关于知识产权 知识产权培训 树立尊重知识产权的风尚 知识产权外联 部门知识产权 知识产权和热点议题 特定领域知识产权 专利和技术信息 商标信息 工业品外观设计信息 地理标志信息 植物品种信息(UPOV) 知识产权法律、条约和判决 知识产权资源 知识产权报告 专利保护 商标保护 工业品外观设计保护 地理标志保护 植物品种保护(UPOV) 知识产权争议解决 知识产权局业务解决方案 知识产权服务缴费 谈判与决策 发展合作 创新支持 公私伙伴关系 人工智能工具和服务 组织简介 与产权组织合作 问责制 专利 商标 工业品外观设计 地理标志 版权 商业秘密 WIPO学院 讲习班和研讨会 知识产权执法 WIPO ALERT 宣传 世界知识产权日 WIPO杂志 案例研究和成功故事 知识产权新闻 产权组织奖 企业 高校 土著人民 司法机构 遗传资源、传统知识和传统文化表现形式 经济学 金融 无形资产 性别平等 全球卫生 气候变化 竞争政策 可持续发展目标 前沿技术 移动应用 体育 旅游 PATENTSCOPE 专利分析 国际专利分类 ARDI - 研究促进创新 ASPI - 专业化专利信息 全球品牌数据库 马德里监视器 Article 6ter Express数据库 尼斯分类 维也纳分类 全球外观设计数据库 国际外观设计公报 Hague Express数据库 洛迦诺分类 Lisbon Express数据库 全球品牌数据库地理标志信息 PLUTO植物品种数据库 GENIE数据库 产权组织管理的条约 WIPO Lex - 知识产权法律、条约和判决 产权组织标准 知识产权统计 WIPO Pearl(术语) 产权组织出版物 国家知识产权概况 产权组织知识中心 产权组织技术趋势 全球创新指数 世界知识产权报告 PCT - 国际专利体系 ePCT 布达佩斯 - 国际微生物保藏体系 马德里 - 国际商标体系 eMadrid 第六条之三(徽章、旗帜、国徽) 海牙 - 国际外观设计体系 eHague 里斯本 - 国际地理标志体系 eLisbon UPOV PRISMA UPOV e-PVP Administration UPOV e-PVP DUS Exchange 调解 仲裁 专家裁决 域名争议 检索和审查集中式接入(CASE) 数字查询服务(DAS) WIPO Pay 产权组织往来账户 产权组织各大会 常设委员会 会议日历 WIPO Webcast 产权组织正式文件 发展议程 技术援助 知识产权培训机构 COVID-19支持 国家知识产权战略 政策和立法咨询 合作枢纽 技术与创新支持中心(TISC) 技术转移 发明人援助计划(IAP) WIPO GREEN 产权组织的PAT-INFORMED 无障碍图书联合会 产权组织服务创作者 WIPO Translate 语音转文字 分类助手 成员国 观察员 总干事 部门活动 驻外办事处 职位空缺 采购 成果和预算 财务报告 监督
Arabic English Spanish French Russian Chinese
法律 条约 判决 按管辖区浏览

1951年12月5日第5846号法,关于知识和艺术作品(最新由2008年1月23日第5728号法修改), 土耳其

返回
被取代文本  转至WIPO Lex中的最新版本
详情 详情 版本年份 1995 日期 议定: 1951年12月5日 文本类型 主要知识产权法 主题 版权与相关权利(邻接权) 主题(二级) 知识产权及相关法律的执行 土耳其根据TRIPS第63条第2款发给世贸组织的通知中称:
“知识和艺术作品法针对作品的创作者,表演者,录音制品制作者和广播组织者的精神权利和经济权利进行了规定,其中包括行使权利的程序,司法救济,文化部的职责和责任。
本法规定了作品的分类(第2-6条),作者的身份,作者的精神和紧急权利及其限制(第8-47条),作者转让经济权利的合同(第48至65条),侵犯作者精神和经济权利的管辖和刑罚(第66至79条),邻接权和防止知识产权侵权(第80至82条)。
本法包含了直至1995年6月7日第4110号法的修正案,涉及侵犯作者和邻接权人权利的救济措施,第71,72,73,80 和81条规定可处以3个月至1年的拘禁,以及3亿至6亿里拉的罚金。
但由于现行拘禁和罚金不足以遏制相关侵权,为符合TRIPS协议规定的标准,针对本法若干条款的修正案草案正在起草过程中,其涉及增加刑罚标准,建立特别法庭,规制海关扣押侵权复制品的程序等。”
生效日期:更多细节见第90条。

可用资料

主要文本 相关文本
主要文本 主要文本 法语 Loi n° 5846 du 7 juin 1995 sur les oeuvres intellectuelles et artistiques (modifiée en dernier lieu par la loi n° 4110 du 7 juin 1995)         英语 Law No. 5846 of December 5, 1951 on Intellectual and Artistic Works (as last amended by Law No. 4110 of June 7, 1995)         土耳其语 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu (son Kanun ile 7 Haziran 1995 sayılı 4110 düzeltilmiş olarak)        
TR001: Copyright, Law (Consolidation), 05/12/1951 (07/06/1995), No. 5846 (No. 4110)

Law No. 5846 on Intellectual and Artistic Works
dated 5/12/1951*

TABLE OF CONTENTS

Article

Part One: Intellectual and Artistic Works

(A) Definition 1

(B) Types of Intellectual and Artistic Works

I. Works of Science and Literature 2

II. Works of Music 3

III. Works of Fine Art 4

IV Works of Cinema 5

(C) Adaptations 6

(D) Publicized and Published Works 7

Part Two: Owner of the Work

(A) Definition

I. General 8

II. More Than One Owner of Work 9

III. Unity Among the Owners of the Work 10

(B) Inferences on the Ownership of a Work

I. In Works Where the Name of the Owner is Stated 11

II. In Works Where the Name of the Owner is Not Stated 12

Part Three: Intellectual Rights

(A) Rights of the Owner of the Work

I. General 13

II. Moral Rights

1. Authority to Present to the Public 14

2. The Authority to State the Name 15

3. Prohibition of Changes on the Work 16

4. The Rights of the Owner of the Work Against the Possessor and the Owner 17

5. Exercise of the Rights

(a) General 18

(b) Persons Who May Exercise the Rights 19

III. Financial Rights

1. General 20

2. Types

(a) Right to Adapt 21

(b) Right to Duplicate 22

(c) Right to Disseminate 23

(d) Right to Perform 24

(e) Right to Broadcast Through Radio 25

3. Periods

(a) General 26

(b) Continuation of the Periods 27

(c) Protection Period for Translation into Turkish 28

(d) Periods for Handicrafts, Minor Works of Art, Photographic and Cinema Works 29

(B) Limitations

I. In Consideration of Public Order 30

II. In Consideration of General Interest

1. Legislation and Jurisprudence 31

2. Speeches 32

3. Freedom of Performance 33

4. Selected and Collected Works for Training and Education 34

5. Freedom of Borrowing 35

6. Contents of the Newspapers 36

7. Interviews 37

III. In Consideration of Private Interest

1. Personal Usage 38

2. Rights Granted to the Composers 39

3. Copying and Demonstration 40

4. Usage of Records, Video Cassettes and Sound Cassettes at Public Places 41

IV. Authorities Granted to the Government

1. Establishment of Professional Unions 42

2. Copyrights in Radio-Television Broadcasts 43

3. Marking the Intellectual and Artistic Works 44

4. Giving Shares from the Sales Values of the Works of Fine Arts 45

5. State's Authority to Benefit 46

6. Expropriation 47

Part Four: Contract and Deposits

(A) Deposits Protective in Life

I. Original Acquisition 48

II. Acquisition by Transfer 49

III. Contracts

1. Works to be Created 50

2. Possibilities for Further Exploitation 51

IV. Form 52

V. Engagement

1. Absence of Right 53

2. Absence of Authority 54

VI. Rules of Interpretation

1. Scope 55

2. License 56

3. Transfer of Property 57

VII. Right to Renounce 58

VIII. Returning of the Right to the Owner of the Work 59

(B) Waiver 60

(C) Attachment and Pledge

I. Cases Not Allowed 61

II. Cases Allowed 62

(D) Heritage

I. General 63

II. Death of One of the Collective Owners of the Work 64

III. More than One Heirs 65

Part Five: Cases of Jurisprudence and Penalty

(A) Cases of Jurisprudence

I. Case of Elimination of Violation

1. General 66

2. In Case of Violation of the Immaterial Rights 67

3. In case of Violation of the Financial Rights 68

II. Case of Prevention of Violation 69

III. Case of Indemnification 70

(B) Cases of Penalty

1. Violation of Immaterial Rights 71

2. Violation of Financial Rights 72

3. Other Offences 73

II. Perpetrator 74

III. Legal Proceedings 75

(C) Miscellaneous Provisions

I. Assignment 76

II. Precautionary Measures 77

III. Announcement of the Decision 78

IV. Seizure, Confiscation and Destruction 79

Part Six: Miscellaneous Provisions

(A) Neighbouring Rights and Prevention of Violation

I. Rights Neighbouring the Rights of the Owner of the Work 80

II. Prevention of Violation of Intellectual Rights 81

III. Scope and Periods of Neighbouring Rights 82

(B) Unjust Competition

I. Names and Signs 83

II. Sign, Image and Sound 84

(C) Letters 85

(D) Pictures and Portraits

I. General 86

II. Exceptions 87

(E) Difference of Laws 88

(F) Provisional Articles

I. Provisions for Transfer

1. General

2. Protection of Acquired Rights

II. Annulled Provisions 89

(G) Final Provisions

I. Enforcement of the Law 90

II. Competent Authority in the Enforcement of the Law 91

PART ONE
INTELLECTUAL AND ARTISTIC WORKS
(A) Definition

1. Within the meaning of this law, a work is any kind of intellectual and artistic product bearing the characteristics of its owner and which is considered a work of science and literature, music, fine arts or cinema under the following provisions.

(B) Types of Intellectual and Artistic Works
I. Works of science and literature

2. Works of science and literature are as follows:

1. (Amended: 7.6.1995-4110/article 1) Works expressed in language and writing in any way and computer programs expressed in any form and their preliminary designs, provided that these lead to a program in the next stage;

2. (Amended: 1.11.1983-2936/article 1) All kinds of dances, written choreography works and similar unworded stage works.

3. (Amended: 7.6.1995-4110/1) All kinds of technical and scientific photographic works that do not have rhetorical character, all kinds of maps, plans, projects, sketches, pictures, geographical and topographical models and alike, all kinds of architectural and civil designs and projects, architectural models, industrial, environmental and stage designs and projects.

Ideas and principles constituting a basis for any element of a computer program, including the ideas and principles constituting a basis for its interface, are not considered works.

II. Works of music

3. Works of music are all kind of worded and unworded compositions.

III. Works of fine art

4. (Amended: 7.6.1995-4110/2)

Works of fine art are:

1. Oil and watercolour paintings; all kinds of pictures, designs, pastels, engravings, manuscripts and gilding, works drawn or fixed with mineral, stone, wood or other substances by scratching, engraving, tapping or similar methods, calligraphy, screen printing,

2. Statutes, reliefs and carvings,

3. Works of architecture,

4. Handicrafts and minor works of art, miniatures and products of decorative art, and textile and fashion designs,

5. Photographic works and slides,

6. Graphic works,

7. Cartoon works,

8. All kinds of typing, with esthetical value.

The usage of sketches, pictures, models, designs and similar works as industrial models and pictures does not affect their title as intellectual and artistic works.

IV. Works of Cinema

5. Works of cinema are as follows:

1. Movies,

2. Films carrying didactic and technical characteristics or reflecting daily events,

3. All kinds of scientific, technical or rhetorical projection dia-positives.

The above mentioned works take place in the group of cinema works if they are displayed through projection, even if they are fixed on material other than film and glass.

Films used merely for the transfer of compositions, speeches, conferences, etc. are not considered as works of cinema.

(C) Adaptations

6. The intellectual and artistic products created through the use of another work and not independent as compared to such work, and the principal ones of which are listed below are adaptations:

1. Translations,

2. The conversion of one of the works such as novels, stories, poems and dramas to another of these kinds,

3. The conversion of works of music, fine arts, science and literature into films or conversion of the same into a form suitable for taking into a film and broadcasting through radio and television,

4. Musical arrangements,

5. Conversion of works of fine arts from one form into other forms,

6. The conversion of all works or works of the same kind of the owner of a work into a complete work,

7. Arrangement of selected and collected works in line with a certain purpose and within a special plan,

8. Making a work not published yet suitable for publication through scientific research and study (ordinary transcriptions and facsimiles which are not the product of a scientific research and study are excluded from this),

9. Description or commentary or abridgement of a work belonging to someone else.

The adaptations bearing the characteristics of the adapter are considered works under this law.

10. (Supplemented: 7.6.1995-4110/3) Adaptation, arrangement or any modification of a computer program.

11. (Supplemented: 7.6.1995-4110/3) Data bases constituted as a result of the selection and gathering of data and materials in line with a certain purpose and within a special plan. (However, the protection provided here may not be expanded so as to protect the data and materials within the data basis.).

(D) Publicized and Published Works

7. A work presented to the public with the consent of the owner of its rights is considered as publicized.

In case the copies of a work obtained by way of its duplication are presented to the public by way of putting on the market or distribution or any other way with the consent of the owner of its rights, such a work is considered as published.

The provision of 2nd paragraph of article 3 of Press Law No. 5680 is reserved.

PART TWO
OWNER OF THE WORK
(A) Definition
I. General

8. (Amended: 7.6.1995-4110/4)

The owner of a work is the person who creates it.

Unless otherwise is understood by the special contract between them or the content of the work; the owner of the financial rights of the works created by the officials, servants and workers in conduct of their job is the persons employing or assigning them. The same rule applies to the organs of the corporal persons.

The owner of an adaptation is, provided that the rights of the original owner are reserved, the adapter.

The producer or publisher of a work can exercise the financial rights only under the contract he will conclude with the owner of the work.

In cinematographic works; the director, the composer of the original soundtrack and the author of the scenario are the collective owners of the work. The collective owners of a work can transfer the financial rights to the producer under a contract they will conclude and against a suitable cost.

After the collective owners of a cinematographic work transfer their financial rights, they can not object to the duplication, distribution, supply to the public, cable transmission, broadcast by means of television or other media, subscription or dubbing of the work by the producer, unless there is any provision otherwise.

II. More Than One Owner of Work

9. In case the work created by more than one person can be divided into parts, each of the owners is considered as the owner of the part he created.

Unless otherwise decided, each of the persons collectively creating the work may request the participation of the others for the changing or publication of the whole work. If the other party does not participate without any justified reason, the court can permit such an action. The same provision applies to the exercise of the financial rights.

III. Unity Among the Owners of the Work

10. If the work created through the participation of more than one person constitutes a whole, the owner of the work is the unity of its creators.

The provisions regarding ordinary corporations are applied to the unity. In case one of the owners of the work does not permit a collective action without any justified reason, the required permission may be granted by the court. Each of the owners of the work can act individually, in case the interests of the unity are violated.

The technical services or aids regarding the details during the creation of a work do not constitute a basis for participation.

(B) Inferences on the Ownership of a Work
I. In works where the name of the owner is stated

11. The person using his name or his known pseudonym in the published copies of a work or in the original of a work of fine arts as the owner of such a work is considered as the owner of the said work until otherwise is proven.

(Amended: 7.6.1995-4410/5) The person regularly presented as the owner of the work in public places or in the conferences and performances broadcast by radio-television is considered as the owner of the said work; unless another person is considered as the owner of the work by way of the inference set forth in the first paragraph.)

II. In works where the name of the owner is not stated

12. Unless the owner of a published work is not known according to article 11, the publisher, and in case it is also not known, the duplicator may exercise the rights and authorities of the owner of the work in his own name.

Such authorities belong to the deliverer of the conference or the executor of the performance in cases where the owner of the work is not known by inference in the second paragraph of article 11.

