SHOQËRIA “X” SHPK KUNDËR DREJTORISË SË PËRGJITHSHME TË PRONËSISË INDUSTRIALE DHE SHOQËRIA Y” PALË E TRETË. VENDIMI NR.80-2017-4183, DATË 27.10.2017, PËR SHFUQIZIMIN E VENDIMIT TË BORDIT TË APELIMIT TË DPPI DHE REFUZIMIN E REGJISTRIMIT SI MARKË TË NJË APLIKIMI.
Objekti i padisë: Shfuqizimi i vendimit Nr. 167/8 Prot., datë 10.07.2017, të Bordit të Apelimit të D.P.P.I. duke vendosur refuzimin e regjistrimit si markë tregtare të aplikimit me numër kërkese AL/T/2016/167, datë 3 gusht 2016. Marrjen e masës së sigurimit të padisë duke vendosur pezullimin e regjistrimit si markë tregtare të aplikimit deri në përfundim të gjykimit.
Gjyqtari: {…}
Fjalët kyç: markë tregtare, aplikim, refuzim i regjistrimit, shkaktim i konfuzionit, bashkëlidhje mes markave, aspekt vizual, fonetik dhe konceptual, transferim i pronësisë.
Ligji dhe dispozitat ligjore përkatëse: Nenet 7/a, 10.1, 15/a, 16/1, 17/1.a, (17/1.b), 28, 29/a, 30/a, (35/1), 40 të Ligjit Nr. 49/2012; Nenet 140.1,2,3; 141.1,2; 142.1,a; 143.1,2,b.3,c,9 ; 152, 153.1, Neni 156, Neni 187, të ligjit Nr. 9947, datë 7.7.2008,« Për Pronësinë Industriale », ndryshuar me ligjin Nr. 10/2013, datë 14.02.2013 dhe ligjin Nr. 55/2014, datë 29.05.2014; Vendimi i Këshillit të Ministrave Nr.1706, datë 29.12.2008 "Për miratimin e Rregullores për regjistrimin e Markave Tregtare dhe të Shërbimit", ndryshuar me VKM Nr.550, datë 18.06.2015; Nenet 1,3,4 të Ligjit Nr. 9901, datë 14.4.2008 “Për tregtarët e shoqëritë tregtare (i përditësuar); Nenet 23, 44, 60 të Ligjit nr. 9723, datë 3.5.2007 “Për Qendrën Kombëtare të Regjistrimit"; Nenet 1,25, 28, 29,30,31 të Vendimit të Këshillit të Ministrave Nr.537, datë 1.8.2007 "Për Rregullat, për emrat dhe emërtimet tregtare"; Nenet 638, 639 të Kodit Civil; Nenet 5, 6 dhe 348 të K.Pr.C; Nenet 6 bis, 10 bis / 3 të Konventës së Parisit "Për Mbrojtjen e Pronësisë Industriale", miratuar në Paris më 20 mars 1883- hyrë në fuqi në Shqipëri më 4 tetor 1995; Marrëveshja e TRIPS-it (Aspektet e Tregtisë që lidhen me Pronësinë Intelektuale) - 08.09.2000; Rregullorja (EU) 2015/2424 e Parlamentit Evropian dhe e Këshillit, e datës 16 dhjetor 2015, Paragrafi (13), Neni 9,3.d, Neni 12,1.a.
Faktet kryesore:
Personi i tretë, shoqëria tregtare “Y”, ka paraqitur aplikim për regjistrimin e markës {…} me Nr.
Aplikimi AL/T/2016/167, datë 03.06.2016, për mallrat e klasave 21 (shishe pijesh) dhe klasa 33
(pije alkoolike) të Klasifikimit të Nicës, pranë palës së paditur, Drejtoria e Përgjithshme e
Pronësisë Industriale, (në vijim DPPI).
Gjatë afatit 3 mujor të publikimit të aplikimit pala paditëse shoqëria “X” sh.p.k, i ka paraqitur
kërkesën (kundërshtimin e regjistrimit) me nr. 607 prot., datë 30.12.2016 palës së paditur DPPI,
për kundërshtimin e regjistrimit si markë tregtare të aplikimit.
