από άλλο αρμόδιο υπουργείο κατά το επίσημο αναλυτικό πρόγραμμα, έργων

του λόγου ενός ή περισσοτέρων συγγραφέων νομίμως δημοσιευμένων, που αποτελούν μικρό

τμήμα της συνολικής δημιουργίας του καθενός από αυτούς. Η ρύθμιση αυτή αφορά μόνο την

έντυπη αναπαραγωγή.

2. Μετά το θάνατο του δημιουργού, επιτρέπεται χωρίς την άδεια των δικαιούχων του και χωρίς

αμοιβή η αναπαραγωγή σε ανθολογίες έργων του λόγου περισσότερων συγγραφέων νομίμως

δημοσιευμένων, που αποτελούν μικρό τμήμα της συνολικής δημιουργίας του καθενός από

αυτούς.

3. Η αναπαραγωγή, όπως ορίζεται στις προηγούμενες παραγράφους, δεν πρέπει να εμποδίζει

την κανονική εκμετάλλευση του έργου από το οποίο παίρνονται τα κείμενα και πρέπει να

συνοδεύεται από την ένδειξη της πηγής και των ονομάτων του δημιουργού και του εκδότη,

εφόσον τα ονόματα αυτά εμφανίζονται στην πηγή.

____________________________________________________________________________

Άρθρο 21

Αναπαραγωγή για διδασκαλία

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή άρθρων

νομίμως δημοσιευμένων σε εφημερίδα ή σε περιοδικό, σύντομων αποσπασμάτων έργου ή

τμημάτων σύντομου έργου ή έργου των εικαστικών τεχνών νομίμως δημοσιευμένου, εφόσον

γίνεται αποκλειστικά για τη διδασκαλία ή τις εξετάσεις σε εκπαιδευτικό ίδρυμα, στο μέτρο που

δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό, είναι σύμφωνη με τα χρηστά ήθη και δεν

εμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση. Η αναπαραγωγή πρέπει να συνοδεύεται από την

ένδειξη της πηγής και των ονομάτων του δημιουργού και του εκδότη, εφόσον τα ονόματα αυτά

εμφανίζονται στην πηγή.

Άρθρο 22

Αναπαραγωγή από βιβλιοθήκες και αρχεία

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή ενός

πρόσθετου αντιτύπου από μη κερδοσκοπικές βιβλιοθήκες ή αρχεία, που έχουν αντίτυπο του

έργου στην μόνιμη συλλογή τους, προκειμένου να διατηρήσουν το αντίτυπο αυτό ή να το

μεταβιβάσουν σε άλλη, μη κερδοσκοπική, βιβλιοθήκη ή αρχείο. Η αναπαραγωγή επιτρέπεται

μόνο αν είναι αδύνατη η προμήθεια ενός τέτοιου αντιτύπου από την αγορά σε σύντομο χρόνο

και με εύλογους όρους.

Άρθρο 23

Αναπαραγωγή κινηματογραφικών έργων

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, με απόφαση του Υπουργού

Πολιτισμού, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Κινηματογραφίας, η

αναπαραγωγή κινηματογραφικής ταινίας με το σκοπό της διατήρησής της στο Εθνικό

Κινηματογραφικό Αρχείο, όταν ο δικαιούχος της πνευματικής ιδιοκτησίας αρνιέται

καταχρηστικά να την επιτρέψει και εφόσον πρόκειται για έργο ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας.

Άρθρο 24

Αναπαραγωγή για σκοπούς δικαστικούς ή διοικητικούς

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή έργου για να

χρησιμοποιηθεί σε δικαστική ή διοικητική διαδικασία, στο μέτρο που δικαιολογείται από τον

επιδιωκόμενο σκοπό.

Άρθρο 25

Χρήση για λόγους ενημέρωσης

1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή στο μέτρο που

δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό: α) η αναπαραγωγή και η διάδοση στο κοινό, για

λόγους περιγραφής επίκαιρων γεγονότων με μέσα μαζικής επικοινωνίας έργων, που βλέπονται

ή ακούγονται κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου γεγονότος, β) η αναπαραγωγή και η διάδοση στο

κοινό με μέσα μαζικής επικοινωνίας προς το σκοπό της ενημέρωσης επί επίκαιρων γεγονότων

πολιτικών λόγων, προσφωνήσεων, κηρυγμάτων, δικανικών αγορεύσεων ή άλλων έργων

παρόμοιας φύσης, καθώς και περιλήψεων ή αποσπασμάτων από διαλέξεις, εφόσον τα έργα

αυτά παρουσιάζονται δημόσια.

2. Η αναπαραγωγή και η διάδοση στο κοινό πρέπει, όταν αυτό είναι δυνατό, να συνοδεύονται

από την ένδειξη της πηγής και του ονόματος του δημιουργού.

Άρθρο 26

Χρήση εικόνων με έργα σε δημόσιους χώρους

Επιτρέπεται, χωρίς άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η περιστασιακή αναπαραγωγή και

διάδοση με μέσα μαζικής επικοινωνίας εικόνων με έργα αρχιτεκτονικής, εικαστικών τεχνών,

φωτογραφίας ή εφαρμοσμένων τεχνών, που βρίσκονται μονίμως σε δημόσιο χώρο.

Άρθρο 27

Δημόσια παράσταση ή εκτέλεση σε ειδικές περιστάσεις

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η δημόσια παράσταση ή

εκτέλεση έργου: α) σε περίπτωση επισήμων τελετών, στο μέτρο που δικαιολογείται από τη

φύση αυτών των τελετών, β) στο πλαίσιο της δραστηριότητας εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από

το προσωπικό και τους μαθητές ή σπουδαστές του ιδρύματος εφόσον το κοινό απαρτίζεται

αποκλειστικά από αυτούς ή από τους γονείς των μαθητών ή σπουδαστών ή όσους έχουν την

επιμέλεια αυτών ή όσους συνδέονται άμεσα με τις δραστηριότητες του ιδρύματος.

Άρθρο 28

Έκθεση και αναπαραγωγή εικαστικών έργων

1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η παρουσίαση στο κοινό

έργων των εικαστικών τεχνών μέσα σε μουσεία, που έχουν την κυριότητα του υλικού φορέα

όπου έχει ενσωματωθεί το έργο, ή στο πλαίσιο εκθέσεων, που οργανώνονται σε μουσεία.

2. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η παρουσίαση στο κοινό

και η αναπαραγωγή σε καταλόγους έργου των εικαστικών τεχνών στο μέτρο που αυτό είναι

αναγκαίο για την διευκόλυνση της πώλησης του έργου.

3. Στις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων παραγράφων, η αναπαραγωγή επιτρέπεται μόνο

εφόσον δεν παρεμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση του έργου και δεν βλάπτει τα νόμιμα

συμφέρονται του δημιουργού.

Άρθρο 28A

Αναπαραγωγή προς όφελος τυφλών και κωφαλάλων

Επιτρέπεται η αναπαραγωγή του έργου προς όφελος τυφλών και κωφαλάλων προσώπων, για

χρήσεις που συνδέονται άμεσα με την αναπηρία και δεν έχουν εμπορικό χαρακτήρα, στο

βαθμό που απαιτείται λόγω της συγκεκριμένης αναπηρίας. Με απόφαση του Υπουργού

Πολιτισμού μπορούν να καθορισθούν οι όροι εφαρμογής της ρύθμισης, καθώς και η εφαρμογή

της σε άλλες κατηγορίες προσώπων με αναπηρίες (άρθρο 5 παρ. 3 περίπτωση β' Οδηγίας

2001/29).

Άρθρο 28Β

Εξαίρεση από το δικαίωμα αναπαραγωγής

Εξαιρούνται από το δικαίωμα αναπαραγωγής οι προσωρινές πράξεις αναπαραγωγής, οι οποίες

είναι μεταβατικές ή παρεπόμενες και οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο και ουσιώδες τμήμα

μιας τεχνολογικής μεθόδου, έχουν δε ως αποκλειστικό σκοπό να επιτρέψουν: α) την εντός

δικτύου μετάδοση μεταξύ τρίτων μέσω διαμεσολαβητή ή β) τη νόμιμη χρήση, ενός έργου ή

άλλου προστατευόμενου αντικειμένου, και οι οποίες δεν έχουν καμία ανεξάρτητη οικονομική

σημασία (άρθρο 5 παρ. 1 Οδηγίας 2001/29).

Άρθρο 28Γ

Ρήτρα γενικής εφαρμογής επί των περιορισμών

Οι περιορισμοί που προβλέπονται στο τέταρτο κεφάλαιο του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει,

εφαρμόζονται μόνο σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, οι οποίες δεν αντίκεινται στην κανονική

εκμετάλλευση του έργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμένου και δεν θίγουν

αδικαιολόγητα τα έννομα συμφέροντα του δικαιούχου (άρθρο 5 παρ. 5 Οδηγίας 2001/29).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Άρθρο 29

Η διάρκεια γενικώς

1. Η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια

μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του

θανάτου του δημιουργού.

2. Μετά τη λήξη της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, το Δημόσιο, εκπροσωπούμενο

από τον Υπουργό Πολιτισμού, μπορεί να ασκεί τις εξουσίες αναγνώρισης της πατρότητας του

δημιουργού και τις εξουσίες προστασίας της ακεραιότητας του έργου που απορρέουν από το

ηθικό δικαίωμα κατά το άρθρο 4 παρ. 1 περιπτ. β' και γ' του παρόντος νόμου.

Άρθρο 30

Έργα συνεργασίας

Για τα έργα συνεργασίας η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του τελευταίου

επιζώντος δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από

την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του θανάτου του τελευταίου επιζώντος

δημιουργού.

Άρθρο 31

Ειδική έναρξη της διάρκειας

1. Για τα ανώνυμα ή ψευδώνυμα έργα η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί εβδομήντα (70) χρόνια

από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται εκείνου κατά το οποίο το έργο κατέστη νομίμως

προσιτό στο κοινό, εκτός εάν, πριν από την πάροδο αυτής της χρονικής περιόδου, ο

δημιουργός αποκαλύψει την ταυτότητά του ή το υιοθετηθέν από το δημιουργό ψευδώνυμο δεν

αφήνει καμία αμφιβολία για την ταυτότητά του, οπότε εφαρμόζονται οι γενικοί κανόνες.

2. Όταν ένα έργο δημοσιεύεται σε τόμους, τμήματα, τεύχη, αριθμούς ή επεισόδια και η

διάρκεια προστασίας αρχίζει από τη στιγμή που το έργο κατέστη νομίμως προσιτό στο κοινό,

η διάρκεια προστασίας υπολογίζεται για κάθε μέρος χωριστά.

3. Η διάρκεια προστασίας ενός οπτικοακουστικού έργου λήγει εβδομήντα (70) έτη μετά το

θάνατο του τελευταίου επιζώντος μεταξύ των ακολούθων προσώπων: του κύριου σκηνοθέτη,

του σεναριογράφου, του συγγραφέα διαλόγων και του συνθέτη μουσικής που γράφτηκε ειδικά

για να χρησιμοποιηθεί στο οπτικοακουστικό έργο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΔΕΙΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

Άρθρο 32

Ποσοστιαία αμοιβή

1. Η αμοιβή, που οφείλει να καταβάλλει ο αντισυμβαλλόμενος στο δημιουργό για

δικαιοπραξίες που αφορούν τη μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος ή εξουσιών από

αυτό, την ανάθεση άδειας εκμετάλλευσης, συμφωνείται υποχρεωτικά σε ορισμένο ποσοστό, το

ύψος του οποίου καθορίζεται ελεύθερα μεταξύ των μερών. Βάση για τον υπολογισμό του

ποσοστού είναι όλα ανεξαιρέτως τα ακαθάριστα έσοδα ή τα έξοδα ή τα συνδυασμένα

ακαθάριστα έσοδα και έξοδα, που πραγματοποιούνται από την δραστηριότητα του

αντισυμβαλλόμενου και προέρχονται από την εκμετάλλευση, του έργου. Κατ' εξαίρεση, η

αμοιβή μπορεί να υπολογίζεται σε ορισμένο ποσό στις ακόλουθες περιπτώσεις: α) η βάση

υπολογισμού της ποσοστιαίας αμοιβής είναι πρακτικά αδύνατο να προσδιορισθεί ή ελλείπουν

τα μέσα ελέγχου για την εφαρμογή του ποσοστού, β) τα έξοδα που απαιτούνται για τον

υπολογισμό και τον έλεγχο είναι δυσανάλογα με την αμοιβή που πρόκειται να εισπραχθεί, γ) η

φύση ή οι συνθήκες της εκμετάλλευσης καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή του ποσοστού,

ιδίως όταν η συμβολή του δημιουργού δεν αποτελεί ουσιώδες στοιχείο του συνόλου του

πνευματικού δημιουργήματος ή όταν η χρήση του έργου έχει δευτερεύοντα χαρακτήρα σε

σχέση με το αντικείμενο της εκμετάλλευσης.

2. Η υποχρεωτική συμφωνία της αμοιβής σε ποσοστό, που προβλέπεται στην προηγούμενη

παράγραφο, εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις, εφόσον δεν υπάρχει ειδικότερη διάταξη

στον παρόντα νόμο, και δεν αφορά τα έργα που δημιουργήθηκαν από μισθωτούς σε εκτέλεση

σύμβασης εργασίας, τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και κάθε είδους διαφήμιση.

Άρθρο 33

Ρυθμίσεις για τη σύμβαση έντυπης έκδοσης και δικαιώματα μεταφραστή

1. Η αμοιβή, που οφείλει να καταβάλει ο εκδότης έντυπης έκδοσης στο δημιουργό για την

αναπαραγωγή και τη διανομή του έργου ή αντιτύπων αυτού, συμφωνείται σε ορισμένο

ποσοστό επί της λιανικής τιμής πώλησης όλων των πωλούμενων αντιτύπων. Όταν η σύμβαση

έντυπης έκδοσης αφορά λογοτεχνικό έργο όπως διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα, ποίημα,

δοκίμιο, κριτικό δοκίμιο, θεατρικό έργο, ταξιδιωτικό έργο, βιογραφία, που εκδίδεται στην

πρωτότυπή του γλώσσα με τη μορφή βιβλίου, εξαιρουμένων των βιβλίων τσέπης, η αμοιβή

που οφείλει να καταβάλλει ο εκδότης στο δημιουργό μετά την πώληση των χιλίων (1.000)

αντιτύπων δεν μπορεί να είναι μικρότερη από το 10% επί της τιμής λιανικής πώλησης όλων

των πωλούμενων αντιτύπων.

2. Κατ' εξαίρεση της προηγούμενης παραγράφου η αμοιβή του δημιουργού μπορεί να

συμφωνηθεί σε ορισμένο ποσό στις εξής περιπτώσεις: α) συλλογικά έργα, β) εγκυκλοπαίδειες,

λεξικά, ανθολογίες έργων τρίτων, γ) σχολικά βιβλία και βοηθήματα, δ) λευκώματα,

ημερολόγια, ατζέντες, πρακτικοί οδηγοί, έντυπα παιχνίδια και εκπαιδευτικό υλικό όπως

χάρτες, άτλαντες, ε) πρόλογοι, σχολιασμοί, εισαγωγές, παρουσιάσεις, στ) εικονογραφήσεις και

φωτογραφικό υλικό εντύπων εκδόσεων, ζ) μη λογοτεχνικά εικονογραφημένα παιδικά βιβλία,

η) πολυτελείς εκδόσεις περιορισμένου αριθμού εντύπων, θ) περιοδικά, εφημερίδες.

3. Εάν υπάρχουν περισσότεροι δημιουργοί, και η μεταξύ τους σχέση δεν έχει ρυθμιστεί

διαφορετικά, η ποσοστιαία αμοιβή κατανέμεται σε αυτούς ανάλογα με την έκταση της

συμβολής του καθενός. Σε περίπτωση που ένας ή περισσότεροι δημιουργοί δεν

προστατεύονται κατά τις διατάξεις των νόμων περί πνευματικής ιδιοκτησίας, οι

προστατευόμενοι δημιουργοί παίρνουν το ποσοστό αμοιβής που συμφωνήθηκε ή αυτό το

οποίο θα έπαιρναν κατά την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, αν προστατεύονταν όλοι οι

δημιουργοί.

4. Σε περίπτωση εκμίσθωσης ή δανεισμού αντιτύπων από τρίτων, η αμοιβή για την παροχή της

αναγκαίας άδειας κατανέμεται σε ίσα μέρη ανάμεσα στο δημιουργό και τον εκδότη.

5. Στις περιπτώσεις που αμοιβή του δημιουργού καθορίζεται σε ποσοστό επί της λιανικής

πώλησης, όλα τα αντίτυπα του έργου πρέπει να φέρουν την υπογραφή του συγγραφέα, εκτός

αν συμφωνηθεί άλλος τρόπος ελέγχου. Με προεδρικό διάταγμα, που θα εκδοθεί εντός

εξαμήνου από της ισχύος του παρόντος νόμου, ύστερα από πρόταση του Υπουργού

Πολιτισμού και έπειτα από ακροάσεις των ενδιαφερομένων επαγγελματικών κλάδων, θα

καθορισθεί άλλος τρόπος ελέγχου του αριθμού των πωλούμενων αντιτύπων.

6. Η αμοιβή που οφείλει να καταβάλλει ο εκδότης έντυπης έκδοσης στο μεταφραστή ενός

έργου για τη μετάφραση, την αναπαραγωγή και διανομή του έργου, συμφωνείται σε ορισμένο

ποσοστό επί της τιμής λιανικής πώλησης όλων των πωλούμενων αντιτύπων. Οι διατάξεις των

παραγράφων 2, 4 και 5 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως.

7. Το όνομα του μεταφραστή αναφέρεται υποχρεωτικά και με εμφανή τρόπο στη σελίδα του

κύριου τίτλου του βιβλίου. Μετά από συμφωνία με τον εκδότη, το όνομα του μεταφραστή

μπορεί να αναφέρεται και στο εξώφυλλο του βιβλίου.

Άρθρο 34

Ρυθμίσεις για τη σύμβαση οπτικοακουστικής παραγωγής

1. Στη σύμβαση για τη δημιουργία οπτικοακουστικού έργου ανάμεσα στον παραγωγό και τον

πνευματικό δημιουργό πρέπει να ορίζονται οι συγκεκριμένες εξουσίες από το περιουσιακό

δικαίωμα που μεταβιβάζονται στον παραγωγό. Στην αντίθετη περίπτωση, η σύμβαση επιφέρει

μεταβίβαση στον παραγωγό εκείνων των εξουσιών από το περιουσιακό δικαίωμα, που είναι

αναγκαίες για την εκμετάλλευση του οπτικοακουστικού έργου, σύμφωνα με το σκοπό της

σύμβασης. Το οπτικοακουστικό έργο θεωρείται περατωμένο όταν εγκριθεί από τον πνευματικό

δημιουργό το πρότυπο παραγωγής αντιτύπων προς εκμετάλλευση. Για κάθε παραμόρφωση,

περικοπή ή άλλη τροποποίηση της οριστικής μορφής του οπτικοακουστικού έργου, έχει

εγκριθεί από τον πνευματικό δημιουργό, απαιτείται προηγούμενη άδεια αυτού. Το ηθικό

δικαίωμα των δημιουργών των επί μέρους συμβόλων δεν μπορεί να ασκηθεί παρά μόνο σε

σχέση με την οριστική μορφή του οπτικοακουστικού έργου, όπως έχει εγκριθεί από τον

πνευματικό δημιουργό.

2. Στη σύμβαση ανάμεσα στον παραγωγό και τους δημιουργούς των επί μέρους συμβολών,

που ενσωματώθηκαν σε οπτικοακουστικό έργο, πρέπει να ορίζονται οι συγκεκριμένες εξουσίες

από το περιουσιακό δικαίωμα, που μεταβιβάζονται στον παραγωγό. Στην αντίθετη περίπτωση,

η σύμβαση ανάμεσα στον παραγωγό και τους δημιουργούς των επί μέρους συμβόλων, εκτός

των μουσικοσυνθετών και των στιχουργών, επιφέρει μεταβίβαση στον παραγωγό εκείνων των

εξουσιών, που είναι αναγκαίες για την εκμετάλλευση του οπτικοακουστικού έργου σύμφωνα

με το σκοπό της σύμβασης. Το περιουσιακό δικαίωμα σε σχέση με άλλες χρήσεις των

συμβόλων παραμένει στους δημιουργούς, εφόσον οι συμβολές αυτές μπορούν να

χρησιμοποιηθούν ανεξάρτητα από το οπτικοακουστικό έργο. Ως δημιουργοί των επί μέρους

συμβολών θεωρούνται ιδίως ο σεναριογράφος, ο συγγραφέας διαλόγων, ο συνθέτης μουσικής,

ο διευθυντής φωτογραφίας, ο σκηνογράφος, ο ενδυματολόγος, ο ηχολήπτης και ο

επεξεργαστής τελικής σύνθεσης (Μοντέρ).

3. Ο πνευματικός δημιουργός διατηρεί το δικαίωμα χωριστής αμοιβής για κάθε τρόπο

εκμετάλλευσης του οπτικοακουστικού έργου. Η αμοιβή αυτή καθορίζεται σε ορισμένο

ποσοστό, το ύψος του οποίου συμφωνείται στη σχετική σύμβαση. Βάση για τον υπολογισμό

του ποσοστού είναι όλα ανεξαιρέτως τα ακαθάριστα έσοδα ή τα έξοδα ή τα συνδυασμένα

ακαθάριστα έσοδα και έξοδα, που πραγματοποιούνται από την εκμετάλλευση του

οπτικοακουστικού έργου. Ο παραγωγός του οπτικοακουστικού έργου υποχρεούται μία φορά

το χρόνο να παρέχει εγγράφως στον πνευματικό δημιουργό κάθε πληροφορία, που αφορά την

εκμετάλλευση του οπτικοακουστικού έργου, επιδεικνύοντάς του όλα τα σχετικά έγγραφα. Από

τη ρύθμιση της παρούσας παραγράφου εξαιρούνται οι διαφημιστικές ταινίες μικρού μήκους.

4. Στην περίπτωση εκμίσθωσης υλικών φορέων εικόνας ή ήχου και εικόνας πάνω στους

οποίους έχει εγγραφεί οπτικοακουστικό έργο, ο πνευματικός δημιουργός διατηρεί πάντοτε το

δικαίωμα εύλογης αμοιβής για την εκμίσθωση. Η ρύθμιση εφαρμόζεται και στην περίπτωση

εκμίσθωσης υλικών φορέων ήχου.

Άρθρο 35

Ρυθμίσεις για τη ραδιοφωνική και τηλεοπτική μετάδοση

1. Εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία, σε περίπτωση επανάληψης της μετάδοσης ενός

έργου από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση δεν χρειάζεται άλλη συναίνεση του δημιουργού

πέρα από την αρχική, ο ραδιοτηλεοπτικός όμως οργανισμός υποχρεούται να καταβάλει

πρόσθετη αμοιβή στο δημιουργό που ορίζεται για την πρώτη επανάληψη σε ποσοστό

τουλάχιστον 50% του ποσού που αρχικά συμφωνήθηκε και για κάθε επόμενη σε ποσοστό

20%. Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει στις σχέσεις των οργανισμών

συλλογικής διαχείρισης με τους χρήστες που ρυθμίζονται στο άρθρο 56 του παρόντος νόμου.

2. Η σύμβαση ραδιοφωνικής ή τηλεοπτικής μετάδοσης, αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία,

δεν δίνει στον αντισυμβαλλόμενο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό την εξουσία να επιτρέψει σε

τρίτους τη μετάδοση ή αναμετάδοση του έργου στο κοινό με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με

υλικούς αγωγούς ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την επιφάνεια της γης ή

μέσω δορυφόρων.

3. Η παρουσίαση έργου στο κοινό μέσω δορυφόρου συντελείται αποκλειστικά στο Κράτος -

Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο έδαφος του οποίου, κάτω από τον έλεγχο και την ευθύνη

του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού, τα σήματα που περιέχουν προγράμματα εισάγονται σε μια

αδιάκοπη αλυσίδα μετάδοσης προς το δορυφόρο και από εκεί προς το έδαφος. Εάν τα σήματα

που περιέχουν προγράμματα έχουν κωδικοποιημένη μορφή, τότε υπάρχει παρουσίαση στο

κοινό μέσω δορυφόρου, εφόσον τίθενται στη διάθεση του κοινού από το ραδιοτηλεοπτικό

οργανισμό ή με τη συγκατάθεση του τα μέσα για την αποκωδικοποίηση του προγράμματος. Σε

περίπτωση που η παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου τελείται σε μη κοινοτικό κράτος, το

οποίο δεν παρέχει επίπεδο προστασίας που προβλέπεται δυνάμει του νόμου αυτού, όπως

τροποποιείται με τον παρόντα νόμο, ισχύουν τα εξής: ι) εάν τα σήματα που περιέχουν

προγράμματα εκπέμπονται στο δορυφόρο από σταθμό μετάδοσης προς δορυφόρο που

ευρίσκεται σε ένα Κράτος - Μέλος, η πράξη παρουσίασης στο κοινό μέσω δορυφόρου

θεωρείται ότι έχει τελεστεί στο εν λόγω Κράτος - Μέλος και τα δικαιώματα μπορούν να

ασκηθούν κατά του προσώπου που θέτει σε λειτουργία το σταθμό μετάδοσης προς δορυφόρο,

ιι) εάν δεν χρησιμοποιείται σταθμός μετάδοσης προς δορυφόρο που ευρίσκεται σε Κράτος -

Μέλος, αλλά την πράξη παρουσίασης στο κοινό μέσω δορυφόρου την έχει αναθέσει

ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός εγκατεστημένος σε Κράτος - Μέλος, η πράξη αυτή θεωρείται

ότι έχει τελεστεί στο Κράτος - Μέλος στο οποίο ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έχει την

κύρια εγκατάστασή του στην Κοινότητα και τα δικαιώματα μπορούν να ασκηθούν κατά του

ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού. Ως παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου θεωρείται η πράξη

της εισαγωγής, κάτω από τον έλεγχο και με ευθύνη του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού, των

σημάτων που περιέχουν προγράμματα τα οποία προορίζονται για λήψη από το κοινό σε μια

αδιάκοπη αλυσίδα μετάδοσης προς το δορυφόρο και από εκεί προς το έδαφος. Η άδεια για την

παρουσίαση έργου στο κοινό μέσω δορυφόρου αποκτάται μόνο με συμφωνία.

4. Η καλωδιακή αναμετάδοση εκπομπών από άλλα Κράτη - Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης

στην Ελλάδα γίνεται όσον αφορά την πνευματική ιδιοκτησία σύμφωνα με τα προβλεπόμενα

στο νόμο αυτόν και βάσει ατομικών η συλλογικών συμβάσεων μεταξύ των δημιουργών και

των επιχειρήσεων εκμετάλλευσης καλωδιακών δικτύων. Όταν δεν έχει συναφθεί συμφωνία

σχετικά με την έγκριση της καλωδιακής αναμετάδοσης μιας εκπομπής, οποιοδήποτε από τα

ενδιαφερόμενα μέρη έχει τη δυνατότητα να ζητεί τη συνδρομή ενός ή περισσότερων

μεσολαβητών που επιλέγει από πίνακα μεσολαβητών τον οποίο καταρτίζει ο Οργανισμός

Πνευματικής Ιδιοκτησίας κάθε δύο χρόνια. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας μπορεί να

ζητά τη γνώμη των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και των επιχειρήσεων εκμετάλλευσης

καλωδιακών δικτύων για την κατάρτιση του πίνακα αυτού. Οι μεσολαβητές μπορούν να

υποβάλλουν προτάσεις προς τα μέρη. Θεωρείται ότι όλα τα μέρη αποδέχονται την πρόταση

αυτή, εάν κανένα από αυτά δεν προβάλει αντιρρήσεις μέσα σε προθεσμία τριών 3) μηνών από

την κοινοποίηση της πρότασης. Ως καλωδιακή αναμετάδοση θεωρείται η χωρίς αλλοιώσεις

και περικοπές ταυτόχρονη αναμετάδοση, μέσω συστημάτων καλωδίων ή μικροκυμάτων και με

σκοπό τη λήψη τους από το κοινό, αρχικής ενσύρματης η ασύρματης, έστω και δορυφορικής

μετάδοσης, από Κράτος-Μέλος, τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών προγραμμάτων που

προορίζονται για λήψη από το κοινό.

Άρθρο 36

Αμοιβή για θεατρική παράσταση

1. Τα συγγραφικά δικαιώματα των θεατρικών συγγραφέων καθορίζονται σε ποσοστό επί των

ακαθάριστων εισπράξεων μετά την αφαίρεση του φόρου δημοσίων θεαμάτων.

2. Τα ελάχιστα όρια των ποσοστών αυτών καθορίζονται σε 22% για τα κρατικά θέατρα και σε

10% για τα ιδιωτικά θέατρα, συνολικά για ολόκληρο το πρόγραμμα μιας παράστασης με έργα

πρωτότυπα ή με μεταφράσεις ή διασκευές κλασσικών έργων, αρχαίων ή νεοτέρων. Το

ελάχιστο όριο ορίζεται σε 5% για τη μετάφραση έργων του σύγχρονου διεθνούς

δραματολογίου. Αν στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται έργα περισσότερων συγγραφέων, η

αμοιβή κατανέμεται μεταξύ τους ανάλογα με τη χρονική διάρκεια του έργου του καθενός.

Άρθρο 37

Εκτέλεση μουσικής σε κινηματογράφους

Το ελάχιστο όριο της αμοιβής των δημιουργών για την εκτέλεση μουσικών συνθέσεων με

στίχους ή χωρίς, περιλαμβανομένων σε κινηματογραφικές ταινίες, σε αίθουσες ή χώρους

κινηματογράφων είναι 1% επί των ακαθάριστων εισπράξεων μετά την αφαίρεση του φόρου

δημοσίων θεαμάτων.

Άρθρο 38

Δικαιώματα φωτογράφων

1. Η μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος ή η σύμβαση και η άδεια εκμετάλλευσης, που

αφορούν δημοσίευση φωτογραφίας σε εφημερίδα ή περιοδικό ή άλλο μέσο μαζικής

ενημέρωσης, καλύπτει, εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία, τη δημοσίευση της

φωτογραφίας στη συγκεκριμένη εφημερίδα ή το συγκεκριμένο περιοδικό ή το συγκεκριμένο

μέσο μαζικής ενημέρωσης, στο οποίο αναφερόταν η μεταβίβαση ή η σύμβαση και η άδεια

εκμετάλλευσης, καθώς και τη διατήρησή της στο αρχείο τους. Για κάθε δημοσίευση μετά την

πρώτη, οφείλεται το μισό της τρέχουσας αμοιβής. Η δημοσίευση φωτογραφίας από αρχείο

εφημερίδας ή περιοδικού ή άλλου μέσου μαζικής ενημέρωσης, που έχει μεταβιβασθεί δεν

επιτρέπεται χωρίς την αναφορά του τίτλου της εφημερίδας ή του περιοδικού ή του ονόματος

του μέσου μαζικής ενημέρωσης, στο αρχείο των οποίων έχει περιέλθει αρχικά με νόμιμο τρόπο

η φωτογραφία.

2. Εφόσον για τη δημοσίευση της φωτογραφίας παραχωρείται το πρωτότυπο της

φωτογραφικής αποτύπωσης, η παραχώρηση αυτή, αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία, αφορά

μόνο τη χρήση του πρωτοτύπου που πρέπει να επιστρέφεται στο φωτογράφο μετά την

πραγματοποίηση της χρήσης για την πρώτη δημοσίευση.

3. Ο φωτογράφος διατηρεί το δικαίωμα αναζήτησης και επιστροφής των φωτογραφιών του,

που δεν έχουν δημοσιευθεί, σε οποιοδήποτε χρονικό διάστημα μετά την παρέλευση τριμήνου

από τη σύμβαση ή την άδεια εκμετάλλευσης προς τη συγκεκριμένη εφημερίδα ή το

συγκεκριμένο περιοδικό ή άλλο μέσο μαζικής ενημέρωσης.

4. Σε κάθε δημοσίευση φωτογραφίας, πρέπει να αναφέρεται το όνομα του φωτογράφου. Το

ίδιο ισχύει και στην περίπτωση μεταβίβασης αρχείου εφημερίδας ή περιοδικού ή άλλου μέσου

μαζικής ενημέρωσης.

5. Ο ιδιοκτήτης εφημερίδας ή περιοδικού δεν μπορεί να εκδίδει βιβλία ή λευκώματα και να

πραγματοποιεί εκθέσεις χρησιμοποιώντας ως υλικό φωτογραφίες του μισθωτή φωτογράφου

χωρίς την άδειά του. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση δανεισμού.

Άρθρο 39

Ακυρότητα αντίθετων συμφωνιών

Συμφωνίες, που προβλέπουν ρυθμίσεις διαφορετικές ή ύψος αμοιβών χαμηλότερο από τα

καθοριζόμενα με τα προηγούμενα άρθρα του παρόντος κεφαλαίου, είναι, εφόσον δεν ορίζεται

άλλως στο νόμο, άκυρες κατά το μέτρο που περιέχουν ρήτρες δυσμενέστερες για τους

δημιουργούς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ

ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ "ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΙΔΙΚΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ

ΒΑΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ"

Άρθρο 40

Έργα μισθωτών

Το περιουσιακό δικαίωμα σε πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή, που δημιουργήθηκε από

μισθωτό σε εκτέλεση σύμβασης εργασίας ή σύμφωνα με τις οδηγίες του εργοδότη του,

μεταβιβάζεται αυτοδικαίως στον εργοδότη, εκτός αν υπάρχει αντίθετη συμφωνία.

Άρθρο 41

Εξάντληση δικαιώματος

Η πρώτη πώληση αντιγράφου ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή μέσα στην

Ευρωπαϊκή Κοινότητα από το δημιουργό ή με τη συγκατάθεσή του εξαντλεί το δικαίωμα

διανομής του αντιτύπου αυτού μέσα στην Κοινότητα με εξαίρεση του δικαιώματος ελέγχου

των μεταγενέστερων εκμισθώσεων του προγράμματος ή ενός αντιγράφου του.

Άρθρο 42

Περιορισμοί

1. Εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία, επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και

χωρίς πληρωμή αμοιβής, η αναπαραγωγή, η μετάφραση, η προσαρμογή, η διασκευή ή

οποιαδήποτε άλλη μετατροπή ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή, όταν οι πράξεις

αυτές είναι αναγκαίες για την κατά προορισμό χρησιμοποίηση του προγράμματος,

συμπεριλαμβανομένης και της διόρθωσης σφαλμάτων, από το πρόσωπο που το απέκτησε

νομίμως.

2. Δεν εμπίπτει στον περιορισμό της προηγούμενης παραγράφου και χρειάζεται άδεια του

δημιουργού η αναπαραγωγή που είναι αναγκαία για τη φόρτωση, την εμφάνιση στην οθόνη,

την εκτέλεση, τη μεταβίβαση ή την αποθήκευση του προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή.