The provisions of ordinary proxy are applied in the relations between the persons authorized under this article and the original owners of the right.

PART THREE
INTELLECTUAL RIGHTS
(A) Rights of the Owner of the Work
I. General

13. The financial and moral interests of the owners of intellectual and artistic works on such works are governed within the framework of this law.

The rights and authorities granted to the owner of the work cover the whole and parts of the work.

II. Moral Rights
1. Authority to Present to the Public

14. The owner of the work exclusively determines the presentation or non-presentation and the time and way of promulgation of a work.

Only the owner of a work can give information on the content of a work, the whole or a substantial part of which has not become publicized or the main lines of which have not yet been introduced to the public.

In case the presentation to the public or the way of publication of the work will humiliate the honour and prestige of its owner, the owner of the work, even if he had authorized someone else, may prohibit the introduction to the public or the publication of both the original and the adapted form of the work. The right to demand indemnity of the other party is reserved.

2. The Authority to State the Name

15. The authority to decide on presenting to the public or publishing the work with the name or pseudonym of its owner or without a name rests exclusively with the owner of the work.

It is obligatory to state the name or sign of the original owner of the work in the decided or customized manner and to clearly show that the created work is a copy or adaptation on the duplicated copies of a work of fine art and the original or duplicated copies of an adaptation.

In case the creator of a work is disputed or any person claims that he is the owner of the work, the original owner may request the establishment of his right from the court.

(Supplemented: 7.6.1995-4110/6) In the architectural constructions carrying the properties of a work, the name of the owner of the work is written indelibly on a visible place on the work with a material deemed suitable by the owner of the work upon written request.

3. Prohibition of Changes on the Work

16. Abbreviations, additions or other changes can not be made on the work or the name of the owner of the work without the permission of the owner of the work.

The person who adapts, presents to the public, duplicates, promulgates, performs or otherwise disseminates a work with the permission of the law or the owner of the work can make the changes deemed necessary due to the technique of adaptation, duplication, performance or promulgation without any special permission of the owner of the work.

Although he has unconditionally granted permission, the owner of the right reserves his right to objection against all kinds of changes disturbing his honour or prestige or the content and properties of the work. Waiver from this right by a contract is void.

4. The Rights of the Owner of the Work Against the Possessor and the Owner

17. The owner of the rights of duplication and adaptation can request from the possessor of the original to make use of the work as much as required for the exercise of such rights. However, the owner of the rights can not request the handing over of the work to himself.

(Amended: 7.6.1995-4110/7) The possessor of the original can own the work under the conditions of the contract he makes with the owner of the work. However, he can not deteriorate and destroy the work and damage the rights of the owner of the work.

(Supplemented: 7.6.1995-4110/7) In case the work is single and unique, the owner of the work can request the work so as to return it by fulfilling the protection conditions in order to use it in the studies and exhibitions covering all the periods belonging to him.

5. Exercise of the Rights

(a) General

18. Even if the period of continuance of the financial rights has expired, the owner or the work may exercise the rights he has under articles 14, 15 and 16 as long as he lives, in case a real person and as long as it continues, in case of a corporal person. Discriminating infants and handicapped persons to not need the consent of their legal representatives in the exercise of such rights.

(b) Persons Who May Exercise the Rights

19. In case the owner of the work did not establish the way of exercise of the authorities granted to him through the first paragraphs of articles 14 and 15 or did not assign the same to anyone, the exercise of such authorities after his death shall rest with the person authorized to exercise his legacy, and if this was not assigned, his surviving spouse and children and heirs, parents and brother(s)/sister(s) respectively.

After the death of the owner of the work, the persons listed in the above paragraph can exercise the rights granted to the owner of the work under the third paragraphs of articles 14, 15 and 16 during the effectiveness of the financial rights and within 50 years from the death of the owner of the work, in their own names.

In case the owner of the work or the persons authorized under the first and second paragraphs do not exercise their authorities, any person acquiring a financial right from the owner of the work or his heir may exercise the rights granted to the owner of the work under the third paragraphs of articles 14, 15 and 16 in his own name, provided that he proves his legal interest.

In case the authorized persons are more than one and can not agree on the action, the court settles the dispute by way of simple judgment most suitably to the possible will of the owner of the work.

(Amended: 1.11.1983-2936/article 2) In case none of the authorized persons mentioned in article 18 and the above paragraphs is present or they are present but they do not exercise their authorities or the periods mentioned in the second paragraph have expired, the Ministry of Culture may exercise the rights granted to the owner of the work under the third paragraphs of articles 14, 15 and 16 in its own name, if this is deemed important in term of the culture of the country.

III. Financial Rights
1. General

20. (Amended: 1.11.1983-2936/article 3) The right to make use of a work not publicized yet in any way whatsoever belongs exclusively to the owner of the work. The right to make use of a publicized work exclusively by the owner of the work consists of the right set forth in this law as the financial right. Financial rights are not bound to each other. The deposit and use of one of these does not affect the other.

In case the owner of the work is member of a professional union, the observation of his work stated in the written authorization document and the financial rights related to it, the collection of copyrights and the distribution of these charges and the work are carried out by the professional union.

The rules and principles related with the authorization document are determined by the regulations to be prepared by the Ministry of Culture.

The owner of an adaptation exercises the financial rights granted to him under such title to the extent allowed by the original owner of the work, except where adaptation is free.

2. Types

(a) Right to Adapt

21. The right to make use of a work by way of adapting it rests exclusively with the owner of the work.

(b) Right to Duplicate

22. (Amended: 7.6.1995-4110/article 8) The right to partially or wholly duplicate the original or adaptations of a work belongs exclusively to the owner of the work.

Making a second copy of the original of the works or recording the work on all kinds of media, known or to be developed in the future, used for transfer and replay of signs, sound and image, all kinds of sound and music recordings and the implementation of the plans, projects and sketches of the works of architecture are considered as duplication. The same rule applies to the relief and perforated shapes, as well.

The right to duplicate covers the acts of loading, displaying, operating, transmitting and storing of the program, to the extent necessitated by the provisional duplication of the computer program.

(c) Right to Disseminate

23. (Amended: 7.6.1995-4110/article 9) The right to disseminate, lease, lend or sell or make a subject of trade in any way whatsoever a work and its copies obtained by duplication from the original or adaptation of it and to benefit from this way belongs only to the owner of the work. In case the copies of the work duplicated abroad are brought home, the right to promulgate the work at home and to benefit from the work belongs exclusively to the owner of the work.

The resale of certain copies after their first sales or dissemination is made within the borders of the country by the transfer of their property by the owner of the right upon the utilisation of the right to disseminate does not violate the dissemination right granted to the owner of the work, provided that the rights to lease and lend to the public are reserved.

(d) Right to Perform

24. The right to make use of a work by means of performance such as reading, playing and displaying its original or adaptations directly or through devices used for sign, sound or image transfer at public places belongs exclusively to the owner of the work.

The transport of the performance from the place it is realized to be presented to the public to another place by any technical means also belongs to the owner of the work.

(Supplemented: 1.11.1983-2936/article 4) The right to perform may not be exercised by other real or corporal persons without the permission of the owner of the work, or in case he is member of a professional union, of the professional union within the authorities stated in the authorization document. However, the provisions of articles 33 and 43 are reserved.

(e) Right to Broadcast Through Radio

25. The right to make use of a work by promulgating its original or adaptations by means of radio or similar technical facilities used for sign, sound or image transmission; or promulgating the works promulgated by this way again through or without cable by receiving it live at another radio facility or performing it at public places by means of loudspeakers or similar technical facilities used for sign, sound or image transmission belongs exclusively to the owner of the work.

3. Periods

(a) General

26. The financial rights granted to the owner of the work are restricted by time. After the expiry of the protection period, everyone may make use of the rights granted to the owner of the work, except the situations stated in articles 46 and 47.

The protection periods granted for the original or adaptations of a work are not dependent on each other.

This provision also applies to the works in the first paragraph of article 9. The protection period does not become effective prior to the becoming publicized of the work.

For works published in sheets or fascicles, the date of publication of the last sheet or fascicle is considered as the date of becoming publicized. The date of becoming publicized for each volume of the works consisting of numerous volumes published at intervals and for works such as bulletins, booklets, periodicals and yearbooks is the date of publication of each of these.

The periods commencing at the date of becoming publicized are calculated from the first day of the year following the year that the work initially becomes publicized or is deemed to have been publicized.

In the calculation of the periods commencing from the date of death of the owner of the work, the first day of the year following the year that the owner of the work has died is considered as the commencement date. In cases mentioned in the first paragraph of article 10, the period commences after the date of death of the last surviving one of the owners of the work.

(b) Continuation of the Periods

27. (Amended: 7.6.1995-4110/article 10)

The protection period continues during the lifetime of the owner of the work and for 70 years after his death.

For works becoming publicized after the death of their owner, the protection period is 70 years after the date of death.

In cases stated in the first paragraph of article 12, the protection period is 70 years from the date that the work becomes publicized; provided that the owner of the work discloses his name before the expiry of this period.

In case the first owner of the work is a corporal person, the protection period is 70 years from the date that the work becomes publicized.

(c) Protection Period for Translation into Turkish

28. (Amended: 7.6.1995-4110/article 11)

In case a work of science and literature originally published in a language other than Turkish is not translated into Turkish and published by the owner of the work or by someone else by his permission within 70 years from its date of publication, it may be translated into Turkish upon the elapse of 70 years.

(d) Periods for Handicrafts, Minor Works of Art, Photographic and Cinema Works

29. (Amended: 7.6.1995-4110/article 12)

The protection period for handicrafts, minor works of art, photographic and cinema works is 70 years from their date of becoming publicized.

(B) Limitations
I. In consideration of public order

30. The rights granted to the owner of the work do not impede the use of the work before the court and other government offices for its proof and as the subject of a proceeding in the absolute security and penalty procedures. Photographs may be duplicated and disseminated through any way whatsoever by the government offices and by other through their orders without receiving the consent of the owner, in consideration of public security and for ordinary purposes.

The provisions of public legislation prohibiting or binding to permission or control the marketing, performance or use in other ways of the work are reserved.

II. In consideration of general interest
1. Legislation and Jurisprudence

31. Duplication, dissemination, adaptation or otherwise use of the laws, rules, regulations, notifications, circular letters and juridical decisions which are officially promulgated or announced is free.

2. Speeches

32. The duplication of the words told and the speeches delivered in the Grand National Assembly and other official assemblies and congresses, courts and public meetings for the purpose of giving news and information, reading these in public places or broadcasting them through radio or otherwise is free.

When not necessitated by the scope of the event and the requirements of the situation, the names of the owners of the words and speeches may not be mentioned.

Duplicating or otherwise disseminating such words and speeches other than mentioned in the first paragraph rests with the owner of the work.

3. Freedom of Performance

33. The free performance of a published work at public places exclusively for training and education purposes or without any aim of benefit is allowed.

The same rule applies to the performances, the net revenue of which are completely allocated to felicities.

Yet, it is obligatory to regularly mention the name of the owner of the work and the work.

4. Selected and Collected Works for Training and Education

34. (Amended: 7.6.1995-4110/article 13) Creating selected and collected works from the published works of music, science and literature and publicized works of fine art, which are understandably aimed at training and education from their states and situations, by way of borrowing to the extent justified for the purpose is allowed. The works stated in the third indent of article 2 and the first and fifth indents of the first paragraph of article 4 may only be borrowed in order to describe the contents of the selected and collected works. However, this freedom may not be exercised in a way as to give harm to the legal interests of the owner of the right without any justification or in contradiction to the normal use of the work.

The provisions of the first paragraph also apply for the broadcasts (school-radio) exclusively prepared for the schools and approved by the Ministry of National Education.

In all these cases, it is obligatory to regularly mention the name of the work and the owner of the work.

5. Freedom of Borrowing

35. Borrowing from a work under the following circumstances is allowed:

1. Including some sentences and paragraphs of a publicized work in an independent work of science and literature;

2. Including mostly the parts such as theme, motive, passage and idea of a promulgated composition in an independent work of music;

3. Including publicized works of fine arts and other promulgated works in a work of science to the extent justified by its purpose and for the purpose of describing its contents;

4. Illustrating publicized works of fine arts in scientific conferences or courses through projection or similar means in order to describe the subject.

6. Contents of the Newspapers

36. Daily news and information promulgated to the public through press or radio may be freely borrowed, provided that article 15 of the Press Law is reserved.

Unless the borrowing right of the articles and paragraphs concerning daily social, political or economic matters published in the newspapers or periodicals is clearly preserved, their citation in the other newspapers and periodicals literally or as adapted and their promulgation through radio or otherwise is allowed. Even if the right to borrow is reserved, the citation of the said articles and paragraphs as press summaries by way of abridgement and their promulgation through radio or otherwise is allowed.

In all these cases, it is obligatory to mention the name of the borrowed newspaper, periodical or agency and if they also cited these from another source, the name and volume of such source as well as the name, pseudonym or sign of the owners of the articles.

7. Interviews

37. The inclusion of some parts of the intellectual and artistic works in the media used for sign, sound or image transmission in relation to daily events, provided that these have the characteristics of an interview, is allowed. The duplication, promulgation, performance or broadcasting through radio of the parts cited in such a manner is allowed.

The broadcasting of some parts of the publicized intellectual and literature works through radio is allowed, provided that this action does not step beyond the framework of an interview.

III. In consideration of private interest
1. Personal Usage

38. (Amended: 7.6.1995-4110/article 14)

All the intellectual and artistic works may be duplicated for personal usage without the purpose of promulgation or profit. However, such duplication may not damage the legal interests of the owner of the right without any justified reason or may not be contradictory to the normal use of the work.

Within the framework of the provision of the first paragraph, everyone may adapt or have adapted the works of music, science and literature.

In case of lack of determining provisions in the contract, when required for the intended use of a computer program, the duplication and adaptation of a computer program, including correction of faults, by the person who has legally obtained it is allowed.

The loading, operating and fault-correcting of a program by the person obtaining such computer program through legal means may not be prevented by the contract. To the extent required for the use of the computer program, the person who has the right to use the computer program can not be prevented by virtue of the contract from generating a back-up copy.

The person who has the right to use the computer program is free to observe, detect and try the operation of the program for the purpose of determining the ideas and principles underlying any element of the computer program during the conduct of the acts of loading, imaging, operation, transmission or storage of the computer program he is entitled to make.

In cases where the duplication of the code and the conversion of the code form is also compulsory in terms of the duplication and adaptation of the computer program in order to obtain the information required for providing the interoperability of an independently created computer program and the other programs, the conduct of such acts is allowed when the following requirements are fulfilled:

1. Such acts should be conducted by the owner of the license or such other person who has the right to use the copy of the computer program or the person authorized to do so on their behalf,

2. The information required for providing interoperability should not be supplied for usage by the persons mentioned in indent (1),

3. Such acts should be restricted to the program components required for providing interoperability.

The provisions of the above paragraph does not allow, with respect to the information obtained by its practice;

1. To be used for purposes other than providing the interoperability of the independently created computer program,

2. To be given to persons other than in cases required for providing the interoperability of the independently created computer program,

3. To be used for the development, creation or marketing of a computer program from the original one similar in terms of expression or to be used for any other act violating the intellectual rights.

The provisions of the sixth and seventh paragraphs may not be interpreted so as to be in contradiction to the normal use of the program or so as to interfere with the legal benefits of the owner of the rights unreasonably.

2. Rights Granted to the Composers

39. (Amended: 7.6.1995-4110/article 14)

A work of literature may be used in a work of music only upon the written permission of the owner of the work.

When all kinds of lyrics, librettos and similar works used in a work of music are composed, such permission is documented at each stage before the collective work is recorded, registered and marketed and is inspected by the owners of the right and the other relevant persons.

It is possible to distribute the lyrics freely by including in radio-television programs and print them to be supplied on or together with the sound carrying devices. The person making use of these possibilities is obliged to state the name of the work of literature and the owner of the work.