Shoqëria “X“ pretendon se marka për të cilën kërkohet regjistrimi është identike me markat
tregtare të Shoqërisë “X” sh.p.k., të cilat gëzojnë mbrojtje ligjore, jo vetëm në territorin e
Republikës së Shqipërisë, për mallra të njëjta e të ngjashme si dhe se për shkak të ngjashmërisë së
tyre deri në përputhje, krijohet mundësia reale e shkaktimit të konfuzionit tek publiku dhe e
bashkëlidhjes me origjinën tregtare dhe me famën e markave të saj.
Bordi i Apelimit të DPPI-së pas shqyrtimit të kërkesës për kundërshtimin e regjistrimit, me
vendimin Nr. 167/8 Prot., datë 10.07.2017, vendosi : «Rrëzimin e kundërshtimit të markës me Nr.
Aplikimi AL/T/2016/167, aplikuar për regjistrim nga Shoqëria ”Y” sh.a.
Duke mos qenë dakord me vendimmarrjen e palës së paditur DPPI dhe duke pretenduar se vendimi
objekt gjykimi është marrë në kundërshtim me ligjin material, pala paditëse në datën 31.08.2017
ka paraqitur kërkesë-padi në Gjykatën Administrative me objektin e sipërpërmendur.
Pjesë e objektit të padisë ishte dhe kërkesa e palës paditëse për marrjen e masës së sigurimit të
padisë duke vendosur pezullimin e regjistrimit si markë tregtare të aplikimit me nr. kërkese
AL/T/2016/167, datë 3 gusht 2016, deri në përfundim të këtij gjykimi. Gjykata me vendim të
ndërmjetëm pranoi kërkesën e palës paditëse dhe urdhëroi pezullimin e çdo procedure
administrative të nisur për regjistrimin e markës tregtare, deri në përfundim të gjykimit
administrativ, me vendim të formës së prerë. Gjykata me vendim të ndërmjetëm, në zbatim të nenit
193 të K.Pr.Civile thirri kryesisht në gjykim shoqërinë “ Y” që ka aplikuar për regjistrim të markës,
pasi u çmua se tërheq interesa në këtë gjykim.
Paditësi pretendon: aplikimi për markë i personit të tretë, shoqërisë “Y” është identik me markat
tregtare të shoqërisë ”X” sh.p.k të cilat prej dhjetëra vitesh gëzojnë mbrojtje ligjore dhe për shkak
të ngjashmërisë së tyre deri në përputhje, krijohet mundësia reale e shkaktimit të konfuzionit tek
publiku dhe e bashkëlidhjes me origjinën tregtare dhe me famën e markave të saj.
Bordi i Apelimit sipas palës paditëse, nuk është shprehur për ngjashmërinë e pakundërshtueshme
mes markave dhe mallrave dhe nuk është marrë qëllimisht me pasojën që është konfuzioni mbi
mallrat/origjinën e mallrave në rast bashkëekzistence të markave identike, por e ka rrëzuar
kundërshtimin bazuar në nenin 160 të ligjit nr. 9947/2008, në një kohë kur neni 160 nuk është
pjesë e neneve që i referohen procedurës ligjore të kundërshtimit të markës.
Bordi i Apelimit ka pranuar «heshtjen » e kundërshtuesit, mbajtësit të të drejtave të mbrojtura të
markës, pa iu referuar asnjërës prej provave të paraqitura nga kundërshtuesi për këtë çështje.
Heshtja nuk ka ekzistuar asnjëherë si shfaqje e vullnetit të paditësit, sepse herë pas here ka ngritur
padi në organet gjyqësore dhe apelime në borde administrative, brenda e jashtë vendit, gjë që
provon për përpjekje të vazhdueshme të paditësit, për të penguar shkeljen e të drejtave, të cilat i
burojnë nga marka tregtare në pronësi të tij. Bordi i Apelimit, në rastin konkret, duke u treguar
haptazi i njëanshëm, ka dalë përtej objektit të kërkesës dhe ka vendosur për çështje që nuk kanë
qenë dhe nuk janë objekt i kërkesës së kundërshtimit, për marka të tjera të regjistruara më parë në
vitet 2003, 2004 e shkurt 2016, të cilave iu referohet Bordi në vendimin e tij.
