SHOQËRIA “A. D” SH.P.K KUNDËR SHOQËRISË “P” SH.P.K, VENDIMI Nr. 7650, datë 3.10.2016, SPC PËR KONSTATIMIN E KONKURRENCËS SË PANDERSHME PËR SHKAK TË PËRDORIMIT TË PAAUTORIZUAR TË MARKËS TREGTARE “ZGARA KORÇARE” DHE PËR SHPËRBLIMI DËMI JOPASUROR
Objekti i padisë: Konstatim i konkurrencës së pandershme për shkak të përdorimit të paautorizuar të markës tregtare, si dhe kërkim shpërblimi dëmi jopasuror për shkak të këtij përdorimi të padrejtë.
Gjyqtari: E.P
Fjalët kyç:
Konkurrencë e pandershme, përdorim i paautorizuar, markë tregtare, shpërblim dëmi jopasuror, cënim i emrit dhe reputacionit.
Ligji dhe dispozitat ligjore përkatëse: Nenet 638, 639 e vijues të Kodit Civil, neni 348 i Kodit të Procedurës Civile, si dhe neni 156 e vijues i Ligjit nr. 9947, datë 07.08.2008 “Për Pronësinë Industriale”.
Faktet kryesore:
Pala paditëse, e cila ushtron veprimtarinë e saj me objekt, ndër të tjera, në distribucion dhe eksport-import të artikujve të ndryshëm ushqimore, industriale, pijeve alkoolike, është regjistruar si shoqëri tregtare në vitin 2005 dhe në vitin 2012 ka regjistruar markën tregtare “Zgara Korçare” në Drejtorinë e Përgjithshme të Patentave dhe Markave, me datë depozitimi 17.12.2012, me numër regjistrimi kombëtar 14915, datë rregjistrimi 28.06.2013. Pas regjistrimit të markës tregtare në pronësi të saj, kjo shoqëri është vënë në dijeni prej disa muajsh për përdorimin e markës së saj nga subjekte të paautorizuar, një prej të cilëve është dhe shoqëria e paditur, e cila ka ushtruar dhe veprimtarinë e saj me objekt, ndër të tjera, kafe-bar-restorant. Në vitin 2015, shoqëria paditëse nëpërmjet një shkrese i ka kërkuar palës së paditur ndalimin e përdorimit të paautorizuar të markës së saj, duke i lënë një afat 30 ditor për njoftimin e pushimit të cenimit. Pavarësisht kësaj kërkesë, pala e paditur nuk ka kryer asnjë veprim në këtë drejtim. E ndodhur përpara kësaj situate, shoqëria i është drejtuar më kërkesëpadi në gjykatë, ku fillimisht, në zbatim të nenit 167 të Ligjit nr. 9947, datë 07.08.2008 “Për Pronësinë Industriale” ka kërkuar ndalimin e përdorimit të kësaj marke. Gjithashtu, më vonë kjo palë është vënë në dijeni të faktit se pala e paditur e ka ndryshuar tabelën e aktivitetit të saj.
Paditësi pretendon se: duke qenë se nuk ka pasur më përdorim të paautorizuar të markës, pala paditëse ka ngritur vetëm pretendimin për konstatimin e konkurrencës së pandershme të përdorimit të markës për kohën që pala e paditur e ka përdorur atë, si dhe ka kërkuar dëmshpërblimim për përdorimin e paautorizuar të saj.
I padituri prapëson se: markën tregtare “Zgara Korçare” nuk e ka cenuar, sepse aktivitetin tregtar me emrin “Zgara Korçare 2” nuk e ka krijuar personalisht, por e ka blerë në bazë të kontratës së shitjes së pasurisë së luajtshme nga x person fizik, i cili e ka hapur atë paraprakisht kohë më parë me këtë emër dhe se në këto momente nuk e ushtron me aktivitetin me atë emër.