3. Ο νόμιμος χρήστης ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή δεν μπορεί να εμποδιστεί

συμβατικά να παραγάγει, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς πληρωμή αμοιβής, ένα

εφεδρικό αντίγραφο του προγράμματος στο μέτρο που αυτό είναι απαραίτητο για τη χρήση.

4. Επιτρέπεται στο νόμιμο χρήστη αντιγράφου προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή,

χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς πληρωμή αμοιβής, η παρακολούθηση, η μελέτη ή η

δοκιμή της λειτουργίας του προγράμματος προκειμένου να εντοπισθούν οι ιδέες και αρχές που

αποτελούν τη βάση οποιουδήποτε στοιχείου του προγράμματος, εάν οι ενέργειες αυτές

γίνονται κατά τη διάρκεια πράξης που αποτελεί νόμιμη χρήση του προγράμματος. Αντίθετη

συμφωνία δεν επιτρέπεται.

5. Αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση πέραν από τις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων

παραγράφων του παρόντος άρθρου δεν επιτρέπεται.

Άρθρο 43

Αποσυμπίληση

1. Επιτρέπεται στο νόμιμο χρήστη αντιγράφου προγράμματος, χωρίς την άδεια του

δημιουργού και χωρίς πληρωμή αμοιβής, η ενέργεια των πράξεων, που προβλέπονται στις

παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 42, εφόσον είναι απαραίτητη προκειμένου να ληφθούν οι

αναγκαίες πληροφορίες για τη διαλειτουργικότητα ενός ανεξάρτητα δημιουργηθέντος

προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή με άλλα προγράμματα, εφόσον οι αναγκαίες για τη

διαλειτουργικότητα πληροφορίες δεν ήταν ήδη ευκόλως και ταχέως προσιτές στο νόμιμο

χρήστη και εφόσον οι πράξεις περιορίζονται στα μέρη του αρχικού προγράμματος, που είναι

απαραίτητα για τη διαλειτουργικότητα αυτή.

2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου δεν επιτρέπουν, οι πληροφορίες που

ελήφθησαν κατ' εφαρμογή τους: α) να χρησιμοποιηθούν για σκοπούς άλλους εκτός από την

επίτευξη της διαλειτουργικότητας του ανεξάρτητα δημιουργηθέντος προγράμματος, β) να

ανακοινωθούν σε άλλα πρόσωπα εκτός από τις περιπτώσεις όπου αυτό απαιτείται για τη

διαλειτουργικότητα του ανεξάρτητα δημιουργηθέντος προγράμματος ηλεκτρονικού

υπολογιστή, γ) να χρησιμοποιηθούν για την επεξεργασία, την παραγωγή ή την εμπορία

προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή, του οποίου η έκφραση είναι κατά βάση όμοια προς

το αρχικό πρόγραμμα ή για οποιαδήποτε άλλη πράξη που προσβάλλει την πνευματική

ιδιοκτησία του δημιουργού.

3. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν μπορούν να ερμηνευθούν έτσι ώστε να επιτρέπεται η

εφαρμογή τους κατά τρόπο που θα έβλαπτε την κανονική εκμετάλλευση του προγράμματος

του ηλεκτρονικού υπολογιστή ή θα προκαλούσε αδικαιολόγητη βλάβη στα νόμιμα

συμφέροντα του δημιουργού του.

Άρθρο 44

Παραλείπεται ως μη ισχύον.

Άρθρο 45

Ισχύς άλλων διατάξεων και συμφωνιών

1. Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου δεν θίγουν άλλες νομικές διατάξεις, που αφορούν

ιδίως τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τα σήματα, τον αθέμιτο ανταγωνισμό, το εμπορικό

απόρρητο, την προστασία των ημιαγωγών προϊόντων ή το δίκαιο των συμβάσεων.

2. Συμφωνίες αντίθετες προς τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 42 και προς το άρθρο 43

είναι άκυρες.

Άρθρο 45Α

Δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων

1. Ο κατασκευαστής βάσης δεδομένων έχει το δικαίωμα να απαγορεύει την εξαγωγή ή/και

επαναχρησιμοποίηση του συνόλου ή ουσιώδους μέρους του περιεχομένου της βάσης

δεδομένων, αξιολογούμενου ποιοτικά ή ποσοτικά, εφόσον η απόκτηση, ο έλεγχος ή η

παρουσίαση του περιεχομένου της βάσης δεδομένων καταδεικνύουν ουσιώδη ποιοτική ή

ποσοτική επένδυση. Κατασκευαστής βάσης δεδομένων είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που

λαμβάνει την πρωτοβουλία και επωμίζεται τον κίνδυνο των επενδύσεων. Δεν θεωρείται

κατασκευαστής ο εργολάβος βάσης δεδομένων (άρθρο 7 παρ. 10 Οδηγίας 96/9).

2. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου: α) "Εξαγωγή" θεωρείται η μόνιμη ή προσωρινή

μεταφορά του συνόλου ή ουσιώδους μέρους του περιεχομένου βάσης δεδομένων σε άλλο

υλικό φορέα με οποιοδήποτε μέσο ή με οποιαδήποτε μορφή και β) επαναχρησιμοποίηση

νοείται η πάσης μορφής διάθεση στο κοινό του συνόλου ή ουσιώδους μέρους του

περιεχομένου της βάσης δεδομένων με διανομή αντιγράφων, εκμίσθωση, μετάδοση με άμεση

επικοινωνία ή με άλλες μορφές. Η πρώτη πώληση αντιγράφου μιας βάσης δεδομένων στην

Κοινότητα από το δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του συνιστά ανάλωση του δικαιώματος

ελέγχου της μεταπώλησης του εν λόγω αντιγράφου στην Κοινότητα. Ο δανεισμός στο κοινό

δεν συνιστά πράξη εξαγωγής ή επαναχρησιμοποίησης (άρθρο 7 παρ. 2 Οδηγίας 96/9).

3. Το δικαίωμα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ισχύει ανεξάρτητα από το εάν η εν λόγω

βάση δεδομένων ή το περιεχόμενό της προστατεύεται με τις διατάξεις για την πνευματική

ιδιοκτησία ή με άλλες διατάξεις. Η προστασία βάσει του δικαιώματος που αναφέρεται στην

παράγραφο 1 δεν θίγει ενδεχόμενα δικαιώματα επί του περιεχομένου τους. Το δικαίωμα

ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων μπορεί να μεταβιβασθεί με αντάλλαγμα ή

χωρίς αντάλλαγμα ή να παραχωρηθεί η εκμετάλλευσή του με άδεια ή σύμβαση (άρθρο 7 παρ.

3 και 4 Οδηγίας 96/9).

4. Δεν επιτρέπεται η επανειλημμένη και συστηματική εξαγωγή ή/και επαναχρησιμοποίηση

επουσιωδών μερών του περιεχομένου της βάσης δεδομένων, εφόσον συνεπάγεται τη

διενέργεια πράξεων που έρχονται σε σύγκρουση με την κανονική εκμετάλλευση της βάσης

δεδομένων ή θίγουν αδικαιολόγητα νόμιμα συμφέροντα του κατασκευαστή της βάσης (άρθρο

7 παρ. 5 Οδηγίας 96/9).

5. Ο κατασκευαστής βάσης δεδομένων που έχει τεθεί στη διάθεση του κοινού με οποιονδήποτε

τρόπο δεν μπορεί να εμποδίσει το νόμιμο χρήστη της βάσης να εξάγει ή/και να

επαναχρησιμοποιεί επουσιώδη μέρη του περιεχομένου της αξιολογούμενα ποιοτικά ή

ποσοτικά για οποιονδήποτε σκοπό. Εάν ο νόμιμος χρήστης δικαιούται να εξάγει ή/και να

επαναχρησιμοποιεί τμήμα μόνο της βάσης δεδομένων, η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται

μόνο για το τμήμα αυτό. Ο νόμιμος χρήστης βάσης δεδομένων που έχει τεθεί στη διάθεση του

κοινού με οποιονδήποτε τρόπο δεν μπορεί: α) να εκτελεί πράξεις που έρχονται σε σύγκρουση

με την κανονική εκμετάλλευση της βάσης αυτής ή θίγουν αδικαιολόγητα τα νόμιμα

συμφέροντα του κατασκευαστή της, β) να προξενεί ζημία στους δικαιούχους του δικαιώματος

πνευματικής ιδιοκτησίας ή των συγγενικών δικαιωμάτων για τα έργα ή τις ερμηνείες ή

εκτελέσεις που περιέχονται στην εν λόγω βάση δεδομένων. Συμφωνίες αντίθετες προς τις

ρυθμίσεις που προβλέπονται στην παρούσα παράγραφο είναι άκυρες (άρθρα 8 και 15 Οδηγίας

96/9).

6. Ο νόμιμος χρήστης της βάσης δεδομένων που έχει τεθεί στη διάθεση του κοινού με

οποιονδήποτε τρόπο μπορεί, χωρίς την άδεια του κατασκευαστή της βάσης δεδομένων, να

εξάγει ή και/να επαναχρησιμοποιήσει ουσιώδες μέρος του περιεχομένου της: α) όταν

πρόκειται για εξαγωγή, για εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς σκοπούς, εφόσον αναφέρεται η

πηγή και στο βαθμό που αυτό δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο μη εμπορικό σκοπό, β)

όταν πρόκειται για εξαγωγή ή/και επαναχρησιμοποίηση για λόγους δημόσιας ασφάλειας ή για

σκοπούς διοικητικής ή δικαστικής διαδικασίας. Το δικαίωμα ειδικής φύσης ισχύει για τις

βάσεις δεδομένων των οποίων οι κατασκευαστές ή οι δικαιούχοι είναι υπήκοοι Κράτους -

Μέλους ή έχουν τη συνήθη διαμονή τους στο έδαφος της Κοινότητας. Εφαρμόζεται επίσης

στις εταιρείες και επιχειρήσεις που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία Κράτους -

Μέλους και οι οποίες έχουν την καταστατική τους έδρα, την κεντρική διοίκηση ή την κύρια

εγκατάστασή τους εντός της Κοινότητας. Όταν η συγκεκριμένη Εταιρία ή επιχείρηση έχει

μόνο την καταστατική της έδρα στο έδαφος της Κοινότητας, οι δραστηριότητές της πρέπει να

συνδέονται πραγματικά και αδιάλειπτα με την οικονομία ενός Κράτους - Μέλους (άρθρα 9 και

11 Οδηγίας 96/9).

7. Το δικαίωμα που προβλέπεται στο άρθρο αυτό ισχύει από την περάτωση της κατασκευής

της βάσης δεδομένων και λήγει δεκαπέντε (15) έτη μετά την 1η Ιανουαρίου του έτους που

έπεται της ημερομηνίας περάτωσης. Στην περίπτωση βάσης δεδομένων η οποία έχει τεθεί στη

διάθεση του κοινού, με οποιονδήποτε τρόπο, πριν από τη λήξη της περιόδου που προβλέπεται

στο προηγούμενο εδάφιο, η διάρκεια της προστασίας του δικαιώματος που προβλέπεται στο

παρόν άρθρο λήγει δεκαπέντε (15) έτη μετά την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται της

ημερομηνίας κατά την οποία η βάση τέθηκε για πρώτη φορά στη διάθεση του κοινού.

Οποιαδήποτε ουσιώδης τροποποίηση, αξιολογούμενη ποιοτικά ή ποσοτικά, του περιεχομένου

μιας βάσης δεδομένων, ιδίως οποιαδήποτε ουσιώδης τροποποίηση εξαιτίας της διαδοχικής

σώρευσης προσθηκών, διαγραφών ή μετατροπών, που έχουν ως αποτέλεσμα να θεωρείται ότι

πρόκειται για νέα ουσιώδη επένδυση, αξιολογούμενη ποιοτικά ή ποσοτικά, παρέχει στη βάση

που προκύπτει από την επένδυση αυτή δικαίωμα ιδίας διάρκειας προστασίας (άρθρο 10

Οδηγίας 96/9).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ

ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Άρθρο 46

Άδεια από ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες

1. Ως ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες θεωρούνται τα πρόσωπα που ερμηνεύουν ή

εκτελούν με οποιονδήποτε τρόπο έργα του πνεύματος όπως οι ηθοποιοί, οι μουσικοί, οι

τραγουδιστές, οι χορωδοί, οι χορευτές, οι καλλιτέχνες κουκλοθέατρου, θεάτρου σκιών,

θεάματος ποικιλιών (βαριετέ) ή ιπποδρόμου (τσίρκου).

2. Οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να

απαγορεύουν:

α) την εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσής τους σε υλικό φορέα,

β) την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε μέσο και μορφή,

εν όλω ή εν μέρει, όσον αφορά την εγγραφή σε υλικό φορέα της ερμηνείας ή εκτέλεσής τους,

γ) τη διανομή στο κοινό του υλικού φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσης, με

πώληση ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής δεν αναλώνεται εντός της Κοινότητας

όσον αφορά τον υλικό φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσης, εκτός από την

περίπτωση της πρώτης πώλησης εντός της Κοινότητας, που πραγματοποιείται από τον

δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του,

δ) την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό του υλικού φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας ή

εκτέλεσης. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη

διανομής των ως άνω υλικών φορέων,

ε) τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά κύματα,

δορυφόροι, καλώδια, καθώς και την παρουσίαση στο κοινό του υλικού φορέα με την

παράνομη εγγραφή της ζωντανής ερμηνείας ή εκτέλεσης,

στ) τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά κύματα,

δορυφόροι, καλώδια, της ζωντανής ερμηνείας ή εκτέλεσής τους, εκτός αν η μετάδοση αυτή

αποτελεί αναμετάδοση νόμιμης μετάδοσης,

ζ) την παρουσίαση στο κοινό της ζωντανής ερμηνείας ή εκτέλεσής τους, που γίνεται με

οποιονδήποτε τρόπο, εκτός από ραδιοτηλεοπτική μετάδοση,

η) τη διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει

πρόσβαση στην εγγραφή σε υλικό φορέα της ερμηνείας ή εκτέλεσής τους, όπου και όταν

επιλέγει ο ίδιος. Το δικαίωμα αυτό δεν αναλώνεται με οποιαδήποτε πράξη διάθεσης στο κοινό

με την έννοια της παρούσας ρύθμισης (άρθρα 2, 3 παρ. 2 και 3, 4 Οδηγίας 2001/29).

3. Η άδεια που απαιτείται για την ενέργεια των πράξεων της παραγράφου 2 του παρόντος

άρθρου, αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία στην οποία να ορίζονται συγκεκριμένα οι πράξεις

για τις οποίες δίνεται η άδεια, θεωρείται ότι έχει δοθεί, όταν ο ερμηνευτής ή εκτελεστής

καλλιτέχνης συνδέεται μ' εκείνον που επιχειρεί αυτές τις πράξεις με σύμβαση εργασίας, που

έχει ως σκοπό την ενέργεια αυτών των συγκεκριμένων πράξεων. Ο ερμηνευτής ή εκτελεστής

καλλιτέχνης διατηρεί πάντοτε το δικαίωμα αμοιβής για την ενέργεια καθεμιάς από τις πράξεις

που προβλέπονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου σε κάθε τρόπο εκμετάλλευσης της

ερμηνείας ή εκτέλεσής του. Ειδικότερα, ο ερμηνευτής ή εκτελεστής καλλιτέχνης διατηρεί το

δικαίωμα εύλογης αμοιβής για την εκμίσθωση, χωρίς να μπορεί να παραιτηθεί από αυτό, εάν

έχει δώσει σε παραγωγό υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας άδεια για την

εκμίσθωση του υλικού φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας του.

4. Σε περίπτωση ερμηνείας ή εκτέλεσης από σύνολο, οι μετέχοντες σε αυτό ερμηνευτές ή

εκτελεστές καλλιτέχνες ορίζουν με πλειοψηφία και εγγράφως έναν αντιπρόσωπό τους για την

άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπονται στη δεύτερη παράγραφο του παρόντος άρθρου.

Αυτή η αντιπροσώπευση δεν αφορά το διευθυντή της ορχήστρας ή της χορωδίας, τον σολίστ,

τους πρωταγωνιστές και το σκηνοθέτη. Αν δεν έχει ορισθεί αντιπρόσωπος σύμφωνα με το

εδάφιο α' της παρούσας παραγράφου, η άσκηση των δικαιωμάτων που προβλέπονται στη

δεύτερη παράγραφο του παρόντος άρθρου γίνεται από το διευθυντή του συνόλου.

5. Απαγορεύεται η μεταβίβαση εν ζωή των δικαιωμάτων που προβλέπονται στη δεύτερη

παράγραφο του παρόντος άρθρου, καθώς και η παραίτηση από αυτά. Είναι δυνατή η ανάθεση

της διαχείρισης και προστασίας των δικαιωμάτων αυτών σε οργανισμούς συλλογικής

διαχείρισης και προστασίας των δικαιωμάτων αυτών σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης

κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 54 και 58 του παρόντος νόμου.

Άρθρο 47

Άδεια από παραγωγούς υλικών φορέων

1. Οι παραγωγοί φωνογραφημάτων (παραγωγοί υλικών φορέων ήχου) έχουν το δικαίωμα να

επιτρέπουν ή απαγορεύουν:

α) την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε μέσο και μορφή,

εν όλω ή εν μέρει, όσον αφορά τα φωνογραφήματά τους,

β) τη διανομή στο κοινό των ως άνω υλικών φορέων που έχουν παραγάγει με πώληση ή με

άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής δεν αναλώνεται εντός της Κοινότητας, όσον αφορά

τους ως άνω υλικούς φορείς, εκτός από την περίπτωση της πρώτης πώλησης εντός της

Κοινότητας που πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του,

γ) την εκμίσθωση ή το δημόσιο δανεισμό των ως άνω υλικών φορέων. Τα δικαιώματα αυτά

δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη διανομής των ως άνω υλικών

φορέων,

δ) τη διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει

πρόσβαση στα φωνογραφήματά τους, όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει. Το δικαίωμα αυτό δεν

αναλώνεται με οποιαδήποτε πράξη διάθεσης στο κοινό με την έννοια της παρούσας ρύθμισης,

ε) την εισαγωγή των ως άνω υλικών φορέων που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη

συναίνεσή τους ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής

Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής τους στην Ελλάδα είχε συμβατικά διατηρηθεί από

τον παραγωγό (άρθρα 2, 3 παρ. 2 και 3, 4 Οδηγίας 2001/29).

2. Οι παραγωγοί οπτικοακουστικών έργων (παραγωγοί υλικών φορέων εικόνας ή ήχου και

εικόνας) έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή απαγορεύουν:

α) την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε μέσο και μορφή,

εν όλω ή εν μέρει, όσον αφορά το πρωτότυπο και τα αντίτυπα (αντίγραφα) των ταινιών τους,

β) τη διανομή στο κοινό των ως άνω υλικών φορέων που έχουν παραγάγει με πώληση ή με

άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής δεν αναλώνεται εντός της Κοινότητας, όσον αφορά

τους ως άνω υλικούς φορείς, εκτός από την περίπτωση της πρώτης πώλησης εντός της

Κοινότητας που πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του,

γ) την εκμίσθωση ή το δημόσιο δανεισμό των ως άνω υλικών φορέων. Τα δικαιώματα αυτά

δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη διανομής των ως άνω υλικών

φορέων,

δ) τη διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει

πρόσβαση όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει, όσον αφορά το πρωτότυπο και τα αντίγραφα των

ταινιών τους. Το δικαίωμα αυτό δεν αναλώνεται με οποιαδήποτε πράξη διάθεσης στο κοινό με

την έννοια της παρούσας ρύθμισης,

ε) την εισαγωγή των ως άνω υλικών φορέων που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη

συναίνεσή τους ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής

Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής τους στην Ελλάδα είχε συμβατικά διατηρηθεί από

τον παραγωγό,

στ) τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, συμπεριλαμβανομένης της

δορυφορικής μετάδοσης ή καλωδιακής αναμετάδοσης των ως άνω υλικών φορέων, καθώς και

την παρουσίαση αυτών στο κοινό. (άρθρα 2, 3 παρ. 2 και 3, 4 Οδηγίας 2001/29).

3 . Ως παραγωγός υλικού φορέα ήχου νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πρωτοβουλία

και ευθύνη του οποίου πραγματοποιείται η πρώτη εγγραφή σειράς ήχων μόνο. Ως παραγωγός

υλικού φορέα εικόνας ή ήχου και εικόνας νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο με

πρωτοβουλία και ευθύνη του οποίου πραγματοποιείται η πρώτη εγγραφή σειράς εικόνων με ή

χωρίς ήχο.

Άρθρο 48

Άδεια από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς

1. Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν: α)

την αναμετάδοση των εκπομπών τους με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά

κύματα, δορυφόροι, καλώδια, β) την παρουσίαση στο κοινό των εκπομπών τους σε χώρους

όπου η είσοδος επιτρέπεται με εισιτήριο, γ) την εγγραφή των εκπομπών τους σε υλικούς

φορείς ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, είτε οι εκπομπές αυτές μεταδίδονται ενσυρμάτως

είτε ασυρμάτως, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή δορυφορικής μετάδοσης, δ) την

άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω

ή εν μέρει, όσον αφορά την υλική ενσωμάτωση των εκπομπών τους που μεταδίδονται

ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή δορυφορικής μετάδοσης

ε) τη διανομή στο κοινό των υλικών φορέων με την εγγραφή των εκπομπών τους, μέσω

πώλησης ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής δεν αναλώνεται εντός της Κοινότητας,

όσον αφορά τους υλικούς φορείς με την εγγραφή των εκπομπών, εκτός από την περίπτωση της

πρώτης πώλησης εντός της Κοινότητας που πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη

συγκατάθεσή του, στ) την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό του υλικού φορέα με την

εγγραφή των εκπομπών τους. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση

ή άλλη πράξη διανομής του ως άνω υλικού φορέα, ζ) τη διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή

ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στην υλική ενσωμάτωση των

εκπομπών τους, όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει. Το δικαίωμα αυτό δεν αναλώνεται με

οποιαδήποτε πράξη διάθεσης στο κοινό με την έννοια της παρούσας ρύθμισης (άρθρα 2, 3

παρ. 2 και 3, 4 Οδηγίας 2001/29).

2. Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί δεν έχουν το δικαίωμα που προβλέπεται στο εδάφιο γ' της

παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, όταν αναμεταδίδουν απλώς μέσω καλωδίου εκπομπές

ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών.

Άρθρο 49

Δικαίωμα εύλογης αμοιβής

1. Όταν υλικός φορέας ήχου που έχει νόμιμα εγγραφεί χρησιμοποιείται για ραδιοτηλεοπτική

μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δορυφόροι, καλώδια, ή

για παρουσίαση στο κοινό, ο χρήστης οφείλει εύλογη και ενιαία αμοιβή στους ερμηνευτές ή

εκτελεστές καλλιτέχνες, των οποίων η ερμηνεία ή η εκτέλεση έχει εγγραφεί στον υλικό φορέα,

και στους παραγωγούς των υλικών αυτών φορέων. Η αμοιβή αυτή καταβάλλεται υποχρεωτικά

σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης των σχετικών δικαιωμάτων. Οι οργανισμοί αυτοί

υποχρεούνται να διαπραγματεύονται, να συμφωνούν τις αμοιβές, να προβάλλουν τις σχετικές

αξιώσεις για την καταβολή και να εισπράττουν τις σχετικές αμοιβές από τους χρήστες. Σε

περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των χρηστών και των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, το

ύψος της εύλογης αμοιβής και οι όροι της πληρωμής καθορίζονται από το μονομελές

πρωτοδικείο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων ύστερα από αίτηση των

Οργανισμών συλλογικής διαχείρισης (όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 2 του ν.

3905/2010). Οριστικά περί της αμοιβής αποφαίνεται το αρμόδιο δικαστήριο.

2. Το δικαίωμα εύλογης αμοιβής των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών που προβλέπεται

από την πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου είναι ανεκχώρητο, με την επιφύλαξη της

υποχρεωτικής ανάθεσης της είσπραξης και διαχείρισης στους οργανισμούς συλλογικής

διαχείρισης που λειτουργούν σύμφωνα με τα άρθρα 54 έως 58 του παρόντος νόμου.

3. Οι εισπραττόμενες αμοιβές κατανέμονται εξ ημισείας μεταξύ ερμηνευτών ή εκτελεστών

καλλιτεχνών και παραγωγών των υλικών φορέων. Η κατανομή των εισπραττόμενων αμοιβών

μεταξύ των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών και μεταξύ των παραγωγών γίνεται κατά

τις μεταξύ τους συμφωνίες που περιέχονται στον κανονισμό του κάθε οργανισμού συλλογικής

διαχείρισης.

4. Οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες έχουν δικαίωμα εύλογης αμοιβής για τη

ραδιοτηλεοπτική αναμετάδοση της ερμηνείας ή εκτέλεσής τους που μεταδίδεται

ραδιοτηλεοπτικά. Το δικαίωμα εύλογης αμοιβής που προβλέπεται από την παρούσα

παράγραφο είναι ανεκχώρητο και είναι δυνατή μόνο η ανάθεση της είσπραξης και διαχείρισης

στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 54 έως 58 του

παρόντος νόμου.

5. Όταν υλικός φορέας εικόνας ή ήχου και εικόνας που έχει νόμιμα εγγραφεί χρησιμοποιείται

για ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά κύματα,

δορυφόροι, καλώδια ή για παρουσίαση στο κοινό, ο χρήστης οφείλει εύλογη αμοιβή στους

ερμηνευτές ή εκτελεστές των οποίων η ερμηνεία έχει εγγραφεί στους υλικούς αυτούς φορείς.

Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται η παράγραφος 1 εδάφια β', γ', δ' και ε', καθώς και οι παράγραφοι

2 και 4 του παρόντος άρθρου.

6. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης των συγγενικών δικαιωμάτων που λειτουργούν με

έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού μπορούν να συστήσουν ενιαίο οργανισμό

συλλογικής διαχείρισης συγγενικών δικαιωμάτων με σκοπό την είσπραξη της εύλογης και

ενιαίας αμοιβής που προβλέπεται στις παραγράφους 1, 2 και 3 του παρόντος άρθρου. Οι

οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν με έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού

αναθέτουν κατά αποκλειστικότητα στον ενιαίο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης την εξουσία

να διαπραγματεύεται, να συμφωνεί το ύψος της αμοιβής, να προβάλλει τις σχετικές αξιώσεις

για την καταβολή, να προβαίνει σε κάθε δικαστική ή εξώδικη ενέργεια και να εισπράττει τη

σχετική αμοιβή από τους χρήστες. Ο ενιαίος οργανισμός συλλογικής διαχείρισης συγγενικών

δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του είναι ο μόνος αρμόδιος να

διαπραγματεύεται, να συμφωνεί το ύψος της αμοιβής, να προβάλλει τις σχετικές αξιώσεις για

την καταβολή, να προβαίνει σε κάθε δικαστική ή εξώδικη ενέργεια και να εισπράττει τη

σχετική αμοιβή από τους χρήστες. Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ των χρηστών και του

ενιαίου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, το ύψος της εύλογης αμοιβής και οι όροι

πληρωμής καθορίζονται από το μονομελές πρωτοδικείο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών

μέτρων. Οριστικά περί της αμοιβής αποφαίνεται το αρμόδιο δικαστήριο ύστερα από αίτηση

του ενιαίου εισπρακτικού οργανισμού συλλογικής διαχείρισης.

Για τη χορήγηση της έγκρισης λειτουργίας στον ενιαίο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης

συγγενικών δικαιωμάτων, καθώς και για κάθε άλλο θέμα που αφορά τη συλλογική διαχείριση

εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 54 έως 58 του ν. 2121/1993. (όπως προστέθηκε με το

άρθρο 46 παρ. 1 του ν. 3905/2010) (όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 1 του ν.

3905/2010).

7. Εκκρεμείς δίκες κατά την ίδρυση του ενιαίου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης

συνεχίζονται από τους αρχικούς διαδίκους έως την αμετάκλητη περάτωσή τους.

(όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 1 του ν. 3905/2010)

Άρθρο 50

Ηθικό δικαίωμα

1. Οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες έχουν καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους το

δικαίωμα αναγνώρισης και προβολής της πατρότητάς τους πάνω στην ερμηνεία ή την

εκτέλεσή τους και το δικαίωμα της απαγόρευσης κάθε παραμόρφωσης της ερμηνείας ή της

εκτέλεσης αυτής.

2. Μετά το θάνατο του ερμηνευτή ή εκτελεστή καλλιτέχνη το δικαίωμα αυτό περιέρχεται

στους κληρονόμους του.

3. Οι διατάξεις του άρθρου 12 παράγραφος 2 και του άρθρου 16 εφαρμόζονται αναλόγως και

στο ηθικό δικαίωμα των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών.

Άρθρο 51

Δικαιώματα εκδοτών

Εκδότες εντύπων έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν την αναπαραγωγή, με

φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή όποιες άλλες μεθόδους, για σκοπούς εκμετάλλευσης, της

στοιχειοθεσίας και της σελιδοποίησης των έργων που έχουν εκδώσει.

Άρθρο 51Α

Προστασία προηγουμένως αδημοσίευτων έργων

Κάθε πρόσωπο το οποίο, μετά τη λήξη της προστασίας του δικαιώματος πνευματικής

ιδιοκτησίας, για πρώτη φορά δημοσιεύει νομίμως ή παρουσιάζει νομίμως στο κοινό έργο

προηγουμένως αδημοσίευτο, δικαιούται προστασίας ανάλογης με το περιουσιακό δικαίωμα

του δημιουργού. Η διάρκεια προστασίας του δικαιώματος αυτού είναι είκοσι πέντε (25) έτη

από τη στιγμή που για πρώτη φορά το έργο δημοσιεύθηκε νομίμως ή παρουσιάστηκε νομίμως

στο κοινό και υπολογίζεται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται της πρώτης

νόμιμης δημοσίευσης ή παρουσίασης στο κοινό.

Άρθρο 52

Τύπος άδειας, περιορισμοί και διάρκεια δικαιωμάτων

καθώς και η ρύθμιση άλλων θεμάτων

Τα δικαιώματα που προβλέπονται στα άρθρα 46 έως 51 διέπονται από τους ακόλουθους

κανόνες: α) οι δικαιοπραξίες, που αφορούν τα δικαιώματα αυτά, ισχύουν μόνο εφόσον έγιναν

γραπτώς,

β) οι περιορισμοί, που προβλέπονται για το περιουσιακό δικαίωμα της πνευματικής

ιδιοκτησίας, ισχύουν αναλόγως και γι' αυτά,

γ) η διάρκεια των δικαιωμάτων των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών που προβλέπονται

στα άρθρα 46 και 49 του νόμου αυτού ορίζεται σε πενήντα (50) χρόνια μετά την ημερομηνία

της ερμηνείας ή εκτέλεσης, αλλά δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τη διάρκεια της ζωής του

καλλιτέχνη. Ωστόσο, αν εντός της περιόδου αυτής γίνει νόμιμη δημοσίευση ή νόμιμη

παρουσίαση στο κοινό της υλικής ενσωμάτωσης της ερμηνείας ή εκτέλεσης, τα δικαιώματα

αυτά διαρκούν πενήντα (50) χρόνια από την ημερομηνία της πρώτης αυτής δημοσίευσης ή της

πρώτης αυτής παρουσίασης στο κοινό, ανάλογα με το ποια έγινε πρώτη.

δ) Τα δικαιώματα των παραγωγών φωνογραφημάτων (παραγωγών υλικών φορέων ήχου)

λήγουν πενήντα έτη μετά την πραγματοποίηση της υλικής ενσωμάτωσης. Ωστόσο, εάν το

φωνογράφημα έχει δημοσιευθεί νομίμως κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, τα δικαιώματα

λήγουν πενήντα έτη από την ημερομηνία της πρώτης νόμιμης δημοσίευσης. Εάν δεν έχει

πραγματοποιηθεί νόμιμη δημοσίευση κατά την περίοδο που μνημονεύεται στο πρώτο εδάφιο

και εάν το φωνογράφημα έχει παρουσιαστεί νομίμως στο κοινό κατά την περίοδο αυτή, τα

δικαιώματα λήγουν πενήντα έτη από την ημερομηνία της πρώτης νόμιμης παρουσίασης στο

κοινό. Ωστόσο, αν λόγω εκπνοής της διάρκειας προστασίας η οποία παρέχεται βάσει της

παρούσας παραγράφου, στη διατύπωσή της πριν τροποποιηθεί από την Οδηγία 2001/29/ΕΚ

του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση

ορισμένων πτυχών της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων στην

κοινωνία της πληροφορίας, τα δικαιώματα των παραγωγών φωνογραφημάτων δεν

προστατεύονται πλέον από τις 22 Δεκεμβρίου 2002, η παρούσα παράγραφος δεν συνεπάγεται

την εκ νέου έναρξη προστασίας τους (άρθρο 11 παρ. 2 Οδηγίας 2001/29). Η διάρκεια των

δικαιωμάτων των παραγωγών οπτικοακουστικών έργων (παραγωγών υλικών φορέων εικόνας

ή ήχου και εικόνας) ορίζεται σε πενήντα (50) χρόνια μετά την υλική ενσωμάτωση. Ωστόσο, αν

εντός της περιόδου αυτής γίνει νόμιμη δημοσίευση ή νόμιμη παρουσίαση του υλικού φορέα

στο κοινό, τα δικαιώματα αυτά διαρκούν πενήντα (50) χρόνια από την ημερομηνία της πρώτης

δημοσίευσης ή της πρώτης αυτής παρουσίασης στο κοινό, ανάλογα με το ποια έγινε πρώτη.

ε) η διάρκεια των δικαιωμάτων των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών που προβλέπονται στο

άρθρο 48 του νόμου αυτού ορίζεται σε πενήντα (50) χρόνια μετά την πρώτη μετάδοση μιας

εκπομπής, είτε αυτή μεταδίδεται ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, συμπεριλαμβανομένης της

καλωδιακής ή δορυφορικής μετάδοσης ή οποιουδήποτε άλλου τρόπου μετάδοσης.

στ) η διάρκεια του δικαιώματος των εκδοτών που προβλέπεται στο άρθρο 51 του νόμου αυτού

ορίζεται σε πενήντα (50) χρόνια μετά την τελευταία έκδοση του έργου.

ζ) η διάρκεια που καθορίζεται στις περιπτώσεις γ΄, δ΄, ε΄ και στ΄ του παρόντος άρθρου

υπολογίζεται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του γενεσιουργού γεγονότος.

η) Για τους σκοπούς της παρουσίασης στο κοινό μέσω δορυφόρου και της καλωδιακής

αναμετάδοσης τα δικαιώματα των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών, των παραγωγών

υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, καθώς και των ραδιοτηλεοπτικών

οργανισμών προστατεύονται σύμφωνα με τις διατάξεις του όγδοου κεφαλαίου του νόμου

αυτού, εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου 35 του

παρόντος νόμου.