Gjithashtu, pala paditëse pretendon se në mënyrë të padiskutueshme është mbajtëse e markës
tregtare “{…}” me numër kombëtar regjistrimi (AL) si trashëgimtare e ligjshme e kësaj marke nga
pronari i mëparshëm. Për këtë fakt ka paraqitur edhe prova shkresore, ndërsa prej shoqërisë tjetër
në këtë gjykim nuk u paraqitën prova mbi këtë fakt, edhe pse u la si detyrë prej gjykatës në seancë
përgatitore.
Pala e paditur pretendon se: Bordi i Apelimit i DPPI (BA) gjatë analizës së ngjashmërisë
konstatoi se markat në shqyrtim paraqesin ngjashmëri të lartë në aspektin vizual, fonetik dhe atë
konceptual për shkak se marka e kundërshtuar përmban të njëjtat elemente figurative dhe verbale,
të cilat gjenden gjithashtu si elemente dominante në markat e kundërshtuara..
BA konstatoi se aplikanti është mbajtës i së drejtës së emrit tregtar prej vitit 1995. Gjithashtu
aplikanti ka regjistruar në Shqipëri prej vitit 2003 e në vijim tri marka me emërtimin “{…}”, ku
elementi figurativ dhe ai verbal i stilizuar {…}, janë elemente dominante. Të dyja shoqëritë janë
mbajtëse të të drejtave ligjore mbi shenjën në konflikt, duke e përdorur atë secila në mënyrë të
pavarur, qetësisht dhe pa ndërprerje, për më shumë se 10 vjet. Deri më sot, nuk rezulton që
kundërshtuesi të ketë ushtruar të drejtat e tij të njohura nga nenet 152, 173, 174 dhe 184 e vijues
të Ligjit 9947, datë 07.07.2008, (i ndryshuar).
Sa më sipër, Bordi i Apelimit konkludoi se jemi në kushtet e përcaktuara nga neni 160 i ligjit nr.
9947, datë 07.07.2008, (i ndryshuar) ku parashikohet se: “1. Kur pronari i një marke të
mëparshme, në përputhje me përcaktimin e pikës 5 të nenit 143 të këtij ligji, pranon në heshtje,
për një periudhë të pandërprerë pesë vjeçare, përdorimin e një marke të regjistruar më vonë në
Republikën e Shqipërisë, ai nuk ka më të drejtë, sipas së drejtës që rrjedh nga regjistrimi i markës
së mëparshme, të kërkojë deklarimin e pavlefshëm të markës së mëvonshme ose t’a kundërshtojë
përdorimin e markës së mëvonshme për mallrat ose shërbimet, për të cilat marka e mëvonshme
është përdorur, përveç kur regjistrimi i markës së mëvonshme është aplikuar në keqbesim.”
Në këto kushte, asnjëra prej shoqërive {…} sh.a dhe {…} sh.p.k, si pronare të markave tregtare,
nuk mund të zotërojë ekskluzivitetin mbi markat “{…}” të regjistruara, pasi të dyja shoqëritë kanë
të drejta të mëparshme që rrjedhin nga zotërimi i markave tregtare të tyre.
Edhe ky aplikim është vazhdim i markave të aplikantit {…}, të cilat janë rregullisht të regjistruara
pranë DPPI-së, ashtu siç janë edhe ato të kundërshtuesit “{…}”. Secili prej tyre, aplikanti dhe
kundërshtuesi, kanë pranuar ekzistencën e markave tregtare të njëri-tjetrit sipas nenit 160 të ligjit
9947. Rrjedhimisht, Bordi i Apelimit nuk mund të mos pranonte bashkëekzistencën dhe
mosregjistrimin e një marke të njëjtë me ato të mëparshme.