3. Copying and Demonstration

40. The duplication through illustrations, graphics, photographs, etc., promulgation, demonstration by projection at public places and broadcasting through radio and similar media of the works of fine arts stationarily placed on the public roads, streets and avenues are allowed. This authority is exclusive only to the outer shape in the works of architecture.

Unless a prohibitory record is clearly placed on them by their owners, the works of fine arts can be demonstrated at public places by their possessors or by others upon their approval.

Works to be sold by auction may be demonstrated to the public. Duplication and promulgation of a work demonstrated at public places or put on an auction by means of catalogues, manuals or similar publications to be published by the organizers of such auction for these purposes are allowed.

In such cases, unless there is any otherwise accepted custom, the mentioning of the owner of the work may be renounced.

4. Usage of Records, Video Cassettes and Sound Cassettes at Public Places

41. (Amended: 1.11.1983-2936/article 6) The performance of works recorded in the mediums used for sound, image or sound and image replay with the permission of the owner of the work and specifically marked for performance at places open to the public by way of playing or displaying is possible. However, in case of works not specifically marked, the rights of the owner of the work or the professional union, where authorized, to demand a suitable indemnity is reserved.

The rules and principles for the determination, follow-up and sharing between the owner of the work and the professional union of this amount of indemnity is determined by the regulations to be prepared by the Ministry of Culture after receiving the opinion of the professional union.

IV. Authorities granted to the government
1. Establishment of Professional Unions

42. (Amended: 7.6.1995-4110/article 16) The owners of the works and the owners of the neighbouring rights may establish professional unions in accordance with the regulations and type statutes prepared by the Ministry of Culture and approved by the Board of Ministers, in order to protect the common interests of their members and to follow their rights granted by this law within the principles and procedures set forth by the legislation, to collect the receivable charges and to distribute such revenues to the owners of the rights. Field determination is decided by the regulations. More than one professional unions may be established in the same field. Each union may operate by opening branches in line with the requirements.

The professional unions may establish a superior institution according to the type status prepared by the Ministry of Culture and approved by the Board of Ministers.

Professional unions and confederation are corporal persons subject to special legislation. Their members can not be held responsible for depositing capital and participating in the profit and loss and legal obligations.

In the type statutes of professional unions and federation, the general assembly, board of management, board of inspection, technical-scientific board and board of prestige are established as compulsory organs. The establishment, control and inspection of these unions and federation and the minimum number of members required for holding the first general assembly meeting, other arbitrary organs, way of establishment of the boards, number of members and their duties, requirements for acceptance, resigning and dismissal from membership, determination of the areas where they can establish their branches, their relations with the public organizations and institutions home and abroad and real and private legislation corporal persons, their rights and authorities in these relations, their financial relations with their members, the distribution of the copyright fees and indemnities and the matters related with the other procedures and principles are determined by the regulations to be prepared by the Ministry of Culture following the receipt of the opinion of the relevant organizations.

Second paragraph of article 21 and articles 30, 37, 40, 42, 43, 44, 45, 48, 65, 66, 67, 68, 69, 70 and 90 of the Law No. 2906 on Associations dated 4/10/1983 are applied to the professional unions and federation to be established under this article together with their penal provisions.

The financial rights of the owners of the works who are Turkish citizens may not be followed by unions, associations and similar organizations other than the professional unions established within the country under this article.

2. Copyrights in Radio-Television Broadcasts

43. (Amended: 7.6.1995-4110/article 17)

The intellectual and artistic works used in the radio-television broadcasts are paid copyright charges.

In all kinds of broadcasts, no permission is received from the owners of the works and no charge is paid for short citations at a level that will not damage the rights on the whole of the work used for the purpose of promotion.

The usage of any portion of the works in the introduction of verbal or musical programs, as auxiliary dramatic element, signal, generic and passage music and for similar purposes is considered a short citation.

The owners of the works are not paid for the works used in the broadcasts to be made abroad through the short wave radio stations of Turkish Radio and Television Organization.

3. Marking the Intellectual and Artistic Works

44. (Amended: 7.6.1995-4110/article 18)

Owners of the financial rights and the manufacturers and publishers of the devices used for the replay of intellectual and artistic works through signs, sound and image are collectively responsible for putting signs and serial numbers on all copies of a work to be marketed, distributed or otherwise marketed in accordance with this Law.

The real and corporal persons manufacturing or commercially importing all kinds of empty video cassettes, sound cassettes, compact disks and computer disks are liable to deduct an amount over the manufacturing or import value to be determined by the decision of the Board of Ministers so as not to exceed five percent of the same and to deposit the sum they collected within one month in a special account to be established in a national bank in the name of the Ministry of Culture until the half of the following month at the latest.

The Ministry divides 3/4 of the amount collected in this account among the professional unions to be distributed to the owners of the rights represented by the professional unions. The professional unions distribute this sum to the owners of the rights according to the distribution plans to be approved by the Ministry. When approving these plans, the Ministry considers the duplication numbers of the works represented by the professional unions. The Ministry uses the remaining 1/4 of this amount for cultural and social purposes and for the prevention of the violation of intellectual rights.

The rules and regulations regarding the signs and serial numbers to be placed on the copies of the intellectual and artistic works according to their usage for the purposes of their performance at personal or public places, the collection of the copies not bearing these, the authority to whom the number of duplicated and distributed copies will be informed and the other matters are determined by the regulations to be introduced by the Ministry of Culture.

4. Giving Shares from the Sales Values of the Works of Fine Arts

45. After the one of the originals of the works of fine arts listed in 1st and 2nd indent of article 4 and of the works listed in 1st indent of article two and in article 3 and handwritten by the authors and the composers is once sold by the owner of the work or his heirs, in case there is a clear disproportion between the sales value of such work in its circulation as a subject of sales in an exhibition or auction or store selling such goods and its previous sales value, the vendor may be charged through a decree to pay a suitable share of the value difference each time to the owner of the work, to his legal heirs up to the 3rd degree (excluding 3rd degree) and his spouse, if he is dead and to the professional union, if these are not also available.

In this decree:

1. A share tariff to be determined according to the proportion of the difference, so as not to exceed ten percent of the value difference;

2. That the sales not exceeding a certain amount, the value of which will be determined in the decree, will be exempted from the liability to give shares;

3. The branch of the professional union that will be considered relevant in respect of types of works;

are shown.

The owner of the establishment where the sales is realized is successively liable together with the vendor.

In cases of forced sales, the share is paid only after all the other receivables are completely paid.

The forfeiture of the share giving liability is five years from the sales leading to the rise of such liability.

5. State's Authority to Benefit

46. (Amended: 1.11.1983-2936/article 10)

The works, which are not published or publicized yet, the duplication and promulgation of which are not expressly prohibited by the owner of the work and which are kept in public libraries, museums and similar organizations belong to the public organizations and institutions they are kept by, provided that the period related with the financial rights has expired. The authority that the public organizations and institutions and the persons and organizations who want to benefit from these for scientific and similar purposes will receive permission from and the fees to be charged from these, the cultural purposes that such fees will be spent for and the other matters are determined by the regulations to be prepared by the Ministry of Culture after receiving the opinion of the relevant organizations.

6. Expropriation

47. The authority to make use of the financial rights on a work that is deemed to carry importance for the country culture may be expropriated by way of paying a suitable value before the expiry of the protection period through a decree.

In order to decide on this matter, the work should have been promulgated in Turkey or by Turkish citizens out of Turkey and at the same time the copies of the work should have been sold out for two years and the promulgation of new copies by the owner of the rights within a suitable period should have been considered impossible.

The following are written in this decree:

1. Name of the work and its owner;

2. The value to be paid to the persons whose acquired rights are violated;

3. The authority or organization that will exercise the financial rights;

4. The cultural purposes that the net profit gained after the paying off of the given value will be allocated for.

PART FOUR
CONTRACT AND DEPOSITS
(A) Deposits Protective in Life
I. Original acquisition

48. The owner of the work or his heirs can transfer the financial rights legally granted to them to others in a restricted or unrestricted manner in terms of duration, place and contents, with or without any return.

The authority to merely exercise the financial rights (license) can also be assigned to another person.

The deposit procedures mentioned in the above paragraphs are void if they concern a work which is not created yet or which will be completed.

II. Acquisition by transfer

49. Any person who has acquired a financial right or a license to exercise such a right from the owner of the work or his heirs may transfer such rights or a license to exercise such rights to someone else only through the written consent of them.

In the transfer of the right to adapt, the consent of the owner of the work or his heirs is also required for the person acquiring these by transfer in the same manner.

III. Contracts
1. Works to be Created

50. The commitments regarding the disposal procedures mentioned in articles 48 and 49 are valid even if they are made prior to the creation of the work.

Such commitments concerning the whole or a certain type of the works that the owner of the work will create in the future may be terminated by each of the parties so as to be effective one year after the date of notification.

In case the owner of the work dies or loses his ability to complete the work or it is impossible for the work to be completed without his default before the completion of the work, the said commitments are automatically terminated. The same provision also applies in cases where the other party declares bankruptcy or becomes incapable of using the financial rights it has taken over under the contract or such usage becomes impossible without his default.

2. Possibilities for Further Exploitation

51. Contracts concerning transfer of the financial rights possibly granted through further legislation to author in the future or exploitation of the financial rights by others shall be null and void.

The same provision shall be in force concerning the contracts for extending the scope of the financial rights or renouncing the authorization caused by extension of the protection term or containing the transfer of the rights through further legislation.

IV. Form

52. The contracts and deposits including financial rights should be in writing and the rights subject to these should be shown separately.

V. Engagement
1. Absence of Right

53. Any person transferring a financial right to someone else or gives the license of usage guarantees the presence of the right against the acquirer under the provisions of articles 169 and 171 of Debt Law.

Claims arising from unjustified acts and groundless acquisition of goods are reserved.

2. Absence of Authority

54. Any person acquiring a financial right or license of usage from a person not authorized to transfer is not defended even though he has goodwill.

The person transferring a financial right to someone else or gives the license of usage without authority is liable to indemnify the damage arising from the ineffectiveness of the deposit unless he proves that the other party knows or had to know that he did not have such authority. In case of default, the court may determine a higher indemnity, if justice requires to do so.

Claims arising from unjustified acts and groundless acquisition of goods are reserved.

VI. Rules of interpretation
1. Scope

55. Unless otherwise decided, the transfer of a financial right or giving a license does not cover the translations or other adaptations of a work.

2. License

56. The license is a "simple license", if it does not prevent the granting by the owner of the financial right of the same license to others and a "full license", if it is exclusive to only one person.

Unless otherwise understood from the law or the contract, every license is considered a simple license.

The provisions on revenue lease are applied for simple licenses and the provisions on right of benefit are applied for full licenses.

3. Transfer of Property

57. The transfer of the property right on the original or duplicated copies does not include the transfer of intellectual rights unless otherwise decided.

Any person who acquires the possession of shapes and other duplication means from a person who has duplication right on a work of fine art is considered to have acquired the right to duplicate, as well, unless otherwise decided.

Any person who acquires property on the duplicated copies of a cinema work is considered to have acquired the right to perform, as well, unless otherwise decided.

VII. Right to renounce

58. In case any person acquiring a financial right and license does not duly make use of his rights and authorities within the agreed period of time and a suitable period of time required by the situation if no time is determined, and thus, the interests of the owner of the work are substantially neglected, the owner of the work may renounce from the contract.

The owner of the work who wants to exercise his right to renounce is obliged to give a term of grace to the other party through the notary public for the exercise of the rights under the contract. In case the exercise of the right is impossible for the acquirer or rejected by him or in case the interests of the owner of the work are substantially jeopardized upon the granting of such a term of grace, the determination of a term of grace is not necessary.

In case no result is obtained during the term of grace or the determination of a term of grace is not necessary, renouncement is completed upon a notification through the notary public. No case of objection can be sued against the renouncement after 4 weeks have passed from the furnishing of the renouncement notification.

In case the acquirer does not have default in not exercising the financial right or the default of the owner of the work is graver, the acquirer may demand a suitable indemnity in cases where justice is required.

While advance waivering from the right to renounce is not allowed, restrictions prohibiting the expression of this right for a period more than two years are also void.

VIII. Returning of the right to the owner of the work

59. In case the owner of the work or his heirs have transferred a financial right for a certain purpose or a certain period, the right is returned to its owner upon the elimination of the purpose or the expiry of the period. This provision does not apply in case of the death or bankruptcy of the person acquiring a financial right, the transfer of which is not allowed through the contract; provided that the exercise of the right is bound to the person of the acquirer due to the scope of the work.

Licenses granted for a certain purpose or a certain period of time expire in the cases mentioned in the first paragraph.

(B) Waiver

60. The owner of the work or his heirs may waiver the financial rights granted to them legally upon the arrangement of an official bond and the announcement of the matter in the Official Journal, provided that they do not violate their deposits that were realized previously.

Waiver commences on the date of announcement and gives rise to the results caused by the expiry of the protection period.

(C) Attachment and Pledge
I. Cases not allowed

61. Provided that the provisions of articles 24 and 30 of Execution and Bankruptcy law are reserved:

1. The drafts or originals of a work not publicized yet which are under the possession of the owner of the work or one of his heirs;

2. The financial rights on the works mentioned in the 1st indent, except cinema works;

3. The receivables other than cash of the owner of the work arising out of the legal proceedings regarding financial rights; can not be the subject of a legal or contractual right of pledge, forced execution or right of imprisonment.

II. Cases allowed

62. Within the framework of the following provisions:

1. The draft or original of a publicized work;

2. The duplicated copies of a promulgated work;

3. The financial rights of the owner of the work on a publicized work, provided that the moral rights deserving protection of the work are not violated;

4. The cash receivables of the owner of the work arising from the legal proceedings regarding the financial rights;

May constitute the subject of a legal or contractual right of pledge, forced execution or right of imprisonment.

The pledge contract regarding the matters listed in the first paragraph should be made in writing to be valid. The pledged goods should be separately shown in the contract.

Shapes of the works of fine arts and other duplication means may be provisionally taken from the possessors to the extent that it is considered necessary for the implementation of forced execution on the financial rights mentioned in the third indent of the first paragraph.

The originals of works of fine art, excluding works of architecture and the drafts of works of music, science and literature belonging to the owner of the work or his heirs may be provisionally taken from the possessors to the extent that it is considered necessary for the implementation of forced execution on the financial rights mentioned in the third indent of the first paragraph.

(D) Heritage
I. General

63. The financial rights granted by this law are transferred by heritage. Deposits depending on death may be realized on the financial rights.

II. Death of one of the collective owners of the work

64. In case one of the collective creators of the work dies before the completion or becoming publicized of the work, his share is divided among the others. These are liable to pay a suitable value to the heirs of the deceased. In case they can not agree on the amount, the court determines it.

In case one of the collective creators of the work dies after the becoming publicized of the work, the others are free to continue the unity with the heirs of the deceased or not.

In case they decide to continue, the surviving owners of the work may request the assignment of a representative from the heirs on the exercise of their rights against the unity.

In case they do not decide to continue, the provisions of the first paragraph apply.

III. More than one heirs

65. In case the financial rights granted by this law are present in the legacy of the owner of the work and a representative has been assigned under article 581 of the Civil Law, the representative is obliged to receive the decision of the heirs for the procedures he will apply on these rights.

PART FIVE
CASES OF JURISPRUDENCE AND PENALTY
(A) Cases of Jurisprudence
I. Case of elimination of violation
1. General

66. The person who has been subject to violation may sue for the elimination of the violation against the violator.

If the violation has been performed by the representative or employees of an organization during the conduct of the services, the owner of the organization may also be sued.

The default of the violator or the persons stated in the second paragraph is not necessary.

The court considers the immaterial and financial rights of the owner of the work, the scope of the violation, the presence of a default, if any, its gravity and the damages that the violator will possibly be subjected to in case of elimination of the violation, and decides upon the implementation of the measures that it will deem necessary for the elimination of the violation.

(Supplemented: 7.6.1995-4110/19) The owner of the work may also sue a case of elimination of violation at the place he is domiciled.