Άρθρο 53

Προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας

Η προστασία, που προβλέπεται από τα άρθρα 46 έως 52 του παρόντος νόμου, αφήνει ακέραιη

και δεν επηρεάζει κατά κανένα τρόπο την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Καμία από

τις διατάξεις που αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τρόπο

που θίγει την προστασία αυτή. Εάν οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες, οι παραγωγοί

υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί και οι

εκδότες εντύπων έχουν αποκτήσει, εκτός από το συγγενικό δικαίωμα και δικαίωμα

πνευματικής ιδιοκτησίας στο έργο, το δικαίωμα αυτό και το συγγενικό δικαίωμα υπάρχουν

παραλλήλως και παρέχουν τις εξουσίες που απορρέουν από το κάθε δικαίωμα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Άρθρο 54

Ανάθεση διαχείρισης

1. Οι δημιουργοί μπορούν να αναθέτουν σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και

προστασίας, που έχουν αποκλειστικά αυτόν το σκοπό, τη διαχείριση ή την προστασία ή τη

διαχείριση και την προστασία του περιουσιακού τους δικαιώματος ή εξουσιών που απορρέουν

από αυτό. Το ίδιο ισχύει και για τους δωρεοδόχους των δημιουργών, καθώς και για τους

καθολικούς ή αιτία θανάτου διαδόχους, όπως επίσης και για το ίδρυμα που συνιστά ο

δημιουργός. Οι οργανισμοί αυτοί λειτουργούν με οποιαδήποτε εταιρική μορφή. Αν

λειτουργούν με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας, τότε οι μετοχές της εταιρείας αυτής είναι

υποχρεωτικώς ονομαστικές στο σύνολό τους. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις των

παρ. 2 έως 4 του άρθρου 24 του ν. 1746/1988. Η κοινοποίηση που προβλέπεται από την παρ. 4

του άρθρου 24 του ν. 1746/1988 γίνεται μόνο προς το Υπουργείο Πολιτισμού. Οι παραπάνω

οργανισμοί μπορούν επίσης να λειτουργήσουν και ως αστικοί συνεταιρισμοί κατά το ν.

1667/1986. Στην τελευταία περίπτωση α) όπου στο ν. 1667/1986 αναφέρεται, με οποιαδήποτε

αρμοδιότητα, το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας τις αρμοδιότητές του αναλαμβάνει το

Υπουργείο Πολιτισμού, β) οι συνεταιρισμοί αυτοί μπορούν να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν

σε πανελλήνια βάση κατ' εξαίρεση της αρχής της τοπικότητας, γ) επιτρέπεται και όλα τα μέλη

του συνεταιρισμού να είναι νομικά πρόσωπα, δ) το καταστατικό των συνεταιρισμών αυτών

μπορεί να προβλέπει: αα) όρους, εσωτερικές διαδικασίες και όργανα που αποφασίζουν για την

εισδοχή, την αποχώρηση ή τον αποκλεισμό συνεταίρου, κατά παρέκκλιση από τους όρους, τις

διαδικασίες και τα όργανα που προβλέπονται στις παραγράφους 4, 5, 6, 7 και 8 του άρθρου 2

του ν. 1667/1986, ββ) ότι, στην περίπτωση αποχώρησης ή αποκλεισμού συνεταίρου ή μη

απόκτησης της ιδιότητας του συνεταίρου από τους κληρονόμους, δεν υπάρχει αξίωση του

συνεταίρου ή των κληρονόμων για απόδοση των συνεταιριστικών τους μερίδων ή καταβολή

της αξίας αυτών ή ότι υπάρχει αξίωση για απόδοση μόνο της ονομαστικής αξίας των μερίδων,

γγ) τη δυνατότητα απόκτησης απεριόριστου αριθμού προαιρετικών μερίδων από τους

συνεταίρους, δδ) το εν ζωή αμεταβίβαστο των συνεταιριστικών μερίδων, εε) κατηγορίες

συνεταίρων είτε χωρίς δικαίωμα ψήφου είτε με αριθμό ψήφων ανά συνεταίρο ανεξάρτητο από

τον αριθμό των υποχρεωτικών ή προαιρετικών μερίδων του κάθε συνεταίρου, στστ) τον

περιορισμό του δικαιώματος του β εδαφίου της παρ. 2 του άρθρου 4 του ν. 1667/1986 για

λόγους προστασίας των θεμιτών συμφερόντων των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, ζζ)

ότι οι νέοι συνεταίροι δεν έχουν καθόλου ή έχουν για ορισμένο μόνο χρόνο μετά την ίδρυση

του συνεταιρισμού, υποχρέωση καταβολής, εκτός από το ποσό της μερίδας της και εισφοράς

ανάλογης προς την καθαρή περιουσία του συνεταιρισμού, ε) οι συνεταιρισμοί αυτοί είναι

πάντοτε περιορισμένης ευθύνης και οι συνεταίροι δεν ευθύνονται προσωπικά για τα χρέη των

συνεταιρισμών, στ) Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού

Πολιτισμού μπορούν να ρυθμίζονται τα θέματα των άρθρων 5, 6, 7, και 8 του ν. 1667/1986,

καθώς και εν γένει θέματα εσωτερικών σχέσεων των συνεταιρισμών αυτών, ανάλογα προς τα

ισχύοντα στα Κράτη - Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για οργανισμούς συλλογικής

διαχείρισης που λειτουργούν με αντίστοιχη ή παρεμφερή μορφή.

2. Προκειμένου για δευτερεύουσα σύγχρονη, ακέραιη και αμετάβλητη μετάδοση

ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω καλωδίων ή άλλων υλικών αγωγών, η συλλογική

διαχείριση της σχετικής εξουσίας των δημιουργών είναι υποχρεωτική.

3. Η ανάθεση μπορεί να γίνεται είτε με μεταβίβαση του δικαιώματος ή των σχετικών

εξουσιών προς το σκοπό της διαχείρισης ή της προστασίας είτε με παροχή σχετικής

πληρεξουσιότητας. Η ανάθεση γίνεται εγγράφως και κάθε φορά για ορισμένο χρόνο που δεν

μπορεί να είναι μεγαλύτερος από τρία χρόνια. Η ανάθεση αφορά όλα τα έργα του δημιουργού

που είναι κατάλληλα για την εκμετάλλευση με την εξουσία στην οποία αναφέρεται η ανάθεση

ή ορισμένα από αυτά. Σε περίπτωση αμφιβολίας τεκμαίρεται ότι η ανάθεση αφορά όλα τα

έργα, συμπεριλαμβανομένων και των μελλοντικών έργων για χρονικό διάστημα που δεν

μπορεί να είναι μεγαλύτερο από τρία χρόνια.

4. Κάθε οργανισμός, που έχει ή πρόκειται να αναλάβει τη συλλογική διαχείριση ή προστασία

των εξουσιών, που απορρέουν από το περιουσιακό δικαίωμα των δημιουργών, υποχρεούται

πριν αρχίσει τη λειτουργία του, να καταθέσει στο Υπουργείο Πολιτισμού σχετική δήλωση

συνοδευόμενη από τον Κανονισμό που συντάσσεται από τον οργανισμό και πρέπει πάντως να

περιέχει τα ακόλουθα στοιχεία: α) το ύψος του Κεφαλαίου του οργανισμού, β) το Καταστατικό

ή το εταιρικό σύμφωνο αν πρόκειται για εταιρία, γ) τον υπεύθυνο εκπρόσωπο του οργανισμού,

όπως επίσης και τα πρόσωπα που διοικούν τον οργανισμό, τα οποία πρέπει να μην έχουν

καταδικαστεί για κακούργημα ή για πλημμέλημα κατά της ιδιοκτησίας ή της περιουσίας και να

παρέχουν τα εχέγγυα επαγγελματικού ήθους, δ) τον αριθμό των δημιουργών, που έχουν

αναθέσει στον οργανισμό τη διαχείριση εξουσιών, που απορρέουν από το περιουσιακό τους

δικαίωμα, ε) τη νομική μορφή της ανάθεσης της διαχείρισης, στ) τη διάρκεια της ανάθεσης, ζ)

το χρόνο, τις αρχές και τον τρόπο διανομής των αμοιβών στους δικαιούχους, και η) το ύψος

των εξόδων διαχείρισης, όπως επίσης και κάθε στοιχείο που είναι απαραίτητο για να

εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα και η αποτελεσματικότητα της λειτουργίας του οργανισμού. Το

Υπουργείο Πολιτισμού ελέγχει τη δήλωση και τον Κανονισμό του οργανισμού συλλογικής

διαχείρισης και, εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος νόμου, χορηγεί την έγκριση

για τη λειτουργία του οργανισμού αυτού. Κάθε μεταβολή των παραπάνω στοιχείων του

Κανονισμού πρέπει να ανακοινώνεται στο Υπουργείο Πολιτισμού και να εγκρίνεται από αυτό.

Σε αντίθετη περίπτωση εξακολουθεί να ισχύει ο αρχικός Κανονισμός του οργανισμού

συλλογικής διαχείρισης, όπως είχε εγκριθεί από το Υπουργείο κατά την έναρξη λειτουργίας

του Οργανισμού.

5. Το Υπουργείο Πολιτισμού ελέγχει την τήρηση των διατάξεων του παρόντος νόμου και του

Κανονισμού κατά τη λειτουργία του οργανισμού, ο οποίος έχει την υποχρέωση να θέτει στη

διάθεση των οργάνων του Υπουργείου τα βιβλία του και κάθε άλλο στοιχείο αναγκαίο για την

αποτελεσματική άσκηση του ελέγχου αυτού. Οι οργανισμοί υπόκεινται στον έλεγχο των

ορκωτών λογιστών ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή, εκτός αν πρόκειται για

οργανισμούς μη κερδοσκοπικούς.

6. Σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρής παράβασης ή επανειλημμένων παραβάσεων του νόμου

ή του Κανονισμού, παρά τη σχετική προειδοποίηση του Υπουργού Πολιτισμού,

επιφυλασσομένων των διατάξεων για άλλες κυρώσεις, ο Υπουργός Πολιτισμού μπορεί να

επιβάλλει στον οργανισμό που διέπραξε την παράβαση διοικητικό πρόστιμο 500.000 έως

10.000.000 δραχμών. Τα όργανα ελέγχου που θα διαπιστώνουν τις παραβάσεις, η διαδικασία

επιβολής του προστίμου ύστερα από ακρόαση του ενδιαφερομένου, καθώς και τυχόν

αναπροσαρμογή των παραπάνω ποσών θα καθορισθούν με προεδρικά διατάγματα ύστερα από

πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού.

7. Όπου στις διατάξεις του παρόντος νόμου χρησιμοποιείται ο όρος Κανονισμός, εννοείται ο

Κανονισμός της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου.

8. Η προϋπόθεση του άρθρου 54 παρ. 4 στοιχείο η του νόμου αυτού δεν απαιτείται όταν ο

οργανισμός συλλογικής διαχείρισης πληρεί τρεις προϋποθέσεις: α) επιδιώκει τους σκοπούς του

χωρίς κέρδος για τον ίδιο, β) αποτελείται, διοικείται και ελέγχεται αποκλειστικά από τους

ίδιους τους δημιουργούς. με δυνατότητα εκλογής ή διορισμού στο διοικητικό και τυχόν

εποπτικό συμβούλιο προσωπικοτήτων που λόγω της θέσης ή της ειδικότητας τους μπορούν να

προσφέρουν αξιόλογες υπηρεσίες στον εν λόγω οργανισμό εφόσον η συμμετοχή των

τελευταίων δεν αναιρεί τη διοίκηση και τον έλεγχο του οργανισμού από τα μέλη του και γ) τα

μέλη του οργανισμού αυτού θα ήταν εξαναγκασμένα εκ των πραγμάτων να αναθέσουν τη

διαχείριση και την προστασία των δικαιωμάτων τους σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης

που δεν συγκεντρώνουν τις δυο παραπάνω υπό α και β προϋποθέσεις.

9. Σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρής παράβασης ή επανειλημμένων παραβάσεων του νόμου

ή του κανονισμού και ειδικότερα εφόσον δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 54

παράγραφος 4 με βάση τις οποίες χορηγήθηκε η έγκριση λειτουργίας ενός οργανισμού

συλλογικής διαχείρισης, ο Υπουργός Πολιτισμού μπορεί με εισήγηση του Οργανισμού

Πνευματικής Ιδιοκτησίας να άρει προσωρινά ή οριστικά την έγκριση λειτουργίας του

συγκεκριμένου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης.

Άρθρο 55

Αρμοδιότητες των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης

1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας έχουν τις ακόλουθες αρμοδιότητες:

α) να καταρτίζουν συμβάσεις με τους χρήστες για τους όρους εκμετάλλευσης των έργων,

καθώς και για την οφειλόμενη αμοιβή,

β) να εξασφαλίζουν στους δημιουργούς ποσοστιαία αμοιβή κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 32

παρ. 1 του παρόντος νόμου,

γ) να εισπράττουν την αμοιβή και να κατανέμουν μεταξύ των δημιουργών τα εισπραττόμενα

ποσά,

δ) να εισπράττουν την αμοιβή που προβλέπεται από το άρθρο 18 παρ. 3 του παρόντος νόμου

και να τη διανέμουν μεταξύ των δημιουργών,

ε) να προβαίνουν, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, σε

κάθε διοικητική ή δικαστική ή εξώδικη ενέργεια για τη νόμιμη προστασία των δικαιωμάτων

των δημιουργών ή των δικαιοδόχων τους και ιδίως να υποβάλουν αιτήσεις ασφαλιστικών

μέτρων, να εγείρουν αγωγές, να ασκούν ένδικα μέσα, να υποβάλουν μηνύσεις και εγκλήσεις,

να παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες, να ζητούν την απαγόρευση πράξεων που

προσβάλλουν το δικαίωμα ως προς τις εξουσίες που τους έχουν ανατεθεί και να ζητούν την

κατάσχεση παρανόμων αντιτύπων, κατά το άρθρο 64 του παρόντος νόμου,

στ) να λαμβάνουν από τους χρήστες κάθε πληροφορία αναγκαία για τον καθορισμό, την

είσπραξη και κατανομή των εισπραττόμενων ποσών,

ζ) να ενεργούν, με σύμπραξη της δημόσιας αρχής ή κατά τη διαδικασία του άρθρου 64 του

παρόντος νόμου τους αναγκαίους ελέγχους σε καταστήματα πώλησης ή ενοικίασης ή

δανεισμού αντιτύπων ή δημόσιας εκτέλεσης των έργων που προστατεύουν για να

διαπιστώνουν αν οι πράξεις αυτές δεν προσβάλλουν τα δικαιώματα των δημιουργών. Η

ιδρυτική πράξη του οργανισμού μπορεί να περιορίζει τις αρμοδιότητές του σε μερικές μόνο

από τις αναφερόμενες παραπάνω.

2. Τεκμαίρεται ότι οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας έχουν την

αρμοδιότητα διαχείρισης ή προστασίας όλων των έργων ή όλων των πνευματικών δημιουργών

για τα οποία δηλώνουν εγγράφως ότι έχουν μεταβιβασθεί σ' αυτούς οι σχετικές εξουσίες ή ότι

καλύπτονται από την πληρεξουσιότητα. Εφόσον οργανισμός συλλογικής διαχείρισης που

λειτουργεί με έγκριση του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού ασκεί το δικαίωμα της

εύλογης και ενιαίας αμοιβής του άρθρου 49 παράγραφος 1 του παρόντος νόμου, τεκμαίρεται

ότι εκπροσωπεί όλους ανεξαιρέτως τους δικαιούχους, ημεδαπούς και αλλοδαπούς, και όλα

ανεξαιρέτως τα έργα τους. Εάν στην περίπτωση του προηγούμενου εδαφίου, υφίστανται

περισσότεροι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης για κάθε κατηγορία δικαιούχων, το τεκμήριο

ισχύει, εφόσον τα δικαιώματα ασκούνται από κοινού από όλους τους αρμόδιους οργανισμούς

συλλογικής διαχείρισης (όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 3 του ν. 3905/2010). Οι

οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας μπορούν να ενεργούν πάντα, δικαστικώς ή

εξωδίκως, στο δικό τους όνομα είτε η αρμοδιότητά τους στηρίζεται σε μεταβίβαση της

εξουσίας είτε στηρίζεται σε πληρεξουσιότητα, νομιμοποιούνται δε πάντως στην άσκηση όλων

των δικαιωμάτων του δημιουργού που έχουν μεταβιβαστεί σ' αυτούς ή που καλύπτονται από

την πληρεξουσιότητα.

3. Για τη δικαστική επιδίωξη της προστασίας των έργων και των δημιουργών που

προστατεύονται από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας, αρκεί η

δειγματοληπτική αναφορά των έργων που έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης χωρίς την

απαιτούμενη άδεια και δεν απαιτείται η πλήρης απαρίθμηση των έργων αυτών.

4 Αν αμφισβητηθεί από το δικαιούχο ότι ορισμένο έργο, που περιεχόταν στη δήλωση της

παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου και στη σύμβαση που καταρτίσθηκε με το χρήστη με

βάση τη δήλωση αυτή, ανήκε στην αρμοδιότητα του οργανισμού, ο οργανισμός οφείλει να

συντρέξει με κάθε τρόπο τον αντισυμβαλλόμενό του χρήστη και ιδίως να παρέμβει στη

σχετική δίκη. Αν αποδειχθεί ότι το έργο δεν ανήκε στην αρμοδιότητα του οργανισμού, ο

οργανισμός εκτός από τις ποινικές ευθύνες οφείλει να αποζημιώσει τον αντισυμβαλλόμενο και

η σχετική αγωγή εκδικάζεται κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών. Η διάταξη

αυτή δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση της υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης του άρθρου

49 παρ. 1 του παρόντος νόμου (όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 4 του ν. 3905/2010).

Άρθρο 56

Σχέσεις με τους χρήστες

1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης προκειμένου οι χρήστες να έχουν την ευχέρεια της

χρήσης των έργων του ρεπερτορίου τους αξιώνουν από αυτούς ποσοστιαία αμοιβή κατά τα

οριζόμενα στο άρθρο 32 παράγραφος 1 του παρόντος νόμου. Οι εξαιρέσεις από την

ποσοστιαία αμοιβή που προβλέπονται στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του παρόντος νόμου. Οι

εξαιρέσεις από την ποσοστιαία αμοιβή που προβλέπονται στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του

παρόντος νόμου δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή.

2. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης δεν μπορούν χωρίς να συντρέχει σπουδαίος λόγος να

αρνηθούν την κατάρτιση με τους χρήστες των συμβάσεων που προβλέπονται στην πρώτη

περίπτωση της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου. Αν ο χρήστης ισχυρίζεται ότι ο

οργανισμός συλλογικής διαχείρισης αξιώνει αμοιβή προφανώς δυσανάλογη προς αυτήν που

συνήθως καταβάλλεται σε παρόμοιες περιπτώσεις οφείλει, πριν από οποιαδήποτε χρήση, να

προκαταβάλει στον οργανισμό ή το ζητούμενο ποσό αμοιβής ή το ποσό που θα έχει ορίσει,

ύστερα από αίτηση του χρήστη, ως συνήθως καταβαλλόμενο σε παρόμοιες περιπτώσεις το

Μονομελές Πρωτοδικείο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Οριστικά περί της

αμοιβής αποφαίνεται το αρμόδιο δικαστήριο.

3. Οργανώσεις αντιπροσωπευτικές των χρηστών και οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης

μπορούν να συμφωνήσουν εγγράφως, και πριν ανακύψει διαφωνία, τον ορισμό ενός

προσώπου, καθοριζομένου ονομαστικώς ή βάσει ιδιότητας, ως διαιτητή για τον καθορισμό του

ποσού της αμοιβής που οφείλει να καταβάλει ο χρήστης. Ο διαιτητής μπορεί να διατάξει την

προκαταβολή ποσού μέχρις ότου ορίσει το οριστικό ύψος της οφειλόμενης αμοιβής. Ο

διαιτητής που έχει έτσι οριστεί είναι αποκλειστικά αρμόδιος για την επίλυση της διαφωνίας

και η απόφασή του είναι εκτελεστή. Διαιτητή μπορεί να έχει ορίσει και ο Υπουργός

Πολιτισμού, οπότε η προσφυγή σ' αυτόν για την επίλυση της διαφωνίας εξαρτάται από τη

θέληση των μερών που διαφωνούν. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης καταρτίζουν

κατάλογο με τις αμοιβές που απαιτούν από τους χρήστες (αμοιβολόγιο), ο οποίος πρέπει να

γνωστοποιείται προς το κοινό με δημοσίευσή τους σε τρεις εφημερίδες, από τις οποίες η μία

πρέπει να είναι οικονομική. Κατά την κατάστρωση και εφαρμογή των αμοιβολογίων τους, οι

οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης οφείλουν να ενεργούν χωρίς αυθαιρεσία και να μην

προβαίνουν σε καταχρηστικές διακρίσεις. Οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης και

οργανώσεις αντιπροσωπευτικές των χρηστών μπορούν να καταρτίζουν συμφωνίες που

ρυθμίζουν την αμοιβή την οποία καταβάλλει ο χρήστης σε κάθε κατηγορία δικαιούχων, καθώς

και κάθε άλλο ζήτημα που αφορά τις σχέσεις των δύο μερών στο πλαίσιο εφαρμογής του

νόμου αυτού, πως έχει μεταγενέστερα τροποποιηθεί.

4. Για την πραγματοποίηση των κατά την παράγραφο 1 περίπτωση α', β', γ' και δ' του

προηγούμενου άρθρου διανομών, οι χρήστες οφείλουν να παραδίδουν στον οργανισμό

συλλογικής διαχείρισης, χωρίς καμία καθυστέρηση, καταλόγους των έργων των οποίων

αντίτυπα παράγουν ή πωλούν ή εκμισθώνουν ή δανείζουν καθώς και των έργων που εκτελούν

δημόσια με μνεία του ακριβούς αριθμού των αντιτύπων που παρήχθησαν ή διατέθηκαν καθώς

και της συχνότητας των δημόσιων εκτελέσεων.

5. Οι διαφορές μεταξύ των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και των χρηστών ως προς το

ύψος της αμοιβής που θα πρέπει να καταβάλλει ο χρήστης στον οργανισμό συλλογικής

διαχείρισης είναι δυνατό να υπαχθούν σε διαιτησία. Οι διαιτητές ορίζονται από πίνακα που

καταρτίζει κάθε δύο χρόνια ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Κατά την κατάρτιση του

πίνακα αυτού λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψη η γνώμη των οργανισμών συλλογικής

διαχείρισης και των χρηστών. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται αναλόγως τα άρθρα 867 επ. του

Κ.Πολ Δ.

Άρθρο 57

Σχέσεις με τους δημιουργούς

1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας δεν μπορούν, χωρίς να συντρέχει

σπουδαίος λόγος, να αρνηθούν σε ορισμένο δημιουργό την ανάληψη της διαχείρισης ή

προστασίας εξουσιών που απορρέουν από το περιουσιακό τους δικαίωμα και είναι αντικείμενο

της διαχείρισης του οργανισμού.

2. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας οφείλουν να ενημερώνουν μια φορά

το χρόνο τους δημιουργούς που τους έχουν αναθέσει τη διαχείριση ή την προστασία εξουσιών

από το περιουσιακό δικαίωμα προκειμένου αυτοί να διατυπώνουν τις απόψεις τους για τους

γενικούς κανόνες καθορισμού του ύψους της αμοιβής, καθώς και για άλλα θέματα σχετικά με

τη διαχείριση και την προστασία. Οι οργανισμοί οφείλουν να συνεκτιμούν τις απόψεις αυτές

κατά την επεξεργασία των τρόπων διαχείρισης και προστασίας.

3. Οι δημιουργοί που έχουν αναθέσει τη διαχείριση ή προστασία των δικαιωμάτων τους σε

οργανισμό συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας και τα σωματεία που τους εκπροσωπούν

έχουν το δικαίωμα να τηρούνται ενήμεροι για όλες τις δραστηριότητες του οργανισμού.

4. Οι δημιουργοί που έχουν αναθέσει σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας τη

διαχείριση ή την προστασία του συνόλου των έργων τους οφείλουν να ενημερώνουν γραπτώς

τον οργανισμό για τα έργα που έχουν δημοσιεύσει με όποιον τρόπο και να τους ενημερώνουν

για τα νέα έργα τους που δημοσιεύονται μετά την ανάθεση της διαχείρισης στον οργανισμό.

5. Η διανομή στους δημιουργούς γίνεται το βραδύτερο κάθε χρόνο και κατ' αναλογία, όσο

αυτό είναι δυνατόν, προς την πραγματική χρησιμοποίηση των έργων τους, βάσει κανονισμού

διανομής, ο οποίος καταρτίζεται από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης.

6. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης οφείλουν να καθορίζουν κατά τρόπο γενικό για

όλους τους δημιουργούς ορισμένης κατηγορίας και για κάθε τρόπο εκμετάλλευσης, το

ποσοστό επί των εισπράξεων των οργανισμών που θα παρακρατείται από αυτούς για την

κάλυψη των εξόδων διαχείρισης. Το ποσοστό αυτό γνωστοποιείται στους δημιουργούς πριν

από τη μεταβίβαση των εξουσιών ή την παροχή της σχετικής πληρεξουσιότητας και δεν

μπορεί να αυξηθεί χωρίς τη συναίνεση των δημιουργών παρά ύστερα από ειδοποίηση ενός

χρόνου.

7. Εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος κάθε δημιουργός και ο οργανισμός συλλογικής

διαχείρισης ή προστασίας μπορούν να καταγγείλουν την ανάθεση της διαχείρισης και της

προστασίας των εξουσιών που απορρέουν από το περιουσιακό δικαίωμα. Η καταγγελία

ενεργεί στο τέλος του ημερολογιακού έτους κατά το οποίο έγινε, εφόσον από την καταγγελία

μέχρι το τέλος του έτους μεσολαβεί διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών, άλλως στο τέλος του

επόμενου ημερολογιακού έτους.

8. Το δικαίωμα του δημιουργού να παρέχει άδεια ή να αρνείται την παροχή αδείας σε

επιχείρηση εκμετάλλευσης καλωδιακού δικτύου για την αναμετάδοση εκπομπής μέσω

καλωδίου ασκείται μόνο μέσω οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, εφαρμοζόμενης κατά τα

λοιπά τις διατάξεις του άρθρου 54 παρ. 2 του νόμου αυτού. Όταν ο δημιουργός δεν έχει

αναθέσει τη διαχείριση του δικαιώματος καλωδιακής αναμετάδοσης σε οργανισμό συλλογικής

διαχείρισης, ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης που έχει αναλάβει με έγκριση του

Υπουργείου Πολιτισμού τη διαχείριση των δικαιωμάτων της αυτής κατηγορίας μπορεί να

διαχειρίζεται το δικαίωμα καλωδιακής αναμετάδοσης. Όταν υπάρχουν περισσότεροι από ένας

οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης για τα δικαιώματα της αυτής κατηγορίας, ο δημιουργός

είναι ελεύθερος να επιλέξει μεταξύ τους τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης τον οποίο

εξουσιοδοτεί να διαχειρίζεται το δικαίωμα καλωδιακής αναμετάδοσης. Ο δημιουργός που

αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο έχει τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με

τους δικαιούχους που έχουν αναθέσει τη διαχείριση στον οργανισμό και μπορεί να αξιώσει τα

δικαιώματα αυτά μέσα σε διάστημα τριών (3) ετών από την ημερομηνία της καλωδιακής

αναμετάδοσης του έργου.

9. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου δεν εφαρμόζονται στα δικαιώματα που

ασκούνται από ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, όσον αφορά τις δικές του μεταδόσεις, ανεξάρτητα

από το αν τα σχετικά δικαιώματα είναι δικά του ή του έχουν μεταβιβαστεί από άλλους

δημιουργούς ή άλλους δικαιούχους.

Άρθρο 58

Εφαρμογή στα συγγενικά δικαιώματα

Οι διατάξεις των άρθρων 54 έως 57 του παρόντος νόμου εφαρμόζονται αναλόγως στη

διαχείριση και την προστασία των συγγενικών δικαιωμάτων που ρυθμίζονται από το

προηγούμενο κεφάλαιο του παρόντος νόμου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

Άρθρο 59

Επιβολή και τήρηση προδιαγραφών

Με προεδρικά διατάγματα, εκδιδόμενα ύστερα από πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού,

μπορεί να καθοριστούν προδιαγραφές για τις συσκευές ή άλλο υλικό αναπαραγωγής έργων

έτσι ώστε να εμποδίζεται ή να περιορίζεται η χρησιμοποίηση των συσκευών ή του άλλου

υλικού για πράξεις που προσβάλλουν την κανονική εκμετάλλευση της πνευματικής

ιδιοκτησίας ή των συγγενικών δικαιωμάτων.

Άρθρο 60

Επιβολή χρήσης συστημάτων ελέγχου

Με προεδρικά διατάγματα, εκδιδόμενα ύστερα από πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού,

μπορεί να επιβληθεί η χρήση συσκευών ή συστημάτων που επιτρέπουν τον προσδιορισμό των

αναπαραγομένων ή χρησιμοποιούμενων έργων και την έκταση ή τη συχνότητα της

αναπαραγωγής ή της χρήσης, εφόσον δεν βλάπτονται αδικαιολογήτως τα νόμιμα συμφέροντα

των χρηστών.

Άρθρο 61

Ένδειξη ελέγχου

Με προεδρικά διατάγματα, εκδιδόμενα ύστερα από πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού,

μπορεί να προβλεφθεί ότι η κυκλοφορία υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας

επιτρέπεται μόνο εφόσον φέρουν επικολλημένο στο περικάλυμμα ή σε άλλο εμφανές σημείο

ειδικό επίσημα ή ταινία ελέγχου ή άλλη αναγνωριστική ένδειξη οποιουδήποτε τύπου που

παρέχεται από τον κατά περίπτωση αρμόδιο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και πιστοποιεί

ότι η διάθεση στο εμπόριο ή η κατ' άλλον τρόπο κυκλοφορία του υλικού φορέα δεν αποτελεί

προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού.

Άρθρο 62

Απαγόρευση αποκωδικοποίησης

Απαγορεύεται χωρίς την άδεια του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού που μεταδίδει, με

ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με καλώδια ή με άλλους τρόπους υλικούς αγωγούς ή με

οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παράλληλα προς την επιφάνεια της γης ή μέσω δορυφόρου

προγράμματα κωδικοποιημένα, η διάθεση, η χρήση και η κατοχή με σκοπό χρήσης ή διάθεσης

συσκευών αποκωδικοποίησης.

Άρθρο 63

Παρεμπόδιση της προσβολής ή της εξακολούθησής της

1. Σε κάθε περίπτωση όπου επίκειται η τέλεση πράξης προσβολής της πνευματικής

ιδιοκτησίας όπως όταν, χωρίς να υπάρχει η απαιτούμενη άδεια του δημιουργού, πρόκειται να

γίνει δημόσια εκτέλεση θεατρικού ή κινηματογραφικού ή μουσικού έργου, η κατά τόπον

αρμόδια αστυνομική αρχή οφείλει να απαγορεύει την πράξη αυτή ύστερα από αίτηση του

δημιουργού ή των δικαιοδόχων του. Η εισαγγελική αρχή, εφόσον της ζητηθεί, οφείλει να

δώσει σχετική εντολή στην αστυνομική αρχή. Το ίδιο ισχύει και όταν η δημόσια εκτέλεση

άρχισε μεν με άδεια του δημιουργού, αλλά η καταβολή της οφειλόμενης αμοιβής καθυστερεί

περισσότερο από δύο μέρες.

2. Προκειμένου να χορηγηθεί η κατά το νόμο απαιτούμενη άδεια του Δήμου (όπως

τροποποιήθηκε με το άρθρο 41 παρ. 1 στοιχ. Κβ ν. 2218/1994 και με το άρθρο 46 παρ. 5 του ν.

3905/2010) για τη χρήση μουσικών οργάνων ή για την καταλληλότητα του χώρου ή όποια

άλλη άδεια σχετική με χώρο όπου πρόκειται να εκτελεσθούν δημόσια μουσικές συνθέσεις ή

άλλα έργα των οποίων η διαχείριση έχει ανατεθεί σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης,

απαιτείται η προσαγωγή έγγραφης άδειας δημόσιας εκτέλεσης χορηγούμενης από τον

οργανισμό συλλογικής διαχείρισης της εξουσίας δημόσιας εκτέλεσης.

3. Οι παράγραφοι 1 και 2 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση

προσβολής των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων που προβλέπονται από τα άρθρα 46, 47

και 48 του παρόντος νόμου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

ΈΝΝΟΜΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

Άρθρο 63Α

Απόδειξη

1. Όταν ένας διάδικος έχει προσκομίσει ευλόγως διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία επαρκή προς

στήριξη των ισχυρισμών του περί προσβολής ή επικείμενης προσβολής δικαιωμάτων του

παρόντος νόμου, ενώ παράλληλα επικαλείται αποδεικτικά στοιχεία που βρίσκονται υπό τον

έλεγχο του αντιδίκου, το δικαστήριο ύστερα από αίτηση του διαδίκου, μπορεί να διατάξει την

προσκόμιση των αποδεικτικών αυτών στοιχείων από τον αντίδικο. Αν συντρέχει προσβολή

των δικαιωμάτων σε εμπορική κλίμακα, το δικαστήριο μπορεί επίσης, ύστερα από αίτηση

διαδίκου, να διατάξει τη γνωστοποίηση τραπεζικών, χρηματοοικονομικών ή εμπορικών

εγγράφων που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του αντιδίκου. Η ύπαρξη περισσότερων αντιτύπων

θεωρείται επαρκής ένδειξη προσβολής σε εμπορική κλίμακα. Σε κάθε περίπτωση το

δικαστήριο φροντίζει για τη διασφάλιση της προστασίας των εμπιστευτικών πληροφοριών

(άρθρο 6 παράγραφοι 1 και 2 της Οδηγίας 2004/48).

2. Ύστερα από αιτιολογημένο αίτημα του διαδίκου, ελεγχόμενο από το δικαστήριο ως προς

την αναλογικότητά του, που υποβάλλεται με την αγωγή ή και αυτοτελώς στο πλαίσιο δίκης για

προσβολή δικαιωμάτων του παρόντος νόμου, ο πρόεδρος επί πολυμελούς δικαστηρίου ή ο

δικαστής του μονομελούς δικαστηρίου μπορεί και πριν από την ορισμένη δικάσιμο να

διατάσσει την παροχή από τον αντίδικο πληροφοριών για την προέλευση και για τα δίκτυα

διανομής των εμπορευμάτων ή παροχής των υπηρεσιών, που προσβάλλουν δικαίωμα του

παρόντος νόμου. Το ίδιο μπορεί να διατάσσεται και κατά οποιουδήποτε άλλου προσώπου, το

οποίο: (α) βρέθηκε να κατέχει τα παράνομα εμπορεύματα σε εμπορική κλίμακα. (β) βρέθηκε

να χρησιμοποιεί τις παράνομες υπηρεσίες σε εμπορική κλίμακα. (γ) διαπιστώθηκε ότι παρείχε,

σε εμπορική κλίμακα, υπηρεσίες χρησιμοποιούμενες για την προσβολή δικαιώματος ή (δ)

υποδείχθηκε από πρόσωπο των τριών προηγούμενων εδαφίων ως εμπλεκόμενο στην

παραγωγή, κατασκευή ή διανομή των εμπορευμάτων ή στην παροχή των υπηρεσιών.