Qëndrimi dhe prapësimet e personit të tretë: E thirrur gjykim kryesisht nga gjykata, shoqëria
tregtare {Y} sh.a u shpreh se në gjykim bashkohet me palën e paditur dhe kërkon rrëzimin e
kërkesëpadisë si të pambështetur në ligj dhe në prova.
Kantina e shoqërisë {Y} ka regjistruar tre marka tregtare si dhe një dizenjo industriale. Së fundi
gëzon edhe të drejtën e emrit tregtar që nga data e themelimit të saj, datë 02.08.1995, me objekt të
aktivitetit si vijon: Prodhim, tregtim, pije alkoolike, verë, pije joalkoolike, import, eksport të
prodhimeve të veta dhe atyre që mund të sigurohen nga bartësi, import, eksport lëndësh të para e
ndihmëse dhe nënprodukteve që rrjedhin nga përpunimi industrial i tyre, etj. Regjistrimi i emrit
tregtar të personit të tretë ({Y}") nuk është kundërshtuar as nga shteti dhe as nga ndonjë person
tjetër në përputhje me legjislacionin e kohës brenda afatit ligjor. Gjithashtu, personi i tretë ka
prodhuar, tregtuar, shpërndarë dhe ofruar për shitje produkte alkoolike brandy/konjak me
emërtimin dhe logon "{…}" që nga viti 1967. Një fakt i tillë është provuar rregullisht dhe në
përputhje me ligjin pranë Bordit të Apelimit të DPPI-së, me anën e faturave të shitjeve dhe
deklaratave doganore të produkteve alkoolike të markave “Gj.K {…}”.
Paditësi, shoqëria “X” sh.p.k., është themeluar si shoqëri tregtare më datën 14.12.1999 dhe ka
fituar të drejtat që rrjedhin nga marka tregtare {…} vetëm në vitin 2000, kur pronësia e markës
tregtare {…} me numër regjistrimi AL 45 ka kaluar nga pronë shtetërore në favor të paditësit.
Gjatë gjithë kësaj periudhe kohore, marka {…} zotërohej nga shteti, i cili ka qenë personi i vetëm
që gëzonte të drejtën mbi këtë markë tregtare. Në analogji me markën me numër regjistrimi AL
45, edhe marka tjetër ''Gj. K. Brandy”, me numër regjistrimi AL 10313 ka kaluar në pronësi të
paditësit vetëm në vitin 2005. Në këto kushte, shteti si pronar i markës tregtare në fjalë, i lejonte
dhe i njihte të dy shoqëritë {Y}-Durrës" dhe "X”-Tiranë, që të prodhonin e tregtonin produkte
alkoolike të llojit konjak/brandy nën emërtimin dhe logon Gj. K{…}.
Në këto kushte, marka e re {…} është thjesht vazhdim i markave të mëparshme të personit të tretë,
të cilat janë në fuqi dhe nuk janë kundërshtuar ndonjëherë më parë nga paditësi apo persona të
tjerë. Prandaj, edhe kundërshtimi i markës së personit të tretë, me numër aplikimi AL/T/2016/167,
nuk ka bazë. Për më tepër, me anë të këtij aplikimi të ri, personi i tretë i ka shtuar markës "{…}"
(element që karakterizon të gjithë markat tregtare të mëparshme të personit të tretë), edhe
elementin literal-fjalë "DURRËS", duke rritur në këtë mënyrë dallimin midis origjinës tregtare të mallrave të personit të tretë dhe atyre të paditësit. Marka e re {…} (AL-T-2016-167) është aplikuar
për regjistrim nga personi i tretë në bazë të të drejtës së tij të mëparshme të emrit tregtar, si dhe të
regjistrimeve të mëparshme që ai zotëron (AL 9722, AL 10060, AL 16857 dhe I 239). Si rrjedhojë,
paditësi apo çdo person tjetër nuk mund të kundërshtojë regjistrimin e markës {…} (AL-T-2016-
167) duke pretenduar që ai gëzon të drejta ekskluzive të mëparshme, pasi të drejta të tilla të
mëparshme, para së gjithash, i ka vetë personi i tretë.