2. In Case of Violation of the Immaterial Rights

67. In case a work not publicized yet is presented to the public without the consent of its owner or in contradiction to his will, the case of elimination of violation may only be sued when the act of presentation to the public is performed through the promulgation of duplicated copies. The same provision also applies in cases where the work is named in contradiction to the will of its owner.

In case the name of the owner has not been placed at all on the work or placed wrongly or the placed name might lead to confusion and the owner of the work has requested the elimination of the violation besides the determination case mentioned in article 15, the violator is obliged to inscribe the name of the owner of the work on both the original and the circulating duplicated copies. The announcement of the decision in maximum 3 newspapers to the cost of the violator may be demanded.

In case wrong or insufficient sources are stated or no source is given at all in the cases listed in articles 32, 33, 34, 35, 36, 39 and 40, the provision of the second paragraph is applied.

In case the work is unjustly modified, the owner of the rights may demand the following:

1. The owner of the work may demand the prohibition of the duplication, promulgation, performance and radio broadcasting of the work as modified and the violator to correct the modifications in the circulating duplicated copies or to restore them. If the modification has taken place during the promulgation of the work through newspapers, periodicals or radio, the owner of the work may demand from all the newspaper, periodical and radio administrations that have promulgated the work as modified to correct the modification by way of announcement to the cost of the violator;

2. (Amended: 7.6.1995-4110/20) In works of fine arts, the owner of the work may demand that the modification was not made by himself or the deletion or changing of his name on the work. In case return to the old state is possible and the removal of the modification does not substantially damage the interests of the public or the owner, the owner of the work may restore the work.

3. In case of Violation of the Financial Rights

68. (Amended: 7.6.1995-4110/21)

In case the work has been translated without the permission of the owner of the rights, printed out of the contract or in a number more than that stated in the contract, otherwise adapted or broadcast or performed through radio and television, the owner of the work for which permission was not taken may demand maximum three times the damage he was subject to as of the current value.

In case a work is used by way of unauthorised duplication and the duplicated copies have not been marketed, the owner of the work may demand the destruction of the duplicated copies and the films, shapes and similar devices used for duplication or the delivery of the duplicated copies and the films, shapes and similar devices used for duplication against a suitable value not to exceed the cost price or three times as much the amount he would be entitled to demand in case of the presence of a contract. This does not prejudice the legal responsibility of the person performing unauthorised duplication.

In case the copies of a work obtained by unauthorised duplication are placed on the market or the sales constitute an unjust violation, the owner of the work may choose one of the options in the second paragraph with respect to the copies held by the violator.

The person claiming a value may exercise all the rights and authorities against the violator that he would be entitled to in case he had made a contract with him.

II. Case of prevention of violation

69. The owner of the work subjected to the danger of violation of financial or immaterial rights may sue for the prevention of the possible violation. The same provision applies to the cases where the continuation or repetition of a realized violation is deemed possible.

The provisions of second, third and fourth paragraphs of article 66 apply here, as well.

III. Case of indemnification

70. (Amended: 7.6.1995-4110/22) The person whose immaterial rights are damaged may sue a case for the payment of an immaterial indemnity against the immaterial damage he has been subject to. The court may decide for another type of immaterial indemnity in place of or in addition to such amounts.

The person whose immaterial rights are damaged may claim indemnity within the framework of the provisions concerning unjust acts, if the violator is defaulting.

In the cases stated in the first and second paragraphs, the person subjected to violation may demand the delivery of the gained profit to himself besides the indemnity.

In such a case, the value demanded under article 68 is discounted.

(B) Cases of Penalty
1. Violation of Immaterial Rights

71. (Amended: 1.11.1983-2936/article 11)

Any person who intentionally:

1. Presents to the public or promulgates a work publicized or not, without the written permission of the owner of the work or his successor,

2. Places names in a work or its duplicated copies without the written permission of its owner or his successor,

3. Demonstrates a work belonging to someone else as his own or his work as someone else's or acts in contradiction to the provision of the second paragraph of article 15,

4. Does not show any source or shows wrong or insufficient or deceptive sources in cases stated in articles 32, 33, 34, 35, 36, 37, 39 and 40,

in contradiction to the provisions of this Law,

(Amended: 7.6.1995-4110/23) is sentenced to imprisonment from three months to one year and a major fine of 300 million to 600 million liras.

2. Violation of Financial Rights

72. (Amended: 1.11.1983-2936/article 12)

Any person who intentionally:

1. Adapts a work in any way,

2. Duplicates a work in any way,

3. Sells or supplies for sale or circulation the copies of a work or its adaptations duplicated by himself,

4. Performs or demonstrates or displays at public places or promulgates through radio or similar media a work or its adaptations,

5. (Supplemented: 7.6.1995-4110/24) Leases a work or its adaptations,

6. (Supplemented: 7.6.1995-4110/24) Imports the copies made without the permission of the owner of the work,

without the written permission of the owner of the rights in contradiction to this law, is sentenced to imprisonment from three months to one year and a major fine of 300 million to 600 million liras.

3. Other Offences

73. (Amended: 1.11.1983-2936/article 13)

Any person who intentionally:

1. Places on the market the copies of a work that he is or should be aware of duplication thereof in contradiction to the provisions of this law or uses these for the purpose of promulgation at public places by performance or radio or in any way for gaining profit;

2. Sells to others the copies of a work that he is or should be aware of marketing thereof in contradiction to the provisions of this law or uses these for the purpose of promulgation at public places by performance or radio or in any way for gaining profit;

3. Transfers or grants or pledges or makes the subject of any deposit the financial right or the license that he is or should be aware of the unavailability of or that he is not authorized for disposal of;

4. Duplicates or causes to be duplicated copies in a number more than he is permitted contractually or legally;

5. (Supplemented: 7.6.1995-4110/25) Keeps in his hand for commercial purposes the copies of a work that he is or should be aware of duplication thereof in contradiction to the provisions of this Law;

6. (Supplemented: 7.6.1995-4110/25) Keeps or distributes for commercial purposes any technical means which is used merely for invalidating or removing without permission a technical device applied for the protection of a computer program;

is sentenced to imprisonment from three months to three year and a major fine of 300 million to 600 million liras.

II. Perpetrator

74. In case the offences stated in articles 71, 72 and 73 are committed by the representative or employees of an organization during their conduct of services, the owner or director of the organization who has not prevented the realization of the offence or the person actually administrating the organization under any name or title is also punished as the penetrator. In case the act requiring a penalty is ordered by the owner or director of the organization or the person actually administrating the organization, these persons are punished as penetrators and the representative or employee is punished as an assistant.

Any person reserving a place with or without any return for the display of a work that he knows is contradictory to law to be performed or any person assuming duty or role in the performance of such a work is punished as an assistant.

If any of the offences stated in articles 71, 72 and 73 is committed during the conduct of the business of a corporal person, the corporal person is successively liable for the cost and the fine.

The provisions of articles 64, 65, 66 and 67 of the Penal Code are reserved.

III. Legal proceedings

75. Legal proceedings for the offences stated in articles 71, 72 and 73 are dependent on complaints.

(Amended: 1.11.1983-2936/article 14) The ones authorized for complaints other than the person subjected to the violation are as follows:

1. When acts contradictory to the liability to show sources under article 35 in cases stated in the fourth indent of article 71 are concerned, Ministries of National Education and Culture and the professional union of which the person who was subject to or who committed the violation is a member.

2. When acts contradictory to the liability to show sources under article 36 in cases stated in the fourth indent of article 71 are concerned, the Ministry of Culture and the General Directorate of Press and Publication and the institutions representing the Turkish press.

The case of penalty should be sued within one year from the commitment of the act.

The affairs included in the scope of this law are of urgent affairs covered by article 423 of the Law of Criminal Procedure.

(C) Miscellaneous Provisions
I. Assignment

76. In the cases arising from the legal relations arranged by this law, the assigned office is the court of first instance notwithstanding the amount of the sued thing and the degree of the penalty shown in law.

In case a personal case has been sued, article 358 of the Law of Criminal Procedure is applied. If personal rights are also demanded together with the penal case, the documents are directly transferred to the court of justice in case of acquittal.

II. Precautionary measures

77. If considered necessary for the prevention of a substantial damage or a sudden danger or accomplished facts or for any other reason and the claims set forth on this matter are also considered strongly possible, the court, upon the request of the person whose rights granted by this law are subject to a threat or violation, may order the other party to do or not to do something prior to or after the bringing the suit at law or decide to seize the duplicated copies of a work or the shapes used for its manufacture and similar duplication means by way of precautionary measures. In the decision, it is stated that acting contradictory to the order will lead to the penal results in article 343 of Execution and Bankruptcy Law.

III. Announcement of the decision

78. Except for the case stated in the second paragraph of article 67, the justified party is entitled to the right to demand the announcement of the final decision in whole or summary in newspapers or similar media to the cost of the other party, if he has a justified reason or interest.

The form and contents of the announcement are determined in the decision.

The right of announcement is annulled unless it is exercised within three months from the finalization of the decision.

IV. Seizure, confiscation and destruction

79. The provisions of article 36 of Penal Code and articles 392, 393 and 394 of the Law of Criminal Procedure are applied in the seizure, confiscation and destruction of the duplicated copies, the production or promulgation of which require penalties under the provisions of this law and the shapes and similar means used for their duplication.

PART SIX
MISCELLANEOUS PROVISIONS
(A) Neighbouring Rights and Prevention of Violation
I. Rights neighbouring the rights of the owner of the work

80. (Amended: 7.6.1995-4110/26)

Provided that they do not damage the material-immaterial rights of the owner of the work, the performing artists uniquely performing and commenting the intellectual and artistic works and the producers of sound carrying devices initially recording a performance or the voices and the radio-television organizations have neighbouring rights to the rights of the owner of the work.

The right to benefit from the performance of a performing artist by way of recording it, duplicating and leasing this recorded work, broadcast of the performance by all kinds of cable and cordless means or its performance belongs exclusively to the performing artist and the written permission of the performing artist is required for these. Performing artists may transfer such rights to the producer against a suitable value.

If the performance is conducted by an orchestrate, chorus or a theatre group, the permission of only the conductor is sufficient.

If the artist or the group is hired by a venturer for reading, performance or presentation, the permission of the venturer should also be received.

The right to make use of a recording by way of its direct or indirect duplication, leasing, broadcasting by all kinds of cable or cordless means or its performance at places open to public belongs exclusively to the producer and the written permission of the producer is required for these.

No person or organization may duplicate all or part of the broadcasts, broadcast them again by all kinds of cable and cordless means and display them at places with charged entries without the written permission of the radio-television organizations.

The written permission of the owner of the neighbouring rights is not required in the following cases:

1. Performance and supply to the public of intellectual and artistic works for the purposes of public order, training-education, scientific research or interview and without the aim to gain profit,

2. Duplication of intellectual and artistic works and radio-television programs for personal usage without the aim to broadcast them or to gain profit,

3. The provisional recordings made by the radio-television organization on their own possibilities for their own broadcasts,

4. The cases stated in articles 30, 32, 34, 35, 43, 46 and 47 of this law.

However, this implementation can not damage the legal interests of the owner of the rights without any justified reason or can not be contradictory to the normal use of the work.

Artists, conductors and soloists in choruses and orchestrates and chiefs or lead actors in theatre groups may request the citation of their names in the means used for image and sound transmission.

The owners of neighbouring rights may also exercise the rights of suing cases of elimination of violation, prevention of violation and indemnification as well as the owners of the works.

The persons violating the rights of an owner of neighbouring rights without receiving the written permission stated in this article are sentenced to imprisonment from three months to one year and a major fine of 300 million liras to 600 million liras.

II. Prevention of violation of intellectual rights

81. (Amended: 7.6.1995-4110/27)

In order to duplicate a work, the printing office, production company or filling facility should be convinced that the person is the owner of the work or the rights through the contract approved by the notary public and in compliance with article 52 or through the authorization certificate. The persons duplicating the work should fill bills of order and lading approved by the Ministry of Finance and submit these together with the invoice.

The bandrole to be taken from the Ministry of Culture should be attached to the non-periodical publications. The submission of the documents stated in the first paragraph is required for receiving bandroles. Upon such submission, the bandrole is given within fifteen days without the need for any further procedure. The rules and principles related with the receipt of the documents are determined by the regulations to be prepared by the Ministry of Culture.

In case of unauthorised use of the financial or neighbouring rights of the owners of intellectual and artistic works or the owners of the rights by persons other than the owner of the rights, the Chief Public Prosecutor of the place where the event has taken place, upon the application of the owners of the work and the financial rights or the authorized Professional Union, may request from the authorized judge to have the unduly duplicated or performed copies of the work collected and the technical means used for this purpose sealed.

In cases where delay is disadvantageous, the Chief Public Prosecutor may directly take the decision of collection and sealing, to be submitted to the approval of the authorized judge within three days.

The owners of the rights may apply to the Chief Public Prosecutor within six months from the date that they are aware of the violation and the perpetrator together with the documents proving their rights, provided that the crime is within the period of prosecution forfeiture. The provisions of Law No. 3005 on Witnessed Offences are applied in relation with this offence.

The persons duplicating or disseminating the works by means of devices or methods used for sign, picture or sound replay without receiving the written permissions and the bandrole prescribed in this article, are sentenced to imprisonment from three months to one year and a major fine of 300 billion liras to 600 billion liras.

III. Scope and periods of neighbouring rights

82. (Amended: 7.6.1995-4110/28)

The provisions of this law related with the performing artists are applied to the performing artists;

1. Who are citizens of the Republic of Turkey,

2. Who are not citizens of the Republic of Turkey, but whose performances are realized within the borders of the Republic of Turkey, included in the sound carrying devices where the provisions of this law are applied and not recorded in a sound carrying device, but broadcast through radio-television broadcasts where the provisions of this law are applied.

The provisions of this law related with the sound carrying devices are applied to the radio-television programs;

1. Within the borders of the Republic of Turkey,

2. Broadcast through the reflector within the borders of the Republic of Turkey.

The provisions of this law related with the neighbouring rights are also applied to the performing artists, producers and radio-television organizations protected under the provisions of an international agreement to which the Republic of Turkey is a party.

The rights of the performing artists commence on the date of the initial recording of the performance and last for 70 years. If the performance is not broadcast, this period commences upon the initial becoming publicized of the performance.

The rights of the producers commence on the date of the initial broadcast of the sound carrying devices and lasts for 70 years.

The rights of the radio-television organizations commence on the date of the initial broadcast of the program and lasts for 70 years.

(B) Unjust Competition
I. Names and signs

83. The names and signs and the forms of the duplicated copies of a work can not be used in another work or its duplicated copies in a manner as to cause confusion.

The provision of the first paragraph does not apply to names, signs and outer forms which are used by the public and which do not have any discriminating property.

The application of this article is not subject to the realization of the conditions in the 1st, 2nd and 3rd parts.

The provision of article 14 of the press law on the names of the periodicals is reserved.

Even if the violator is not a trader, the provisions concerning unjust competition are applied for the persons acting in contradiction to the provision of the 1st paragraph.

II. Sign, image and sound

84. Any person recording a sign, image or sound on a device used for the transmission of the same or duplicating them reasonably for commercial purposes may prohibit the duplication or promulgation of the same sign, image or sound by a third person through the same means.

Even if the violator is not a trader, the provisions concerning unjust competition are applied for the persons acting in contradiction to the provision of the first paragraph.

The provision of this article also applies to all kinds of photographs, images recorded through similar methods and cinema products which do not bear the characteristics of a work.

(C) Letters

85. The letters, memories and similar writings can not be promulgated without the consent of their authors or the persons stated in the first paragraph of article 19, if the authors have died, even if they do not bear the characteristics of a work, unless ten years have passed from the death of the author.

Other than the above conditions, letters can not be promulgated without the consent of the correspondent or the persons stated in the first paragraph of article 19, if the correspondent has died, unless 10 years have passed from the death of the correspondent.

The provisions of article 49 of the law on debts and articles 197 and 199 of the penal code are applied for the ones acting in contradiction to the above provisions.