3. Οι πληροφορίες της παραγράφου 2 περιλαμβάνουν, εφόσον ενδείκνυται: (α) τα

ονοματεπώνυμα και τις διευθύνσεις των παραγωγών, κατασκευαστών, διανομέων,

προμηθευτών και λοιπών προηγούμενων κατόχων του προϊόντος ή της υπηρεσίας, καθώς και

των παραληπτών χονδρεμπόρων και των εμπόρων λιανικής, (β) πληροφορίες για τις ποσότητες

που παρήχθησαν, κατασκευάστηκαν, παραδόθηκαν, παραλήφθηκαν ή παραγγέλθηκαν, καθώς

και για το τίμημα που αφορά στα εν λόγω εμπορεύματα ή υπηρεσίες.

4. Οι παράγραφοι 2 και 3 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη άλλων διατάξεων, οι οποίες: (α)

παρέχουν στον δικαιούχο δικαιώματα πληρέστερης ενημέρωσης, (β) διέπουν τη χρήση, στο

πλαίσιο αστικής ή ποινικής διαδικασίας, των πληροφοριών που γνωστοποιούνται βάσει των

παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου, (γ) διέπουν την ευθύνη για καταχρηστική άσκηση

του δικαιώματος ενημέρωσης ή (δ) παρέχουν τη δυνατότητα άρνησης της παροχής

πληροφοριών που θα υποχρέωναν το κατά τις διατάξεις της παραγράφου 2 πρόσωπο να

παραδεχθεί τη συμμετοχή του ιδίου ή των στενών συγγενών του στην προσβολή δικαιωμάτων

του παρόντος νόμου ή (ε) διέπουν την προστασία της εμπιστευτικότητας των πηγών

πληροφοριών ή την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων (άρθρο 8 της Οδηγίας 2004/48).

5. Αν ο διάδικος κληθεί και αδικαιολόγητα δεν προσκομίσει τα αποδεικτικά στοιχεία κατά την

παράγραφο 1, οι αντίστοιχοι προς απόδειξη ισχυρισμοί του διαδίκου που ζήτησε την

προσκόμιση ή τη γνωστοποίηση των αποδεικτικών στοιχείων θεωρούνται ομολογημένοι.

Όποιος αδικαιολόγητα παραβεί διαταγή του δικαστηρίου κατά την παράγραφο 2

καταδικάζεται εκτός από τα δικαστικά έξοδα και σε χρηματική ποινή ύψους πενήντα χιλιάδων

(50.000) έως εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ, που περιέρχεται στο δημόσιο ταμείο.

Άρθρο 63Β

Δικαστικά έξοδα

Στις υποθέσεις του παρόντος νόμου τα εν γένει δικαστικά έξοδα και τέλη περιλαμβάνουν

υποχρεωτικά και κάθε άλλη συναφή δαπάνη, όπως τα έξοδα των μαρτύρων, τις αμοιβές των

πληρεξουσίων δικηγόρων, τις αμοιβές των πραγματογνωμόνων και τεχνικών συμβούλων των

διαδίκων και τις δαπάνες για την ανακάλυψη των προσβολέων, στις οποίες ευλόγως

υποβλήθηκε ο νικήσας διάδικος. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 173

επ. του Κ.Πολ.Δ. (άρθρο 14 της Οδηγίας 2004/48).

Άρθρο 64

Ασφαλιστικά μέτρα και συντηρητική απόδειξη

1. Eφόσον πιθανολογείται προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικού δικαιώματος

προβλεπομένου στα άρθρα 46 έως 48 και 51 ή του δικαιώματος ειδικής φύσης του

κατασκευαστή βάσης δεδομένων, το Μονομελές Πρωτοδικείο διατάσσει ως ασφαλιστικό

μέτρο τη συντηρητική κατάσχεση των αντικειμένων που κατέχονται από τον καθ’ ου και

αποτελούν μέσο τέλεσης ή προϊόν ή απόδειξη της προσβολής. Αντί για συντηρητική

κατάσχεση, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την αναλυτική απογραφή των αντικειμένων

αυτών περιλαμβανομένης και της φωτογράφησής τους. Στις παραπάνω περιπτώσεις

εφαρμόζεται υποχρεωτικώς το άρθρο 687 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. και χορηγείται υποχρεωτικώς

προσωρινή διαταγή κατά το άρθρο 691 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ. (άρθρο 7 της Οδηγίας 2004/48).

2. Το δικαστήριο διατάσσει ασφαλιστικά μέτρα ή συντηρητική απόδειξη χωρίς να είναι

αναγκαίος ο ειδικός προσδιορισμός των έργων, που απειλούνται με προσβολή ή

προσβάλλονται.

3. Το δικαστήριο μπορεί να λαμβάνει κατά του καθ’ ου ασφαλιστικά μέτρα, με σκοπό να

προληφθεί κάθε επικείμενη προσβολή δικαιωμάτων του παρόντος νόμου ή να απαγορευθεί

προσωρινά η συνέχιση της προσβολής, εφόσον απαιτείται, με την απειλή καταβολής

χρηματικής ποινής κατ’ άρθρο 947 Κ.Πολ.Δ., για κάθε προσβολή ή συνέχιση των προσβολών

των εν λόγω δικαιωμάτων. Για τη διαπίστωση της παράβασης του διαταχθέντος ασφαλιστικού

μέτρου ή της συναφούς διατάξεως του άρθρου 691 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ. εφαρμόζεται η διαδικασία

των άρθρων 686 επ. Κ.Πολ.Δ.. Το δικαστήριο μπορεί να εξαρτήσει τη συνέχιση της εν λόγω

προσβολής από την παροχή εγγύησης με σκοπό να διασφαλισθεί η αποζημίωση του

δικαιούχου. Το δικαστήριο μπορεί επίσης να διατάσσει τη συντηρητική κατάσχεση ή τη

δικαστική μεσεγγύηση των εμπορευμάτων, για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι προσβάλλουν

δικαιώματα του παρόντος νόμου, προκειμένου να εμποδισθεί η είσοδος ή η κυκλοφορία τους

στο εμπόριο.

4. Στις περιπτώσεις προσβολών που διαπράττονται σε εμπορική κλίμακα το δικαστήριο μπορεί

να διατάσσει ως ασφαλιστικό μέτρο τη συντηρητική κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων

του φερόμενου ως παραβάτη, περιλαμβανομένης της δέσμευσης των τραπεζικών του

λογαριασμών. Προς τούτο, το δικαστήριο μπορεί να διατάσσει οποιονδήποτε κατέχει τις

σχετικές πληροφορίες να προβεί στη γνωστοποίηση τραπεζικών, χρηματοοικονομικών ή

εμπορικών εγγράφων ή να εξασφαλίσει την προσήκουσα πρόσβαση στις σχετικές

πληροφορίες.

5. Η απόφαση περί των ασφαλιστικών μέτρων των παραγράφων 3 και 4 μπορεί να λαμβάνεται,

εφόσον ενδείκνυται, χωρίς να ακουστεί η άλλη πλευρά κατ’ άρθρο 687 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., ιδίως

όταν τυχόν καθυστέρηση θα μπορούσε να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημία στον αιτούντα.

Όταν στις περιπτώσεις αυτές η απόφαση ή η διαταγή του δικαστηρίου δεν κοινοποιείται κατά

νόμο στον καθ’ ου πριν ή κατά την εκτέλεση αυτής, η κοινοποίηση αυτής στον καθ’ ου γίνεται

την πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά την εκτέλεση, διαφορετικά οι διαδικαστικές πράξεις που

συνιστούν αυτή καθίστανται άκυρες.

6. Στις περιπτώσεις των παραγράφων 1, 3 και 4 το δικαστήριο μπορεί να διατάσσει τα μέτρα

με τον όρο να δοθεί από τον αιτούντα εγγύηση, που καθορίζεται με την απόφασή του ή την

προσωρινή διαταγή ή και χωρίς εγγύηση και τάσσει υποχρεωτικώς προθεσμία για την άσκηση

της αγωγής για την κύρια υπόθεση κατά το άρθρο 693 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., που δεν μπορεί να

υπερβαίνει τις τριάντα ημέρες. Αν περάσει άπρακτη η προθεσμία αυτή αίρεται αυτοδικαίως το

ασφαλιστικό μέτρο.

7. Αν τα ανωτέρω ασφαλιστικά μέτρα ανακληθούν εξαιτίας οποιασδήποτε πράξης ή

παράλειψης του αιτούντος ή αν διαπιστωθεί εκ των υστέρων ότι δεν υπήρξε προσβολή ή

απειλή προσβολής των δικαιωμάτων του παρόντος νόμου, το δικαστήριο μπορεί να

καταδικάσει τον αιτούντα, εφόσον ενήργησε καταχρηστικά, ύστερα από αίτηση του καθ’ ου,

να καταβάλει στον καθ’ ου προσήκουσα αποζημίωση για κάθε ζημία που υπέστη εξαιτίας των

εν λόγω μέτρων (άρθρα 7 και 9 της Οδηγίας 2004/48).

Άρθρο 64Α

Ασφαλιστικά μέτρα

Οι δικαιούχοι μπορούν να ζητήσουν τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων κατά των

διαμεσολαβητών, οι υπηρεσίες των οποίων χρησιμοποιούνται από τρίτο για την προσβολή του

δικαιώματος του δημιουργού ή συγγενικού δικαιώματος. Το ίδιο ισχύει και για το δικαίωμα

ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων (άρθρο 8 παρ. 3 Οδηγίας 2001/29).

Άρθρο 65

Αστικές κυρώσεις

1. Σε κάθε περίπτωση προσβολής ή επαπειλούμενης προσβολής της πνευματικής ιδιοκτησίας ή

του συγγενικού δικαιώματος ο δημιουργός ή ο δικαιούχος του συγγενικού δικαιώματος μπορεί

να αξιώσει κατά περίπτωση την αναγνώριση του δικαιώματός του, την άρση της προσβολής

και την παράλειψή της στο μέλλον. Η άρση της προσβολής μπορεί να περιλαμβάνει κατ’

αίτηση του ενάγοντος ενδεικτικά:

α) την απόσυρση από το εμπόριο των εμπορευμάτων που κρίθηκε ότι προσβάλλουν δικαίωμα

του παρόντος νόμου και, εφόσον απαιτείται, των υλικών που κυρίως χρησίμευσαν στη

δημιουργία ή την κατασκευή των εν λόγω εμπορευμάτων,

β) την οριστική απομάκρυνση αυτών από το εμπόριο ή γ)την καταστροφή αυτών. Τα

δικαιώματα του πρώτου εδαφίου της παραγράφου αυτής έχουν οι δικαιούχοι και κατά

διαμεσολαβητή, οι υπηρεσίες του οποίου χρησιμοποιούνται από τρίτον για την προσβολή

δικαιωμάτων του παρόντος νόμου (άρθρα 10 παρ.1 και 11 της Οδηγίας 2004/48).

2. Όποιος υπαιτίως προσέβαλε την πνευματική ιδιοκτησία ή τα συγγενικά δικαιώματα άλλου

υποχρεούται σε αποζημίωση και ικανοποίηση της ηθικής βλάβης. Η αποζημίωση δεν μπορεί

να είναι κατώτερη από το διπλάσιο της αμοιβής που συνήθως ή κατά νόμο καταβάλλεται για

το είδος της εκμετάλλευσης που έκανε χωρίς την άδεια ο υπόχρεος.

3. Αντί για αποζημίωση και χωρίς να απαιτείται υπαιτιότητα του υποχρέου ο δημιουργός ή ο

δικαιούχος του συγγενικού δικαιώματος μπορεί να αξιώσει είτε την καταβολή του ποσού κατά

το οποίο ο υπόχρεος έγινε πλουσιότερος από την εκμετάλλευση του έργου ή του αντικειμένου

συγγενικού δικαιώματος προβλεπόμενης στα άρθρα 46 έως 48 και 51 του παρόντος νόμου

χωρίς άδεια του δημιουργού ή του δικαιούχου είτε την καταβολή του κέρδους που ο υπόχρεος

αποκόμισε από την εκμετάλλευση αυτή.

4. Το δικαστήριο καταδικάζοντας σε παράλειψη πράξης απειλεί για κάθε παράβαση χρηματική

ποινή τριακοσίων χιλιάδων έως ενός εκατομμυρίου δραχμών υπέρ του δημιουργού ή του

δικαιούχου συγγενικού δικαιώματος προβλεπόμενου στα άρθρα 46 έως 48 και 51 του

παρόντος νόμου καθώς και προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Το ίδιο ισχύει και όταν η

καταδίκη γίνεται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Κατά τα λοιπά ισχύει το

άρθρο 947 του Κ.Πολ.Δ..

5. Οι αστικές κυρώσεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως και στην περίπτωση

κατά την οποία ο οφειλέτης δεν κατέβαλε σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης την αμοιβή

που προβλέπεται από την παράγραφο 3 του άρθρου 18 του παρόντος νόμου.

6. Οι αστικές κυρώσεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και στην περίπτωση προσβολής

του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας του δημιουργού βάσης δεδομένων καθώς και του

δικαιώματος ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων.

Άρθρο 65Α

Διοικητικές κυρώσεις

1. Όποιος χωρίς δικαίωμα και κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος νόμου

αναπαράγει, πωλεί ή κατ’ άλλον τρόπο διανέμει στο κοινό ή κατέχει με σκοπό διανομής

πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή, ανεξαρτήτως άλλων κυρώσεων, υπόκειται σε

διοικητικό πρόστιμο ίσο με χίλια (1.000) ευρώ για κάθε παράνομο αντίτυπο προγράμματος

ηλεκτρονικού υπολογιστή.

2. Πλανόδιος ή στάσιμος (εκτός καταστήματος) που καταλαμβάνεται να διανέμει στο κοινό με

πώληση ή με άλλους τρόπους ή να κατέχει με σκοπό διανομής υλικούς φορείς ήχου, στους

οποίους έχει εγγραφεί έργο που αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας, υπόκειται σε

διοικητικό πρόστιμο ίσο με το γινόμενο των τεμαχίων των παράνομων υλικών φορέων που

αποτελούν αντικείμενο της προσβολής επί είκοσι (20) ευρώ ανά τεμάχιο υλικού φορέα ήχου

κατά την έκθεση κατάσχεσης που συντάσσεται κατά τη σύλληψη του δράστη. Το ελάχιστο

ποσό του διοικητικού προστίμου ορίζεται σε χίλια (1.000) ευρώ. Το ίδιο ισχύει και για την

αναπαραγωγή και διανομή υλικών φορέων ήχου εντός καταστημάτων (όπως προστέθηκε με το

άρθρο 46 παρ. 6 του ν. 3905/2010).

3. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Οικονομίας και

Οικονομικών και Πολιτισμού μπορεί να αυξομειώνονται τα προβλεπόμενα στις παραγράφους

1 και 2 ποσά υπολογισμού και ελάχιστου ορίου του διοικητικού προστίμου.

4. Αρμόδιες για τον έλεγχο της εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος νόμου και την

επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων είναι η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων (ΥΠ.Ε.Ε.), οι

Αστυνομικές, Λιμενικές (όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 7 του ν. 3905/2010) και

Τελωνειακές Αρχές, οι οποίες μετά τη διαπίστωση της παράβασης, ενημερώνουν τους

δικαιούχους μέσω του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας.

5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Πολιτισμού,

καθορίζονται η διαδικασία επιβολής και είσπραξης του προστίμου, οι αρμόδιες υπηρεσίες

είσπραξης, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος.

Άρθρο 66

Ποινικές κυρώσεις

1. Τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 2.900 -15.000 ευρώ

όποιος χωρίς δικαίωμα και κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος νόμου ή διατάξεων

των κυρωμένων με νόμο πολυμερών διεθνών συμβάσεων για την προστασία της πνευματικής

ιδιοκτησίας εγγράφει έργα ή αντίτυπα, αναπαράγει αυτά άμεσα ή έμμεσα, προσωρινά ή

μόνιμα, με οποιαδήποτε μορφή, εν όλω ή εν μέρει, μεταφράζει, διασκευάζει, προσαρμόζει ή

μετατρέπει αυτά, προβαίνει σε διανομή αυτών στο κοινό με πώληση ή με άλλους τρόπους ή

κατέχει με σκοπό διανομής, εκμισθώνει, εκτελεί δημόσια, μεταδίδει ραδιοτηλεοπτικά κατά

οποιονδήποτε τρόπο, παρουσιάζει στο κοινό έργα ή αντίτυπα με οποιονδήποτε τρόπο, εισάγει

αντίτυπα του έργου που παρήχθησαν παράνομα στο εξωτερικό χωρίς τη συναίνεση του

δημιουργού και γενικά εκμεταλλεύεται έργα, αντίγραφα ή αντίτυπα που είναι αντικείμενο

πνευματικής ιδιοκτησίας ή προσβάλλει το ηθικό δικαίωμα του πνευματικού δημιουργού να

αποφασίζει για τη δημοσίευση του έργου στο κοινό, καθώς και να παρουσιάζει αυτό

αναλλοίωτο χωρίς προσθήκες ή περικοπές (άρθρο 8 παρ.1 Οδηγίας 2001/29).

2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος νόμου ή

διατάξεων των κυρωμένων με νόμο διεθνών συμβάσεων για την προστασία συγγενικών

δικαιωμάτων προβαίνει στις ακόλουθες πράξεις: Α) Χωρίς την άδεια των ερμηνευτών ή

εκτελεστών καλλιτεχνών: α) εγγράφει σε υλικό φορέα την ερμηνεία ή εκτέλεση, β)

αναπαράγει άμεσα ή έμμεσα, προσωρινά ή μόνιμα με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή

εν μέρει, την εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσής τους σε υλικό φορέα, γ) προβαίνει σε

διανομή στο κοινό του υλικού φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσης ή κατέχει με

σκοπό διανομής, δ) εκμισθώνει τον υλικό φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσης, ε)

μεταδίδει ραδιοτηλεοπτικά με οποιονδήποτε τρόπο τη ζωντανή ερμηνεία ή εκτέλεση, εκτός αν

η μετάδοση αυτή αποτελεί αναμετάδοση νόμιμης μετάδοσης, στ) παρουσιάζει στο κοινό τη

ζωντανή ερμηνεία ή εκτέλεση που γίνεται με οποιονδήποτε τρόπο, εκτός από ραδιοτηλεοπτική

μετάδοση, ζ) διαθέτει στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε

να έχει πρόσβαση, όπου και όταν επιλέγει ο ίδιος, στην εγγραφή σε υλικό φορέα της ερμηνείας

ή της εκτέλεσής τους Β) Χωρίς την άδεια των παραγωγών φωνογραφημάτων (παραγωγών

υλικών φορέων ήχου) : α) αναπαράγει άμεσα ή έμμεσα, προσωρινά ή μόνιμα με οποιοδήποτε

μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, τα φωνογραφήματά τους, β) προβαίνει σε διανομή στο

κοινό των ως άνω υλικών φορέων ή κατέχει με σκοπό διανομής, γ) εκμισθώνει τους ως άνω

υλικούς φορείς, δ) διαθέτει στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε

οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση, όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει, στα φωνογραφήματά τους, ε)

εισάγει τους ως άνω υλικούς φορείς που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη συναίνεσή του

Γ) Χωρίς την άδεια των παραγωγών οπτικοακουστικών έργων (παραγωγών υλικών φορέων

εικόνας ή ήχου και εικόνας) : α) αναπαράγει άμεσα ή έμμεσα, προσωρινά ή μόνιμα με

οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, το πρωτότυπο και τα αντίτυπα των ταινιών

τους, β) προβαίνει σε διανομή στο κοινό των ως άνω υλικών φορέων συμπεριλαμβανομένων

και των αντιγράφων τους ή κατέχει με σκοπό διανομής, γ) εκμισθώνει τους ως άνω υλικούς

φορείς, δ) διαθέτει στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να

έχει πρόσβαση στο πρωτότυπο και τα αντίτυπα των ταινιών τους, όπου και όταν ο ίδιος

επιλέγει, ε) εισάγει τους ως άνω υλικούς φορείς που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη

συναίνεσή του, στ) μεταδίδει ραδιοτηλεοπτικά τους ως άνω υλικούς φορείς με οποιονδήποτε

τρόπο συμπεριλαμβανομένης και της δορυφορικής μετάδοσης ή καλωδιακής αναμετάδοσης,

καθώς και της παρουσίασης στο κοινό Δ) Χωρίς την άδεια των ραδιοτηλεοπτικών

οργανισμών: α) αναμεταδίδει τις εκπομπές τους με οποιονδήποτε τρόπο, β) παρουσιάζει στο

κοινό τις εκπομπές τους σε χώρους όπου η είσοδος επιτρέπεται με εισιτήριο, γ) εγγράφει τις

εκπομπές τους σε υλικούς φορείς ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, είτε οι εκπομπές αυτές

μεταδίδονται ενσυρμάτως είτε ασυρμάτως, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή

δορυφορικής μετάδοσης, δ) προβαίνει σε άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή

με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, της υλικής ενσωμάτωσης των εκπομπών

τους, ε) προβαίνει σε διανομή στο κοινό των υλικών φορέων με την εγγραφή των εκπομπών

τους, στ) εκμισθώνει τον υλικό φορέα με την εγγραφή των εκπομπών τους, ζ) διαθέτει στο

κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση, όπου και

όταν ο ίδιος επιλέγει, στην υλική ενσωμάτωση των εκπομπών τους (άρθρο 8 παρ. 1 Οδηγίας

2001/29).

3. Αν το όφελος που επιδιώχθηκε ή η ζημία που απειλήθηκε από τις πράξεις των παρ. 1 και 2

είναι ιδιαίτερα μεγάλα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστο δύο ετών και χρηματική ποινή 2 έως

10 εκατομμυρίων δραχμών. Αν ο υπαίτιος τελεί τις παραπάνω πράξεις κατ' επάγγελμα ή σε

εμπορική κλίμακα ή αν οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες έγινε η πράξη μαρτυρούν ότι ο

υπαίτιος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας ή των

συγγενικών δικαιωμάτων, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι 10 ετών και χρηματική ποινή 5 έως 20

εκατομμυρίων δραχμών, καθώς και αφαίρεση της άδειας λειτουργίας της επιχείρησης στα

πλαίσια της οποίας εκτελέσθηκε η πράξη. Θεωρείται ότι η πράξη έχει τελεσθεί κατ' επάγγελμα

και όταν ο δράστης έχει καταδικασθεί για αδικήματα του παρόντος άρθρου ή για παράβαση

των διατάξεων περί πνευματικής ιδιοκτησίας που ίσχυαν πριν απ' αυτό με αμετάκλητη

απόφαση σε ποινή στερητική της ελευθερίας. Η προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας και

των συγγενικών δικαιωμάτων σε μορφή κακουργήματος εκδικάζεται από το αρμόδιο Τριμελές

Εφετείο Κακουργημάτων.

4. Με την ποινή των παραγράφων 1, 2 και 3 τιμωρείται όποιος δεν κατέβαλε σε οργανισμό

συλλογικής διαχείρισης την αμοιβή που προβλέπεται στο άρθρο 18 παρ. 3 του παρόντος

νόμου. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο οφειλέτης ο οποίος μετά την έκδοση της απόφασης

του Μονομελούς Πρωτοδικείου δεν υποβάλλει την υπεύθυνη δήλωση σύμφωνα με τα

προβλεπόμενα στο άρθρο 18 παρ. 6 του παρόντος νόμου.

5. Με την ποινή της παρ. 1 τιμωρείται όποιος: α) χρησιμοποιεί ή διανέμει ή κατέχει με σκοπό

διανομής συστήματα ή μέσα που έχουν ως μοναδικό σκοπό να διευκολύνουν τη χωρίς άδεια

αφαίρεση ή εξουδετέρωση τεχνικού συστήματος που προστατεύει ένα πρόγραμμα

ηλεκτρονικού υπολογιστή, β) κατασκευάζει ή εισάγει ή χρησιμοποιεί ή διανέμει ή κατέχει με

σκοπό διανομής συσκευές ή άλλο υλικό αναπαραγωγής έργου που δεν ανταποκρίνονται στις

προδιαγραφές που θα έχουν καθοριστεί κατά το άρθρο 59 του παρόντος νόμου, γ)

κατασκευάζει, εισάγει ή χρησιμοποιεί ή διανέμει ή κατέχει με σκοπό διανομής αντικείμενα ή

ενεργεί πράξεις που μπορούν να ματαιώσουν το αποτέλεσμα των παραπάνω προδιαγραφών, δ)

αναπαράγει ή χρησιμοποιεί έργα χωρίς χρησιμοποίηση των συσκευών ή χωρίς εφαρμογή των

συστημάτων που θα έχουν καθοριστεί κατά το άρθρο 60 του παρόντος νόμου, ε) διανέμει ή

κατέχει με σκοπό να διανείμει υλικούς φορείς ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας χωρίς το

ειδικό επίσημα ή την ταινία ελέγχου που θα έχει προβλεφθεί κατά το άρθρο 61 του παρόντος

νόμου.

6. Σε περίπτωση μετατροπής της στερητικής της ελευθερίας ποινής το ποσό της μετατροπής

ορίζεται στο δεκαπλάσιο των ορίων του ποσού της μετατροπής που προβλέπονται κάθε φορά

στον Ποινικό Κώδικα.

7. Αν συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις, η χρηματική ποινή δεν μπορεί να μειωθεί κάτω

από το ήμισυ του ελάχιστου ορίου που προβλέπεται κατά περίπτωση στον παρόντα νόμο.

8. Όποιος χωρίς δικαίωμα προβαίνει σε προσωρινή ή διαρκή αναπαραγωγή της βάσης

δεδομένων, σε μετάφραση, προσαρμογή, διευθέτηση και οποιαδήποτε άλλη μετατροπή της

βάσης δεδομένων, σε διανομή της βάσης δεδομένων ή αντιγράφων της, σε ανακοίνωση,

επίδειξη ή παρουσίαση της βάσης δεδομένων στο κοινό, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον

ενός (1) έτους και χρηματική ποινή ενός (1) έως πέντε (5) εκατομμυρίων δραχμών.

9. Όποιος προβαίνει σε εξαγωγή ή/και επαναχρησιμοποίηση του συνόλου ή ουσιώδους μέρους

του περιεχομένου της βάσης δεδομένων χωρίς άδεια του κατασκευαστή τιμωρείται με

φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή ενός (1) έως πέντε (5) εκατομμυρίων

δραχμών.

10. Όταν το αντικείμενο της προσβολής αφορά σε προγράμματα ηλεκτρονικού υπολογιστή, η,

κατά τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 65Α και υπό τους προβλεπόμενους όρους,

ανεπιφύλακτη καταβολή του διοικητικού προστίμου από τον δράστη έχει ως αποτέλεσμα την

άρση του αξιοποίνου όταν η προσβολή αφορά σε ποσότητα μέχρι πενήντα (50) προγράμματα.

11. Όταν το αντικείμενο της προσβολής αφορά σε υλικούς φορείς ήχου, στους οποίους έχει

εγγραφεί έργο που αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας, η, κατά τη διάταξη της

παραγράφου 2 του άρθρου 65Α και υπό τους προβλεπόμενους όρους, ανεπιφύλακτη καταβολή

του διοικητικού προστίμου από τον δράστη έχει ως αποτέλεσμα την άρση του αξιοποίνου όταν

η προσβολή αφορά σε ποσότητα μέχρι πεντακόσιους (500) παράνομους υλικούς φορείς ήχου.

12. Η καταβολή του προστίμου, καθώς και η άρση του αξιοποίνου δεν απαλλάσσουν τους

δράστες από την υποχρέωση καταβολής των αναλογούντων πνευματικών και συγγενικών

δικαιωμάτων, αποζημιώσεων και λοιπών επιβαρύνσεων στους δικαιούχους αυτών κατά τις

διατάξεις των σχετικών νόμων.

13. Σε περίπτωση υποτροπής εντός του αυτού οικονομικού έτους το διοικητικό πρόστιμο που

προβλέπεται στο άρθρο 65Α διπλασιάζεται.

Άρθρο 66Α

Τεχνολογικά μέτρα

1. Ως τεχνολογικά μέτρα νοούνται κάθε τεχνολογία, μηχανισμός ή συστατικό στοιχείο που, με

το συνήθη τρόπο λειτουργίας του, αποσκοπεί στο να εμποδίσει ή να περιορίσει πράξεις, σε

σχέση με έργα ή άλλα προστατευόμενα αντικείμενα, που δεν έχουν επιτραπεί από τον

δικαιούχο πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικού δικαιώματος, συμπεριλαμβανομένου και του

δικαιώματος ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων. Τα τεχνολογικά μέτρα

θεωρούνται αποτελεσματικά όταν η χρήση του προστατευόμενου έργου ή άλλου

προστατευόμενου αντικειμένου ελέγχεται από τους δικαιούχους μέσω της εφαρμογής

διαδικασίας ελέγχου της πρόσβασης ή προστασίας, όπως κρυπτογράφηση, διατάραξη της

μετάδοσης ή άλλη μετατροπή του έργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμένου ή

προστατευτικού μηχανισμού ελέγχου της αντιγραφής, ο οποίος επιτυγχάνει το στόχο της

προστασίας (άρθρο 6 παρ. 3 Οδηγίας 2001/29).

2. Απαγορεύεται, χωρίς την άδεια του δικαιούχου, η εξουδετέρωση κάθε αποτελεσματικού

τεχνολογικού μέτρου, την οποία πραγματοποιεί κάποιος εν γνώσει του ή έχοντας βάσιμους

λόγους που του επιτρέπουν να γνωρίζει ότι επιδιώκει αυτόν το σκοπό (άρθρο 6 παρ. 1 Οδηγίας

2001/29).

3. Απαγορεύεται, χωρίς την άδεια του δικαιούχου, η κατασκευή, η εισαγωγή, η διανομή, η

πώληση, η εκμίσθωση, η διαφήμιση για πώληση ή εκμίσθωση ή η κατοχή για εμπορικούς

σκοπούς, συσκευών, προϊόντων, συστατικών στοιχείων ή η παροχή υπηρεσιών που: α)

αποτελούν αντικείμενο προώθησης, διαφήμισης ή εμπορίας με σκοπό την εξουδετέρωση της

προστασίας, ή β) πέρα από την εξουδετέρωση της προστασίας έχουν σκοπό εμπορικό ή χρήση

περιορισμένης σημασίας ή γ) έχουν πρωτίστως σχεδιασθεί, παραχθεί, προσαρμοσθεί ή

πραγματοποιηθεί για να επιτρέψουν ή να διευκολύνουν την εξουδετέρωση της προστασίας,

οποιωνδήποτε αποτελεσματικών τεχνολογικών μέτρων (άρθρο 6 παρ. 2 Οδηγίας 2001/29).

4. Η άσκηση δραστηριοτήτων κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων τιμωρείται με

φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 2.900 - 15.000 ευρώ και συνεπάγεται

τις αστικές κυρώσεις του άρθρου 65 του Ν. 2121/1993. Το Μονομελές Πρωτοδικείο μπορεί να

διατάξει ασφαλιστικά μέτρα σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ. εφαρμοζομένης και της ρύθμισης του

άρθρου 64 του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει. (άρθρο 6 παρ. 1 και 2 Οδηγίας 2001/29) 5. Για τους

περιορισμούς (εξαιρέσεις) που προβλέπονται στο τέταρτο κεφάλαιο του Ν. 2121/1993, όπως

ισχύει, και αφορούν τη φωτοτυπική αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση (άρθρο 18), την

αναπαραγωγή για διδασκαλία (άρθρο 21), την αναπαραγωγή από βιβλιοθήκες και αρχεία

(άρθρο 22), την αναπαραγωγή για σκοπούς δικαστικούς ή διοικητικούς (άρθρο 24), καθώς και

την αναπαραγωγή προς όφελος προσώπων με αναπηρίες (άρθρο 28 Α), η έννομη προστασία

που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου δεν θίγει την υποχρέωση των

δικαιούχων να παρέχουν στους επωφελούμενους από τις ανωτέρω εξαιρέσεις τα μέσα,

προκειμένου αυτοί να επωφεληθούν από τις εν λόγω εξαιρέσεις στον αναγκαίο βαθμό, εφόσον

έχουν εκ του νόμου πρόσβαση στο προστατευόμενο έργο ή αντικείμενο. Εάν οι δικαιούχοι δεν

λάβουν εκούσια μέτρα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι συμφωνίες μεταξύ δικαιούχων

και τρίτων που επωφελούνται από τις εξαιρέσεις, τόσο οι δικαιούχοι όσο και οι τρίτοι που

επωφελούνται από τις παραπάνω εξαιρέσεις ζητούν τη συνδρομή ενός ή περισσότερων

μεσολαβητών που επιλέγονται από πίνακα μεσολαβητών τον οποίο καταρτίζει ο Οργανισμός

Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Οι μεσολαβητές υποβάλλουν προτάσεις προς τα ενδιαφερόμενα

μέρη. Θεωρείται ότι όλα τα μέρη αποδέχονται την πρόταση αυτή, εάν κανένα από αυτά δεν

προβάλλει αντίρρηση μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την κοινοποίηση της πρότασης.

Στην αντίθετη περίπτωση η διαφορά επιλύεται από το Εφετείο Αθηνών, το οποίο δικάζει σε

πρώτο και τελευταίο βαθμό. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν εφαρμόζονται σε έργα ή άλλα

προστατευόμενα αντικείμενα που διατίθενται στο κοινό βάσει όρων που έχουν συμφωνηθεί

συμβατικά, κατά τρόπο ώστε το κοινό να έχει πρόσβαση σε αυτά όπου και όταν θέλει (άρθρο 6

παρ. 4 Οδηγίας 2001/29).

Άρθρο 66Β

Πληροφορίες για το καθεστώς των δικαιωμάτων

1. Ως πληροφορία για το καθεστώς των δικαιωμάτων νοείται κάθε παρεχόμενη από τον

δικαιούχο πληροφορία, η οποία επιτρέπει την αναγνώριση του έργου ή άλλου

προστατευόμενου αντικειμένου με συγγενικό δικαίωμα ή με το δικαίωμα ειδικής φύσης του

κατασκευαστή βάσης δεδομένων, καθώς και την αναγνώριση του δημιουργού ή οποιουδήποτε

άλλου δικαιούχου. Νοούνται επίσης οι πληροφορίες σχετικές με τους όρους και τις

προϋποθέσεις χρήσης του έργου ή άλλων προστατευόμενων αντικειμένων, καθώς και κάθε

αριθμός ή κωδικός που αντιπροσωπεύει τις πληροφορίες αυτές (άρθρο 7 παρ. 2 Οδηγίας

2001/29).