Vendimi:
Gjatë shqyrtimit gjyqësor të çështjes në shkallën e parë të gjykimit u vendos që padia t’i pranohet pjesërisht palës paditëse, duke konstatuar konkurrencë të pandershme nëpërmjet përdorimit të paautorizuar të markës tregtare “Zgara Korçare” nga pala e paditur, pasi ka pasur veprime që cenojnë të drejtat e pronësisë mbi markën tregtare nga i padituri. Gjykata ka vendosur konstatimin e konkurrencës së pandershme nëpërmjet përdorimit të paautorizuar të markës tregtare “Zgara Korçare” nga pala e paditur, detyrimin e të paditurit të dëmshpërblejë palën paditëse nga përdorimi i paautorizuar i markës me dëmin jo-pasuror në shumën 20. 000 (njëzet mijë) lekë dhe rrëzimin e kërkesë-padisë për vlerën tjetër të dëmit të pretenduar, si dhe pagimin e shpenzimeve gjyqësore në ngarkim të palës së paditur në raport me pjesën e pranuar dhe të rrëzuar të kërkesë-padisë.
Arsyetimi i gjykatës:
Gjatë gjykimit ka rezultuar se paditësi ka qënë pronar i regjistrimit për markën tregtare “Zgara Korçare” (fjalë të stilizuara – e zezë, e bardhë, kafe dhe nuancat e saj), të cilën e ka regjistruar në regjistrin e Markave dhe Patentave pranë Drejtorisë së Përgjithshme të Markave dhe Patentave prej 28. 06. 2013 ndërmjet një regjistrimi kombëtar dhe mban Nr. 14915 e regjistruar në Klasën 43 (Restorante), të Klasifikimit të Nicës. Sipas vlerësimit të Gjykatës është konstatuar se: marka e regjistruar nga pala paditëse dhe marka tregtare e vendosur nga pala e paditur në ambjentet ku ushtron veprimtari tregtare, për kohën e përdorur, janë fonetikisht identike dhe shenjat janë ekstremisht të ngjashme. Fjalët janë të stilizuara në të njëjtën mënyrë, kanë të njëjtën strukturë dhe kanë të njëjtin kuptim leksikologjik. Gjithashtu, vendosja e fjalëve, kuptimi dhe informacioni që ato përcjellin janë identike. Kjo lloj ngjashmërie përbën burim konfuzioni tek konsumatori në lidhje me markën tregtare dhe me produktet dhe cilësitë që përfaqëson. Sipas gjykimit, marka tregtare e regjistruar nga paditësi ka rezultuar e regjistruar në përputhje me pikën 1, 2 të nenit 140 si dhe sipas pikës 3 të nenit 140 të ligjit 9947/2008 “Për Pronësinë Industriale”, pasi është paraqitur në formë grafike, si fjalë dhe kombinim ngjyrash. Gjithashtu, qëllimi i markës tregtare ka qenë krijimi i një përqasje të konsumatorit ose më saktë lidhja që vjen midis markës dhe produktit që ai tregon, e përkthyer më pas në reputacion të saj në qarkullimin tregtar. Si konkluzion, gjykata ka arsyetuar se mallrat që janë ofruar nga palët ndërgjyqëse kanë qenë të njëjta dhe, në këto kushte, është prezumuar se kanë sjellë konfuzion tek konsumatori.
Gjatë shqyrtimit gjyqësor ka rezultuar se, i padituri ka qenë përdorues i paautorizuar i Markës tregtare “Zgara Korçare”, si nga fakti se megjithëse pala paditëse i është drejtuar me shkresë për ndalimin e përdorimit të saj ai nuk ka kthyer asnjë përgjigje e ska ndërmarrë asnjë veprim, si dhe se ndryshimin e kërkuar e ka bërë një vit pas kërkesës, në vitin 2016. Kjo shkelje është vërtetuar edhe nga pamjet, fotot e paraqitura nga pala paditëse ku është parë vendosja e tabelës në adresën e vendit të ushtrimit të veprimtarisë tregtare nga i padituri. Pra, pala e paditur ka rezultuar se e ka përdorur sa kohë që ka tregtuar të njëjtin shërbim sikundër dëshmohet nga fotot e administruara në cilësinë e provës dhe megjithëse ka qënë në dijeni për pronësinë e kësaj marke.