In cases where promulgation is allowed according to the provisions of the first and second paragraphs, the provision of article 24 of the Civil Law is reserved.

(D) Pictures and Portraits
I. General

86. Pictures and portraits can not be presented to the public by demonstration or otherwise without the consent of the illustrated person or the persons stated in the 1st paragraph of article 19, if the illustrated person had died, even if they do not bear the characteristics of a work, unless 10 years have passed from the death of the illustrated person.

The consent mentioned in the first paragraph is not necessary for:

1. The pictures of the persons who play roles in the political and social life of the country;

2. The pictures illustrating the military reviews or official ceremonies or general meetings where the illustrated persons have participated;

3. Radio and film news on the pictures concerning daily events.

The provisions of article 49 of the debts law and articles 197 and 199 of Turkish Penal Code are applied for the persons acting in contradiction to the provision of the first paragraph.

The provision of article 24 of the Civil Law is still reserved in cases where promulgation is allowed under the provisions of the first and second paragraph.

II. Exceptions

87. Unless otherwise agreed, the person giving the order or the illustrated person or the heirs of the same can make photographs of a picture or portrait of a person created upon his order.

This provision does not apply to the portraits and pictures created by pressing method. However, in case the pictures and portraits so created are not available or difficult to supply for the ones stated in the first article, these may also be photographed.

(E) Difference of Laws

88. The provisions of this law apply to:

1. All the works presented to the public in Turkey for the first time and present in Turkey but not presented to the public yet and all the letters and pictures in Turkey, notwithstanding the citizenship of the owner of the work;

2. All the works of the Turkish citizens not presented to the public yet or presented to the public abroad for the first time;

3. All the works of the foreigners not presented to the public yet or presented to the public in Turkey for the first time, provided that they are relevant provisions in an international agreement to which the Republic of Turkey is a party.

In case the state where the owner of the work belongs to protects the rights of the Turkish owners of the works sufficiently or an international agreement allows exceptions and restrictions on the matters concerning foreign owners of works, the Board of Ministers may decide to make exceptions from the provisions of the first and third indents of this article.

Supplementary Article 1. (this is the provision of article 18 of Law No. 1.11.1983-2936 and was converted into a supplementary article and numbered for succession).

The laws and regulations to be introduced under this law are prepared within six months and published in the Official Journal.

Supplementary Article 2. (7.6.1995-4110/29)

The protection periods in this law apply to the works, adaptations and products that become publicized after the enforcement of the Law, with respect to neighbouring rights, cinema works, computer programs and data bases. The provisions of this law related with the ownership of cinema works apply to the cinema works started to be produced after the enforcement of this Law.

Supplementary Article 3. (7.6.1995-4110/30)

The principles related with the applications regarding the neighbouring rights are determined by the regulations to be introduced within 6 months from the effective date of this law.

(F) Provisional Articles
I. Provisions for transfer
1. General

Provisional Article 1. Unless otherwise determined in the articles below, the provisions of this article are also applied to the works presented to the public or registered within the country prior to enforcement. The inclusion or non-inclusion of the work or product within the provisions of the Copyright Law dated 8 May 1326 does not change the situation.

The protection periods concerning the works publicized prior to the enforcement of this law are calculated according to this law. The terms copyright, rights of possession, literal possession, possession of fine arts and similar mean the rights and authorities granted by this law in similar cases.

In case the rights pertaining to a work or the use of such rights have been handed over to someone else in whole or in part prior to the enforcement of this law, the new and wider rights granted to the owner of the work by this law are not considered to be transferred, as well. The same provision applies to a longer protection period when compared to the older one or the works and products not protected under the former law.

2. Protection of Acquired Rights

Provisional Article 2. If the periods in the former law are longer, such periods are valid for the works promulgated prior to the enforcement of this law.

In case a lawful translation or adaptation of a work is promulgated prior to the promulgation of this law, the rights and authorities that the translator or adapter has acquired under the provisions of the former law are not prejudiced.

In case the promulgation of a translation allowed under the provisions of the former law but prohibited by this law has commenced prior to the effective date of this law, such promulgation may be completed. However, the period of such promulgation can not exceed one year. The same provision applies to the translated works delivered to the performance organizations for performance at public places.

In case a duplication allowed under the provisions of the former law but prohibited by this law has been commenced on the promulgation date of this law, such duplication may be completed and the duplicated copies may be promulgated.

The promulgation of copies present at the time of enforcement of this law and allowed to be duplicated under the provisions of the former law may continue. The same provision applies to the devices used for sign, image and sound transmission and shapes and similar means used for the duplication of the works of fine arts.

Any person who wants to exercise the authority granted by the above paragraph is obliged to notify such copies and devices to the competent authority and have them sealed within 6 months from the enforcement of the law. If required, the details may be determined by a regulation.

Provisional Article 3. (Supplemented: 1.11.1983-2936/article 17)

The chairman and members of the compulsory organs of professional unions and the federation are determined by the decision of the Board of Ministers upon the recommendation of the Ministry of Culture, until they complete the required number of members set forth in the regulations and hold elections.

Provisional Article 4. (Supplemented: 1.11.1983-2936/article 17)

The Decree of the Board of Ministers No. 8/423 dated 15.3.1980 introduced under article 43 of the Law No. 5846 on Intellectual and Artistic Works and the price tariff to be introduced under this decree are applied as of 15.3.1980 until 31.12.1985.

Payments for the works transferred to the professional union through authorization certificate under the price tariff to be introduced by the Board of Ministers are effected to the relevant professional union to be distributed to the owners of the rights and in other cases, directly to the owners of the financial rights. Such payments are established by the Turkish Radio and Television Organization until 31.12.1985 at the latest.

The professional union deducts its share from the payroll given by Turkish Radio and Television Organization and pays the balance to the owners of the rights who are members of such professional union within two years following the payment made to itself.

The amounts nor demanded by the members within two years are deposited in a special account to be established in a national bank in the name of the Ministry of Culture under article 44.

Provisional Article 5. (Supplemented: 6.7.1995-4110/article 31)

The professional unions established prior to the enforcement of this law are converted into new professional unions in line with the relevant provisions of the Law and the type status principles under the supervision of the Ministry of Culture within one year from the promulgation of their type statutes and form their new organs through the general assembly meeting that they will hold within this period.

The professional unions which do not comply with the provisions of the first paragraph are considered to have been abolished at the end of the first year.

II. Annulled Provisions

89. The provisions of the Copyright Law dated 8 May 1326 and the other laws contradictory to this law have been annulled.

(G) Final Provisions
I. Enforcement of the law

90. Articles 42 and 43 of this law enter into force as of the promulgation date of the law and the other provisions enter into force on 1 January 1952.

II. Competent authority in the enforcement of the law

91. The provisions of this law are enforced by the Board of Ministers.

* Law No. 5846 on Intellectual and Artistic Works

Date of Acceptance: 5.12.1951

Date and No. of Official Journal: 13.12.1951/7931

Law No. 2936 on the Amendment of Some Articles of Law No. 5846 and the Annexing of Two Provisional Articles

Date of Acceptance: 1.11.1983

Date and No. of Official Journal: 3.11.1983/18210

Law No. 4110 on the Amendment of Some Articles of the Law on Intellectual and Artistic Works

Date of Acceptance: 7.6.1995

Date and No. of Official Journal: 12.6.1995/22311

 Loi sur les œuvres intellectuelles et artistiques

Loi sur les œuvres intellectuelles et artistiques (no 5846 du 5 décembre 1951, modifiée en dernier lieu en 1995)*

TABLE DES MATIÈRES**

Article

Chapitre Ier : Œuvres intellectuelles et artistiques A. Définition 1er

B. Catégories d’œuvres intellectuelles et artistiques I. Œuvres scientifiques et littéraires 2 II. Œuvres musicales 3 III. Œuvres artistiques 4 IV. Œuvres cinématographiques 5

C. Œuvres dérivées 6 D. Œuvres rendues publiques et œuvres publiées 7

Chapitre II : L’auteur A. Définition

I. Généralités 8 II. Pluralité d’auteurs 9 III. Communauté d’auteurs 10

B. Présomption de la qualité d’auteur I. Œuvres sur lesquelles figure le nom de l’auteur 11 II. Œuvres anonymes 12

Chapitre III : Droits intellectuels A. Droits de l’auteur

I. Généralités 13 II. Droit moral

1) Droit de communication au public.................................................... 14 2) Droit au nom..................................................................................... 15 3) Interdiction de modifier l’œuvre....................................................... 16 4) Droits de l’auteur envers le propriétaire d’une œuvre et le titulaire de droits ................................................................................................. 17 5) Exercice du droit moral a) Généralités ........................................................................................ 18 b) Personnes habilitées à exercer le droit moral .................................... 19

III. Droits patrimoniaux 1) Généralités........................................................................................ 20 2) Catégories de droits patrimoniaux a) Droit d’adaptation ............................................................................. 21 b) Droit de reproduction........................................................................ 22 c) Droit de mise en circulation .............................................................. 23 d) Droit de représentation ou d’exécution............................................. 24 e) Droit de radiodiffusion...................................................................... 25 3) Durée de la protection a) Généralités ........................................................................................ 26 b) Durée de la protection....................................................................... 27 c) Durée de la protection pour ce qui est des traductions en turc .......... 28 d) Durée de la protection des œuvres artisanales, des œuvres d’artmineures et des œuvres photographiques et cinématographiques... 29

B. Limitations du droit d’auteur I. Pour des raisons d’ordre public 30 II. Pour des raisons d’intérêt du public

1) Législation et jurisprudence.............................................................. 31

2) Discours............................................................................................ 32 3) Représentations ou exécutions libres ................................................ 33 4) Recueils et anthologies destinés à l’enseignement............................ 34 5) Liberté de citation............................................................................. 35 6) Articles de journaux.......................................................................... 36 7) Entretiens.......................................................................................... 37

III. Pour des raisons d’intérêt privé 1) Usage privé....................................................................................... 38 2) Droit reconnu aux compositeurs ....................................................... 39 3) Reproduction d’œuvres exposées ..................................................... 40 4) Utilisation dans des locaux publics d’enregistrements, de cassettes vidéo et de cassettes audio ..................................................................... 41

IV. Droits du gouvernement 1) Création d’associations professionnelles .......................................... 42 2) Droits de radiodiffusion.................................................................... 43 3) Identification des œuvres intellectuelles et artistiques ...................... 44 4) Droit de suite .................................................................................... 45 6) Expropriation.................................................................................... 46

Chapitre IV : Contrats et transferts A. Transfert entre vifs

I. Premier transfert 48 II. Transfert ultérieur 49 III. Contrats

1) Œuvres futures.................................................................................. 50 2) Droits qui pourraient être conférés dans l’avenir .............................. 51

IV. Forme des contrats 52 V. Garanties

1) Existence du droit ............................................................................. 53 2) Défaut de qualité............................................................................... 54

VI. Règles d’interprétation 1) Portée................................................................................................ 55 2) Licences............................................................................................ 56 3) Transferts du droit de propriété......................................................... 57

VII. Droit de résiliation 58 VIII. Retour du droit à l’auteur 59

B. Renonciation 60 C. Saisie et gage

I. Cas où la saisie et le gage ne sont pas autorisés 61 II. Cas où la saisie et le gage sont autorisés 62

D. Succession I. Généralités 63 II. Décès de l’un des coauteurs d’une œuvre 64 III. Pluralité d’héritiers 65

Chapitre V : Actions civiles et pénales A. Actions civiles

I. Actions en cas d’atteinte au droit d’auteur 1) Généralités........................................................................................ 66 2) Atteinte au droit moral...................................................................... 67 3) Atteinte aux droits patrimoniaux ...................................................... 68

II. Action en cessation 69 III. Action en dommages-intérêts 70

B. Actions pénales 1) Atteinte au droit moral...................................................................... 71 2) Atteinte aux droits patrimoniaux ...................................................... 72 3) Autres infractions ............................................................................. 73

II. Agents de l’infraction 74 III. Poursuites 75

C. Dispositions diverses I. Compétence 76 II. Mesures préventives 77 III. Publication du jugement 78 IV. Saisie, confiscation et destruction 79

Chapitre VI : Dispositions diverses A. Droits voisins et ordonnances

I. Droits voisins 80 II. Ordonnances relatives aux droits intellectuels 81 III. Portée et durée des droits voisins 82

B. Concurrence déloyale I. Titres et marques distinctives 83 II. Signes, sons et images 84

C. Lettres missives 85 D. Images et portraits

I. Généralités 86 II. Exceptions 87

E. Champ d’application de la loi 88 F. Dispositions transitoires

I. Dispositions pour la période transitoire 1) Généralités 2) Protection des droits acquis

II. Dispositions abrogées 89 G. Dispositions finales

I. Entrée en vigueur de la loi 90 II. Autorité chargée de l’application de la loi 91

CHAPITRE PREMIER ŒUVRES INTELLECTUELLES ET ARTISTIQUES

A. Définition

1er. Aux fins de la présente loi, on entend par œuvre toute création intellectuelle ou artistique portant la marque de son auteur et considérée, conformément aux dispositions ci- après, comme une œuvre scientifique, littéraire, musicale, artistique ou cinématographique.

B. Catégories d’œuvres intellectuelles et artistiques

I. ŒUVRES SCIENTIFIQUES ET LITTERAIRES

2. Sont considérées comme des œuvres scientifiques ou littéraires

1. toutes les œuvres verbales, quelle que soit leur forme d’expression, et tous les programmes d’ordinateur sous quelque forme que ce soit, y compris le matériel préparatoire s’il aboutit par la suite à la création d’un programme;

2. toutes les sortes de danse, les œuvres chorégraphiques sous forme écrite, les pantomimes et les œuvres théâtrales similaires sans paroles;

3. toutes les sortes d’œuvres photographiques de nature technique ou scientifique, toutes les sortes de cartes, plans, projets, croquis, dessins, œuvres à trois dimensions ayant

trait à la géographie et à la topographie, toutes les sortes de dessins et projets d’architecture et d’urbanisme, les maquettes d’architecture, les dessins et projets industriels, environnementaux et théâtraux, qui n’ont pas un caractère esthétique.

Ne sont pas considérées comme des œuvres les concepts ou principes sur lesquels est fondé un élément de programme d’ordinateur, y compris ceux qui sont à la base de son interface.

II. ŒUVRES MUSICALES

3. Sont considérées comme des œuvres musicales les compositions musicales avec ou sans paroles.

III. ŒUVRES ARTISTIQUES

4. Sont considérées comme des œuvres artistiques les œuvres ci-après ayant un caractère esthétique :

1. les peintures à l’huile ou les aquarelles, les dessins, les pastels, les gravures, les scripts et les dorures, les œuvres dessinées ou fixées sur le métal, la pierre, le bois ou autre matière par gravure, sculpture, incrustation ornementale ou autre méthode similaire, les calligraphies, les sérigraphies;

2. les sculptures, les reliefs et les objets travaillés;

3. les œuvres d’architecture;

4. les œuvres d’artisanat et les œuvres d’art mineures, les miniatures et les œuvres de décoration, les textiles, les dessins de mode;

5. les œuvres photographiques;

6. les œuvres graphiques;

7. les caricatures;

8. les caractères typographiques.

L’utilisation de croquis, dessins, modèles, projets et autres réalisations semblables en tant que dessins ou modèles industriels ne porte pas préjudice à leur qualité d’œuvres intellectuelles et artistiques.

IV. ŒUVRES CINEMATOGRAPHIQUES

5. Sont considérées comme des œuvres cinématographiques

1. les films cinématographiques;

2. les films de caractère éducatif ou technique ou les films décrivant les nouvelles du jour;

3. toutes les sortes de diapositives ayant un caractère scientifique, technique ou esthétique.

Les œuvres citées ci-dessus sont considérées comme des œuvres cinématographiques même si elles sont fixées sur un autre support que la pellicule ou le verre, à condition qu’elles soient destinées à être projetées sur un écran.

Les films destinés uniquement à transmettre des morceaux de musique, des discours, des conférences et autres ne sont pas considérés comme des œuvres cinématographiques.