2. Απαγορεύεται σε κάθε πρόσωπο να προβαίνει εν γνώσει του χωρίς την άδεια του

δικαιούχου σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες ενέργειες: α) αφαίρεση ή αλλοίωση

οποιασδήποτε πληροφορίας με ηλεκτρονική μορφή σχετικά με τη διαχείριση των

δικαιωμάτων, β) διανομή, εισαγωγή προς διανομή, ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, παρουσίαση

στο κοινό ή διάθεση στο κοινό έργων ή άλλων προστατευόμενων αντικειμένων με συγγενικό

δικαίωμα ή με το δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, από τα οποία

έχουν αφαιρεθεί ή αλλοιωθεί άνευ αδείας οι πληροφορίες ηλεκτρονικής μορφής σχετικά με τη

διαχείριση των δικαιωμάτων, αν το πρόσωπο αυτό γνωρίζει ή έχει βάσιμο λόγο να γνωρίζει ότι

με την ενέργεια αυτή προτρέπει, επιτρέπει, διευκολύνει ή συγκαλύπτει προσβολή του

δικαιώματος του δημιουργού ή των συγγενικών δικαιωμάτων ή του δικαιώματος ειδικής

φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων (άρθρο 7 παρ. 1 Οδηγίας 2001/29).

3. Η παράβαση των ανωτέρω διατάξεων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και

χρηματική ποινή 2.900 -15.000 ευρώ και συνεπάγεται τις αστικές κυρώσεις του άρθρου 65 του

Ν. 2121/1993, όπως ισχύει. Το Μονομελές Πρωτοδικείο μπορεί να διατάξει ασφαλιστικά

μέτρα σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ., εφαρμοζομένης και της ρύθμισης του άρθρου 64 του Ν.

2121/1993, όπως ισχύει (άρθρο 7 Οδηγίας 2001/29).

Άρθρο 66Γ

Δημοσιότητα αποφάσεων

Αποφάσεις αστικών ή ποινικών δικαστηρίων που αφορούν σε δικαιώματα του παρόντος νόμου

μπορεί, ύστερα από αίτηση του ενάγοντος και με δαπάνες του παραβάτη, να διατάσσουν τα

ενδεικνυόμενα μέτρα για τη διάδοση των πληροφοριών σχετικά με την απόφαση,

συμπεριλαμβανομένης της ανάρτησης της απόφασης, καθώς και της πλήρους ή μερικής

δημοσίευσής της στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή στο διαδίκτυο.

Άρθρο 66Δ

Κώδικες δεοντολογίας και ανταλλαγή πληροφοριών

1. Οι ενδιαφερόμενες επιχειρηματικές ή επαγγελματικές ενώσεις, καθώς και οι οργανισμοί

συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας καταρτίζουν κώδικες δεοντολογίας με σκοπό να

συμβάλουν σε εθνικό, κοινοτικό ή διεθνές επίπεδο στην επιβολή των δικαιωμάτων του

παρόντος νόμου, συνιστώντας ειδικότερα τη χρήση κωδικού στους οπτικούς δίσκους για τον

προσδιορισμό της προέλευσης της κατασκευής τους. Οι κώδικες δεοντολογίας και η

ενδεχόμενη αξιολόγηση της εφαρμογής τους διαβιβάζονται στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής

Ένωσης.

2. Εθνικός ανταποκριτής για τα δικαιώματα του παρόντος νόμου ορίζεται ο Οργανισμός

Πνευματικής Ιδιοκτησίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

ΤΕΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 67

Εφαρμοστέο δίκαιο

1. Η πνευματική ιδιοκτησία στα δημοσιευμένα έργα διέπεται από το δίκαιο του κράτους όπου

το έργο έγινε για πρώτη φορά νομίμως προσιτό στο κοινό. Η πνευματική ιδιοκτησία στα

αδημοσίευτα έργα διέπεται από το δίκαιο της ιθαγένειας του δημιουργού τους.

2. Τα συγγενικά δικαιώματα διέπονται από το δίκαιο του κράτους όπου πραγματοποιήθηκε η

ερμηνεία ή η εκτέλεση ή όπου παρήχθησαν οι υλικοί φορείς ήχου ή εικόνας ή ήχου και

εικόνας ή από όπου έγινε η ραδιοτηλεοπτική εκπομπή ή όπου έγινε ή έντυπη έκδοση.

3. Σε κάθε περίπτωση διέπεται από το κατά τις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου

εφαρμοστέο δίκαιο ο καθορισμός του υποκειμένου του δικαιώματος, το αντικείμενό του, το

περιεχόμενό του, η διάρκειά του και οι περιορισμοί πλην των τυχόν προβλεπομένων από το

δίκαιο αυτό μη εκουσίων αδειών εκμετάλλευσης. Η ένδικη προστασία διέπεται από το δίκαιο

της χώρας όπου ζητείται η προστασία.

4. Οι προηγούμενες παράγραφοι εφαρμόζονται εφόσον δεν ορίζουν άλλως διεθνείς συμβάσεις

κυρωμένες από την Ελλάδα. Προκειμένου για κράτη που δεν συνδέονται με την Ελλάδα με

διεθνείς συμβάσεις για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας ή ορισμένου αντικειμένου

της ή ορισμένου συγγενικού δικαιώματος, οι προηγούμενες παράγραφοι εφαρμόζονται εφόσον

το κράτος του οποίου το δίκαιο πρέπει να εφαρμοστεί παρέχει ανάλογη προστασία στην

πνευματική ιδιοκτησία σε έργα που έγιναν στην Ελλάδα για πρώτη φορά προσιτά στο κοινό ή

σε συγγενικά δικαιώματα που απορρέουν από πράξεις που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα.

Άρθρο 68

Μη αναδρομικότητα του νόμου

1. Έργα των οποίων έχει λήξει η διάρκεια της προστασίας κατά την έναρξη ισχύος του

παρόντος νόμου παραμένουν εκτός προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας.

2. Η προστασία που προβλέπεται από τα άρθρα 2 παράγραφος 3 και 40 έως 53 παρέχεται από

την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου σε προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών που

δημιουργήθηκαν ή σε συγγενικά δικαιώματα από πράξεις που έγιναν στο παρελθόν.

3. Συμβάσεις που έχουν καταρτισθεί πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου

διέπονται από το προγενέστερο δίκαιο για ένα χρόνο από την έναρξη ισχύος του νόμου.

Άρθρο 68Α

Διαχρονικό Δίκαιο

1. Η διάρκεια προστασίας που προβλέπεται στα άρθρα 29, 30, 31 και 52 του νόμου αυτού

εφαρμόζεται σε όλα τα έργα και αντικείμενα προστασίας με συγγενικά δικαιώματα, τα οποία

προστατεύονταν σε ένα τουλάχιστον Κράτος - Μέλος την 1.7.1995 κατ' εφαρμογή εθνικών

νομοθεσιών για την πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα. Οι τρίτοι οι οποίοι

ανέλαβαν την εκμετάλλευση έργων ή αντικειμένων συγγενικών δικαιωμάτων, που είχαν γίνει

κοινό κτήμα πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου μπορούν να συνεχίσουν την

εκμετάλλευση αυτή με τους ίδιους τρόπους, με τα ίδια μέσα και στην ίδια έκταση μέχρι

1.1.1999.

2. Οι συμφωνίες που αφορούν την εκμετάλλευση έργων και άλλων αντικειμένων προστασίας,

οι οποίες ίσχυαν πριν από την 1.1.1995, υπάγονται από 1.1.2000 στις διατάξεις του άρθρου 35

παρ. 3 του νόμου αυτού, εφόσον λήγουν μετά την ημερομηνία αυτή. Εφόσον μια διεθνής

συμφωνία συμπαραγωγής που είχε συναφθεί πριν από την 1.1.1995 μεταξύ συμπαραγωγού

από ένα Κράτος - Μέλος και ενός ή περισσότερων συμπαραγωγών από άλλα Κράτη - Μέλη ή

τρίτες χώρες, προβλέπει ρητά σύστημα κατανομής σε γεωγραφικές περιοχές των δικαιωμάτων

εκμετάλλευσης μεταξύ των συμπαραγωγών για όλους τους τρόπους παρουσίασης στο κοινό,

χωρίς διάκριση της ρύθμισης που ισχύει για την παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου από

τις διατάξεις που εφαρμόζονται στους άλλους τρόπους παρουσίασης, και εφόσον η

παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου θα έθιγε την αποκλειστικότητα, και ιδίως τη

γλωσσική αποκλειστικότητα, ενός των συμπαραγωγών ή των εκδοχέων του σε συγκεκριμένο

έδαφος, για την παροχή άδειας παρουσίασης στο κοινό μέσω δορυφόρου από έναν

συμπαραγωγό ή τους εκδοχείς του απαιτείται η συναίνεση του δικαιούχου της εν λόγω

αποκλειστικότητας είτε πρόκειται για συμπαραγωγό είτε για εκδοχέα.

Άρθρο 69

Σύσταση Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας

1. Ιδρύεται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με έδρα την Αθήνα και επωνυμία Οργανισμός

Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.), που εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού, με σκοπό

την προστασία των πνευματικών δημιουργών και δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων, την

εποπτεία των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, την εφαρμογή του παρόντος νόμου και των

συναφών διεθνών συμβάσεων, τη νομοπαρασκευαστική εργασία σε θέματα πνευματικής

ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων και γενικά την εκπροσώπηση της Ελλάδας σε όλους

τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς, καθώς και στα Όργανα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ο

Ο.Π.Ι. μπορεί επίσης να διοργανώνει κάθε είδους σεμινάρια με σκοπό την επιμόρφωση και

ενημέρωση των δικαστών, δικηγόρων, διοικητικών υπαλλήλων, δημιουργών, δικαιούχων

συγγενικών δικαιωμάτων, φοιτητών και σπουδαστών για θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας και

συγγενικών δικαιωμάτων. Ο Ο.Π.Ι. σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να έχει ως σκοπό τη

συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 54 έως 58 του

παρόντος νόμου.

2. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας επιχορηγείται με εισφορά ύψους 1% επί των

ετήσιων ακαθάριστων εσόδων εκάστου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης που καταβάλλεται

το αργότερο μέχρι την 31η Οκτωβρίου εκάστου έτους με βάση τον ισολογισμό του

προηγούμενου έτους και εισπράττεται σύμφωνα με τον Κώδικα Εισπράξεων Δημοσίων

Εσόδων. Οι ετήσιοι ισολογισμοί των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης κατατίθενται στον

Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας και στο Υπουργείο Πολιτισμού. Τα παραπάνω ισχύουν

και για τους οργανισμούς συλλογικής προστασίας οι οποίοι υποχρεούνται να συντάσσουν

ετήσιο ισολογισμό ο οποίος κατατίθεται στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας και στο

Υπουργείο Πολιτισμού. Ως ακαθάριστα έσοδα λαμβάνονται τα έσοδα, όπως αυτά ορίζονται

από το Ενιαίο Λογιστικό Σχέδιο. Επιχορηγείται επίσης από διεθνείς οργανισμούς, από Όργανα

της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, από δωρεές, κληροδοτήματα και κάθε άλλη επιχορήγηση από

τρίτους όπως επίσης και από τα έσοδα που προκύπτουν από παροχή υπηρεσιών. Ο Ο.Π.Ι. για

την έναρξη λειτουργίας του επιχορηγείται εφάπαξ με ειδική χρηματοδότηση από τον κρατικό

προϋπολογισμό του ΥΠ.ΠΟ. ύψους είκοσι εκατομμυρίων (20.000.000) δραχμών. Ο

Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας μπορεί επίσης να επιχορηγείται από τις πιστώσεις του

Υπουργείου Πολιτισμού ή από τα έσοδα των αριθμολαχείων ΛΟΤΤΟ και ΠΡΟ-ΤΟ.

3. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Πολιτισμού, Προεδρίας

της Κυβέρνησης και Οικονομικών καθορίζονται το αντικείμενο και οι ειδικότερες

αρμοδιότητες του Οργανισμού στο πλαίσιο του σκοπού του, ο τρόπος και η διαδικασία

ασκήσεως των αρμοδιοτήτων αυτών, τα της διοίκησης και ελέγχου διαχείρισης του

Οργανισμού, τα του προσωπικού και της οργάνωσής του, τα ποσά των αμοιβών για την

παροχή υπηρεσιών που μπορεί εκάστοτε να αναπροσαρμόζεται με απόφαση του Υπουργού

Πολιτισμού και γενικά ο τρόπος επιλογής του αναγκαίου για τη στελέχωση Οργανισμού

επιστημονικού, διοικητικού και βοηθητικού προσωπικού, η μισθοδοσία αυτού, καθώς και κάθε

άλλη σχετική λεπτομέρεια.

4. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας αποτελεί κοινωφελές νομικό πρόσωπο. Ο

Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας δεν υπάγεται στο δημόσιο τομέα ούτε στις διατάξεις του

δημόσιου λογιστικού ούτε στις διατάξεις για τις δημόσιες προμήθειες και τα δημόσια έργα και

σε άλλες συναφείς διατάξεις. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας λειτουργεί χάριν του

δημοσίου συμφέροντος κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και διέπεται από το

ιδιωτικό δίκαιο.

5. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας απολαμβάνει όλων των διοικητικών, οικονομικών

και δικαστικών ατελειών, καθώς και όλων των δικονομικών και ουσιαστικών προνομίων του

Δημοσίου.

6. Ο Κανονισμός Ανάθεσης Συμβάσεων Έργων, Μελετών, Προμηθειών και παροχής

Υπηρεσιών προς τον Ο.Π.Ι. καταρτίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Π.Ι.

(όπως προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 9 του ν. 3905/2010).

____________________________________________________________________________

Άρθρο 70

Οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν

1. Οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν κατά τη δημοσίευση του παρόντος

νόμου υποχρεούνται, μέσα σε δώδεκα μήνες από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, να

υποβάλουν στο Υπουργείο Πολιτισμού την κατά το άρθρο αυτό δήλωση συνοδευόμενη από το

σχετικό Κανονισμό και γενικά να προβούν στις αναγκαίες ενέργειες για την προσαρμογή στις

διατάξεις του παρόντος νόμου.

2. Σωματεία δημιουργών που κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου έχουν διαχειριστική

δραστηριότητα σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 5 του ν. 4301/1929 και 43 του ν.

1597/1986 μπορούν να συνεχίσουν τη δραστηριότητα αυτή για εικοσιτέσσερις ακόμη μήνες

από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.

Άρθρο 71

Εφαρμογή Κοινοτικών Οδηγιών

1. Τα άρθρα 2 παρ. 3 και 40 έως 45 του παρόντος νόμου αποτελούν εφαρμογή της Οδηγίας

91/250/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 14ης Μαΐου 1991 για τη

νομική προστασία των προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών.

2. Τα άρθρα 3 παρ. 1, περίπτωση δ', 9, 34,46, 47, 48, 49, 52 και 53 αποτελούν εφαρμογή της

Οδηγίας 92/100/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 19ης Νοεμβρίου

1992 σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα

συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διάνοιας.

3. Τα άρθρα 35 παρ. 3 και 4, 57 παρ. 8 και 9, 52 η και 68Α παρ. 2 του νόμου αυτού, αποτελούν

εφαρμογή της Οδηγίας 93/83/Ε.Ο.Κ. του Συμβουλίου της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 περί

συντονισμού ορισμένων κανόνων όσον αφορά το δικαίωμα του δημιουργού και τα συγγενικά

δικαιώματα που εφαρμόζονται στις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις και την

καλωδιακή αναμετάδοση.

4. Τα άρθρα 11, 29 παρ. 1, 30, 31, 51Α, 52 γ, δ, ε, στ και ζ , καθώς και 68Α παρ. 1 του νόμου

αυτού αποτελούν εφαρμογή της Οδηγίας 93/98/Ε.Ο.Κ. του Συμβουλίου της 29ης Οκτωβρίου

1993 περί εναρμονίσεως της διαρκείας προστασίας του δικαιώματος, καθώς και πνευματικής

ιδιοκτησίας και ορισμένων συγγενικών δικαιωμάτων.

5. Τα άρθρα 2α, 3 παρ. 3, 45Α, 64 τελευταίο εδάφιο, 65 παρ. 6, 65 παρ. 9 και 10, 72 παρ. 8 του

νόμου αυτού, θεσπίζονται σε εφαρμογή της Οδηγίας 96/9/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού

Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Μαρτίου 1996 σχετικά με τη νομική προστασία

των βάσεων δεδομένων.

6. Τα άρθρα 3 παρ. 1, 28Α, 28Β και 28Γ, 46 παρ. 2, 47 παρ. 1 και 2, 48 παρ. 1, 52 στοιχείο δ',

64Α, 66 παρ. 1 και 2, 66Α και 66Β του νόμου αυτού αποτελούν εφαρμογή της Οδηγίας

2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαΐου 2001 για την

εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και των συγγενικών

δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας.

7. Το άρθρο 5 αποτελεί εφαρμογή της Οδηγίας 2001/84/ ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

και του Συμβουλίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2001 σχετικά με το δικαίωμα παρακολούθησης

υπέρ του δημιουργού ενός πρωτοτύπου έργου τέχνης.

8. Τα άρθρα 10 παρ. 3, 63Α, 63Β, 64, 65 παρ. 1, 66Γ και 66Δ αποτελούν εφαρμογή της

Οδηγίας 2004/48 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2004

σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας.

Άρθρο 72

Κατάργηση διατάξεων και ρύθμιση άλλων θεμάτων

1. Από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου καταργείται κάθε διάταξη που αντίκειται

στο νόμο αυτόν ή αναφέρεται σε θέματα που ρυθμίζονται με το νόμο αυτόν. Ειδικότερα

καταργούνται οι νόμοι ΓΥΠΓ/1909 και 2387/1920, το ν.δ. 12/15 Ιουνίου 1926, οι νόμοι

4186/1929, 4301/1929 και 4489/1930, το άρθρο 2 παρ. 1 του ν.δ. 619/1941, το ν.δ. 2179/1943,

οι νόμοι 703/1943, 1136/1944 και 56/1944, το άρθρο 12 του ν. 3188/1955, το ν.δ. 4264/1962,

το άρθρο 4 του ν. 1064/1980, τα άρθρα 5 και 10 έως 22 του ν. 1075/1980, το άρθρο 19 του ν.

1348/1983 και τα άρθρα 3, 40, 43 και 46 του ν. 1597/1986.

2. Διατηρείται σε ισχύ ο ν. 988/1943.

3. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που προβλέπονται και λειτουργούν σύμφωνα με τα

άρθρα 54 έως 58 του παρόντος νόμου έχουν το δικαίωμα να διοργανώνουν συνέδρια, που

αφορούν θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων και να συμμετέχουν

σε αυτά. Τα άρθρα 54 έως 58 του παρόντος νόμου δεν περιορίζουν τη σύναψη συμβάσεων

αμοιβαιότητας μεταξύ των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης της ημεδαπής και των

αντίστοιχων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης της αλλοδαπής.

4. Μέχρι την 1η Ιουλίου 1994 δεν εφαρμόζονται οι παράγραφοι 1, 2 και 3 του άρθρου 49, όταν

υλικός φορέας ήχου χρησιμοποιείται για παρουσίαση στο κοινό σε καφενεία ή εστιατόρια, που

βρίσκονται σε δήμους ή κοινότητες κάτω από 5.000 κατοίκους.

5. Το άρθρο 38 παράγραφος 4 εδάφιο α' του παρόντος νόμου εφαρμόζεται για τη δημοσίευση

οποιασδήποτε φωτογραφίας.

6. [Καταργήθηκε από τη θέση σε ισχύ του ν.3524/2007].

7. Το σωματείο υπό την επωνυμία ΕΝΩΣΗΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΩΝ ΣΤΙΧΟΥΡΓΩΝ

ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Μ.Σ.Ε.) μπορεί να συνεχίσει να ασκεί τη διαχειριστική δραστηριότητά του ως

οργανισμός συλλογικής διαχείρισης μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1999.

8. Οι ρυθμίσεις που αφορούν το δικαίωμα του δημιουργού βάσης δεδομένων, καθώς και το

δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων δεν θίγουν τις διατάξεις που

διέπουν ιδίως το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας, τα συγγενικά δικαιώματα ή άλλα

δικαιώματα ή υποχρεώσεις που υφίστανται επί των δεδομένων, των έργων ή άλλων στοιχείων

ενσωματωμένων σε βάση δεδομένων, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τα σήματα, τα σχέδια και

υποδείγματα, την προστασία των εθνικών θησαυρών, πολιτιστικών αγαθών και αρχαίων

έργων, το δίκαιο του ανταγωνισμού, το εμπορικό απόρρητο, την ασφάλεια, την

εμπιστευτικότητα, την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, το σεβασμό της

ιδιωτικής ζωής, καθώς και την πρόσβαση σε δημόσια έγγραφα ή το ενοχικό δίκαιο.

9. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού και

Τουρισμού, μπορεί να κωδικοποιείται διοικητικά στο σύνολό της η νομοθεσία για την

πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα, να αλλάζει η σειρά και η αρίθμηση των

διατάξεων και να συνενώνονται ομοειδείς διατάξεις και γενικά να επέρχεται κάθε

τροποποίηση αναγκαία για τη διοικητική κωδικοποίηση της νομοθεσίας αυτής (όπως

προστέθηκε με το άρθρο 46 παρ. 14 του ν. 3905/2010).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΡΙΤΟ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Τα άρθρα 73 έως 76 δεν αναπαράγονται καθώς δεν αφορούν την πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ

Άρθρο 77

Έναρξη ισχύος

Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως,

εκτός από το άρθρο 69, η ισχύς του οποίου αρχίζει έξι μήνες από τη δημοσίευση του νόμου

αυτού στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην

Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεση του ως Νόμου του Κράτους.

Law 2121/1993

Copyright, Related Rights and

Cultural Matters

Official Gazette A 25 1993

ANNEX

According to article 49 of Law 3905/2010 (Oficial Gazzette:A 219/23.12.2010) the following amendments have been adopted in Law 2121/1993

1. Article 49 of Law 2121/1993 added paragraphs 6 and 7 as follows: "6. Collecting societies of related rights operating with the approval of the Minister of Culture and Tourism may establish a single collecting society for the collection of the single equitable remuneration as referred to in paragraphs 1, 2 and 3 of this article. Collecting societies operating with the approval of the Minister of Culture exclusively assign to the single collecting society the power to negotiate, agree the level of pay, raise the relevant claims for payment, raise a court action or any extra-judicial action and collect relevant fees from users. During its operation the single collecting society of related rights has the sole responsibility to negotiate, agree the level of pay, raise the relevant claims for payment, raise a court action or any extra-judicial action and collect relevant fees from users. In case of disagreement between the single collecting society and the users, the amount of equitable remuneration payable and the terms of payment are determined by a single member court in the proceedings for interim relief. At the request of the single collecting society, the competent court issues its final judgement on the remuneration. For the single collecting society of related rights to be granted approval and any other matter pertaining to collective management, the provisions of Articles 54 to 58 of Law 2121/1993 apply. 7. Pending litigation during the time that the single collecting society is being established is pursued by the original parties until it is irrevocably resolved. "

2. At the end of the one-before-last sentence of paragraph 1 Article 49 of Law 2121/1993 a new phrase is added as follows: “at the request of collecting societies”.

3. After the first sentence of paragraph 2 Article 55 of Law 2121/1993 two new sentences are added as follows: "Where a collecting society operating with the approval of the Minister of Culture and Tourism exercises the right to a single equitable remuneration as described in paragraph 1 Article 49 of this Law it shall be presumed that such collecting society represents without exception all beneficiaries, both national and foreign, and all their works. In such a case, the same shall be presumed where, for each category of beneficiaries there are more collecting societies, given that the rights are exercised by the competent collecting societies altogether."

4. At the end of paragraph 4 Article 55 of Law 2121/1993 a new sentence is added as follows: "This provision does not apply in the case of compulsory collective management as described in paragraph 1Article 49 of this Law."

5. In paragraph 2 Article 63 of Law 2121/1993, the terms "police permit" are replaced by the terms "city permit."

6. At the end of paragraph 2 Article 65A of Law 2121/1993 a new paragraph is added as follows: "The same applies to the reproduction and distribution of physical carriers of sound in shops."

7. In paragraph 4 Article 65A of Law 2121 / 1993 after the term "police" the term "port" is added.

8. In the first sentence of paragraph 3 Article 18 of Law 2121/1993, the term "namely" is replaced by the word "as".

14. In Article 72 of Law 2121/1993 a new paragraph is added as follows: "9. By means of a Presidential Decree issued upon proposal of the Minister of Culture and Tourism, the legislation on copyright and related rights may be coded, as far as administration is concerned, in full, the sequence and numbering of provisions may be altered, similar provisions may be merged and, in general, any modification necessary for the administrative encoding of such legislation may be applied. "

Section I: Object and Content of Copyright...................................................11

Article 1 : Copyright..........................................................................................11

Article 2: Object of the right..............................................................................11

Article 3: Economic rights..................................................................................12

Article 4: Moral rights......................................................................................14

Article 5: Resale right-Droit de suite..................................................................15

Section II: The initial Subject of Copyright...................................................17

Article 6: The Initial Rightholder.......................................................................17

Article 7: Works of Joint Authorship, Collective and Composite Works...............17

Article 8: .............................................................18

Article 9: Audiovisual Works............................................................................18

Works Created by Employees

Article 10: Presumptions..................................................................................18

Article 11: Fictitious Initial Rightholder.............................................................19

Section III: Transfer, Exploitation and Exercise of Rights............................19

Article 12: Transfer..........................................................................................19

4 5

Article 13: Exploitation Contracts and Licenses.....................................................19

Article 14: Form of Contracts and Licenses............................................................20

Article 15: Extent of Transfer and of Exploitation Contracts and Licenses................20

Article 16: Consent of the Author as Exercise of the Moral Right...........................21

Article 17: Transfer of the Physical Carrier............................................................21

Section IV: Limitations on the Economic Right................................................22

Article 18: Reproduction for private use...............................................................22

Article 19: Quotation of extracts..........................................................................25

Article 20: School Textbooks and Anthologies......................................................25

Article 21: Reproduction for teaching purposes....................................................26

Article 22: Reproduction by Libraries and Archives...............................................26

Article 23: Reproduction of Cinematographic Works.............................................27

Article 24: Reproduction for Judicial or Administrative Purposes...........................27

Article 25: Reproduction for Information Purposes...............................................27

Article 26: Use of Images of Works Sited in Public Places......................................28

Article 27: Public Performance or Presentation on Special Occasions.....................28

Article 28: Exhibition and Reproduction of Visual Art Works.................................28

Article 28A: Reproduction for the Benefit of Blind and Deaf-mute........................29

Article 28B: Exception from the reproduction right...............................................29

Article 28C: Clause of general application concerning the limitations....................29

Section V: Duration of Protection.....................................................................30

Article 29: Duration in General.............................................................................30

Article 30: Works of Joint Authorship....................................................................30

Article 31: Special Commencement of the Duration..............................................30

Section VI: Rules Relating to Exploitation Contracts and Licenses..............31

Article 32: Percentage Fee...................................................................................31

Article 33: Rules Relating to Contracts for Printed Editions and Translators' Rights.32

Article 34: Rules Relating to Audiovisual Production Contracts..............................33

Article 35: Rules Relating to Broadcasting by Radio and Television.......................34

Article 36: Theatrical Performance Fee.................................................................36

Article 37: Musical Accompaniment of Films........................................................37

Article 38: Photographers' Rights.........................................................................37

Article 39: Nullity of Contrary Agreement............................................................38

Section VII: Special Provisions Concerning Computer Programs and

the sui generis right of the maker of a database............................................38

Article 40: Works Created by Employees..............................................................38

Article 41: Exhaustion of a Right..........................................................................38

Article 42: Restrictions........................................................................................39

Article 43: Decompilation...................................................................................39

Article 44: (Repealed).........................................................................................40

Article 45: Validity of Other Provisions and Agreement.........................................40

Article 45A: Sui generis right of the maker of a database......................................41

Section VIII: Related Rights.............................................................................43

Article 46: License by Performers........................................................................43

Article 47: License by Producers of Sound and Visual Recordings.........................44

Article 48: License from Radio or television Organizations....................................46

Article 49: Right to Equitable remuneration.........................................................47

Article 50: Moral right........................................................................................48

8 9

Article 51: Rights of Publishers............................................................................48

Article 51A: Protection of previously unpublished works......................................48

Article 52: Form of the License, Limitations and Duration of the Rights as well

as the regulation of other issues...........................................................................49

Article 53: Protection of Copyright.......................................................................50

Section IX: Administration by Collecting Societies...........................................51

Article 54: Assignation of Administration..............................................................51

Article 55: The Competence of Collecting Societies...............................................54

Article 56: Relations with users............................................................................56

Article 57: Relations with Authors........................................................................57

Article 58: Application to Related Rights..............................................................59

Section X: Provisional Measures.......................................................................59

Article 59: Imposition of and Adherence to Specifications.....................................59

Article 60: Use of Control Systems........................................................................59

Article 61: Control Labeling.................................................................................60

Article 62: Prohibition of Decoding......................................................................60

Article 63: Stopping an Infringement or its Continuation......................................60

Section XI: Legal protection.............................................................................61

Article 63A: Evidence..........................................................................................61

Article 63B: Legal costs........................................................................................62

Article 64: Injunction measures and Precautionary Evidence.................................63

Article 64A: Injunction........................................................................................64

Article 65: Civil Sanctions....................................................................................64

Article 65A: Administrative sanctions...................................................................66

Article 66: Criminal Sanctions..............................................................................66

Article 66A: Technological measures....................................................................70

Article 66B: Rights - management information.....................................................72

Article 66C: Publication of decisions.....................................................................73

Article 66D: Codes of ethics and information exchange.........................................73

Section XIII: Final and Transitional Provisions..................................................73

Article 67: Applicable Legislation.........................................................................73

Article 68: Law not Retroactive............................................................................74

Article 68A: Transitional Law...............................................................................74

Article 69: Establishment of the Hellenic Copyright Organisation..........................75

Article 70: Collecting Societies Already Functioning..............................................76

Article 71: Implementation of Directives of the European Community...................77

Article 72: Repeal of Provisions and Regulation of other Matters...........................78

Section XIII: Cultural Matters and Other Arrangements..................................79

Articles 73 to 76: (Omitted) ................................................................................79

Section XIV: Entry into Force............................................................................80

Article 77............................................................................................................80

10 11

SECTION I

OBJECT AND CONTENT OF COPYRIGHT

Article 1

Copyright

(1) Authors shall have, with the creation of the work, the right of copyright in that

work, which includes, as exclusive and absolute rights, the right to exploit the work

(economic right) and the right to protect their personal connection with the work

(moral right).

(2) The above-mentioned rights shall include the powers to authorize that are

provided for in Articles 3 and 4 of this Law.

Article 2

Object of the Right

(1) The term 'work' shall designate any original intellectual literary, artistic or

scientific creation, expressed in any form, notably written or oral texts, musical

compositions with or without words, theatrical works accompanied or

unaccompanied by music, choreographies and pantomimes, audiovisual works,

works of visual art, including drawings, works of painting and sculpture, engravings

and lithographs, works of architecture and photographs, works of applied art,

illustrations, maps and three-dimensional works relative to geography, topography,

architecture or science.

(2) The term 'work' shall, in addition, designate translations, adaptations,

arrangements and other alterations of works or of expressions of folklore, as well as

collections of works or collections of expressions of folklore or of simple facts and

data, such as encyclopaedias and anthologies, provided the selection or the

arrangement of their contents is original. Protection afforded to the works listed in

this paragraph shall in no way prejudice rights in the pre existing works, which were

used as the object of the alterations or the collections.

(2a.) Databases which, by reason of the selection or arrangement of their contents,

constitute the author's intellectual creation, shall be protected as such by copyright.

12 13

without prejudice to any rights subsisting in the contents themselves. The term

'database' shall mean a collection of independent works, data or other materials

arranged in a systematic or methodical way and individually accessible by

electronic or other means(articles 3 and 1, paragraph 2 of Directive 96/9).

(3) Without prejudice to the provisions of Section VII of this Law, computer

programs and their preparatory design material shall be deemed to be literary

works within the meaning of the provisions on copyright protection. Protection in

accordance with this Law shall apply to the expression in any form of a computer

program. Ideas and principles which underlie any element of a computer program,

including those which underlie its interfaces, shall not be protected under this Law.

A computer program shall be protected if it is original in the sense that it is the

author's personal intellectual creation.

(4) The protection afforded under this Law shall apply regardless of the value of

the work and its destination and regardless of the fact that the work is possibly

protected under other provisions.

(5) The protection afforded under this Law shall not apply to official texts

expressive of the authority of the State, notably to legislative, administrative or

judicial texts, nor shall it apply to expressions of folklore, news or simple facts and

data.

Article 3

Economic Rights

(1) The economic rights shall confer upon the authors notably the right to

authorize or prohibit:

a) the fixation and direct or indirect, temporary or permanent reproduction of their

works by any means and in any form, in whole or in part

b) the translation of their works

c) the arrangement, adaptation or other alteration of their works

d) with respect to the original or copies of their works, the distribution to the

public in any form by sale or otherwise. The distribution right shall be exhausted

within the Community only where the first sale or other transfer of ownership in

the Community of the original or copies is made by the rightholder or with his

consent

e) the rental or public lending concerning the original or copies of their works. Such

rights shall not be exhausted by any sale or other act of distribution of the original

or copies thereof. Such rights shall not apply to architectural works and works of

applied art. The rental and public lending shall have the meaning provided by the

Council Directive 92/100 of 19 November 1992 (Official Journal of the European

Communities No. L 346/61-27.11.1992).

f) the public performance of their works

g) the broadcasting or rebroadcasting of their works to the public by radio and

television, by wireless means or by cable or by any kind of wire or by any other

means, in parallel to the surface of the earth or by satellite

h) the communication to the public of their works, by wire or wireless means or by

any other means, including the making available to the public of their works in such

a way that members of the public may access these works from a place and at a

time individually chosen by them. These rights shall not be exhausted by any act of

communication to the public as set out in this provision

i) the import of copies of their works produced abroad without the creator's consent

or the import of copies from a country outside the European Community, when the

right over such import in Greece had been retained by the creator through contract

(articles 2, 3 paragraphs 1 and 3, 4 of Directive 2001/29/EC No. L. 167/10-

22.6.2001).

(2) The use, performance or presentation of the work shall be deemed to be public

when the work thereby becomes accessible to a circle of persons wider than the

narrow circle of the family and the immediate social circle of the author, regardless

of whether the persons of this wider circle are at the same or at different locations.