Në këto kushte, paditësi dhe personi i tretë nuk mund të bëjnë gjë tjetër veçse të rrisin elementët e
dallueshmërisë së markave të tyre të njëjta, me qëllim që konsumatori mesatar të jetë në gjendje
të dallojë produktet e personit të tretë nga ato të paditësit.
Vendimi:Gjykata në përfundim të shqyrtimit gjyqësor çmoi se pala paditëse në këtë gjykim arriti të provojë
paligjshmërinë e vendimmarrjes së palës së paditur, pasi u provua të ketë disponuar me vendim
përtej afatit të caktuar në ligjin e posaçëm nr. 9977/2008, i ndryshuar, sipas nenit 153/3 dhe u
provua se është vlerësuar dhe shqyrtuar administrativisht jo objekti i kundërshtimit sipas kërkesës
së palës paditëse. Gjykata vërejti se, organi administrativ DPPI që ka cilësinë e palës së paditur në
këtë gjykim, nuk ka depozituar asnjë provë, të cilat i ka patur në vlerësim për vendimmarrjen, që
është objekt i gjykimit.
Përfundimisht, gjykata vlerësoi të pranonte tërësisht kërkesëpadinë e palës paditëse kundrejt palës
së paditur, si të bazuar në ligj dhe në prova. Meqënëse Gjykata Administrative arriti në
përfundimin si më lart për pranimin e padisë, referuar nenit 40 të ligjit Nr. 49/2012, i ndryshuar
ligjëroi marrjen e masës së sigurimit të padisë, sipas vendimit të ndërmjetëm, datë 13/09/2017 të
saj.
Arsyetimi i gjykatës:Gjykata thekson për palët ndërgjyqëse se, pavarësisht pretendimeve të palëve në lidhje me të
drejtën e pronësisë industriale që lidhen me markën “{…}”, kjo gjykatë nuk ka kompetencë
lëndore për të shqyrtuar këto pretendime, por objekti i këtij gjykimi është vetëm vendimmarrja
administrative e palës së paditur DPPI. Gjykata e merr në shqyrtim këtë vendimmarrje në përputhje
me parashikimin e nenit 37/1 të ligjit organik, duke shqyrtuar ligjshmërinë e veprimit administrativ
që kundërshtohet, në bazë të provave të paraqitura nga palët dhe të situatës ligjore dhe faktike që
ekzistonte në kohën e kryerjes së veprimit konkret administrativ.
Gjykata vëren se pala paditëse ka depozituar kundërshtimin në datë 30/12/2016 dhe pala e paditur,
organi administrativ, ka marrë vendim në datën 10/07/2017, jashtë afatit ligjor 3 mujor, që ka
sanksionuar dispozita ligjore, pika 3 e nenit 153, duke mos paraqitur përpara Gjykatës
Administrative, argument se për cilën arsye apo shkak ka vepruar tej afatit të caktuar me ligj.
Gjykata Administrative çmon se vendimmarrja e çdo organi administrativ përtej afatit të caktuar
me ligj, për ushtrimin e kompetencës ligjore (që në këtë rast është shqyrtimi i kundërshtimit të
regjistrimit të markes prej personit të tretë) e bën të pavlefshme atë.
Neni 91 i ligjit Nr.44/2015 Kodi i Procedurave Administrative ka sanksionuar se: “Procedura
administrative, e nisur me kërkesë, me përjashtim të rastit kur parashikohet ndryshe në këtë Kod,
përfundon sa më shpejt të jetë e mundur dhe brenda afatit të përcaktuar nga ligji i posaçëm” ....”.
Mosrespektimi i afateve kohore, të parashikuara në këtë nen, duhet të justifikohet nga organi
përgjegjës para organit epror ose nga nëpunësi përgjegjës përpara eprorit të tij, brenda 10 ditëve
nga përfundimi i afatit ose nga përfundimi i gjendjes së jashtëzakonshme.