C. Œuvres dérivées

6. Sont considérées comme des œuvres dérivées les œuvres intellectuelles et artistiques créées à partir d’une œuvre existante, qui ne sont pas indépendantes de cette dernière. Les principales catégories d’œuvres dérivées sont

1. les traductions;

2. les adaptations de romans, nouvelles, poèmes ou pièces de théâtre sous une forme différente;

3. l’adaptation d’une œuvre musicale, artistique, scientifique ou littéraire en vue de son insertion dans un film ou la transformation d’une œuvre de cette nature en vue de son enregistrement sur un film ou de sa diffusion par la radio ou la télévision;

4. les arrangements musicaux et les synchronisations;

5. la transformation d’œuvres artistiques d’une forme en une autre;

6. la réunion de toutes les œuvres d’un auteur ou de toutes ses œuvres d’un même genre en une collection;

7. la réunion de nombreuses œuvres en anthologies dans un but déterminé et selon un plan particulier;

8. l’arrangement, à la suite de recherches et d’études scientifiques, d’une œuvre non publiée (à l’exclusion des transcriptions ordinaires et des fac-similés qui ne sont pas le résultat de recherches et d’études scientifiques) en vue de sa publication;

9. les annotations, les critiques et les résumés d’une œuvre d’un tiers.

Sont considérées comme des œuvres au titre de la présente loi, les œuvres dérivées portant la marque de la personne qui les a créées,

10. l’adaptation, la mise au point ou toute modification d’un programme d’ordinateur;

11. les bases de données obtenues grâce à la sélection et à la compilation de données et d’éléments dans un but déterminé et selon un plan particulier (cette protection ne s’étend pas aux données et éléments contenus dans la base de données).

D. Œuvres rendues publiques et œuvres publiées

7. Est considérée comme ayant été rendue publique toute œuvre mise à la disposition du public avec le consentement du titulaire du droit.

Une œuvre est considérée comme ayant été publiée lorsque les exemplaires de celle-ci réalisés à partir de l’original sont rendus accessibles au public avec le consentement du titulaire du droit par la vente, la distribution ou toute autre forme de mise à disposition dans le commerce.

Sont réservées les dispositions de l’article 3.2) du Code de la presse no 5680.

CHAPITRE II L’AUTEUR

A. Définition

I. GENERALITES

8. L’auteur d’une œuvre est celui qui l’a créée.

Les droits patrimoniaux sur des œuvres créées par des fonctionnaires, employés ou ouvriers dans l’exercice normal de leurs fonctions appartient à leurs employeurs, sauf convention contraire ou à moins que la nature de l’emploi ne s’y oppose. La présente disposition est aussi applicable aux personnes morales.

Les droits sur une adaptation appartiennent à celui qui a réalisé l’adaptation sans préjudice des droits de l’auteur de l’œuvre originale.

Le producteur ou l’éditeur d’une œuvre ne peut exercer ses droits patrimoniaux qu’aux termes d’un contrat qui doit être conclu avec l’auteur.

Dans le cas d’œuvres cinématographiques, le réalisateur, le compositeur de la musique originale et le scénariste sont considérés comme coauteurs. Les coauteurs d’une œuvre peuvent céder leurs droits patrimoniaux au producteur sur la base d’un contrat conclu avec lui et percevoir en contrepartie une rémunération équitable.

Une fois qu’ils ont cédé leurs droits patrimoniaux, les coauteurs d’une œuvre cinématographique ne peuvent interdire la reproduction, la distribution, la représentation ou exécution publique ou la communication au public, la transmission par câble, la radiodiffusion ou toute autre communication sans fil de l’œuvre, son sous-titrage ou son doublage, sauf stipulation contraire dans le contrat.

II. PLURALITE D’AUTEURS

9. Lorsqu’une œuvre créée par plusieurs personnes peut être divisée en parties distinctes, chacune de ces personnes est considérée comme l’auteur de la partie qu’elle a créée.

Sauf disposition contractuelle contraire, chacune des personnes qui a contribué à la création d’une œuvre collective peut demander aux autres de contribuer à la modification ou à la publication de l’œuvre intégrale. Si l’une d’elles refuse de participer sans raison valable, une autorisation peut être accordée par le tribunal. La même disposition est applicable j l’exercice des droits patrimoniaux.

III. COMMUNAUTE D’AUTEURS

10. Lorsqu’une œuvre créée par plusieurs personnes constitue un ensemble indivisible, la communauté de ces personnes est considérée comme l’auteur.

Les règles ordinaires de la propriété indivise sont applicables à cette communauté. Si l’un des auteurs refuse, sans motif valable, de donner son consentement pour un acte commun, le tribunal peut accorder cette autorisation. Chacun des coauteurs peut agir indépendamment s’il est porté atteinte aux droits de la communauté.

Les services techniques ou l’assistance fournis pour régler des questions de détail en ce qui concerne la création d’une œuvre ne sont pas considérés comme un critère permettant de faire partie de cette communauté.

B. Présomption de la qualité d’auteur

I. ŒUVRES SUR LESQUELLES FIGURE LE NOM DE L’AUTEUR

11. La personne dont le nom ou le pseudonyme connu est indiqué comme étant celui de l’auteur sur les exemplaires publiés d’une œuvre ou sur l’original d’une œuvre artistique est considérée, jusqu’à preuve du contraire, comme l’auteur de cette œuvre.

La personne habituellement présentée comme l’auteur de la manière usuelle lors de conférences ou de représentations ou exécutions données dans des lieux publics ou diffusées par la radio et la télévision est considérée comme l’auteur de l’œuvre en question, à moins qu’une autre personne ne soit présumée en être l’auteur en vertu du premier alinéa.

II. ŒUVRES ANONYMES

12. Lorsque le nom de l’auteur d’une œuvre publiée n’est pas divulgué conformément à l’article 11, les droits et prérogatives de l’auteur sont exercés par l’éditeur, en son propre nom ou, si le nom de l’éditeur n’est pas connu, par la personne qui reproduit l’œuvre.

Lorsque l’auteur est considéré comme inconnu en vertu du deuxième alinéa de l’article 11, ces prérogatives sont exercées par la personne qui donne la conférence ou par celle grâce à laquelle la représentation ou exécution a lieu.

Les dispositions régissant les mandats sont applicables aux relations entre les personnes habilitées en vertu du présent article et les titulaires de droits, sauf stipulation contractuelle contraire.

CHAPITRE III DROITS INTELLECTUELS

A. Droits de l’auteur

I. GENERALITES

13. Les droits patrimoniaux et le droit moral des auteurs sur leurs œuvres intellectuelles et artistiques sont protégés conformément aux dispositions de la présente loi.

Les droits et prérogatives conférés aux auteurs s’étendent j l’œuvre entière et à chacune de ses parties.

II. DROIT MORAL

1) Droit de communication au public

14. L’auteur d’une œuvre jouit du droit exclusif de décider si celle-ci doit ou non être communiquée au public et de fixer la date et le mode de cette communication.

L’auteur jouit du droit exclusif de divulguer le contenu d’une œuvre dont l’ensemble ou une partie essentielle n’a pas été rendu public ou dont les principaux éléments n’ont pas été mis à la disposition du public de quelque manière que ce soit.

Si le mode de communication ou de publication d’une œuvre porte atteinte à l’honneur ou à la réputation de l’auteur, celui-ci peut interdire la communication ou la publication de l’œuvre originale ou d’une adaptation de celle-ci, indépendamment de toute autorisation préalablement accordée. La renonciation à ce droit par contrat est nulle et non avenue. Est réservé le droit de la partie adverse d’intenter une action en dommages-intérêts.

2) Droit au nom

15. L’auteur a le droit exclusif de décider si une œuvre doit être communiquée au public ou publiée sous son vrai nom, sous un pseudonyme ou de façon anonyme.

Le nom ou la marque de l’auteur doit être clairement indiqué d’une manière convenue ou usuelle sur les reproductions d’une œuvre artistique ainsi que sur l’original et les reproductions d’une adaptation et il doit être clairement indiqué si l’œuvre produite est une copie ou une adaptation.

En cas de litige concernant l’identité de la personne qui a créé l’œuvre ou si une autre personne prétend être l’auteur de l’œuvre, l’auteur véritable peut engager une action en reconnaissance de ses droits.

Dans le cas d’œuvres d’architecture, le nom de l’auteur doit être inscrit, sur demande écrite de celui-ci, de manière indélébile sur une partie visible de l’œuvre à l’aide du matériel que l’auteur estime adéquat.

3) Interdiction de modifier l’œuvre

16. Une œuvre ou le nom de son auteur ne peut faire l’objet d’aucune suppression, adjonction ou autre modification sans le consentement de celui-ci.

Quiconque adapte, communique au public, reproduit, publie, représente ou exécute ou présente de toute autre façon une œuvre d’une manière qui est autorisée par la loi ou par l’auteur peut apporter les modifications raisonnables que nécessite la technique d’adaptation, de reproduction, de représentation ou exécution ou de publication sans autorisation spéciale de l’auteur. L’auteur conserve le droit d’interdire toute modification portant atteinte à la nature de son œuvre ou à son honneur et à sa réputation, même s’il a donné son accord inconditionnel. La renonciation par contrat à ce droit est nulle et non avenue.

4) Droits de l’auteur envers le propriétaire d’une œuvre et le titulaire de droits

17. Le titulaire des droits de reproduction et d’adaptation peut demander au propriétaire de l’œuvre de lui accorder le droit d’utiliser celle-ci dans les limites nécessaires à l’exercice de ces droits. Il ne peut toutefois exiger que l’œuvre lui soit remise.

Le propriétaire de l’original d’une œuvre peut en disposer dans les limites prévues par le contrat qu’il a conclu avec l’auteur à condition qu’il ne mutile ni ne détruise l’œuvre ou ne porte pas préjudice aux intérêts légitimes de l’auteur.

Si un exemplaire d’une œuvre est unique et original, l’auteur peut demander qu’il soit rendu accessible afin d’être utilisé dans une exposition rétrospective couvrant toutes les phases de sa création, pourvu que les précautions nécessaires soient prises pour que l’exemplaire soit par la suite rendu.

5) Exercice du droit moral

a) Généralités

18. Même après expiration de ses droits patrimoniaux, un auteur peut exercer les droits qui lui sont reconnus en vertu des articles 14, 15 et 16 sa vie durant, dans le cas d’une personne physique, et pendant son existence, dans le cas d’une personne morale. Les mineurs et les personnes sous tutelle qui ont la capacité de discernement n’ont pas besoin de l’autorisation de leur représentant légal pour exercer ces droits.

b) Personnes habilitées à exercer le droit moral

19. Si un auteur n’a pas prévu la manière dont doivent être exercés les droits qui lui ont été reconnus au premier alinéa des articles 14 et 15 ou n’a confié à personne d’autre le soin de les exercer, après sa mort ces droits sont exercés par son exécuteur testamentaire ou, si aucun exécuteur testamentaire n’a été désigné, successivement par son conjoint survivant, ses enfants, ses légataires, ses parents, ses frères et soeurs.

Après le décès de l’auteur, les personnes mentionnées à l’alinéa précédent peuvent exercer en leur propre nom les droits reconnus à l’auteur dans le troisième alinéa des articles 14, 15 et 16 pendant la durée des droits patrimoniaux et, en tout état de cause, pendant une période de 50 ans à compter de la date du décès de l’auteur.

Si l’auteur ou les titulaires de droits visés aux premier et deuxième alinéas n’exercent pas leurs droits, celui qui acquiert auprès de l’auteur ou de son ayant cause un droit patrimonial peut, à condition de prouver l’existence d’un intérêt légitime, exercer en son propre nom les droits reconnus à l’auteur dans le troisième alinéa des articles 14, 15 et 16.

Lorsque plusieurs personnes sont titulaires de ces droits et qu’elles ne parviennent pas à s’entendre sur une ligne de conduite, le tribunal règle le litige dans le cadre d’une procédure en référé, en se fondant sur les intentions présumées de l’auteur.

S’il n’existe aucun titulaire de droits en vertu de l’article 18 ou des alinéas précédents ou s’il existe des titulaires mais que ceux-ci n’exercent pas leurs droits ou si la période fixée au deuxième alinéa a expiré, le Ministère de la culture peut exercer en son propre nom les droits reconnus à l’auteur aux termes des dispositions du troisième alinéa des articles 14, 15 et 16 s’il considère que l’exercice de ces droits est important pour la culture nationale.

III. DROITS PATRIMONIAUX

1) Généralités

20. L’auteur jouit du droit exclusif d’exploiter de quelque manière que ce soit une œuvre qui n’a pas encore été rendue publique. Le droit exclusif conféré à l’auteur d’exploiter une œuvre qui a été rendue publique s’entend exclusivement des droits reconnus en tant que droits patrimoniaux par la présente loi. Les droits patrimoniaux sont distincts les uns des autres. L’exercice d’un droit n’a aucune incidence sur l’exercice des autres droits.

Lorsque l’auteur est membre d’une association professionnelle, ses droits patrimoniaux sont exercés par l’association et les redevances sont perçues, les recettes réparties et les œuvres gérées conformément à ce qui est stipulé dans l’acte d’habilitation.

Les principes et les règles concernant l’acte d’habilitation sont déterminés par un règlement promulgué par le Ministère de la culture.

Sauf dans les cas où l’adaptation est libre, le titulaire de droits sur une adaptation ne peut exercer les droits patrimoniaux qui lui sont conférés à ce titre que dans la mesure où l’auteur de l’œuvre originale le permet.

2) Catégories de droits patrimoniaux

a) Droit d’adaptation

21. L’auteur jouit du droit exclusif d’exploiter son œuvre en l’adaptant.

b) Droit de reproduction

22. L’auteur jouit du droit exclusif d’exploiter son œuvre en reproduisant l’original ou une adaptation, en tout ou en partie.

La réalisation d’un deuxième exemplaire d’une œuvre originale, l’enregistrement d’une œuvre sur un support permettant la transmission et la reproduction de signes, de sons et d’images, ou sur un autre support connu ou futur, ou l’enregistrement de sons et de compositions musicales, ainsi que l’application de plans, projets et croquis d’œuvres d’architecture sont considérés comme des reproductions. La même disposition est applicable aux gravures ou aux moulages.

Le droit de reproduction couvre aussi le chargement, l’affichage, le passage en machine, la transmission et le stockage d’un programme d’ordinateur lorsque ces actes nécessitent la reproduction provisoire du programme.

c) Droit de mise en circulation

23. L’auteur jouit du droit exclusif d’exploiter une œuvre en la mettant en circulation, en la louant ou en la mettant en vente ou bien en mettant à disposition de quelque manière que ce soit dans le commerce des exemplaires obtenus en reproduisant l’original ou une adaptation. Lorsque des exemplaires reproduits à l’étranger sont importés, l’auteur reste titulaire du droit de mise en circulation et d’exploitation de l’œuvre. Le droit exclusif d’interdire l’importation d’exemplaires contrefaits reproduits sans son autorisation appartient à l’auteur.

Si la première vente ou mise en circulation dans le commerce d’exemplaires particuliers d’une œuvre résulte du fait que le titulaire utilise son droit de mise en circulation sur le territoire en cédant des droits patrimoniaux, la mise en circulation ultérieure de ces exemplaires sous forme de revente ou de location ne porte pas atteinte au droit de mise en circulation conféré à l’auteur à condition que le droit de location et le droit de prêt public soient garantis.

d) Droit de représentation ou d’exécution

24. L’auteur jouit du droit exclusif de représenter ou d’exécuter son œuvre en récitant, jouant, dansant ou montrant l’original ou une adaptation dans des locaux publics, en direct ou au moyen de supports permettant la transmission de signes, de sons ou d’images.

L’auteur a également le droit de transmettre la représentation ou l’exécution du lieu où elle est donnée en direct à un autre lieu à l’aide de quelque moyen technique que ce soit.