(3) The author of a database shall have the exclusive right to carry out or to

authorize:

a) temporary or permanent reproduction by any means and in any form, in whole

or in part,

b) translation, adaptation, arrangement and any other alteration,

c) any form of distribution to the public of the database or of copies thereof. The

first sale in the Community of a copy of the database by the rightholder or with his

consent shall exhaust the right to control resale of that copy within the Community,

14 15

d) any communication, display or performance to the public,

e) any reproduction, distribution, communication, display or performance to the

public of the results of the acts referred to in (b) hereof. The performance by the

lawful user of a database or of a copy thereof of any of the acts listed hereinabove

which is necessary for the purposes of access to the contents of the databases and

normal use of the contents by the lawful user shall not require the authorization of

the author of the database. Where the lawful user is authorized to use only part of

the database, this provision shall apply only to that part. Any agreement contrary

to the provisions of the previous two sentences shall be null and void (articles 5, 6

paragraph 1, and 15 Directive 96/9 ).

(4) Reproduction of an electronic database for private use shall not be permitted.

Article 4

Moral Rights

(1) The moral rights shall confer upon the author notably the following rights:

a) to decide on the time, place and manner in which the work shall be made

accessible to the public (publication)

b) to demand that his status as the author of the work be acknowledged and, in

particular, to the extent that it is possible, that his name be indicated on the copies

of his work and noted whenever his work is used publicly, or, on the contrary, if he

so wishes, that his work be presented anonymously or under a pseudonym

c) to prohibit any distortion, mutilation or other modification of his work and any

offence to the author due to the circumstances of the presentation of the work in

public

d) to have access to his work, even when the economic right in the work or the

physical embodiment of the work belongs to another person; in those latter cases,

the access shall be effected with minimum possible nuisance to the rightholder

e) in the case of a literary or scientific work, to rescind a contract transferring the

economic right or an exploitation contract or license of which his work is the object,

subject to payment of material damages to the other contracting party, for the

pecuniary loss he has sustained, when the author considers such action to be

necessary for the protection of his personality because of changes in his beliefs or in

the circumstances.

(2) With reference to the last case of the preceding paragraph, the rescission shall

take effect after the payment of the damages. If, after the rescission, the author

again decides to transfer the economic right, or to permit exploitation of the work

or of a like work, he must give, in priority, the former other contracting party the

opportunity to reconstitute the old contract with the same terms or with terms

similar to those which were in force at the time of the rescission.

(3) The moral rights shall be independent from the economic rights and shall

remain with the author even after the transfer of the economic rights.

Article 5

Resale Right-Droit de suite

(1) The author of an original work of art shall have a resale right, to be defined as a

non transferable inalienable right inter vivos, which cannot be waived to receive a

royalty based on the sale price obtained for any resale of the work, subsequent to

the first transfer of the work by the author or on behalf of the author. This right

shall apply exclusively to all acts of resale involving as sellers, buyers or

intermediaries art market professionals, such as salesrooms, art galleries and, in

general, any dealers in works of art. The royalty shall be payable by the seller.

When an intermediary art market professional is involved, he shall share liability

with the seller for payment of the royalty (article 1, paragraphs 1, 2 and 4 of

Directive 2001/84).

(2) 'Original work of art' shall mean works of graphic or plastic art such as pictures,

collages, paintings, drawings, engravings, prints, lithographs, sculptures, tapestries,

ceramics, glassware and photographs, provided they are made by the artist himself

or are copies considered to be original works of art. Copies of works of art, which

have been made in limited numbers by the artist himself or under his authority,

shall be considered to be original works of art for the purposes of the resale right.

Such copies will normally have been numbered, signed or otherwise duly

authorised by the artist (article 2 of Directive 2001/84).

(3) The royalty provided for in paragraph (1) hereof shall be set at the following

rates:

a) 5% for the portion of the sale price up to EUR 50,000.00;

b) 3% for the portion of the sale price from EUR 50,000.01 to EUR 200,000.00;

16 17

c) 1% for the portion of the sale price from EUR 200,000.01 to EUR 350,000.01;

d) 0,5% for the portion of the sale price from EUR 350,000.01 to EUR

500,000.00;

e) 0,25% for the portion of the sale price exceeding EUR 500,000.00.

However, the total amount of the royalty may not exceed EUR 12,500.00 (articles 3

and 4 of Directive 2001/84).

(4) The sale prices referred to in the previous paragraph are net of tax (article 5 of

Directive 2001/84).

(5) The royalty provided hereinabove shall be payable to the author of the work

and, after his death, to those entitled under him.

6) The management and protection of the resale right may be assigned to collecting

societies operating by resolution of the Ministry of Culture, for the category of

works referred to in paragraph (2) (article 6 of Directive 2001/84).

(7) For a period of three years after the resale, rightholders and collecting societies

may require from any art market professional mentioned in paragraph (1)

hereinabove to furnish any information that may be necessary to secure payment of

royalties in respect of the resale. The Chamber of Fine Arts of Greeece shall also be

entitled to collect such information (article 9 of Directive 2001/84).

(8) The term of protection of the resale right shall correspond to that laid down in

articles 29, 30, 31, paragraphs (1) and (2) of this Law (article 8, paragraph 1 of

Directive 2001/84).

(9) Authors who are nationals of third countries and their successors in title shall

enjoy the resale right in accordance with national law only if legislation in the

country of which the author or his successor in title is a national permits resale right

protection in that country for Greek authors or authors from other EU Member

States and their successors in title. Authors who are not nationals of a Member State

but who have their habitual residence in Greece shall also enjoy the resale right

(article 7, paragraphs 1 and 3 of Directive 2001/84).

SECTION II

THE INITIAL SUBJECT OF COPYRIGHT

Article 6

The Initial RightHolder

(1) The initial holder of the economic right and the moral right in a work shall be

the author of that work.

(2) The above-mentioned rights shall be initially vested in the author of a work

without resort to any formality.

Article 7

Works of Joint Authorship, Collective and Composite Works

(1) The term 'work of joint authorship' shall designate any work which is the result

of the direct collaboration of two or more authors. The initial rightholders in

respect of the economic and moral rights in a joint work shall be the co authors of

that work. Unless otherwise agreed, the rights shall be shared equally by the co

authors.

(2) The term 'collective work' shall designate any work created through the

independent contribution of several authors acting under the intellectual direction

and coordination of one natural person. That natural person shall be the initial

rightholder of the economic right and the moral right in the collective work. Each

author of a contribution shall be the initial rightholder of the economic right and

the moral right in his own contribution, provided that that contribution is capable

of separate exploitation.

(3) The term 'composite work' shall designate a work which is composed of parts

created separately. The authors of all of the parts shall be the initial co-rightholders

of the rights in the composite work, and each author shall be the exclusive initial

holder of the rights of the part of the composite work that he has created, provided

that that part is capable of separate exploitation.

18 19

Article 8

Works Created by Employees

Where a work is created by an employee in the execution of an employment

contract the initial holder of the economic and moral rights in the work shall be the

author of the work. Unless otherwise provided by contract, only such economic

rights as are necessary for the fulfilment of the purpose of the contract shall be

transferred exclusively to the employer.

The economic right on works created by employees under any work relation of the

public sector or a legal entity of public law in execution of their duties is ipso jure

transferred to the employer, unless otherwise provided by contract.

Article 9

Audiovisual Works

The principal director of an audiovisual work shall be considered as its author.

Article 10

Presumptions

(1) The person whose name appears on a copy of a work in the manner usually

employed to indicate authorship, shall be presumed to be the author of that work.

The same shall apply when the name that appears is a pseudonym, provided that

the pseudonym leaves no doubt as to the person's identity.

(2) In the case of collective works, computer programs or audiovisual works, the

natural or legal person whose name or title appears on a copy of the work in the

manner usually employed to indicate the rightholder shall be presumed to be the

rightholder of the copyright in the particular work.

(3) Paragraph (1) of this article shall apply mutatis mutandis to the holders of rights

related to copyright with regard to their protected subject matter, as well as to the

database makers with regard to their sui generis right (article 5, (b') of Directive

2004/48).

(4) The presumption referred to in paragraphs (1) and (2), hereinabove, may be

rebutted by evidence to the contrary.

Article 11

Fictitious Initial Rightholder

(1) Any person who lawfully makes available to the public anonymous or

pseudonymous works is deemed as the initial holder of the economic and moral

right towards third parties. When the true author of the work reveals his identity, he

shall acquire the above-mentioned rights in the condition they are in, as a result of

the actions of the fictitious rightholder.

(2) In the case of the previous paragraph, the moral right shall belong to the

fictitious rightholder to the extent justified by his actual capacity.

SECTION III

TRANSFER, EXPLOITATION AND EXERCISE OF RIGHTS

Article 12

Transfer

(1) The economic right may be transferred between living persons or mortis causa.

(2) The moral rights shall not be transferable between living persons. After the

death of an author, the moral rights shall pass to his heirs, who shall exercise the

rights in compliance with the author's wishes, provided that such wishes have been

explicitly expressed.

Article 13

Exploitation Contracts and Licenses

(1) The author of the work may conclude contracts, by which to assign

economic rights to the other contracting party (exploitation contracts). The other

party to the contract undertakes the obligation to exercise the rights thus assigned.

(2) The author of the work may authorize another person to exercise economic

rights (exploitation licenses).

(3) Exploitation contracts and licenses may be exclusive or non-exclusive. Exclusive

20 21

exploitation contracts and licenses shall empower the other contracting party to

exercise the rights conferred by the contract or license excluding any third person.

Non-exclusive exploitation contracts and licenses shall give the right to the other

contracting party to exercise the rights conferred by the contract or license in

parallel to the author and other contracting parties. In the absence of an agreement

to the contrary, the other contracting party shall be entitled in its own name to seek

legal protection against illegal infringements by third parties of the rights it

exercises.

(4) Where doubt exists about the exclusivity of an exploitation contract or license

the contract or license shall be deemed to be non-exclusive.

(5) The contract or license may under no circumstance confer any right over all the

future works of the author, and shall never be deemed to also refer to forms of

exploitation which were unknown on the date of the contract.

(6) The rights of a person who undertakes to carry out the exploitation of a work

or who acquires the possibility of exploitation may not be transferred between

living persons without the consent of the author.

Article 14

Form of Contracts and Licenses

Acts dealing with the transfer of economic rights, with the assignment or licensing

of the right of exploitation and with the exercise of the moral right shall be null and

void, unless they are concluded in writing. Nullity may be invoked only by the

author.

Article 15

Extent of Transfer and of Exploitation Contracts and Licenses

(1) The transfer of the economic right and exploitation contracts or contracts

licensing the exploitation of that right may restrict the rights they confer, their scope

and duration, the geographical application and the extent or the means of

exploitation.

(2) If the duration of the transfer or of the exploitation contract or license is

unspecified, its duration shall be deemed to be limited to five years, provided fair

practice do not indicate otherwise.

(3) If the geographical application of the transfer or of the exploitation contract or

license is unspecified, the said legal acts shall be deemed to apply to the country in

which they were concluded.

(4) If the extent and the means of exploitation which the transfer concerns or for

which the exploitation or the exploitation license is agreed are unspecified, it shall

be deemed that the said acts refer to the extent and the means that are necessary

to achieve the purpose of the contract or license.

(5) In all cases involving the transfer of the economic right or the granting of an

exclusive exploitation license, the person who acquires the right or the license is

obliged, within a reasonable period of time, to make the work available to the

public via an appropriate form of exploitation.

Article 16

Consent of the Author as Exercise of the Moral Right

The granting of consent by an author for an action or an omission which would

otherwise constitute an infringement of his moral right shall be deemed to be a

form of exercise of his moral right, and shall be binding upon him.

Article 17

Transfer of the Physical Carrier

Unless there exists prior agreement to the contrary, in writing, with the initial

rightholder of the economic right, the transfer of the ownership of the physical

carrier into which the work has been incorporated, whether in the original form or

in any form of copy, shall not constitute a transfer of the copyright or confer on the

new owner any rights to exploit the work.

22 23

SECTION IV

LIMITATIONS ON THE ECONOMIC RIGHT

Article 18

Reproduction for Private Use

(1) Without prejudice to the provisions laid down in the following paragraphs, it

shall be permissible for a person to make a reproduction of a lawfully published

work for his own private use, without the consent of the author and without

payment. The term 'private use' shall not include use by an enterprise, a service or

an organization.

(2) The freedom to make a reproduction for private use shall not apply when the

act of reproduction is likely to conflict with normal exploitation of the work or to

prejudice the author's legitimate interests, and notably:

a) when the reproduction is an architectural work in the form of a building or

similar construction.

b) when technical means are used to reproduce a visual art work which circulates in

a restricted number of copies, or when the reproduction is a graphical

representation of a musical work.

(3) If, for the free reproduction of the work, use is made of technical media, such as

recording equipment for sound or image or sound and image, equipment or parts

incorporated or not in the main computer unit operating in conjunction therewith,

used solely for digital reproduction or digital transcription to or from analog media

(with the exception of printers), magnetic tapes or other devices for the

reproduction of sound or image or sound and image, including digital reproduction

devices - such as CD-RW, CD-R, portable optical magnetic discs with a capacity of

more than 100 million digits (over 100 Mbytes), storage media/disquettes of less

than 100 million digits (less than 100 Mbytes) - photocopy machines, photocopy

paper, equitable remuneration shall be due to the author of the work and the

rightholders of related rights under this provision, with the exception of assets to be

exported. The remuneration shall be set at 6% of the value of the devices for the

reproduction of sound or image or sound and image, including devices or parts not

incorporated or not susceptible to incorporation in the main computer unit (with

the exception of scanners), magnetic tapes or other devices suitable for the

reproduction of sound or image or sound and image as well as digital reproduction

devices - with the exception of storage media/ disquettes of less than 100 million

digits (less than 100 Mbytes) - and at 4% of the value of the photocopy machines,

scanners, photocopy paper and storage media (disquettes) with a capacity of less

than 100 million digits (less than 100 Mbytes). In any event, the value shall be

calculated on import or distribution from the factory. The remuneration shall be

paid by the importers or producers of such items and is noted in the invoice; it

shall be collected by collecting societies operating with the approval of the Ministry

of Culture and covering in whole or in part the concerned category of rightholders.

The remuneration collected for the import or production of photocopy machines,

photocopy paper, storage media (disquettes) of less than 100 million digits and

scanners (4%) is distributed in half between the intellectual creators and publishers

of printed material. The remuneration collected for the import or production of

recording devices and sound or image or sound and image devices, devices and

parts not incorporated in the main computer unit (6%), as well as digital

reproduction devices, with the exception of storage media (disquettes) of less than

100 million digits, shall be distributed as follows: 55% to the intellectual creators,

25% to the performers or performing artists and 20% to the producers of recorded

magnetic tapes or other recorded devices for sound or image or sound and image.

The term of 'photocopying machines or devices' shall also include any multi-

machine capable of reproduction by photocopy.

(4) Every collecting society shall be entitled to request at any time any debtor, by

written notification, to declare the following by statutory declaration of Law

1599/1986 to the Hellenic Copyright Organization:

a) the total value of the sound or visual or audiovisual recording equipment, the

sound or visual or audiovisual recordings, photocopier machines, photocopier

paper, computers or other technical means used for the reproduction of sound

which were imported or made available and

b) that that is the real total value, without any omissions thereof

Within one month from the notification, the debtor is obliged to submit the said

statutory declaration to the Hellenic Copyright Organization which should be

signed by the debtor, if a personal enterprise, or the legal representative, if a

company.

(5) The collecting societies shall not be entitled to request the same debtor to

submit a new statutory declaration before the lapse of at least six months from the

24 25

submission of the immediately preceding statutory declaration.

(6) If the debtor does not comply with the obligation to submit the statutory

declaration referred to hereinabove, the court of first instance, by the procedure of

injunction measures, may order the immediate submission of the statutory

declaration; in case of non compliance, a pecuniary fine of one to ten million

drachmas shall be imposed in favour of the applicant collecting society.

(7) If within twenty days from the publication of the said court order, the debtor

does not comply with the obligation to submit the statutory declaration, the time

limit of six months as set out hereinabove shall be lifted regardless of any other

sanction, and the collecting society shall be entitled to request the submission of a

statutory declaration every month. In such a case, the provisions of the immediately

preceding paragraph shall apply for every statutory declaration.

(8) Every collecting society, at its own cost, shall be entitled to request the

investigation of the accuracy of the contents of any statutory declaration by a

certified accountant appointed by the Hellenic Copyright Organization. In the case

that the debtor refuses to comply with the said investigation, the court of first

instance may order the investigation as set out hereinabove. The report of the

certified accountant shall be submitted to- the Hellenic Copyright Organization and

each collecting society shall be entitled to receive a copy thereof. There cannot be

carried out a new investigation for the same statutory declaration at the request of

other collecting societies.

(9) All enterprises that import or produce or market technical means and physical

carriers that are subject to the fees of this article shall have the same rights the ones

towards the others as the collecting societies have and as such rights are referred to

in the previous paragraphs. In case of investigation by a certified accountant, the

expenses thereof shall be incurred by the enterprise that requested such

investigation.

(10) In the case that the importer is required to pay an equitable remuneration

whether it concerns an import or inter-community acquisition of the sound or

image or sound and image recordings or other technical means referred to in

paragraph (3) of article 18 of Law 2121/1993, the remuneration is calculated on

the value stated in the invoice of the foreign company, and the invoice note

provided for by this article is made on the basis of the disposal invoice of the said

recordings and technical means and simply states that the disposal price includes

the fee calculated on the said value under paragraph (3) of article 18 of Law

2121/1993. The remuneration is payable three months after the import.

(11) When the same category or subcategory of rightholders includes more than

one collecting society and they have not reached an agreement on the distribution

of the percentage of equitable remuneration between them by 1st April of each

year, the distribution of the percentages of equitable remuneration to the collecting

society of each category or subcategory of rightholders, the method of collection

and payment, and all other relevant details shall be determined by resolution of

the Hellenic Copyright Organization (OPI). The resolution of OPI shall be shaped

according to the opinions of the concerned collecting societies, good faith, fair

practice and practices followed at international and community level. The collecting

societies that do not agree with the resolution of OPI may apply to the court of first

instance under the injunction procedure to determine other distribution; however,

debtors shall be obliged to pay the equitable remuneration to collecting societies

according to the resolution of OPI. Such payment shall entail full settlement and

discharge thereof.

Article 19

Quotation of Extracts

Quotation of short extracts of a lawfully published work by an author for the

purpose of providing support for a case advanced by the person making the

quotation or a critique of the position of the author shall be permissible without

the consent of the author and without payment, provided that the quotation is

compatible with fair practice and that the extent of the extracts does not exceed

that justified by the purpose. The quotation of the extract must be accompanied by

an indication of the source of the extract and of the names of the author and of the

publisher, provided that the said names appear on the source.

Article 20

School Textbooks and Anthologies

(1) The reproduction of lawfully published literary works of one or more writers in

educational textbooks approved for use in primary and secondary education by the

Ministry of National Education and Religious Affairs or another competent ministry,

according to the official detailed syllabus, shall be permissible without the consent

of the authors and without payment. The reproduction shall encompass only a

small part of the total output of each of the writers. This provision shall apply only

to printed reproduction.

26 27

(2) After the death of the author it shall be permissible to reproduce his works in a

lawfully published anthology of literary works of more than one writer, without the

consent of the rightholders and without payment. The reproduction shall

encompass only a small part of the total output of each of the writers.

(3) The reproduction, as specified in paragraphs (1) and (2), hereinabove, must not

conflict with the normal exploitation of the work from which the texts are taken and

must be accompanied by an indication of the source and of the names of the

author and the publisher, provided that the said names appear on the source.

Article 21

Reproduction for Teaching Purposes

It shall be permissible, without the consent of the author and without payment, to

reproduce articles lawfully published in a newspaper or periodical, short extracts of

a work or parts of a short work or a visual art work lawfully published exclusively

for teaching or examination purposes at an educational establishment, in such

measure to the extent justified by the intended purpose, provided that the

reproduction is effected in accordance with fair practice and does not conflict with

the normal exploitation. The reproduction must be accompanied by an indication of

the source and of the names of the author and the publisher, provided that the said

names appear on the source.

Article 22

Reproduction by Libraries and Archives

It shall be permissible, without the consent of the author and without payment, for

non profit-making libraries or archives to reproduce one additional copy from a

copy of the work already contained in their permanent collection, for the purpose

of retaining that additional copy or of transferring it to another non profit-making

library or archive. The reproduction shall be permissible only if an additional copy

cannot be obtained in the market promptly, and on reasonable terms.

Article 23

Reproduction of Cinematographic Works

In cases where the holder of the economic right abusively withholds consent for the

reproduction of a cinematographic work and where the work is of special artistic

value, for the purpose of preserving it in the National Film Archive, the

reproduction shall be permissible without his consent and without payment, subject

to a decision by the Minister of Culture, upon prior positive opinion by the Film

Advisory Board.

Article 24

Reproduction for Judicial or Administrative Purposes

To the extent justified by the intended purpose, the reproduction of a work for use

in judicial or administrative procedures shall be permitted without the consent of

the author and without payment.

Article 25

Reproduction for Information Purposes

(1) To the extent justified by the intended purpose, the following acts of

reproduction shall be permissible without the consent of the author and without

payment:

a) For the purpose of reporting current events, the reproduction and

communication to the public by the mass media of works seen or heard in the

course of the event

b) For the purpose of giving information on current events, the reproduction and

communication to the public by the mass media of political speeches, addresses,

sermons, speeches before the court or other works of similar nature, as well as of

summaries or extracts of lectures, provided the said works are delivered in public

(2) Wherever possible, the reproduction and communication to the public shall be

accompanied by an indication of the source and of the name of the author.

28 29

Article 26

Use of Images of Works Located in Public Places

The occasional reproduction and communication by the mass media of images of

architectural works, visual art works, photographs or works of applied art, which are

located permanently in public places, shall be permissible, without the consent of

the author and without payment.

Article 27

Public Performance or Presentation on Special Occasions

The public performance or presentation of a work shall be permissible, without the

consent of the author and without payment on the following occasions:

a) at official ceremonies, to the extent justified by the nature of the ceremonies

b) within the framework of staff and pupil or student activities at educational

establishments, provided that the audience is composed exclusively of the

aforementioned persons, the parents of the pupils or students, persons responsible

for the care of the pupils or students, or persons directly involved in the activities of

the establishment.

Article 28

Exhibition and Reproduction of Visual Art Works

(1) It shall be permitted for museums which own the physical carriers into which

works of visual art have been incorporated, without the consent of the author and

without payment, to exhibit those works to the public on the museum premises, or

during exhibitions organized in museums.

(2) The presentation of a visual art work to the public, and its reproduction in visual

arts catalogues to the extent necessary to promote its sale, shall be permissible,

without the consent of the author and without payment.

(3) In the cases dealt with in paragraphs (1) and (2), hereinabove, reproduction

shall be permissible, provided that such reproduction does not conflict with the

normal exploitation of the work and does not unreasonably prejudice the legitimate

interests of the author.

Article 28A

Reproduction for the Benefit of Blind and Deaf-mute

The reproduction of the work shall be permitted for the benefit of blind and deaf

mute persons, for uses which are directly related to the disability and are of a non

commercial nature, to the extent required by the specific disability. The conditions

of application of this provision as well as the application of this provision to other

categories of people with a disability may be determined by resolution of the

Minister of Culture (article 5, paragraph 3 (b) of Directive 2001/29).

Article 28B

Exception to the Reproduction Right

Temporary acts of reproduction, which are transient or incidental, which are an

integral and essential part of a technological process and whose sole purpose is to

enable: a) a transmission in a network between third parties by an intermediary, or

b) a lawful use of a work or other protected subject-matter, and which have no

independent economic significance, shall be exempted from the reproduction right

(article 5, paragraph 1 of Directive 2001/29).

Article 28C

Clause of General Application concerning the Limitations

The limitations provided for in Section IV of Law 2121/1993, as exists, shall only be

applied in certain special cases which do not conflict with a normal exploitation of

the work or other protected subject-matter and do not unreasonably prejudice the

legitimate interests of the rightholder (article 5, paragraph 5 of Directive 2001/29).

30 31

SECTION V

DURATION OF PROTECTION

Article 29

Duration in General

(1) Copyright shall last for the whole of the author's life and for seventy (70) years stafter his death, calculated from 1 January of the year after the author's death.

(2) After the expiry of copyright protection, the State, represented by the Minister

of Culture, may exercise the rights relating to the acknowledgment of the author's

paternity and the rights relating to the protection of the integrity of the work

deriving from the moral rights pursuant to Article 4(1)(b) and (1)(c) of this Law.

Article 30

Works of Joint Authorship

Copyright in works of joint authorship shall last for the lifetime of the last surviving stauthor and seventy (70) years after his death, computed from 1 January of the

year after the death of the last surviving author.

Article 31

Special Commencement of the Duration

(1) In the case of anonymous or pseudonymous works, the term of copyright shall stlast for seventy (70) years computed from 1 January of the year after that in which

the work is lawfully made available to the public. However if, during the said

period, the author discloses his identity or when the pseudonym adopted by the

author leaves no doubt as to his identity, then the general rules shall apply.

(2) Where a work is published in volumes, parts, instalments, issues or episodes

and the term of protection runs from the time when the work was lawfully made

available to the public, the term of protection shall run for each such item

separately.

(3) The term of protection of audiovisual works shall expire seventy years after the

death of the last of the following persons to survive: the principal director, the

author of the screenplay, the author of the dialogue and the composer of music

specifically created for use in the audiovisual work.

SECTION VI

RULES RELATING TO EXPLOITATION CONTRACTS AND

LICENSES

Article 32

Percentage Fee

(1) The fee payable to the author by the other contracting party to legal

agreements relating to the transfer of all or part of the economic right, the granting

of the exploitation or for the exploitation license shall be obligatorily determined as

a percentage, agreed freely between the parties. The computation of the

percentage shall be based on gross revenues without exception or the gross

expenditure or on the combined gross revenues and expenditure realized from the

activity of the other contracting party in the course of the exploitation of the work.

By way of exception, in the following circumstances, the fee may be agreed as a

lump sum:

a) when it is practically impossible to establish the basis for the calculation of a

percentage fee or when there are no means of monitoring the implementation of a

percentage arrangement

b) when the expenditure required for the calculation and the monitoring is likely to

be out of reasonable proportion to the fee to be collected

c) when the nature or the conditions of the exploitation make the implementation

of a percentage impossible, notably when the author's contribution is not an

essential element in the intellectual creation as a whole, or when the use of the

work is secondary in relation to the object of the exploitation

(2) The obligatory percentage arrangement of the fee prescribed in paragraph (1),

hereinabove, shall be implemented in all circumstances provided that this Law does

32 33

not stipulate otherwise, and shall not concern works created by employees in the

execution of the employment contract, computer programs or advertisement in any

form.

Article 33

Rules Relating to Contracts for Printed Editions and Translators' Rights

(1) The fee payable by the publisher of a printed edition to the author for the

reproduction and distribution of a work or of copies of a work shall be agreed as a

particular percentage of the retail selling price of all of the copies sold. When the

contract for a printed edition refers to a literary work, such as a short story, a short

novel, a novel, a poem, an essay, a critical essay, a theatrical work, a travel book or

a biography, which is being published in book form in its original language,

excluding pocketbook editions, the fee payable to the author by the publisher after

the sale of 1,000 copies cannot be less than 10 percent of the retail selling price of

all the copies sold.

(2) By way of exception to the provision in paragraph (1), hereinabove, the fee

payable to the author may be agreed as a lump sum when the work is any of the

following:

a) collective works

b) encyclopaedias, dictionaries or anthologies of works of others

c) school textbooks and companions

d) albums, calendars, agendas, instructional books, printed games and educational

items such as maps or atlases

e) prefaces, comments, introductions, presentations

f) illustrations or photographic material in printed editions

g) non-literary picture books for children

h) luxury editions of a limited number of copies

i) magazines or newspapers

(3) Where a work has more than one author, and in the absence of an agreement to

the contrary, the percentage fee shall be distributed proportionally among the

various authors according to the extent of their contributions. Where one or more

of the authors are unprotected by the copyright provisions of the laws, those of the

authors who do enjoy copyright protection shall be paid the percentage fee agreed

or that percentage to which they would have been entitled under paragraph (1) of

this article, if all of them had been protected.

(4) Where copies of a work are the object of a rental or lending arrangement

involving third parties, the fee payable for the granting of the necessary license

shall be shared equally between the author and the publisher.

(5) In a case where the author's fee is fixed as a percentage of retail sales, and

unless some other method of monitoring is agreed, each of the copies to be sold

shall be signed by the author. An alternative method of monitoring the number of

copies sold shall be fixed in a presidential decree, to be promulgated within six

months of the entry into force of this Law, on the recommendation of the Minister

of Culture after consultation with the interested professional branches.

(6) The fee payable by the publisher of a printed edition to the translator of a work

with respect to the translation, reproduction and distribution of the work shall be

agreed as a percentage of the retail selling price of all the copies sold. The

provisions of paragraphs (2), (4) and (5) of this Article shall apply mutatis

mutandis.

(7) The translator's name must be clerly indicated on the main title page of the

work. Upon agreement with the publisher, the translator's name may also be

indicated on the outer cover of the work.

Article 34

Rules Relating to Audiovisual Production Contracts

(1) A contract dealing with the creation of an audiovisual work between a producer

and an author shall specify the economic rights which are to be transferred to the

producer. If the aforementioned provision is not met, the contract shall be deemed

to transfer to the producer all the economic rights which are necessary for the

exploitation of the audiovisual work, pursuant to the purpose of the contract. When

the master from which copies for exploitation are to be made, is approved by the

author, the audiovisual work shall be deemed to be accomplished. No alteration,

abridgment or other modification shall be made to the definitive form of the

audiovisual work, as the latter has been approved by the author, without his prior

consent. Authors of individual contributions to an audiovisual work may exercise

34 35

their moral right only in relation to the definitive form of the work, as approved by

the author.

(2) The contract between the producer of an audiovisual work and the creators of

individual contributions incorporated in the work shall specify the economic rights

which are transferred to the producer. If the aforementioned provision is not met,

the contract between the producer and the authors of individual contributions,

other than the composers of music and writers of lyrics, shall be deemed to transfer

to the producer those powers under the economic right which are necessary for the

exploitation of the audiovisual work, pursuant to the purpose of the contract.

Where the contributions to an audiovisual work are capable of separate use, the

economic right in relation to other uses shall remain with their authors.

As authors of audiovisual contributions shall be considered the author of the

screenplay, the author of the dialogue, the composer of music, the director of

photography, the stage designer, the costume designer, the sound engineer and the

final prosecutor (editor).

(3) The author of an audiovisual work shall retain the right to a separate fee for

each form of exploitation of the work. The aforementioned fee shall be agreed as a

percentage, specified in the relevant contract. The calculation of the percentage

shall be based on gross revenues, without exception, or the gross expenditure or on

the combined gross revenues and expenditure, realized in the course of the

exploitation of the work. The producer of the audiovisual work is obliged once a

year to give the author of the work all information concerning the exploitation of

the work, in writing, showing him also all relevant documents. Short advertising

films shall be exempt from the provisions of this paragraph.

(4) When visual or audiovisual recordings carrying a fixation of an audiovisual work

are the object of a rental arrangement, the author shall in all cases retain the right

to an equitable remuneration. This provision shall apply also in the case of a rental

arrangement relating to sound recordings.

Article 35

Rules Relating to Broadcasting by Radio and Television

(1) In the absence of an agreement to the contrary, the rebroadcasting of a work by

radio or television shall require no consent from the author additional to that

granted for the first broadcasting. However, when a broadcasting organization

rebroadcasts a work it shall pay an additional fee to the author. For the first

rebroadcast, the fee payable shall be at least 50 percent of the initial fee agreed for

the first broadcast, and for each subsequent broadcast the additional fee shall be

20 percent of the initial fee. This provision shall not apply to the arrangements

between collecting societies and users referred to in Article 56 of this Law.

(2) In the absence of an agreement to the contrary, the contract between an author

and a broadcasting organization shall not empower the broadcasting organization

to permit third parties to broadcast or rebroadcast to the public the work by

wireless waves or by wire or by any other means, in parallel to the surface of the

earth or by satellite.

(3) The act of communication of a work to the public by satellite occurs solely in

the European Union Member State where, under the control and responsibility of

the broadcasting organization, the programme-carrying signals are introduced into

an uninterrupted chain of communication leading to the satellite and down

towards the earth. If the programme-carrying signals are encrypted, then there is

communication to the public by satellite on condition that the means for

decrypting the broadcast are provided to the public by the broadcasting

organization or with its consent. Where an act of communication to the public by

satellite occurs in a non-Community State which does not provide the level of

protection provided for under this Law, as amended hereby,

i) if the programme-carrying signals are transmitted to the satellite from an uplink

situation situated in a Member State, that act of communication to the public by

satellite shall be deemed to have occurred in that Member State and the rights shall

be exercisable against the person operating the uplink station.

ii) if there is no use of an uplink station situated in a Member State but a

broadcasting organization established in a Member State has commissioned the act

of communication to the public by satellite that act shall be deemed to have

occurred in the Member State in which the broadcasting organization has its

principal establishment in the Community and the rights shall be exercisable

against the broadcasting organization.

'Communication to the public by satellite' shall mean the act of introducing, under

the control and responsibility of the broadcasting organization, the programme-

carrying signals intended for reception by the public into an uninterrupted chain of

communication leading to the satellite and down towards the earth. The

authorisation to communicate a work to the public by satellite shall be acquired

only by agreement.

36 37

(4) Cable retransmission of programmes from other European Union Member States

to Greece shall take place, as far as copyright is concerned in accordance with the

provisions hereof and on the basis of individual or collective contractual agreements

between copyright owners, holders of related rights and cable operators. Where no

agreement is concluded regarding authorisation of the cable retransmission of a

broadcast, either party may call upon the assistance of one or more mediators

selected from the list of mediators drafted by the Hellenic Copyright Organization

every two years. The Hellenic Copyright Organization may consult the collecting

societies and cable operators for the drafting of the said list. Mediators may submit

proposals to the parties. It shall be assumed that all parties accept a proposal if

none of them expresses its opposition within a period of three (3) months from the

notification of the proposal. 'Cable retransmission' shall mean the simultaneous,

unaltered and unabridged retransmission by a cable or microwave system for

reception by the public of an initial transmission from another Member State, by

wire or over the air, including that by satellite, of television or radio programmes

intended for reception by the public.

Article 36

Theatrical Performance Fee

(1) The rights of playwrights shall be determined as a percentage of gross receipts

after deduction of public entertainment tax.

(2) The fee shall be based on the gross receipts for the whole of the program of a

performance of original works or translations or adaptations of ancient or more

recent classical works, the minimum fee being 22 percent for performances in state

theatre and 10 percent for performances in private theatres. For translations of

modern works of the contemporary international repertory, the minimum fee shall

be 5 percent. Where a program contains works by more than one playwright, the

fee shall be shared among them in proportion to the duration of each playwright's

work.

Article 37

Musical Accompaniment of Films

The minimum fee payable to the composers of musical and song accompaniment

of films, shown to the public in cinema halls or other spaces, shall be 1 percent of

gross receipts after deduction of public entertainment tax.