Gjithashtu, Gjykata Administrative çmon se pala paditëse provoi të jetë mbajtëse e markës tregtare
{…}+ emblema, që e ka të transferuar, sipas nenit 162 të ligjit prej pronarit të mëparshëm,
rrjedhimisht në bazë të ligjit gëzon çdo mbrojtje ligjore, sidomos prej autoritetit shtetëror
përgjegjës.
Sipas provave shkresore të depozitura prej palës paditëse rezultoi se, sipas Dëshmisë së
Depozitimit me Nr. 12/93, në datë 11/06/1993, ora 12.40 në Dhomën e Tregtisë të RPSSH është
depozituar kërkesa për regjistrimin e markës tregtare {…} + emblema, në emër të Kombinatit të
Prodhimit të Pijeve Alkolike “.....” Tiranë, për mallrat e përfshira në klasën 33. Bashkëlidhur
dëshmisë në dy faqe është përshkrimi narrativ i markës, me elementët dallues dhe pamja vizive e
markës. Në datë 06/07/2000, me Nr.122/3 Regjistrimi i është njoftuar autoritetit shtetëror në RSH
ndryshimi i pronësisë së markës, të regjistruar si më lart, për tek Shoqëria tregtare “{…}” sh.p.k,
që është pala paditëse.
Gjykata vëren se personi i tretë nuk ka depozituar prova shkresore që të provojnë mbrojtjen e
markave që ka regjistruar, përpara vitit 2003, siç edhe prapëson, që prej viteve ’70, pasi faturat e
shitjes së një malli nuk provojnë se gëzon mbrojtje ligjore një markë.
Gjykata vëren se, organi administrativ DPPI që ka cilësinë e palës së paditur në këtë gjykim, nuk
ka depozituar asnjë provë, të cilat ka patur në vlerësim për vendimmarrjen, që është objekt i
gjykimit. Objekti i shqyrtimit të palës së paditur duhet të ishte «kundërshtimi i regjistrimit si markë
tregtare i aplikimit {…}, Nr. AL/T/2016/167, datë 03.08.2016» dhe jo siç argumenton në pjesën
arsyetuese të vendimmarrjes, që i referohet markave të regjistruara në vitin 2003 e në vijim prej
personit të tretë, pasi pala ankuese, që është edhe pala paditëse në këtë gjykim, nuk ka pretenduar
«deklarimin e pavlefshëm të markave tregtare të regjistruara nga aplikanti në datat 02.12.2003;
03.01.2004 dhe 18.02.2016 ». Gjykata çmon se rrjedhimisht edhe referimi prej palës së paditur në
zbatimin e nenit 160 të ligjit nr.9977/2008 i ndryshuar është i gabuar, nën objektin e kërkesës që
duhet të shqyrtonte ky organ administrativ.
Nga Gjykata konstatohet se ndodhemi përpara rastit të aplikimit për regjistrim të markës së re dhe
organi administrativ, palë e paditur duhej të zbatonte nenin 140 e vijues të ligjit me Nr. 9977/2008
për vlerësimin e kundërshtimit të palës paditëse. Pala e paditur duhet të merrte prova gjatë
procedimit administrativ, për të arritur në përfundimin nëse cënohen të drejta të mbrojtura të palës
paditëse, sipas regjistrimit të markës tregtare.
Gjykata çmon se, pala paditëse në këtë gjykim arriti të provojë paligjshmërinë e vendimmarrjes së
palës së paditur, pasi u provua të ketë disponuar me vendim (a) përtej afatit të caktuar në ligjin e
posaçëm nr. 9977/2008, i ndryshuar, sipas nenit 153/3 të tij dhe u (b) provua se nuk është vlerësuar
dhe shqyrtuar administrativisht objekti i kundërshtimit sipas kërkesës së palës paditëse.
Përfundimisht, gjykata vlerësoi të pranojë tërësisht kërkesë-padinë e palës paditëse kundrejt palës së paditur, si të bazuar në ligj dhe në prova.