Le droit de représentation ou d’exécution ne peut être exercé par une autre personne physique ou morale sans l’autorisation écrite de l’auteur ou, si l’auteur est membre d’une association professionnelle, l’autorisation de cette association conformément aux droits

énoncés dans l’acte d’habilitation. Sont toutefois réservées les dispositions des articles 33 et 34.

e) Droit de radiodiffusion

25. L’auteur jouit du droit exclusif d’exploiter une œuvre en diffusant l’original ou une adaptation par la radio ou par des moyens techniques semblables permettant la transmission de signes, de sons ou d’images, y compris la rediffusion de ces œuvres par fil ou sans fil à partir d’un autre organisme de radiodiffusion, ou la représentation ou l’exécution de ces œuvres dans des locaux publics à l’aide de haut-parleurs ou de moyens techniques similaires permettant la transmission de signes, de sons ou d’images.

3) Durée de la protection

a) Généralités

26. Les droits patrimoniaux conférés aux auteurs sont limités dans le temps. À l’exception des cas prévus aux articles 46 et 47, chacun peut exploiter les droits patrimoniaux conférés à l’auteur après l’expiration de la durée de la protection.

Les durées de protection applicables à l’original ou aux adaptations d’une œuvre sont indépendantes les unes des autres.

La présente disposition est également applicable aux œuvres visées au premier alinéa de l’article 9. La durée de la protection ne commence à courir qu’à compter de la date à laquelle l’œuvre a été rendue publique.

S’agissant des œuvres publiées par fascicules, la date de publication du dernier fascicule est considérée comme la date à laquelle l’œuvre a été rendue publique. En ce qui concerne les œuvres composées de plusieurs volumes qui se suivent, publiés par intervalles, et les œuvres telles que les bulletins, magazines, périodiques et annuaires, la date à laquelle chaque volume ou chaque numéro est publié est considérée comme la date de publication.

La durée de la protection qui commence à courir le jour où l’œuvre a été rendue publique est calculée à compter du premier jour de l’année qui suit celle au cours de laquelle l’œuvre a été rendue publique pour la première fois ou est réputée l’avoir été aux termes du quatrième alinéa.

La durée de la protection qui commence à courir le jour du décès de l’auteur est calculée à compter du premier jour de l’année qui suit celle du décès de l’auteur. Dans les cas visés au premier alinéa de l’article 10, la durée de la protection commence à courir le jour du décès du dernier coauteur survivant.

b) Durée de la protection

27. La durée de la protection comprend la vie de l’auteur et 70 ans après sa mort. Dans le cas des œuvres qui ont été rendues publiques pour la première fois après le décès de l’auteur, la durée de la protection est de 70 ans après sa mort.

Dans les cas visés au premier alinéa de l’article 12, la durée de la protection est de 70 ans à compter de la date à laquelle l’œuvre a été rendue publique, à moins que l’auteur ne divulgue son véritable nom avant l’expiration de cette période.

Si le titulaire de droits sur l’œuvre originale est une personne morale, la durée de la protection est de 70 ans à compter de la date à laquelle l’œuvre a été rendue publique.

c) Durée de la protection pour ce qui est des traductions en turc

28. Si une œuvre scientifique ou littéraire qui a été publiée pour la première fois dans une autre langue que le turc n’a pas été traduite ni publiée en turc par l’auteur ou par une autre personne, avec son autorisation, au cours d’une période de 70 ans à compter de la date de la publication de l’original, l’œuvre peut être librement traduite en turc à l’expiration de cette période.

d) Durée de la protection des œuvres artisanales, des œuvres d’art mineures et des œuvres photographiques et cinématographiques

29. La durée de la protection des œuvres artisanales, des œuvres d’art mineures et des œuvres photographiques et cinématographiques est de 70 ans à compter de la date à laquelle l’œuvre a été rendue publique.

B. Limitations du droit d’auteur

I. POUR DES RAISONS D’ORDRE PUBLIC

30. Les droits conférés aux auteurs n’empêchent pas qu’une œuvre soit utilisée comme preuve devant les tribunaux ou autres autorités ou soit l’objet de poursuites pénales. Des photographies peuvent, sans le consentement de l’auteur, être reproduites et publiées sous quelque forme que ce soit par les autorités ou sur leur ordre pour des raisons d’ordre public ou pour des motifs judiciaires.

Sont réservées les règles générales relatives à l’ordre public qui interdisent la mise en circulation par n’importe quel moyen d’une œuvre dans le commerce, sa représentation ou son exécution ou son exploitation sous n’importe quelle forme ou l’assujettissement de ces actes à une autorisation ou à des contrôles.

II. POUR DES RAISONS D’INTERET DU PUBLIC

1) Législation et jurisprudence

31. Est licite la reproduction, la diffusion, l’adaptation ou l’utilisation de toute autre manière des lois, décrets, règlements, notifications, circulaires et décisions de justice qui ont été officiellement publiés ou promulgués.

2) Discours

32. Est licite la reproduction, la récitation publique ou la diffusion par la radio ou par tout autre moyen, dans un but informatif, de discours et d’allocutions prononcés à l’Assemblée nationale ou dans d’autres assemblées et réunions officielles, devant les tribunaux ou lors de réunions publiques.

À moins que la nature de l’événement ou de la situation l’exige, les noms des orateurs n’ont pas besoin d’être cités.

Le droit de reproduire ou de publier des discours et des allocutions à des fins autres que celle mentionnée au premier alinéa appartient aux auteurs de ces discours et allocutions.

3) Représentations ou exécutions libres

33. Les œuvres publiées peuvent être librement représentées ou exécutées en public à condition que la représentation ou l’exécution soit donnée dans un but non lucratif et uniquement à des fins d’enseignement.

La présente disposition est également applicable aux représentations ou exécutions dont les bénéfices nets sont intégralement consacrés à des fins caritatives.

Toutefois, le nom de l’auteur et le titre de l’œuvre doivent être cités de la manière usuelle.

4) Recueils et anthologies destinés à l’enseignement

34. Il est licite de reproduire, dans les limites que justifie l’utilisation d’œuvres protégées à des fins d’enseignement, des extraits d’œuvres musicales, scientifiques et littéraires publiées et des parties d’œuvres d’art exposées dans des lieux publics afin de créer des recueils et anthologies réunissant des contributions d’auteurs différents et clairement destinées à l’enseignement. Les œuvres visées au point 3 de l’article 2 et aux points 1 et 5 de l’article 4 ne peuvent être utilisées que pour illustrer le contenu du recueil ou de l’anthologie. Toutefois, il ne peut être fait usage de cette faculté d’une façon qui puisse causer un préjudice injustifié aux intérêts légitimes du titulaire du droit ou porter atteinte à l’exploitation normale de l’œuvre.

Le premier alinéa est également applicable aux radiodiffusions scolaires réalisées exclusivement pour les écoles et approuvées par le Ministère de l’éducation.

Dans tous ces cas, le titre de l’œuvre et le nom de l’auteur doivent être cités de la manière usuelle.

5) Liberté de citation

35. Il est licite

1. de citer dans une œuvre scientifique ou littéraire indépendante quelques phrases ou passages d’une œuvre déjà publiée;

2. d’utiliser certains éléments d’une œuvre musicale publiée tels que thèmes, passages ou idées, dans une œuvre musicale indépendante;

3. de reproduire dans une œuvre scientifique des œuvres artistiques qui ont été rendues publiques et d’autres œuvres publiées dans la mesure où cette reproduction a pour objectif d’expliquer le texte;

4. pendant une conférence, de projeter ou montrer par d’autres moyens des œuvres artistiques qui ont été rendues publiques, afin d’expliquer le sujet traité.

Le fait qu’une citation a été utilisée doit être clairement indiqué. Dans les œuvres scientifiques, il est nécessaire de mentionner non seulement le titre de l’œuvre et le nom de son auteur, mais aussi le passage dont la citation est tirée.

6) Articles de journaux

36. Sous réserve des dispositions de l’article 15 du Code de la presse, les nouvelles du jour et les informations communiquées au public par la presse ou la radio peuvent être librement citées.

Si le droit de citer des articles ou chroniques sur des questions d’actualité relevant du domaine social, politique ou économique publiés dans des journaux ou des revues n’a pas été expressément réservé, ceux-ci peuvent être librement cités tels quels ou sous une forme différente dans d’autres journaux ou périodiques et peuvent être diffusés par la radio ou par tout autre moyen. Même dans le cas où le droit de citation est réservé, il est licite de reproduire ces articles et chroniques sous la forme de revues de presse, en les résumant, ou de les diffuser par la radio ou de toute autre manière.

Dans tous ces cas, il doit être fait mention du nom, du numéro et de la date du journal ou du périodique ou du nom de l’agence et de toute autre source d’où proviennent les citations, ainsi que du nom, du pseudonyme ou de la marque de l’auteur des articles.

7) Entretiens

37. Il est licite d’enregistrer sur des supports permettant la transmission de signes, de sons ou d’images des passages d’œuvres intellectuelles ou artistiques portant sur des événements d’actualité, à condition que l’enregistrement soit réalisé dans le cadre d’un entretien. La reproduction, la diffusion, la représentation ou l’exécution et la radiodiffusion de passages cités de cette manière sont licites.

Il est licite de radiodiffuser des passages d’œuvres scientifiques ou littéraires qui ont été rendues publiques à condition de ne pas dépasser le cadre d’un entretien.

III. POUR DES RAISONS D’INTERET PRIVE

1) Usage privé

38. Il est licite de reproduire des œuvres intellectuelles ou artistiques pour un usage privé excluant toute publication ou exploitation dans un but lucratif. Toutefois, cette reproduction ne doit pas causer un préjudice injustifié aux intérêts légitimes des titulaires de droits ni porter atteinte à l’exploitation normale d’une œuvre.

Chacun peut adapter des œuvres musicales, scientifiques ou littéraires ou en autoriser l’adaptation pourvu que les conditions énoncées au premier alinéa soient remplies.

Sauf dispositions contractuelles spécifiques, la reproduction et l’adaptation d’un programme d’ordinateur sont licites lorsque ces actes sont nécessaires pour permettre à l’acquéreur légitime d’utiliser le programme d’une manière conforme à sa destination, y compris pour corriger des erreurs.

Le chargement, le passage en machine et la correction des erreurs d’un programme d’ordinateur par une personne qui l’a légalement acquis ne peuvent être interdits par contrat. Une personne ayant le droit d’utiliser le programme d’ordinateur ne peut être empêchée par contrat d’en faire une copie de sauvegarde dans la mesure où celle-ci est nécessaire pour garantir cette utilisation.

Toute personne qui a acquis le droit d’utiliser un programme d’ordinateur peut observer, analyser ou tester le fonctionnement du programme afin de déterminer les idées et les principes qui sont à la base de n’importe quel élément du programme, lorsqu’elle effectue toute opération de chargement, d’affichage, de passage en machine, de transmission ou de stockage du programme d’ordinateur qu’elle est en droit d’effectuer.

Lorsque la reproduction du code ou la traduction de la forme de ce code au sens de la reproduction et de l’adaptation du programme d’ordinateur est indispensable pour obtenir les informations nécessaires à l’interopérabilité d’un programme d’ordinateur créé de façon

indépendante avec d’autres programmes, l’accomplissement de ces actes est licite, sous réserve que les conditions suivantes soient réunies :

1. ces actes sont accomplis par le preneur de licence ou par une autre personne jouissant du droit d’utiliser une copie du programme ou pour leur compte par une personne habilitée à cette fin;

2. les informations nécessaires à l’interopérabilité ne sont pas accessibles aux personnes visées au point 1;

3. ces actes sont limités aux parties du programme nécessaires à cette interopérabilité.

Les dispositions de l’alinéa précédent ne peuvent justifier que les informations obtenues en vertu de son application

1. soient utilisées à des fins autres que la réalisation de l’interopératibilé du programme d’ordinateur créé de façon indépendante;

2. soient communiquées à des tiers, sauf si cela s’avère nécessaire à l’interopérabilité du programme d’ordinateur créé de façon indépendante;

3. soient utilisées pour la mise au point, la production ou la commercialisation d’un programme d’ordinateur dont l’expression est fondamentalement similaire ou pour tout autre acte portant atteinte au droit d’auteur.

Les dispositions des sixième et septième alinéas ne peuvent être interprétées de telle façon que leur promulgation porte atteinte à l’exploitation normale du programme d’ordinateur ou cause un préjudice injustifié aux intérêts légitimes du titulaire du droit.

2) Droit reconnu aux compositeurs

39. Une œuvre littéraire ne peut être utilisée dans une œuvre musicale qu’avec l’autorisation écrite de son auteur.

Lorsque des paroles, livrets ou œuvres similaires sont utilisés dans une œuvre musicale, les titulaires de droits et autres parties intéressées doivent pouvoir examiner l’autorisation écrite de l’auteur à chaque étape avant l’enregistrement, la reproduction ou la mise en circulation dans le commerce de l’œuvre de collaboration.

Il est licite de reproduire et diffuser gratuitement des paroles en les faisant figurer sur un support d’enregistrement sonore ou en les imprimant en vue de les faire figurer sur un support de cette nature. Toute personne qui fait usage de cette faculté est tenue d’indiquer le titre de l’œuvre littéraire et le nom de son auteur.

3) Reproduction d’œuvres exposées

40. Les œuvres d’art se trouvant en permanence dans les rues, sur les avenues et sur les places publiques peuvent être reproduites, projetées en public sur un écran ou diffusées par la radio ou des moyens similaires sous la forme de dessins, graphiques, photographies ou autres. Dans le cas des œuvres d’architecture, cette faculté ne concerne que leur aspect extérieur.

Les œuvres artistiques peuvent, sauf interdiction expresse de l’auteur, être exposées dans des lieux publics par leurs propriétaires ou avec leur consentement.

Les œuvres qui doivent être vendues aux enchères peuvent être exposées au public. Les personnes qui organisent l’exposition ou la vente aux enchères sont autorisées à reproduire et à publier dans des catalogues, guides et ouvrages similaires les œuvres exposées dans les locaux publics ou mises aux enchères.

Dans les cas susmentionnés, le nom de l’auteur peut être omis à moins qu’il soit d’usage de l’indiquer.

4) Utilisation dans des locaux publics d’enregistrements, de cassettes vidéo et de cassettes audio

41. Les œuvres musicales, scientifiques ou littéraires portant une marque spéciale peuvent être représentées ou exécutées dans des lieux publics avec l’autorisation de leur auteur lorsqu’elles ont été enregistrées sur des supports permettant la reproduction de sons, d’images ou de sons et d’images. Il n’en demeure pas moins que l’auteur ou, avec son autorisation, l’association professionnelle, conserve le droit de réclamer une rémunération appropriée pour les enregistrements et les cassettes vidéos qui ne portent aucune marque spéciale.

Les procédures et les règles permettant de déterminer et de percevoir la rémunération et de la répartir entre l’auteur et l’association professionnelle sont établies par un règlement promulgué par le Ministère de la culture après consultation avec l’Office turc de radio- télévision et les associations professionnelles.

IV. DROITS DU GOUVERNEMENT

1) Création d’associations professionnelles

42. Les auteurs et les titulaires de droits voisins peuvent fonder des associations professionnelles conformément aux règlements et aux dispositions statutaires types établis par le Ministère de la culture et approuvés par le Conseil des ministres afin de protéger les intérêts mutuels des membres de ces associations et faire valoir les droits qui leur sont conférés par la présente loi, dans le cadre des règles et principes fixés par voie législative et réglementaire et de percevoir les droits devant être prélevés et les répartir entre les titulaires de droits. Plusieurs associations de cette nature peuvent être créées dans un domaine professionnel et chacune d’elles peut ouvrir des bureaux là où cela est nécessaire.

Les associations professionnelles peuvent créer une fédération conformément aux dispositions statutaires types établies par le Ministère de la culture et approuvées par le Conseil des ministres.

Les associations professionnelles et la fédération sont dotées de la personnalité juridique et régies par le droit privé. Leurs membres ne sont pas tenus d’investir des capitaux, ne participent pas aux profits et pertes et n’engagent pas leur responsabilité.