Gjykata gjatë shqyrtimit të kësaj çështje ka marrë në konsideratë dhe nenin 638 të Kodit Civil ku përcaktohet se, në lidhje me mbrojtjen e shenjave dalluese dhe të drejtave të patentës, veprimet e konkurrencës së pandershme kryhen prej cilitdo që ndodhet në kushtet e parashikuara nga kjo dispozitë.
Gjatë shqyrtimit gjyqësor ka rezultuar se pala e paditur, për një periudhë të caktuar kohe nga blerja e aktivitetit, nga data 29 tetor 2015 deri në shkurt të vitit 2016 e ka përdorur markën nëpërmjet ushtrimit të aktivitetit tregtar dhe reklamimit të markës në pronësi të palës paditëse dhe për rrjedhojë, duke ju referuar nenit 638 të Kodit Civil, pala e paditur ka shkelur të drejtat mbi markën e mbrojtur ligjërisht.
Gjithashtu, gjykata ka sjellë në vëmendje nenin 10 bis pika 3 të Konventës së Parisit të vitit 1883, që detyron vendet anëtare të ndalojnë të gjitha veprimet që bien ndesh me praktika tregtare të tilla ku konfuzioni merret i mirëqënë, gjendje kjo që krijon mbrojtje të gjerë përfshirë markën tregtare, shenjat dalluese, etiketat, shfaqjet ambalazhuese, formë ose ngjyrë të mallrave, apo çdo tregues tjeter të mallrave që përdoret nga një biznesmen.
Në këto kushte, gjykata ka konstatuar kryerjen e veprimeve që cenojnë të drejtat e pronësisë mbi markën tregtare nga i padituri, ndaj dhe kërkesën e paditësit për dëmshpërblim për dëmin jo pasuror të ardhur si pasojë e përdorimit të pautorizuar, e ka vlerësuar si të bazuar në përputhje me nenin 184/b dhe nenin 184/c të ligjit “Për Pronësinë Industriale” si dhe në përputhje me dispozitat e Kodit Civil, nenet 608, 625. Për më tepër, gjykata e ka vlerësuar të mbështetur pretendimin e paditësit dhe në praktikën unifikuese të Gjykatës së Lartë me Vendimin Nr. 12, datë 14. 09. 2007. Gjatë procesit gjyqësor është rezultuar e provuar lidhja shkakësore midis sjelljes së paligjshme (veprimit/mosveprimit) nga ana e subjektit të paditur si dhe elementi i fajit. Pala e paditur ka tregtuar për një periudhë kohe të caktuar, mallra të njëjtë me palën paditëse, duke krijuar konfuzion tek konsumatori. Mbi të gjitha pala e paditur ka pasur vullnetin për të përfituar ekonomikisht duke e përdorur markën tregtare edhe pse është njoftuar për mos ta përdorur më, përsëri ai ska ndërmarë asnjë lloj veprimi. Duke qenë se i ka sjellë dëme ekonomike, në zbatim të nenit 184, pika 4 e ligjit Nr. 9947 datë 07.07.2008 “Për Pronësinë Industriale”, si dhe duke vlerësuar se mosveprimi i menjëhershëm i palës së paditur për marrjen e masave për ndalimin e përdorimit të kësaj marke tregtare, ka sjellë cenim të markës tregtare dhe, për pasojë, cenim edhe të emrit dhe reputacionit të pronarit ligjor të saj, ndaj dhe ka çmuar të nevojshme caktimin e dëmshpërblimit në shumën 20.000 lekë në favor të palës paditëse. Për më tepër, gjykata është shprehur për shpërblimin e dëmit jo pasuror dhe jo për rikuperim të pasojave eventuale ekonomike nga cenimi i të drejtës për markën tregtare, pasi ky pretendim nuk është ngritur nga pala paditëse.
Si përfundim, edhe për sa i përket pretendimeve të paditësit për shpenzimet e përfaqësimit në gjykim në shumën prej 180. 000 lekë, gjykata e ka pranuar pjesërisht duke njohur si shpenzime përfaqësimi, vlerën e miratuar me aktet ligjore në fuqi për përfaqësimin në shkallën e parë, në masën 40.000 lekë, sipas Urdhërit Nr. 1284/3, datë 16.03.2005 “Për miratimin e tarifave të shpërblimit të avokatëve për dhënien e ndihmës juridike”.