Article 38

Photographers' Rights

(1) In the absence of an agreement to the contrary, a transfer of the economic right

or exploitation contract or license dealing with the publication of a photograph in a

newspaper, periodical or other mass media shall refer only to the publication of the

photograph in the particular newspaper, periodical or mass media specified in the

transfer or exploitation contract or license and to the archiving of the photograph.

Every subsequent act of publication shall be subject to payment of a fee equal to

half the current fee. The publication of a transferred photograph from the archive

of a newspaper, periodical or other mass media shall be permitted only when

accompanied by a reference to the title of the newspaper or of the periodical or to

the name of the mass media, into whose archive the photograph was initially and

lawfully placed.

(2) Where the publication of a photograph is facilitated by the surrender of the

photographic negative, use shall be made of the negative, in the absence of an

agreement to the contrary, only for the first publication of the photograph, after

which the negative shall be returned to the photographer.

(3) The photographer shall retain the right to access and request the return to him

of his photographs, which have been the object of an exploitation contract or

license arrangement with a particular newspaper, periodical or other mass media

and which have remained unpublished three months after the date of the

exploitation contract or license.

(4) Each act of publication of a photograph shall be accompanied by a mentioning

of the photographer's name. The same shall apply when the archive of a

newspaper or of a periodical or of another mass media is transferred.

(5) The owner of a newspaper or of a periodical shall not be entitled to publish a

photograph created by a photographer, employed by him, in a book or album

38 39

publication without the employee's consent. The same shall apply to the lending of

a photograph.

Article 39

Nullity of Contrary Agreement

Except where provided for elsewhere in the Law, any agreement which lays down

conditions contrary to the provisions of the articles of this Section, or which

imposes a fee level lower than that prescribed in this Section, shall be null and void

in respect of those of its clauses which are deleterious to the authors.

SECTION VII

SPECIAL PROVISIONS CONCERNING COMPUTER PROGRAMS

AND THE SUI GENERIS RIGHT OF THE MAKER OF A

DATABASE

Article 40

Works Created by Employees

The economic right in a computer program created by an employee in the

execution of the employment contract or following instructions given by his

employer shall be transferred ipso jure to the employer, unless otherwise provided

by contract.

Article 41

Exhaustion of a Right

The first sale in the European Community of a copy of a computer program by the

author or with his consent shall exhaust the distribution right within the Community

of that copy, with the exception of the right to control further rental of the

computer program or of a copy thereof.

Article 42

Restrictions

(1) In the absence of an agreement to the contrary, the reproduction, translation,

adaptation, arrangement or any other alteration of a computer program shall not

require authorization by the author or necessitate payment of a fee, where the said

acts are necessary for the use of the computer program by the lawful acquirer in

accordance with its intended purpose, including correction of errors.

(2) Reproduction which is necessary for the purposes of loading, displaying,

running, or storage of the computer program shall not fall under the restriction of

the previous paragraph and shall be subject to authorization by the author.

(3) The making of a backup copy by a person having a right to use the computer

program may not be prevented by contract insofar as it is necessary for the use of

the computer program, and shall not necessitate an authorization by the author or

the payment of a fee.

(4) The person having a right to use a copy of a computer program shall be

entitled, without the authorization of the author and without payment of a fee, to

observe, study or test the functioning of the computer program in order to

determine the ideas and principles which underlie any element of the computer

program, if he does so while performing any of the acts, which he is entitled to do.

Any agreement to the contrary shall be prohibited.

(5) Reproduction of a computer program for private use other than in the

circumstances specified in paragraphs (3) and (4), hereinabove, shall be prohibited.

Article 43

Decompilation

(1) The person having the right to use a copy of a computer program shall be

entitled to carry out the acts referred to in Article 42(1) and (2) without the

authorization of the author and without the payment of a fee when such acts are

indispensable to obtain the information necessary to achieve the interoperability of

an independently created computer program with other computer programs,

provided that the information necessary to achieve interoperability has not

40 41

previously been easily and readily available to the person having the right to use

the computer program, and provided that these acts are confined to the parts of the

original computer program which are necessary to achieve the said interoperability.

(2) The provisions of paragraph (1) hereinabove shall not permit the information

obtained through their application:

a) to be used for goals other than to achieve the interoperability of the

independently created computer program

b) to be given to others, except when necessary for the interoperability of the

independently created computer program or

c) to be used for the development, production or marketing of a computer

program substantially similar in its expression to the initial computer program, or

for any other act which infringes copyright

(3) The provisions of this Article may not be interpreted in such a way as to allow

its application to be used in a manner which would conflict with a normal

exploitation of the computer program or would unreasonably prejudice the

author's legitimate interests.

Article 44

Article 44 was repealed by article 8 paragraph (8) of Law 2557/1997.

Article 45

Validity of Other Provisions and Agreement

(1) The provisions of this Section shall be without prejudice to other legal

provisions, relating notably to patent rights, trade marks, unfair competition, trade

secrets, protection of semi-conductor products or the law of contract.

(2) Any agreement contrary to the provisions of Article 42(3) and (4) and Article 43

of this Law shall be null and void.

Article 45A

Sui Generis Right of the Maker of a Database

(1) The maker of a database shall have the right, which shows that there has been

qualitatively and/or quantitatively a substantial investment in either the obtaining,

verification or presentation of the contents, to prevent extraction and/or re-

utilization of the whole or of a substantial part, evaluated qualitatively and/or

quantitatively, of the contents of that database. 'Maker of a database' is the

individual or legal entity who takes the initiative and bears the risk of investment.

The database contractor shall not be considered as maker (article 7, paragraph 1 of

Directive 96/9).

(2) For the purposes of this article: a) 'extraction' shall mean the permanent or

temporary transfer of all or a substantial part of the contents of a database to

another medium by any means or in any form, and b) 're-utilization' shall mean

any form of making available to the public all or a substantial part of the contents

of a database by the distribution of copies, by renting, by on-line or other forms of

transmission. The first sale of a copy of a database within the Community by the

rightholder or with his consent shall exhaust the right to control resale of that copy

within the Community.

Public lending is not an act of extraction or re-utilization (article 7, paragraph 2 of

Directive 96/9).

(3) The right referred to in paragraph (1) hereinabove shall appply regardless of

whether the said database or the content thereof are protected by the provisions on

paragraph (1) hereinabove shall not prejudice potential rights on their content. The

sui generis right of the maker of a database may be transferred with or without

consideration and its exploitation may be assigned by license or contract (article 7,

paragraphs 3 and 4 of Directive 96/9).

(4) The repeated and systematic extraction and/or re-utilization of insubstantial

parts of the contents of the database shall not be permitted, if they involve actions

which conflict with a normal exploitation of that database or which unreasonably

prejudice the legitimate interests of the maker of the database (article 7, paragraph

5 of Directive 96/9).

(5) The maker of a database which is made available to the public in whatever

manner may not prevent a lawful user of the database from extracting and/or re

42 43

utilizing insubstantial parts of its contents, evaluated qualitatively and/or

quantitatively, for any purposes whatsoever. Where the lawful user is authorized to

extract and/or re-utilize only part of the database, this paragraph shall apply only

to that part. A lawful user of a database which is made available to the public in

whatever manner may not:

a) perform acts which conflict with the normal exploitation of such database or

unreasonably prejudice the legitimate interests of the maker of the database,

b) cause prejudice to the holder of a copyright or related right in respect of works

or performances contained in the said database.

Any agreement contrary to the arrangements provided for in this paragraph shall

be null and void (articles 8 and 15 of Directive 96/9).

(6) The lawful user of a database which is made available to the public in whatever

manner may, without the authorization of the maker of the database, extract and/or

re-utilize a substantial part of its contents: a) in the case of extraction for

educational or research purposes, as long as the source is indicated, and to the

extent justified by the non commercial purpose to be achieved, b) in the case of

extraction and/or re-utilization for the purposes of public security or for the

purposes of an administrative or judicial procedure. The sui generis right shall apply

to databases whose makers or rightholders are nationals of a Member State or have

their habitual residence in the territory of the Community. It shall also apply to

companies and firms established in accordance with the legislation of a Member

State, whose registered offices, central administration or main establishment are

located within the Community. Where such a company or firm has only its

registered office in the territory of the Community, its operations must be genuinely

linked on an ongoing basis with the economy of a Member State (articles 9 and 11

of Directive 96/9).

(7) The right provided for in this article shall run from the date of completion of the stmaking of the database. It shall expire fifteen (15) years from the 1 of January of

the year following the date of completion. In the case of a database which is made

available to the public in any manner whatsoever before expiry of the period

provided for hereinabove, the term of protection by that right shall expire fifteen styears from the 1 of January of the year following the date when the database was

first made available to the public. Any substantial change, evaluated qualitatively

and/or quantitatively, to the contents of a database, including any substantial

change resulting from the accumulation of successive additions, deletions or

alterations, which would result in the database being considered to be a substantial

new investment, evaluated qualitatively and/or quantitatively, shall qualify the

database resulting from that investment for its own term of protection (article 10 of

Directive 96/9).

SECTION VIII

RELATED RIGHTS

Article 46

License by Performers

(1) The term 'performers' shall designate persons who in any way whatsoever act or

perform works, such as actors, musicians, singers, chorus singers, dancers, puppeteers,

shadow theatre artists, variety performers or circus artists.

(2) The performers or performing artists shall have the right to authorize or prohibit:

a) the fixation of their performance

b) the direct or indirect, temporary or permanent reproduction by any means and in

any form, in whole or in part, concerning the fixation of their performance

c) the distribution to the public of the fixation of their performance, by sale or other

means. The distribution right shall not be exhausted within the Community in respect

of the fixation of the performance except where the first sale in the Community is made

by the rightholder or with his consent

d) the rental and public lending of the fixation of their performance. Such rights shall

not be exhausted by any sale or other act of distribution of the said recordings

e) the radio and television broadcasting of the illegal fixation by any means, such as

wireless waves, satellites, or cable as well as the communication to the public of a

recording with an illegal fixation of their live performances

f) the radio and television broadcasting by any means, such as wireless waves,

satellites, or cable, of their live performance, except where the said broadcasting is

rebroadcasting of a legitimate broadcasting

g) the communication to the public of their live performances made by any means

other than radio or television transmission

44 45

h) the making available to the public of fixations of their performances, by wire or

wireless means, in such a way that members of the public may access them from a

place and at a time individually chosen by them. This right shall not be exhausted by

any act of making available to the public, in the sense of this provision.

(3) Subject to contractual clauses to the contrary, explicitly specifying which acts are

authorized, the acts listed in paragraph (2), hereinabove, shall be presumed to have

been authorized when a performer has entered into an employment contact, having as

its object the operation of those particular acts, with a party who is doing such acts. The

performer shall at all times retain the right to remuneration for each of the acts listed in

paragraph (2), hereinabove, regardless of the form of exploitation of his performance.

In particular, the performer shall retain an unwaivable right to equitable remuneration

for rental, if he has authorized a producer of sound or visual, or audiovisual recordings,

to rent out recordings carrying fixations of his performance (articles 2, 3, paragraphs 2

and 3, 4 of Directive 2001/29).

(4) Where a performance is made by an ensemble, the performers making up the

ensemble shall elect and appoint in writing one representative to exercise the rights

listed in paragraph (2) hereinabove. This representation shall not encompass

orchestral conductors, choir conductors, soloists, main role actors and principal

directors. Where no representative has been appointed according to the first sentence

of this paragraph, the rights listed in paragraph (2) of this article shall be exercised by

the director of the ensemble.

(5) It shall be prohibited to transfer during the lifetime of the performer and to waive

the rights referred to in paragraph (2) of this article. The administration and protection

of the aforementioned rights may be assigned to a collecting society pursuant to

Articles 54 to 58 of this Law.

Article 47

License by Producers of Sound and Visual Recordings

(1) The phonogram producers (producers of sound recordings) shall have the right to

authorize or prohibit

a) the direct or indirect, temporary or permanent reproduction by any means and in

any form, in whole or in part, of their phonograms

b) the distribution to the public of the above recordings by sale or other means. The

distribution right shall not be exhausted within the Community in respect of the said

recordings except where the first sale in the Community is made by the rightholder or

with his consent

c) the rental and public lending of the said recordings. Such rights shall not be

exhausted by any sale or other act of distribution of the said recordings

d) the making available to the public, by wire or wireless means, in such a way that

members of the public may access them from a place and at a time individually chosen

by them concerning their phonograms. This right shall not be exhausted by any act of

making available to the public in the sense of this provision

e) the import of the said recordings produced abroad without their consent or the

import from a country outside the European Community when the right over such

import in Greece had been retained by the producer through contract (articles 2, 3

paragraphs 2 and 3, 4 of Directive 2001/29).

(2) The producers of audiovisual works (producers of visual or sound and visual

recordings) shall have the right to authorize or prohibit:

a) the direct or indirect, temporary or permanent reproduction by any means and

form, in whole or in part, of the original and copies of their films

b) the distribution to the public of the above recordings, by sale or other means. The

distribution right shall not be exhausted within the Community in respect of the said

recordings except where the first sale in the Community is made by the rightholder or

with his consent

c) the rental and public lending of the said recordings. Such rights shall not be

exhausted by any sale or other act of distribution of the said recordings

d) the making available to the public, by wire or wireless means, in such a way that

members of the public may access them from a place and at a time individually chosen

by them concerning the original and the copies of their films. This right shall not be

exhausted by any act of making available to the public in the sense of this provisio

e) the import of the said recordings produced abroad without their consent or the

import from a country outside the European Community when the right over such

import in Greece had been retained by the producer through contract f) the

broadcasting of the said recordings by any means including by satellite or cable, as well

as the communication to the public (articles 2, 3 paragraph 2 and 3, 4 of Directive

2001/29).

(3) The term 'producer of sound recordings' shall designate any natural or legal person

46 47

who initiates and bears the responsibility for the realization of a first fixation of a series

of sounds only. The term 'producer of visual or sound and visual recordings' shall

designate any natural or legal person who initiates and bears responsibility for the

realization of a first fixation of a series of images with or without sound.

Article 48

License from Radio or Television Organizations

(1) Radio and television organizations shall have the right to permit or prohibit:

a) the transmission of their broadcasts by any means such as wireless waves, satellites

or cable

b) the communication of their broadcasts to the public in places accessible to the public

against payment of an entrance fee

c) the fixation of their broadcasts on sound or sound and visual recordings, regardless

of whether the broadcasts are transmitted by wire or by air, including by cable or

satellite broadcasting

d) the direct or indirect, temporary or permanent reproduction by any means and in

any form, in whole or in part of the fixation of their broadcasts, whether those

broadcasts are transmitted by wire or over the air, including cable or satellite

e) the distribution to the public of the recordings containing the fixation of their

broadcasts, including the copies thereof, by sale or other means. The distribution right

shall not be exhausted within the Community in respect of devices containing the

recording of their broadcasts except where the first sale in the Community is made by

the rightholder or with his consent

f) the rental or public lending concerning the recordings containing the fixation of their

broadcasts. Such rights shall not be exhausted by any sale or other act of distribution of

the said recording

g) the making available to the public, by wire or wireless means, in such a way that

members of the public may access them from a place and at a time individually chosen

by them concerning the fixation of their broadcasts. This right shall not be exhausted

by any act of making available to the public, in the sense of this provision (articles 2, 3

paragraphs 2 and 3, 4 of Directive 2001/29).

(2) Radio or television organizations shall not have the right provided for in paragraph

(1) (c), hereinabove, when they merely retransmit by cable the broadcasts of a radio or

television organization.

Article 49

Right to Equitable Remuneration

(1) When sound recordings are used for a radio or television broadcast by any means,

such as wireless waves, satellite or cable, or for communication to the public, the user

shall pay a single and equitable remuneration to the performers whose performances

are carried on the recordings and to the producers of the recordings. This remuneration

shall be payable only to collecting societies. The said collecting societies shall be

responsible for negotiating and agreeing the remuneration levels, raising the claims for

the payment and collecting the remuneration from the users. Where there is a dispute

between the users and the collecting societies, the level of the equitable remuneration

and the terms of payment shall be determined by the court of first instance pursuant to

the injunction procedure. The final judgment concerning the remuneration shall be

rendered by the competent court.

(2) Without prejudice to the obligatory assignment of the administration of rights and

the collection of the remuneration by collecting societies operating according to

Articles 54 to 58 of this Law, the right of performers to the equitable remuneration

prescribed under paragraph (1) of this article, shall not be assignable.

(3) The collected remuneration shall be distributed in order of 50 percent to the

performers and 50 percent to the producers of the recordings. The distribution of the

collected remuneration among the various performers and among the various

producers shall be effected pursuant to agreements among them that are contained in

the rules of each collecting society.

(4) Performers shall have the right to an equitable remuneration in respect of any radio

or television rebroadcast of their performance transmitted by radio or television.

Without prejudice to the possibility of assigning the administration of rights and the

collection of remuneration to collecting societies according to the provisions of Articles

54 to 58 of this Law, an equitable remuneration prescribed in this paragraph shall not

be assignable.

(5) When visual or audiovisual recordings are used for radio or television broadcast by

any means, such as wireless waves, satellite or cable or communication to the public,

the user shall pay equitable remuneration to the performers whose performances are

48 49

carried on the recordings. The provisions of paragraph (1) (b,) (c), (d) and (e), as well

as paragraphs (2) and (4) of this article shall be applicable mutatis mutandis.

Article 50

Moral right

(1) During their lifetime, performers shall have the right to full acknowledgment and

credit of their status as such in relation to their performances and to the right to

prohibit any form of alteration of their performances.

(2) After the death of a performer that person's moral right shall pass to his heirs.

(3) The provisions of Article 12(2) and Article 16 of this Law shall be applicable mutatis

mutandis to the moral right of performers.

Article 51

Rights of Publishers

Publishers of printed matter shall have the right to authorize or prohibit the

reproduction by reprographic, electronic or any other means of the typesetting and

pagination format of the works published by them, if the said reproduction is made for

exploitation purposes.

Article 51A

Protection of previously unpublished works

Any person who, after the expiry of copyright protection, for the first time lawfully

publishes or lawfully communicates to the public a previously unpublished work,

shall benefit from a protection equivalent to the economic rights of the author. The

term of the protection of such rights shall be twenty five (25) years from the time

when the work was first lawfully published or lawfully communicated to the public stand is calculated from 1 January of the year after the first lawful publication or

communication to the public.

Article 52

Form of the License, Limitations and Duration of the Rights as well as the

Regulation of Other Issues.

The rights prescribed in Articles 46 to 51 of this Law shall be subject to the

following rules:

a) agreements concerning those rights shall be valid legal agreements only when

concluded in writing

b) the limitations applicable to the economic right attaching to copyright shall

apply mutatis mutandis

c) the protection of performers provided in Articles 46 and 49 of this Law shall

expire fifty (50) years after the date of the performance, but cannot be less than

the life of the performer. However, if a fixation of the performance is lawfully

published or lawfully communicated to the public within this period, the rights

shall expire fifty (50) years from the date of the first such publication or the first

such communication to the public, whichever is the earlier

d) The rights of phonogram producers (producers of sound recordings) shall expire

50 years after the fixation is made. However, if the phonogram has been lawfully

published within this period, the said rights shall expire fifty (50) years from the

date of the first lawful publication. If no lawful publication has taken place within

the period mentioned in the first sentence, and if the phonogram has been lawfully

communicated to the public within this period, the said rights shall expire fifty (50)

years from the date of the first lawful communication to the public. However,

where through the expiry of the term of protection granted pursuant to this

paragraph in its version before the amendment by Directive 2001/29/EC of the

European Parliament and of the Council of 22 May 2001 on the harmonization of

certain aspects of copyright and related rights in the information society, the rights

of producers of phonograms are no longer protected on 22 December 2001, this

paragraph shall not have the effect of protecting those rights anew (article 11,

paragraph 2 of Directive 2001/29).

The rights of producers of audiovisual works (producers of sound and visual

recordings) shall expire fifty (50) years after the fixation is made. However, if lawful

publication or lawful communication of the device is made to the public within

such period, such rights shall expire fifty (50) years from the date of first

publication or first communication to the public, whichever comes first

50 51

e) The rights of broadcasting organizations provided for in article 48 of this Law

shall expire fifty (50) years after the date of the first transmission of a broadcast,

whether this broadcast is transmitted by wire or over the air, including by cable or

satellite or any other means of transmission

f) The rights of editors provided for in article 51 of this Law shall expire fifty (50)

years after the last edition of the work

stg) The term fixed in cases c, d, e and f of this article is calculated from 1 January

of the year following the event which gives rise to them.

h) For the purposes of communication to the public by satellite and cable

retransmission, the rights of performers, producers of sound or visual or sound and

visual recordings as well as broadcasting organizations shall be protected in

accordance with the provisions of the eighth section of this Law, and the provisions

of paragraphs (3) and (4) of article 35 of this Law shall apply accordingly.

Article 53

Protection of Copyright

The protection provided under Articles 46 to 52 of this Law shall leave intact and

shall in no way affect the protection of copyright. In no circumstance shall any of

the provisions of the aforementioned Articles be interpreted in such a manner as to

lessen that protection. Where performers, producers of sound or visual or

audiovisual recordings, radio or television organizations and publishers acquire the

with each other and shall confer the rights deriving there from.

SECTION IX

ADMINISTRATION BY COLLECTING SOCIETIES

Article 54

Assignation of Administration

(1) Authors may assign the administration and/or protection of their rights to a

collecting society established exclusively to engage in the functions of administering

and protecting all or part of the economic rights. Likewise, collecting societies may

perform those functions for a person to whom the author has granted a right as a

gift, for a general proxy, for an heir or for a foundation set up by an author. A

collecting society may have any form of company status. Where a collecting society

is registered as an incorporated company all of its shares shall be nominal. All other

matters pertaining to the company status of collecting societies shall be regulated

pursuant to Article 24(2) to (4) of Law 1746/1988. The notification provided for

under Article 24(4) of Law 1746/1988 shall be issued only by the Ministry of

Culture. A collecting society may have the status of an urban cooperative pursuant

to Law 1667/1986. Where a collecting society has the status of an urban

cooperative the following provisions shall apply:

a) wherever, in Law 1667/1986, competence is granted to the Ministry of Economy

and Finance, that competence shall be transferred to the Ministry of Culture

b) by way of derogation from the principle of locality, the cooperative may be

established and function on a nationwide basis

c) all members of the cooperative may be legal entities

d) the Articles of Association of these cooperatives may provide for the following:

aa) terms, internal procedures and bodies that will decide on the entry, withdrawal

of exclusion of a partner, which depart from the terms, procedures and bodies

provided for by paragraphs (4), (5), (6), (7) and (8) of Article 2 of Law 1667/1986

bb) that, in the event of the withdrawal or exclusion of a partner or non acquisition

of the capacity of a partner by the heirs, there is no claim by the partner or the

heirs for the return of their cooperative shares or for payment of the value thereof,

or that there is a claim for return of the par value of the shares only

cc) the possibility to aquifer an unlimited number of elective shares by the partners

52 53

dd) that cooperative shares cannot be transferred between living persons

ee) categories of partners either without a voting right or with a number of votes

per partner which is independent of the number of compulsory or elective shares of

each partner

ff) the restriction of the right of subparagraph (b) of paragraph (2), Article 4 of Law

1667/1986 for the protection of the legitimate interests of the collecting societies

gg) that, apart form the sum of their shares, the new partners have no obligation of

payment and contribution proportional to the net assets of the cooperative or that

they have such obligation for a limited time after the establishment of the

cooperative

e) that these cooperatives are always of limited liability and the partners are not

personally liable for the debts of the cooperative

f) a presidential decree issued at the suggestion of the Minister of Culture may

regulate the matters of Articles 5, 6, 7, and 8 of Law 1667/1986, as well as all

matters of internal relations of these cooperatives, in accordance with the provisions

applicable in the Member States of the European Union concerning the collecting

societies operating in an identical or similar form.

(2) In cases of unaltered and unabridged secondary transmissions of radio and

television programs by cable or other physical means, administration by collecting

societies shall be obligatory for the rights of authors.

(3) The title (of a collecting society) may be established by a transfer of such

economic rights for which protection is sought, or by grant of appropriate powers of

attorney. The title shall be established in writing and shall be for a specified period

which shall never be longer than three years. The agreement establishing the title

shall specify precisely which of the author's works are included under the title as

suitable for exploitation. In case of ambiguity, it shall be presumed that the

agreement embraces all the author's works, including any works he may create

during the term of agreement, which shall in no case be longer than three years.

(4) Before commencing operations, a collecting society which has undertaken or

proposes to undertake the administration or protection of rights stemming from the

economic right of authors shall lodge a statement to that effect with the Ministry of

Culture together with a copy of its Rules providing at least the following

information:

a) the amount of the society's share capital

b) its Articles of Association or corporate charter, if a company

c) the name of the responsible spokesman of the society and the names of the

persons responsible for its administration, all of whom shall be of proven

professional repute and without convictions for felony or misdemeanour against

ownership or property

d) the number of authors who have assigned to the society the administration of

rights stemming from their economic right

e) the legal form through which the title of administration has been effected

f) in each case, duration of the title

g) the principles governing the distribution of remuneration to rightholders and the

proposed dates and manner of distribution

h) the level of management expenses as well as any element necessary to ensure

the viability of the collecting society and the efficiency of its operations.

The Ministry of Culture shall check the statement and Rules lodged by the

collecting society and, provided that the information therein contained

demonstrates compliance with the requirements of this Law, grant approval for the

collecting society's operations. Any subsequent alteration of the collecting society's

Rules shall be submitted to the Ministry of Culture for approval. No alteration to a

society's Rules shall be valid unless it is approved by the Ministry of Culture. In any

other case, the rules as initially approved by the Ministry of Culture on the

commencement of the collecting society's operations shall continue to apply in

their entirety.

(5) The Ministry of Culture shall monitor the operations of collecting societies to

ensure that they comply with the provisions of this Law and with their rules. Each

collecting society shall, when requested, surrender its accounts to the competent

department of the Ministry of Culture for inspection and submit any other

information that is necessary for the effective monitoring of its operations. Except

when a collecting society is a non profit organization, its accounts shall be subject

to inspection by sworn auditors regardless of its company status.

(6) Where a collecting society is found to have perpetrated a serious violation of its

rules or of this Law, or continues to perpetrate such a violation despite being

54 55

admonished by the Ministry of Culture to desist, the Minister of Culture may

impose on the collecting society, without prejudice to the applicability of other

penalties, an administrative fine of from 500,000 to 10 million drachmas. Matters

pertaining to monitoring, the interviewing of alleged perpetrators of violations, the

procedure for the imposition of fines and adjustments to the above financial

amounts shall be determined by presidential decrees issued on the

recommendation of the Minister of Culture.

(7) Wherever the term 'Rules' appears in this Law it shall have the meaning of the

term as it is used in paragraph (4) of this Article.

(8) The condition of article 54 paragraph (4) (h) of this Law is not required when

the collecting society meets the following three requirements:

a) it pursues its objectives without profit for itself

b) it is composed of, administered and controlled solely by the creators themselves

and is enabled to elect or appoint to its board of directors or supervisors, if any,

certain persons who, due to their position or speciality, may provide remarkable

services to the said society, provided that the participation of the latter does not

interfere with the administration and control of the society by its members' and

c) the members of the said society would be forced to assign the management and

protection of their rights to collecting societies that do not meet the above two

requirements (a and b).

(9) In the event of serious violation or repeated violations of this law or Rules and,

specifically, in the event of non fulfilment of the conditions of article 54 paragraph

(4) hereof on the basis of which the operation of a collecting society was

authorised, the Minister of Culture may, on motion made by the Hellenic Copyright

Organisation, provisionally or finally revoke the authorisation of operation of the

specific collecting society.

Article 55

The Competence of Collecting Societies

(1) Collecting societies shall have the competence to perform the following

functions:

a) concluding contracts with users specifying the terms of exploitation of works and

the remuneration payable

b) securing for authors the percentage fee referred to in Article 32(1) of this Law;

c) collecting remuneration and distributing it among authors as necessary

d) collecting and allocating among authors the remuneration referred to in Article

18(3) of this Law

e) effecting, pursuant to paragraph 2 (2) of this article, all administrative, judicial

and extrajudicial tasks necessary to secure lawful protection of the rights of authors

and other rightholders, notably taking legal steps and court actions, lodging of

complaints and serving writs, appearing as civil plaintiffs, seeking the prohibition of

acts infringing rights assigned to them and requesting seizure of unlawful copies

pursuant to Article 64 of this Law

f)obtaining from users all information needed for the computation, collection and

allocation of remuneration

g) carrying out, in collaboration with public authorities or pursuant to the

procedure referred to in Article 64 of this Law, all necessary checks at outlets for the

sale, rental and lending of copies of works under their protection, and at public

performances of works, in order to protect against infringements of the rights of

authors. The establishment act of the collecting society can limit its competence to

only part of the above-mentioned.

(2) A collecting society shall be presumed to have the competence to administer

and/or protect the rights in all of the works or in respect of all of the authors

concerning which or for whom a declaration of transfer to the society has been

effected in writing, or for which it has been granted power of attorney. Regardless

of whether its authorization rests on a transfer of rights or on power of attorney, a

collecting society shall in all circumstances be entitled to initiate judicial or

extrajudicial action in its own name and to exercise in full legitimacy all the rights

transferred to it, or for which it holds power of attorney.

(3) When seeking the protection of the courts for works or authors under its

protection a collecting society shall not be required to provide an exhaustive list of

all of the works which have been the object of the unlicensed exploitation, and it

may lodge only a sample list.

(4) If a rightholder disputes a collecting society's competence over a work which

was included under the declaration referred to in paragraph 2 of this article and

under the contract concluded with the user on the basis of that declaration, the

collecting society shall defend the user who has obtained a licence from the

collecting society in whatever manner and, in particular shall come to his assistance

56 57

in any relevant court action .If the collecting society is proven not to have

competence over the work, it shall, in addition to any criminal liability, compensate

the user who has obtained a licence and the relevant suit shall be tried according to

the extraordinary procedures of labor disputes regulated in the Greek Code of Civil

Procedure

Article 56

Relations with Users

(1) When granting users the facility to make use of works assigned to it, a collecting

society shall demand from the users payment of the percentage fee specified in

Article 32(1) of this Law. The exceptions provided for in Article 32(2) of this Law

with respect to the percentage fee shall not apply in these circumstances.

(2) A collecting society may not refuse to conclude a contract with a user, as

referred to in Article 55(1) a), without good and proper reason. If an aspiring user

is of the opinion that the remuneration demanded by a collecting society is clearly

in excess of that usually payable in similar circumstances, the aspiring user shall pay

to the collecting society, in advance of any use, either the remuneration demanded

or an amount determined, upon request, by a court of first instance as being equal

to the remuneration usually payable in similar circumstances, pursuant to the

provisional measures. The final judgment concerning the remuneration shall be

rendered by the competent court.

(3) Organizations representing users may, together with collecting societies, decide

by written agreement to appoint an arbiter, specifically by name or position, to

determine the amount of remuneration to be paid by a user before disagreement

arises. Before finally deciding on the remuneration due, the arbiter may order the

user to lodge a down payment. An arbiter thus appointed shall have exclusive

competence for the settling of disagreements. The decisions of an arbiter shall be

equitable. The Minister of Culture may himself decide to appoint an arbiter. In such

a case, recourse to that arbiter by the parties to a dispute shall be voluntary and by

agreement. Collecting societies shall draw up lists of the remuneration payable by

users (remuneration tariffs) and shall promulgate the said lists in not less than three

daily journals, one of which shall be a financial journal. When drawing up and

implementing their remuneration tariffs, collecting societies shall refrain from

inconsistency and discrimination. The collecting societies and organizations

representing users may conclude agreements regulating the remuneration payable

by the user in any category of beneficiaries, as well as any other matter concerning

the relations of the two sides in the framework of application of this Law, as has

been subsequently amended.

(4) In order to facilitate the actions referred to in circumstances a), b), c) and d) of

Article 55(1), users shall without delay make available to collecting societies lists of

the works of which they are producing, selling, renting or lending copies, together

with the exact numbers of copies produced or distributed, and likewise lists of the

works they are performing publicly, together with a statement of the frequency of

such performances.

(5) Any dispute between the collecting societies and the users regarding the

remuneration payable by the user to the collecting society may be referred to

arbitration. The arbitrators shall be appointed from the list drafted every two years

by the Hellenic Copyright Organization. It is compulsory to take into account the

opinion of the collecting societies and the users when drafting the said list. For all

other matters, articles 867 et seq. of the Code of Civil Procedure shall apply

accordingly.

Article 57

Relations with Authors

(1) A collecting society may not without good and proper reason refuse to

undertake for any particular author the administration and/or protection of the

rights deriving from the economic rights of that author and the subject of the

administration of the collecting society.

(2) A collecting society shall consult annually with the authors whose rights are

transferred to it in order that the authors may express their views concerning the

rules used to determine levels of remuneration, the methods used for the collection

and distribution of remuneration and any other matter pertinent to the

administration and/or protection of their rights. The collecting societies have to take

into consideration these views during the processing of administrative procedures.

(3) Authors who transfer the administration and/or protection of their rights to a

collecting society, together with the societies which represent them, shall be

entitled to all relevant information concerning the activities of the collecting society.

(4) Where the author transfers all of his works to a collecting society for

administration and/or protection, he shall give the society full information in

58 59

writing about the publication of those works and shall inform the society whenever

he publishes a new work after the date of the transfer of his rights.

(5) Collecting societies shall draw up rules for the distribution of remuneration to

authors. Distribution shall be effected at least once annually and shall to the highest

possible extent be proportionate to the actual use made of the works.

(6) For each general category of authors and each form of exploitation, collecting

societies shall fix a percentage of the remunerations collected to cover their

expenditures. Authors shall be informed of the relevant percentage before they

transfer or grant power of attorney over their rights. The fixed percentage may be

increased only with the consent of the author or after notice, served one year in

advance.

(7) An author or a collecting society shall be entitled to abrogate the agreement

transferring economic rights where irrefutably good grounds exist for such action.

Provided not less than three months' notice is given, the abrogation shall take effect

from the end of the calendar year in which it is notified. If less than three months'

notice is given, the abrogation shall take effect from the end of the following

calendar year.

(8) The right of the author to grant or refuse authorisation to a cable operator for a

cable retransmission may be exercised only through a collecting society; for all other

matters the provision of article 54, paragraph (2) hereof is applicable. Where a

rightholder has not transferred the management of his cable retransmission right to

a collecting society, the collecting society which manages rights of the same

category with the approval of the Ministry of Culture shall be mandated to manage

his cable retransmission right. Where more than one collecting society manages

rights of that category, the rightholder may be free to choose which of those

collecting societies shall be mandated to manage his cable retransmission right. The

author referred to in this paragraph shall have the same rights and obligations as

the rightholders who have mandated the collecting society and he shall be able to

claim those rights within a period of three (3) years from the date of cable

retransmission of the broadcast.

(9) The provisions of the previous paragraph shall not apply to the rights exercised

by a broadcasting organisation in respect of its own transmission, irrespective of

whether the rights concerned are its own or have been transferred to it by other

creators and/or other rightholders.

Article 58

Application to Related Rights

The provisions of Articles 54 to 57 shall be applicable mutatis mutandis to the

administration and/or protection of the related rights regulated by the provisions of

Section VIII of this Law.

SECTION X

PROVISIONAL MEASURES

Article 59

Imposition of and Adherence to Specifications

Presidential decrees may be issued, on the recommendation of the Ministry of

Culture, laying down specifications for the equipment and other materials used in

the making of reproductions of works with a view to preventing or limiting the use

of such equipment and materials for purposes which conflict with the normal

exploitation of copyright and related rights.

Article 60

Use of Control Systems

Presidential decrees may be issued on the recommendation of the Minister of

Culture, making compulsory the use of equipment or systems which permit the

designation of reproduced or used works and the extent and frequency of the

reproduction or use, as long as they do not unreasonably prejudice the legitimate

interests of the users.

60 61

Article 61

Control Labelling

Presidential decrees may be issued, on the recommendation of the Minister of

Culture, stipulating that visual or sound or visual and sound recordings may

circulate only when they carry on their outer casing or in another prominent

position a special mark or control label of any type supplied by the competent

collecting society, indicating that their distribution on the market or their circulation

in some other manner, does not constitute an infringement of the rights of the

author.

Article 62

Prohibition of Decoding

The distribution, use, and the possession with intent to use or distribute, of

decoding equipment shall be prohibited without the permission of the broadcasting

organizations which transmit encrypted programs by wire or over the air, including

by cable or satellite.

Article 63

Stopping an Infringement or its Continuation

(1) Where a potential infringement of copyright is identified, such as where there is

a clear intention to offer an unlawful public performance of a theatrical or

cinematographic or a musical work, the competent local police authority shall

prohibit the infringing act when requested to do so by the author or rightholder.

When requested, the prosecuting authorities shall grant the police authority any

necessary mandate. The same shall apply when the pubic presentation of a work

has been in progress for more than two days without payment of due

remuneration.

(2) The granting of a police license* permitting the use of musical instruments or

certifying the suitability of premises, or of any other license required in law for the

use of premises for the performance of musical or other works, whose

administration is assigned to a collecting society competent to authorize the public

performance of works, shall be conditional on the deposition by the applicant of a

written authorization for the performance, issued by that collecting society.

(3) Paragraphs (1) and (2) of this article shall also apply in case of infringement of the

beneficiaries of related rights provided for in articles 46, 47 and 48 of this Law

* The competence in paragraph (2) is transferred from police authorities to municipal

and communal authorities according to article 41 paragraph (1) (6) (22) of Law

2212/1994 (Presidential Decree A´ 90).

SECTION XI

LEGAL PROTECTION

Article 63A

Evidence

(1) On application by a party which has presented reasonably available evidence

sufficient to support its claims of infringement or threat of infringement of the

rights under this Law and has, in substantiating those claims, specified evidence

which lies in the control of the opposing party, the court may order, on application

by a party, that such evidence be presented by the opposing party. In the case of

an infringement committed on a commercial scale, the court may also order, on

application by a party, the communication of banking, financial or commercial

documents under the control of the opposing party. The existence of a substantial

number of copies shall be considered to constitute reasonable evidence of an

infringement committed on a commercial scale. In any event, the court shall ensure

the protection of confidential information (article 6, paragraphs 1 and 2 of

Directive 2004/48).

(2) In the context of proceedings concerning an infringement of rights under this

Law and in response to a justified and proportionate request of the claimant, the

chairman of a multi-member court or the judge of a one-member court may order,

even before the hearing date, that information on the origin and distribution

networks of the goods or services which infringe any right stipulated in this Law be

provided by the infringer and/or any other person who:

a) was found in possession of the infringing goods on a commercial scale,

b) was found to be using the infringing services on a commercial scale

c) was found to be providing on a commercial scale services used in infringing

62 63

activities, or

d) was indicated by the person referred to in points a), b) or c) as being involved in

the production, manufacture or distribution of the goods or the provision of the

services.

(3) The information referred to in paragraph (2) shall, as appropriate, comprise:

a) the names and addresses of the producers, manufacturers, distributors, suppliers

and other previous holders of the goods or services, as well as the intended

wholesalers and retailers,

b) information on the quantities produced, manufactured, delivered, received or

ordered, as well as the price obtained for the goods or services in question.

(4) Paragraphs (2) and (3) shall apply without prejudice to other statutory

provisions which: a) grant the rightholder rights to receive fuller information, b)

govern the use in civil or criminal proceedings of the information communicated

pursuant to paragraphs (2) and (3) of this article, c) govern responsibility for

misuse of the right of information, or d) afford an opportunity for refusing to

provide information which would force the person referred to in paragraph (2) to

admit to his own participation or that of his close relatives in an infringement of

any right stipulated in this Law, or e) govern the protection of confidentiality of

information sources or the processing of personal data (article 8 of Directive

2004/48).

(5) If a party is summoned to produce the evidence referred to in paragraph (1)

and unjustifiably fails to produce such evidence, the claims of the party that sought

the production or notification of evidence shall be considered as confessed. Any

party that unjustifiably violates an order of the court under paragraph (2) shall be

sentenced to pay, in addition to legal costs, a monetary fine of EUR 50,000.00 to

100,000.00, which shall devolve to the tax office.

Article 63B

Legal Costs

In cases covered by this Law, legal costs and other expenses shall include any other

pertinent expenditure, such as witness costs, attorney fees, fees of experts and

technical consultants of the parties and expenses made for the discovery of the

infringers, reasonably incurred by the successful party. The provisions of articles 173

et seq. of the Code of Civil Procedure apply to all other matters (article 14 of

Directive 2004/48).

Article 64

Injunction measures and Precautionary Evidence

(1) In case of alleged infringement of copyright or related right provided for by

articles 46 to 48 and 51 or the sui generis right of database makers, the court of

first instance shall order the precautionary seizure of items in the possession of the

alleged infringer that constitute means of commission or product or evidence of the

infringement. Instead of precautionary seizure, the court may order the detailed

inventory of such items, including the taking of photographs. Article 687 paragraph

(1) of the Code of Civil Procedure shall apply in such cases and a provisional order

shall be issued according to article 691 paragraph (2) of the Code of Civil Procedure

(article 7 of Directive 2004/48).

(2) The court shall order injunction measures or precautionary evidence without

needing to specify the works infringed or in threat of infringement.

(3) The court may issue against the alleged infringer an injunction intended to

prevent any imminent infringement of the rights under this Law or to prohibit, on a

provisional basis and subject, where appropriate, to a penalty payment under

article 947 of the Code of Civil Procedure for each infringement or continuation of

the infringements of that right. The procedure of articles 686 et seq. of the Code of

Civil Procedure shall be applicable in order to ascertain the infringement of the

ordered injunction or the pertinent provision of article 691 paragraph (2) of the

Code of Civil Procedure. The court may make such continuation subject to the

lodging of guarantees intended to ensure the compensation of the rightholder. The

court may also order the precautionary seizure or delivery up of the goods

suspected of infringing rights under this Law so as to prevent their entry into or

movement within the channels of commerce.

(4) In the case of an infringement committed on a commercial scale, court may

order the precautionary seizure of the property of the alleged infringer, including

the blocking of his bank accounts. To that end, the court may order the

communication of bank, financial or commercial documents, or appropriate access

to the relevant information.

64 65

(5) The injunction measures referred to in paragraphs (3) and (4) hereinabove may,

in appropriate cases, be taken without the defendant having been heard, under

article 687 paragraph (1) of the Code of Civil Procedure, in particular where any

delay would cause irreparable damage to the rightholder. In that event, if the

decision or the order of the court is not notified to the defendant before or during

its enforcement, it shall be notified on the first business day following the

enforcement; otherwise, any relevant procedural acts shall be null and void.

(6) The court may order the provisional measures referred to in paragraphs (1), (3)

and (4) subject to the lodging by the applicant of security determined in the

decision or provisional order and/or without guarantee and shall specify a time

limit for the lodging of the action for the main case under article 693 paragraph (1)

of the Code of Civil Procedure, which cannot be more than thirty days. If no action

is lodged within the said time limit, the injunction shall be lifted ipso jure.

(7) Where the provisional measures are revoked due to any act or omission by the

applicant, or where it is subsequently found that there has been no infringement or

threat of infringement of the rights under this Law, the court may order the

applicant, upon request of the defendant, to provide the defendant appropriate

compensation for any harm caused by those measures (articles 7 and 9 of Directive

2004/48).

Article 64A

Injunction

Rightholders may apply for an injunction against intermediaries whose services are

used by a third party to infringe a copyright or related right. The same applies for

the sui generis right of the maker of a database (article 8, paragraph 3 of Directive

2001/29).

Article 65

Civil Sanctions

(1) In any case of infringement or threat of infringement of copyright or related

rights, the author or the rightholder may claim the recognition of this right, the

discontinuation of the infringement and its omission in the future. The

discontinuation of the infringement may include, at the request of the applicant:

a) recall from the channels of commerce of goods that have been found to be

infringing rights under this Law and, in appropriate cases, with regard to materials

and implements principally used in the creation or manufacture of those goods,

b) definitive removal from the channels of commerce, or

c) destruction

The rights of the first sentence of this paragraph shall be exercised by rightholders

against intermediaries whose services are used by a third party to infringe rights

under this Law (articles 10, paragraph 1, and 11 of Directive 2004/48).

(2) A person who by intent or negligence infringes copyright or a related right of

another person shall indemnify that person for the moral damage caused, and be

liable for the payment of damages of not less than twice the legally required or

normally payable remuneration for the form of exploitation which the infringing

party has effected without license.

(3) Instead of seeking damages, and regardless of whether the infringement was

committed by intent or negligence, the author or the rightholder of the related

right may demand either the payment of the sum accrued by the infringing party

from the unlicensed exploitation of a work, or of the object of a related right,

pursuant to Articles 46 to 48 and 51 of this Law, or the profit gained by the

infringing party from such an exploitation.

(4) For each act of omission contributing to an infringement, the court may impose

a fine of from 300,000 to 1 million drachmas payable to the author or to the

rightholder of the related rights referred to in Articles 46 to 48 and 51 of this Law

and imprisonment of up to one year. The same shall apply when the conviction is

effected pursuant to the procedure under the provisional measures. All other

matters shall be regulated pursuant to Article 947 of the Civil Procedure Code.

(5) The civil sanctions of this article apply accordingly in the case that the debtor

did not pay the remuneration provided for by paragraph (3) of Article 18 hereof to

a collecting society.

(6) The civil penalties of this article also apply in case of infringement of the

database.

66 67

Article 65A

Administrative Sanctions

(1) Any person who, without being entitled to and in violation of the provisions of

this Law, reproduces, sells or otherwise distributes to the public or possesses with

the purpose of distributing a computer program shall, irrespective of other

sanctions, be subject to an administrative fine of EUR 1,000.00 for each illegal copy

of the computer program.

(2) A street vendor or a standing person (outside a shop) caught to distribute to the

public by sale or by other means, or to possess with the intention of distributing

sound recordings on which a copyright work has been recorded, shall be imposed

an administrative penalty equal to the product of the items of illegal recordings by

twenty (20) euros for each sound recording according to the seizure report drafted

during the arrest of the infringer. The minimum amount of the administrative

penalty shall be defined to one thousand (1.000) euros.

(3) A presidential decree issued at the suggestion of the Minister of Economy and

Finance and the Minister of Culture may amend the rates of the amounts and

minimum rate of the administrative penalty mentioned in paragraphs (1) and (2)

hereinabove.

(4) The competent authorities for the control of enforcement of these stipulations

and of the enforcement of the provided sanctions shall be the Special Control

Service (YPEE), the Police and the Customs authorities, which inform the

rightholders via the Hellenic Copyright Organization after the finding of the

violation.

(5) A common decision issued by the Minister of Economy and Finance and the

Minister of Culture shall define the procedure of the penalty enforcement and

collecting, the competent collecting services and any other detail necessary for the

application of this article.

Article 66

Criminal Sanctions

(1) Any person who, in contravention of the provisions of this Law or of the

provisions of lawfully ratified multilateral international conventions on the

protection of copyright, unlawfully makes a fixation of a work or of copies,

reproduces them directly or indirectly, temporarily or permanently in any form, in

whole or in part, translates, adapts, alters or transforms them, or distributes them

to the public by sale or other means, or possesses with the intent of distributing

them, rents, performs in public, broadcasts by radio or television or any other

means, communicates to the public works or copies by any means, imports copies

of a work illegally produced abroad without the consent of the author and, in

general, exploits works, reproductions or copies being the object of copyright or

acts against the moral right of the author to decide freely on the publication and

the presentation of his work to the public without additions or deletions, shall be

liable to imprisonment of no less than a year and to a fine from 2.900 to 15.000

Euros (article 8 , paragraph 1 of Directive 2001/29).

(2) The sanctions listed hereinabove shall be applicable to any person who, in

contravention of the provisions of this Law, or of the provisions of lawfully ratified

multilateral international conventions on the protection of related rights, engages in

the following actions:

A) Without the permission of the performers: a) fixes their performance, b) directly

or indirectly, temporarily or permanently reproduces by any means and form, in

whole or in part, the fixation of their performance c) distributes to the public the

fixation of their performance or possesses them with the purpose of distribution, d)

rents the fixation of their performance, e) broadcasts by radio and television by any

means, the live performance, unless such broadcasting is rebroadcasting of a

legitimate broadcasting, f) communicates to the public the live performance made

by any means, except radio and television broadcasting, g) makes available to the

public, by wire or wireless means, in such a way that members of the public may

access them from a place and at a time individually chosen by them, the fixation of

their performance.

B) Without the permission of phonogram producers (producers of sound

recordings): a) directly or indirectly, temporarily or permanently reproduces by any

means and form, in whole or in part, their phonograms, b) distributes to the public

the above recordings, or possesses them with the purpose of distribution, c) rents

the said recordings, d) makes available to the public, by wire or wireless means, in

such a way that members of the public may access them from a place and at a time

individually chosen by them, their phonograms, e) imports the said recordings

produced abroad without their consent.

C) Without the permission of producers of audiovisual works (producers of visual or

sound and visual recordings) a) directly or indirectly, temporarily or permanently

68 69

reproduces by any means and form, in whole or in part, the original and the copies

of their films, b) distributes to the public the above recordings, including the copies

thereof, or possesses them with the purpose of distribution, c) rents the said

recordings, d) makes available to the public, by wire or wireless means, in such a

way that members of the public may access them from a place and at a time

individually chosen by them, the original and the copies of their films e) imports the

said recordings produced abroad without their consent f) broadcasts by radio or

television or by any other means including satellite transmission, cable

retransmission and communication to the public.

D) Without the permission of radio and television organizations: a) rebroadcasts

their broadcasts by any means, b) presents their broadcasts to the public in places

accessible to the public against payment of an entrance fee, c) fixes their broadcasts

on sound or sound and visual recordings, regardless of whether the broadcasts are

transmitted by wire or by the air, including by cable or satellite d) directly or

indirectly, temporarily or permanently reproduces by any means and form, in whole

or in part, the fixation of their broadcasts, e) distributes to the public the recordings

containing the fixation or their broadcasts, f) rents the recordings containing the

fixation of their broadcasts, g) makes available to the public, by wire or wireless

means, in such a way that members of the public may access them from a place and

at a time individually chosen by them, the fixation of their broadcasts (article 8,

paragraph 1 of Directive 2001/29).

(3) If the financial gain sought or the damage caused by the perpetration of an act

listed in paragraphs (1) and (2), hereinabove, is particularly great, the sanction shall

be not less than two years imprisonment and a fine of from 2 to 10 million

drachmas. If the guilty party has perpetrated any of the aforementioned acts by

profession or at a commercial scale or if the circumstances in connection with the

perpetration of the act indicate that the guilty party poses a serious threat to the

protection of copyright or related rights, the sanction shall be imprisonment of up

to ten (10) years and a fine of from 5 to 10 million drachmas, together with the

withdrawal of the trading license of the undertaking which has served as the vehicle

for the act. The act shall be likewise deemed to have been perpetrated by way of

standard practice if the guilty party has on a previous occasion been convicted of a

contravention pursuant to the provisions of the Article or for a violation of the

preceding copyright legislation and sentenced to a non-redeemable period of

imprisonment.

Any infringement of copyright and related rights in the form of felony shall be tried

by the competent Three-member Court of Appeal for Felonies.

(4) Any person who did not pay the remuneration provided for by Article 18,

paragraph (3) hereof to a collecting society shall be punished with the sanction of

paragraph (1), (2) and (3).

The same sentence shall be imposed on the debtor who, after the issuance of the

decision of the court of first instance, does not submit the declaration under the

provisions of article 18, paragraph (6), of this Law.

(5) The sanctions specified in paragraph (1), hereinabove, shall be applicable

likewise to any person who:

a)uses or distributes, or possesses with the intent to distribute, any system or means

whose sole purpose is to facilitate the unpermitted removal or neutralization of a

technical system used to protect a computer program;

b)manufactures or imports or distributes, or possesses with intent to distribute,

equipment and other materials utilizable for the reproduction of a work which do

not conform to the specifications determined pursuant to Article 59 of this Law;

c)manufactures or imports or distributes, or possesses with intent to distribute,

objects which can thwart the efficacy of the above-mentioned specifications, or

engages in an act which can have that result;

d)reproduces or uses a work without utilizing the equipment or without applying

the systems specified pursuant to Article 60 of this Law;

e)distributes, or possesses with intent to distribute, a phonogram or film without

the special mark or control label specified pursuant to Article 61 of this Law.

(6) Where a sentence of imprisonment is imposed with the option of redeemability,

the sum payable for the redemption shall be 10 times the sum specified as per the

case in the Penal Code.

(7) Where mitigating circumstances exist, the fine imposed shall not be less than

half of the minimum fine imposable as per the case under this Law.

(8) Any person who proceeds to authorized temporary or permanent reproduction

of the database, translation, adaptation, arrangement and any other alteration of

the database, distribution to the public of the database or of copies thereof,

communication, display or performance of the database to the public, shall be

punished by imprisonment of at least one (1) year and a fine of one (1) to five (5)

million drachmas.

(9) Any person who proceeds to extraction and/or re-utilization of the whole or of a

70 71

substantial part of the contents of the database without the database maker's

authorization ,shall be punished by imprisonment of at least one (1) year and a

fine of one (1) to five (5) million drachmas (article 12 of Directive 96/9).

(10) When the object of the infringement refers to computer software, the culpable

character of the action, as described in paragraph (1) of article 65A and under the

prerequisites provided therein, shall be raised under the condition that the

infringer proceeds in the unreserved payment of the administrative fee insofar as

the infringement concerns a quantity of up to 50 computer programs.

(11) When the object of infringement concerns recordings of sound in which a

fee according to the stipulation of paragraph (2) of article 65A and under the

prerequisites provided therein, the culpable character of the action shall be raised

under the condition that the infringement concerns a quantity of up to five

hundred (500) illegal sound recording carriers.

(12) The payment of the administrative fee and the raising of the culpable

character of the action, shall not relieve the infringers from the duty of buying off

the copyright and related rights or from the duty of compensating and paying the

rest expenses to the holders of these rights, according to the provisions of the

relevant laws.

(13) In case of recidivism in the course of the same financial year the

administrative fee provided for by article 65A shall double.

Article 66A

Technological Measures

(1) The term 'technological measures' shall mean any technology, device or

component that, in the normal course of its operation, is designed to prevent or

restrict acts, in respect of works or other subject-matter, which are not authorized

by the rightholder of any copyright or any right related to copyright as well as the

sui generis right of the maker of a database. Technological measures shall be

deemed effective where the use of a protected work or other subject-matter is

controlled by the rightholders through application of an access control or

protection process, such as encryption, scrambling or other transformation of the

work or other subject-matter or a copy control mechanism, which achieves the

protection objective (article 6, paragraph 3 of Directive 2001/29).

(2) Without the rightholder's authorization, the circumvention of any effective

technological measures, which the person concerned carries out in the knowledge

or with reasonable grounds to know that he is pursuing that objective shall be

prohibited (article 6, paragraph 2 of Directive 2001/29).

(3) It shall be prohibited without the permission of the rightholder, to engage in

the manufacture, import, distribution, sale, rental, advertisement for sale or rental,

or possession for commercial purposes of devices, products or components or the

provision of services which:

a) are promoted, advertised or marketed for the purpose of circumvention of, or b)

have only a limited commercially significant purpose or use other than to

circumvent, or

c) are primarily designed, produced, adapted or performed for the purpose of

enabling or facilitating the circumvention of any effective technological measures

(article 6, paragraph 2 of Directive 2001/29).

(4) The practice of activities in violation of the above provisions shall be punished

by imprisonment of at least one year and a fine of 2.900 to 15.000 Euros and

entails the civil sanctions of article 65 of Law 2121/1993. The court of first instance

may order an injunction in accordance with the Code of Civil Procedure, the

provision of article 64 of Law 2121/1993 also being applicable (article 6,

paragraphs 1 and 2 of Directive 2001/29).

(5) Notwithstanding the legal protection provided for in paragraph (2) of this

article, as it concerns the limitations (exceptions) provided for in Section IV of Law

2121/1993, as exists, related to reproduction for private use on paper or any

similar medium (article 18), reproduction for teaching purposes (article 21),

reproduction by libraries and archives (article 22), reproduction for judicial or

administrative purposes (article 24), as well as the use for the benefit of people

with disability (article 28A), the rightholders should have the obligation to give to

the beneficiaries the measures to ensure the benefit of the exception to the extent

necessary and where such beneficiaries have legal access to the protected work or

subject-matter concerned. If the rightholders do not take voluntary measures

including agreements between rightholders and third parties benefiting from the

exception, the rightholders and third parties benefiting from the exception may

request the assistance of one or more mediators selected from the list of mediators

drawn up by the Hellenic Copyright Organization. The mediators shall make

72 73

recommendations to the parties. If no party objects within one month from the

forwarding of the recommendation, all parties shall be considered to have accepted

the recommendation. In any other case, the dispute shall be settled by the Court of

Appeal of Athens trying at first and last instance. These provisions shall not apply to

works or other subject-matter available to the public on agreed contractual terms in

such a way that members of the public may access them from a place and at a time

individually chosen by them (article 6, paragraph 4 of Directive 2001/29).

Article 66B

Rights - Management Information

(1) The term 'rights management information' shall mean any information

provided by rightholders which identifies the work or other subject-matter

protected by a related right or the sui generis right of the maker of a database, and

which identifies the author or any other rightholder, or information about the terms

and conditions of use of the work or other subject-matter, and any numbers or

codes that represent such information (article 7, paragraph 2 of Directive 2001/29).

(2) It shall be prohibited for any person to knowingly perform without the

permission of the rightholder any of the following acts: a) the removal or alteration

of any electronic rights-management information, b) the distribution, importation

for distribution, broadcasting, communication or making available to the public of

works or other subject-matter protected by a related right or the sui generis right of

the maker of a database, from which electronic rights management information has

been removed or altered without authority, if such person knows, or has reasonable

grounds to know that by so doing he is inducing, enabling, facilitating or concealing

an infringement of any copyright or related right or the sui generis right of the

maker of a database (article 7, paragraph 1 of Directive 2001/29).

(3) The violation of the above provisions shall be punished by imprisonment of at

least one year and a fine of 2.900 to 15.000 Euros and shall entail the civil

sanctions of article 65 of Law 2121/1993. The court of first instance may order an

injunction in accordance with the Code of Civil Procedure, the provision of article

64 of Law 2121/1993 also being applicable (article 7 of Directive 2001/29).

Article 66C

Publication of decisions

Decisions of civil or criminal courts concerning rights under this Law may, at the

request of the applicant and at the cost of the infringer, order the appropriate

measures to be taken for the propagation of information relating to the decision,

including the posting of the decision, as well as its publication, in summary or in its

entirety, in the mass media or the internet.

Article 66D

Codes of Ethics and Information Exchange

(1) The business or professional associations concerned, as well as collecting

societies or collective protection societies, shall prepare codes of ethics with the

purpose of contributing, at national, Community or international level, to the

enforcement of the rights under this Law and shall recommend the use of codes in

optical discs in order to identify the origin of their manufacture. The codes of ethics

and any evaluation of their implementation shall be forwarded to the European

Commission.

(2) The national correspondent for the rights under this Law shall be the Hellenic

SECTION XIII

FINAL AND TRANSITIONAL PROVISIONS

Article 67

Applicable Legislation

(1) Copyright in a published work shall be governed by the legislation of the State

in which the work is first made lawfully accessible to the public. Copyright in an

unpublished work shall be governed by the legislation of the State in which the

author is a national.

74 75

(2) Related rights shall be governed by the legislation of the State in which the

performance is realized, or in which the sound or visual or sound and visual

recording is produced, or in which the radio or television broadcast is transmitted

or in which the printed publication is effected.

(3) In all cases, the determination of the subject, object, content, duration and

limitations of the right shall be governed by the legislation applicable pursuant to

paragraphs (1) and (2), hereinabove, with the exception of any exploitation license

arrangement. The protection of a right shall be subject to the legislation of the State

in which the protection is sought.

(4) Paragraphs (1), (2) and (3), hereinabove, shall apply except where they run

contrary to any international convention ratified by Greece. In the case of States not

conjoint with Greece through the ratification of an international convention,

paragraphs (1), (2) and (3), hereinabove, shall be applicable as regards the

protection of copyright or of any particular object of copyright or of any particular

related right, provided that the legislation of the relevant state offers adequate

related rights stemming from acts effected in Greece.

Article 68

Law not Retroactive

(1) Works for which the duration of protection has expired prior to the entry into

force of this Law shall remain without copyright protection.

(2) The protection prescribed under Article 2(3) and Articles 40 to 53 shall become

applicable to computer programs created in the past and to related rights stemming

from acts effected in the past from the date of the entry into force of this Law.

(3) Contracts concluded before the entry into force of this Law shall be governed by

the preceding legislation for one year from the date of the entry into force of this

Law.

Article 68A

Transitional Law

(1) The terms of protection provided for in articles 29, 30, 31 and 32 of this Law

shall apply to all works and subject matter which are protected by related rights in

at least one Member State on 1.7.1995 pursuant to national provisions on

of works or subject matter which are protected by related rights that had become

common possession before the entry into force of this Law may continue the said

exploitation in the same ways, with the same means and to the same extent until

1.1.1999.

(2) The agreements concerning the exploitation of works and other protected

subject matter which were valid before 1.1.1995 are subject as of 1.1.2000 to the

provisions of article 35, paragraph (3), of this Law, provided that they expire after

this date. If an international co-production agreement concluded before 1.1.1995

between a co-producer from a Member State and one or more co-producers from

other Member States or third countries expressly provides for a geographic

distribution system of the exploitation rights of the co-producers for all means of

communication to the public without distinction between the arrangements

applicable for communication to the public by satellite and the provisions

applicable to other means of communication and if the communication to the

public by satellite would prejudice the exclusivity, particularly the language

exclusivity, of one of the co-producers or his assignees in a specific territory, the

consent of the beneficiary of the said exclusivity, whether he is the co-producer or

an assignee, shall be required for the authorisation of communication to the public

by satellite by a co-producer or his assignees.

Article 69

Establishment of the Hellenic Copyright Organization

(1) A legal entity under private law placed under the jurisdiction of the Ministry of

Culture shall be established at a registered address in Athens under the title The

Hellenic Copyright Organization. The purpose of the Hellenic Copyright

Organization shall be the protection of authors and of holders of related rights, the

supervision of the collecting societies, the implementation of this Law and of

related international conventions, the preparation of legal studies on matters

pertaining to copyright and related rights and the representation of Greece in

dealings with all the competent international organizations and with the

Instruments of the European Community. The Hellenic Copyright Organization may,

in addition, convene seminars of any type for the purposes of providing

information and training to judges, lawyers, administrators, authors, holders of

76 77

related rights, students and other interested parties on matters pertaining to

Organization have as its purpose the administration of rights pursuant to Articles 54

to 58 of this Law.

(2) The Hellenic Copyright Organization shall be subsidized with a contribution of st1% of the annul gross revenue of each collecting society, payable by 31 October of

each year, on the basis of the balance sheet of the previous year, and received in

accordance with the Public Revenue Collection Code. The annual balance sheets of

collecting societies shall be submitted to the Hellenic Copyright Organization and

the Ministry of Culture. The same shall apply to the collective protection societies

obliged to draw up an annual balance sheet, which shall be submitted to the

Hellenic Copyright Organization and the Ministry of Culture. Gross revenue shall be

the revenue defined in the Unified Accounting Plan. The Hellenic Copyright

Organization may also receive grant financing from international organizations and

the Instruments of the European Community, gifts and bequests, grants from any

third party and the revenues due to it for the rendering of services. For the

commencement of its operation the Hellenic Copyright Organization shall receive a

one-off grant of 20 million drachmas from the budget of the Ministry of Culture.

The Hellenic Copyright Organization may also be subsidised from the funds of the

Ministry of Culture or the proceeds of the LOTTO and PRO-TO lotteries.

(3) Matters pertaining to the main focus and detailed field of competence of the

Hellenic Copyright Organization within the framework of its overall purpose, the

exact manner of its overall purpose, the exact manner of its powers and the

procedure relating to its exercise of them, its management and the supervision of its

administration, its internal structure and personnel, the fees it charges for services

which may, as required, be adjusted by decision of the Minister of Culture, the

determination of its scientific, management and ancillary staffing requirement, its

remuneration and every other detail shall be determined by Presidential Decree

issued at the joint suggestion of the Minister of Culture, the Minister to the Office of

the Prime Minister and the Minister of Finance.

(4) The Hellenic Copyright Organization shall be a legal entity for public welfare.

The Hellenic Copyright Organization shall not be part of the public sector and shall

not be subject to the provisions of public accounting nor the provisions on public

commissions and public works or other related provisions. The Hellenic Copyright

Organization shall operate for the public benefit under the rules of private economy

and shall be governed by private law.

(5) The Hellenic Copyright Organization shall enjoy all administrative, economic

and judicial exemptions as well as all procedural and essential privileges of the

State.

Article 70

Collecting Societies Already Functioning

(1) Collecting societies which are already functioning at the date of the

promulgation of this Law shall, within 12 months of the entry into force of this Law,

lodge with the Ministry of Culture the statement and copy of their rules required

under Article 54 (4) of this Law and generally shall carry out all other actions

necessary to comply with this Law.

(2) Societies of authors which at the date of the promulgation of this Law are

carrying on the administrative activity referred to in Article 5 of Law 4301/1929

and Article 43 of Law 1597/1986 may continue to carry on that activity for 24

months from the date of the entry into force of this Law.

Article 71

Implementation of Directives of the European Community

(1) Articles 2(3) and 40 to 45 of this Law shall constitute implementation of Council

Directive 91/250/EEC of May 14, 1991, on legal protection of computer programs.

(2) Articles 3(1) d), 9, 34, 46, 47, 48, 49, 52 and 53 of this Law shall constitute

implementation of Council Directive 92/100/EEC of November 19, 1992, on rental

right and lending right and on certain rights related to copyright in the field of

intellectual property.

(3) Articles 35 paragraphs 3 and 4, 57 paragraphs 8 and 9. 52h and 68A

paragraph 2 of this Law are added in application of the Council Directive th93/83/EEC of 27 September 1993 on the coordination of certain rules concerning

cable retransmission.

(4) Articles 11, 29 paragraph 1, 30, 31, 51A, 52 c, d, e, f and g, as well as 68A

paragraph 1 of this Law are added in application of the Council Directive 93/98/ thEEC of 29 October 1993 harmonising the term of protection of copyright and

78 79

certain related rights.

(5) Articles 2a, 3 paragraph 3, 45A, 64 last sentence, 65 paragraph 6, 65

paragraph 9 and 10, 72 paragraph 8 of this Law are adopted in application of

Directive 96/9/EC of the European Parliament and of the Council of 11 March 1996

on the legal protection of databases.

(6) Articles 3 paragraphs 1, 28A, 28B and 28C, 46 paragraphs 2, 47 paragraphs 1

and 2, 48 paragraphs 1, 52 d, 64A, 66 paragraphs 1 and 2, 66A and 66B of this

Law are adopted in application of Directive 2001/29/EC of the European Parliament

and of the Council of 22 May 2001 on the harmonisation of certain aspects of

(7) Article 5 constitutes the implementation of Directive 2001/84/EC of the

European Parliament and of the Council of 27 September 2001 on the resale right

for the benefit of the author of an original work of art.

(8) Articles 10, paragraphs 3, 63A, 63B, 64, 65, paragraphs 1, 66C and 66D

constitute the implementation of Directive 2004/48 of the European Parliament

and of the Council of 27 September 2001 on the enforcement of intellectual

property rights.

Article 72

Repeal of Provisions and Regulation of other Matters

(1) From the date of the entry into force of this Law every provision which runs

counter to this Law or deals with matters which are regulated by this Law shall be

repealed. Specifically, the following laws and parts of laws shall be repealed:

GYPG/1909 and 2387/1920, Legislative Decree 12/15 of June 1926, Laws

4186/1929, 4301/1929 and 4489/1930, Article 2(1) of Legislative Decree

619/1941, Legislative Decree 2179/1943, Laws 763/1943, 1136/1944 and

56/1944, Article 12 of Law 3188/1995, Legislative Decree 4264/1962, Article 4 of

Law 1064/1980, Articles 5 and 10 to 22 of Law 1075/1980, Article 19 of Law

1348/1983 and Articles 3, 40, 43 and 46 of Law 1597/1986.

(2) Law 988/1943 shall remain in force.

(3) Collecting societies established and functioning pursuant to Articles 54 to 58 of

this Law shall have the right to organize conferences on matters pertaining to

58 of this Law shall not prevent the concluding of reciprocal contracts between

collecting societies established in other countries and collecting societies established

in Greece.

(4) Until July 1, 1994, paragraphs (1), (2) and (3) of Article 49 of this Law shall not

be applicable to phonograms used for presentations to the public in cafes in

communes with populations of less than 5,000 inhabitants.

(5) Article 38(4) a) of this Law shall apply to the publication of any photograph

whatsoever.

(6) Paragraph (6) hereto was repealed by article 4 paragraph (2) of Law

3524/2007.

(7) The association under the name Association of Greek Composers (EMSE) may

continue to exercise its managing activity as a collecting society until December

1999.

(8) The regulations on the right of the author of a database and the sui generis

right of the maker of a database shall be without prejudice to provisions concerning

in particular copyright, related rights or any other rights or obligations subsisting in

the data, works or other materials incorporated into a database, patent rights, trade

marks, design rights, the protection of national treasures, laws on restrictive

practices and unfair competition, trade secrets, security, confidentiality, data

protection and privacy, access to public documents and the law of contract.

SECTION XIII

CULTURAL MATTERS AND OTHER ARRANGEMENTS

Articles 73 to 76 are omitted as they are not relevant to copyright or related rights.

SECTION XIV

ENTRY INTO FORCE

Article 77

With the exception of Article 69, this Law shall enter into force from the date of its

promulgation in the Official Gazette. Article 69 of this Law shall enter into force six

months after the date of the promulgation of this Law in the Official Gazette.

We command the promulgation of this Law in the Official Gazette and its

implementation as a law of the State.

80 81

Law No. 2121/1993 on Copyright, Related rights and Cultural Matters (as amended up to Law No. 3905/2010), Greece

Available Materials