Les dispositions statutaires types des associations professionnelles et de la fédération prévoient que celles-ci doivent avoir une assemblée générale, un conseil d’administration, une commission de vérification des comptes, un comité scientifique et technique et un conseil de discipline. Le règlement établi par le Ministère de la culture après consultation des organes intéressés régit la création des associations et de la fédération, fixe les méthodes de contrôle et d’inspection de celles-ci, détermine le nombre minimum de membres requis pour constituer les premières assemblées générales, la composition d’autres organes et comités facultatifs et le nombre de leurs membres, définit les devoirs des membres et les conditions d’admission, de démission et de destitution et régit la désignation des régions où des bureaux peuvent être ouverts, les relations avec les organisations publiques officielles dans le pays et à l’étranger et avec les personnes physiques et les personnes morales de droit privé, les droits et les pouvoirs dans le cadre de ces relations, les questions d’ordre monétaire intéressant les membres, la répartition des redevances et des indemnités perçues et autres principes et dispositions.

Le deuxième alinéa de l’article 21 et les articles 30, 37, 40, 42, 43, 44, 45, 48, 65, 66, 67, 68, 69, 70 et 90 de la loi no 2908 sur les sociétés, en date du 4 octobre 1983, ainsi que les dispositions pénales pertinentes sont applicables aux associations professionnelles et à la fédération créées conformément au présent article.

Les droits patrimoniaux des auteurs qui sont ressortissants turcs peuvent être exercés sur le territoire du pays par les associations professionnelles créées conformément aux dispositions du présent article, à l’exclusion de toutes autres associations, sociétés et assimilés.

2) Droits de radiodiffusion

43. Des droits sont versés par l’Office de radio-télévision pour l’utilisation d’œuvres intellectuelles et artistiques dans des émissions.

Des fixations, suffisamment brèves pour ne pas porter atteinte aux droits sur une œuvre entière, peuvent être utilisées gratuitement et sans autorisation des titulaires de droits dans une émission de radiodiffusion quelle qu’elle soit afin de faire connaître l’œuvre au public.

L’utilisation d’une partie d’une œuvre en vue de présenter des programmes parlés ou des programmes musicaux ou d’accentuer un effet dramatique ou bien en tant que signal, musique de générique ou de transition ou assimilés est considérée comme une brève fixation.

L’Office turc de radio-télévision ne verse pas de redevances aux auteurs lorsque leurs œuvres sont utilisées dans des émissions radiodiffusées dans des pays étrangers par des stations de radio à ondes courtes.

3) Identification des œuvres intellectuelles et artistiques

44. Les titulaires de droits patrimoniaux et les fabricants de supports permettant la reproduction d’œuvres intellectuelles et artistiques au moyen de signes, de sons et d’images sont solidairement tenus de placer un signe d’identification et un numéro de série sur tous les exemplaires d’une œuvre qui doit être reproduite conformément aux dispositions de la présente loi et offerte à la vente, diffusée ou mise en circulation dans le commerce de toute autre manière.

Les personnes physiques et morales qui produisent ou importent à des fins commerciales tout type de cassette vidéo, cassette audio, disque compact ou disque informatique vierge doivent déposer chaque mois pour le mois précédent, au plus tard pendant la première moitié du mois suivant, sur un compte spécial ouvert auprès d’une banque nationale au nom du Ministère de la culture un montant fixé par le Conseil des ministres ne dépassant pas 5 % des coûts de production ou d’importation.

Le ministère répartit en parts égales les trois quarts du montant versé sur son compte entre les associations professionnelles pour qu’elles les reversent aux titulaires de droits qu’elles représentent. Les associations professionnelles distribuent ces sommes d’argent aux titulaires de droits conformément aux plans de répartition approuvés par le ministère. Lorsqu’il approuve ces plans, le ministère prend en considération la quantité d’exemplaires réalisés à des fins privées des œuvres gérées par les associations professionnelles. Le ministère utilise le quart restant du montant à des fins sociales et culturelles et pour lutter contre la violation des droits de propriété intellectuelle.

Le Ministère de la culture édicte un règlement énonçant les principes et règles concernant les signes et numéros de série qui doivent être placés sur les exemplaires d’œuvres intellectuelles et artistiques selon que ces exemplaires doivent être utilisés pour des

représentations ou exécutions privées ou pour des représentations ou exécutions dans des lieux publics, la confiscation d’exemplaires ne portant pas ces signes et ces numéros de série, la personne qui doit être informée du nombre d’exemplaires réalisés et distribués et d’autres questions connexes.

4) Droit de suite

45. Si, après la vente par l’auteur ou ses héritiers, l’original d’une œuvre artistique visée aux points 1 et 2 de l’article 4 ou du manuscrit d’une œuvre visée au point 1 de l’article 2 ou à l’article 3, établi de la main de l’auteur ou du compositeur, est revendu pendant la période de protection, que ce soit à l’occasion d’une exposition, lors d’une mise aux enchères publiques ou dans un magasin où ce genre d’article est en général vendu, à un prix sensiblement différent de celui de la première vente, le dernier vendeur peut être tenu, par décret, de verser une part appropriée de la différence de prix à l’auteur ou, si celui-ci est décédé, à son conjoint et à ses héritiers jusqu’au deuxième degré inclus, en vertu des dispositions du droit successoral, et, en l’absence d’héritiers, à l’association professionnelle.

Le décret

1. prévoit que le montant de la redevance est déterminé proportionnellement à la différence de prix mais ne doit pas dépasser 10 % de cette différence;

2. prévoit que les prix de vente ne dépassant pas le montant fixé dans le barème ne donneront pas lieu au versement de redevances;

3. indique quelle branche de l’association professionnelle est visée en fonction de la nature de l’œuvre.

Le propriétaire de l’établissement où la vente a lieu et le vendeur sont solidairement et individuellement responsables.

Dans le cas d’une vente forcée, la redevance n’est versée qu’après que toutes les dettes ont été entièrement réglées.

Le délai de versement de la redevance est de cinq ans à compter de la date de la vente qui a donné lieu à cette obligation.

5) Droit de l’État d’utiliser l’œuvre

Les œuvres qui n’ont pas été publiées ou qui n’ont pas été rendues publiques, mais dont l’auteur n’a pas expressément interdit la reproduction et la publication et qui sont conservées dans des bibliothèques publiques, des musées ou des établissements similaires, appartiennent à l’institution ou à l’établissement public dans lequel elles sont conservées, à condition que la durée de la protection des droits patrimoniaux ait expiré. Le Ministère de la culture élabore, après consultation des établissements intéressés, un règlement permettant de déterminer auprès de quel service les institutions et établissements publics ainsi que les personnes et les établissements qui souhaitent utiliser ces œuvres à des fins scientifiques ou autres peuvent obtenir une autorisation, de fixer les droits à verser pour leur utilisation et les objectifs culturels auxquels ces droits doivent être consacrées et de régler d’autres questions.

6) Expropriation

46. Les droits patrimoniaux sur une œuvre jugée importante pour la culture du pays peuvent être expropriés, par décret, avant l’expiration de la durée de la protection, moyennant le versement d’une rémunération équitable aux titulaires des droits.

La décision de procéder à une expropriation ne peut être prise que si l’œuvre est publiée en Turquie ou publiée à l’étranger par des ressortissants turcs et si les exemplaires de l’œuvre publiée sont épuisés depuis deux ans et qu’il semble peu probable que le titulaire de droits publiera une nouvelle édition dans un délai raisonnable.

Le décret indique

1. le titre de l’œuvre et le nom de son auteur;

2. la somme à verser aux personnes expropriées;

3. le nom de l’administration ou de l’institution qui doit exercer les droits patrimoniaux;

4. l’objectif culturel auquel sera affecté le bénéfice réalisé après versement de la rémunération.

CHAPITRE IV CONTRATS ET TRANSFERTS

A. Transfert entre vifs

I. PREMIER TRANSFERT

48. L’auteur ou ses héritiers peuvent céder à des tiers, à titre gratuit ou onéreux, les droits patrimoniaux qui leur sont conférés par la loi, dans leur totalité ou avec des restrictions quant à la durée, au lieu ou au contenu.

Le droit de faire usage des droits patrimoniaux peut aussi être cédé à des tiers.

Tout acte de cession visé aux alinéas précédents qui concerne des œuvres non encore créées ou achevées est nul et non avenu.

II. TRANSFERT ULTERIEUR

49. Toute personne à laquelle l’auteur ou ses héritiers ont cédé un droit patrimonial ou accordé une licence pour l’exercer ne peut céder à son tour ce droit ou cette licence qu’avec le consentement écrit de l’auteur ou de ses héritiers.

Toute personne qui acquiert le droit d’adaptation par voie de cession nécessite aussi une autorisation de l’auteur ou de ses héritiers.

III. CONTRATS

1) Œuvres futures

50. Les dispositions concernant les différents actes de cession visés aux article 48 et 49 sont également applicables aux contrats concernant des œuvres futures.

Ces contrats, qu’ils portent sur l’ensemble des œuvres futures de l’auteur ou sur certaines d’entre elles, peuvent être résiliés par l’une ou l’autre des parties contractantes avec un préavis d’un an.

Ces contrats sont automatiquement annulés si l’auteur décède avant d’achever l’œuvre ou n’a plus la capacité de l’achever ou si l’œuvre ne peut être achevée sans qu’il y ait faute de sa part. Cette disposition est également applicable lorsque l’autre partie est déclarée en faillite

ou est incapable d’exercer les droits patrimoniaux qui lui ont été cédés en vertu du contrat ou si ces droits ne peuvent être exercés sans qu’il y ait faute de sa part.

2) Droits qui pourraient être conférés dans l’avenir

51. Sont nuls et non avenus les contrats concernant la cession ou l’exercice par des tiers de droits patrimoniaux qui pourraient être conférés à l’auteur par une législation future. La même disposition est applicable aux contrats de renonciation aux droits ou de cession des droits pouvant découler de l’extension de la portée ou de la durée des droits patrimoniaux en vertu d’une législation future.

IV. FORME DES CONTRATS

52. Les contrats et les actes de cession relatifs aux droits patrimoniaux sont établis par écrit et les droits visés sont énumérés.

V. GARANTIES

1) Existence du droit

53. Toute personne qui cède un droit patrimonial ou accorde une licence autorisant l’exercice de ce droit est garante auprès du cessionnaire de l’existence du droit en question, conformément aux dispositions des articles 169 et 171 du Code des obligations.

Est réservé le droit d’agir en cas d’actes illicites ou d’enrichissement sans cause.

2) Défaut de qualité

54. Quiconque acquiert des droits patrimoniaux ou une licence pour exercer ces droits auprès d’une personne qui n’est pas habilitée à effectuer cette cession n’est pas protégé même s’il a agi de bonne foi.

Quiconque cède à un tiers un droit patrimonial ou lui accorde une licence pour exercer ce droit sans y être habilité est tenu de réparer financièrement le préjudice causé du fait de la nullité de la cession, à moins qu’il puisse prouver que l’autre partie savait ou aurait dû savoir qu’il n’avait pas qualité pour accomplir cet acte. En cas de verdict de culpabilité, le tribunal peut allouer une indemnité plus élevée si cela est justifié.

Est réservé le droit d’agir en cas d’actes illicites ou d’enrichissement sans cause.

VI. REGLES D’INTERPRETATION

1) Portée

55. Sauf convention contraire, la cession d’un droit patrimonial ou l’octroi d’une licence ne s’étend pas à la traduction ou à l’adaptation de l’œuvre.

2) Licences

56. Une licence qui n’interdit pas au titulaire de droits patrimoniaux d’accorder la même licence à un tiers est une licence non exclusive tandis qu’une licence réservée à une seule personne est une licence exclusive.

Sauf disposition contraire prévue par la loi ou par contrat, toute licence est réputée non exclusive.

Les dispositions relatives au bail sont applicables aux licences non exclusives et celles relatives à l’usufruit sont applicables aux licences exclusives.

3) Transferts du droit de propriété

57. Sauf disposition contraire, le transfert du droit de propriété sur l’original ou les exemplaires reproduits d’une œuvre n’inclut pas le transfert du droit moral.

Toute personne qui acquiert auprès du titulaire du droit de reproduction sur une œuvre artistique les clichés ou autre matériel permettant de reproduire l’œuvre est considérée, sauf convention contraire, comme ayant acquis le droit de reproduction.

Toute personne qui acquiert un droit de propriété sur une reproduction d’une œuvre cinématographique est considérée, sauf convention contraire, comme ayant aussi acquis le droit d’interprétation ou d’exécution de l’œuvre.

VII. DROIT DE RESILIATION

58. Si la personne à qui un droit patrimonial a été cédé ou une licence accordée n’exerce pas ce droit comme il se doit pendant la période convenue ou, dans le cas où aucune période n’a été fixée, avant l’expiration d’un délai raisonnable et si les intérêts de l’auteur sont de ce fait lésés, celui-ci peut résilier le contrat.

S’il veut résilier le contrat, l’auteur est tenu d’adresser par l’intermédiaire d’un officier public une sommation à l’autre partie lui enjoignant d’exercer le droit qui lui a été cédé en vertu du contrat tout en lui laissant un certain délai pour s’acquitter de son obligation. Il n’est pas nécessaire d’impartir un délai s’il est devenu impossible pour l’autre partie d’exercer ce droit ou si elle a refusé de l’exercer ou encore si le délai porterait atteinte aux intérêts de l’auteur.

Si le délai fixé expire sans qu’il y ait eu de résultat ou s’il n’est pas nécessaire d’impartir un délai, la sommation adressée par le notaire donne effet à la résiliation du contrat. La résiliation devient incontestable à l’expiration d’un délai de quatre semaines à compter de la date de la sommation adressée par le notaire.

Si le cessionnaire ne peut être blâmé de ne pas exercer les droits patrimoniaux ou s’il peut être imputé une faute plus grave à l’auteur, le cessionnaire peut, dans les cas où l’équité le lui permet, réclamer un dédommagement raisonnable.

Il ne peut être renoncé à l’avance au droit de résiliation et toute clause interdisant l’exercice de ce droit pour une période de plus de deux ans est nulle et non avenue.

VIII. RETOUR DU DROIT A L’AUTEUR

59. Lorsque l’auteur ou ses héritiers ont cédé un droit patrimonial dans un but particulier ou pour une période déterminée, le droit retourne à l’auteur lorsque le but a été atteint ou la période a expiré. La présente disposition n’est pas applicable en cas de décès ou de faillite d’un cessionnaire qui n’est pas autorisé en vertu du contrat à céder à nouveau le droit à moins qu’il ne soit obligé du fait de la nature de l’œuvre d’exercer personnellement ce droit.

Les licences accordées dans un but particulier ou pour une période déterminée prennent fin dans les cas cités au premier alinéa.

B. Renonciation

60. L’auteur ou ses héritiers peuvent renoncer par un acte authentique publié dans le Journal officiel aux droits patrimoniaux qui leur ont été conférés aux termes de la loi à condition que cela soit sans préjudice des obligations contractuelles antérieures.

La renonciation produit, à compter de la date de sa publication, les mêmes effets juridiques que l’expiration de la durée de la protection.

C. Saisie et gage

I. CAS OU LA SAISIE ET LE GAGE NE SONT PAS AUTORISES

61. Sans préjudice des dispositions des articles 24 et 30 de la loi sur les poursuites pour dettes et les faillites, ne peuvent faire l’objet d’une saisie, d’un gage légal ou contractuel, d’une mise sous séquestre ou d’un droit de rétention

1. les brouillons ou les originaux d’une œuvre non encore rendue publique dont l’auteur ou l’un de ses héritiers sont en possession;

2. les droits patrimoniaux sur les œuvres visées au point 1, à l’exclusion des œuvres cinématographiques;

3. les sommes d’argent dues à l’auteur, à l’exclusion de celles résultant d’actes portant sur ses droits patrimoniaux.

II. CAS OU LA SAISIE ET LE GAGE SONT AUTORISES

62. Sous réserve des dispositions ci-après, peuvent faire l’objet d’une saisie, d’un gage légal ou contractuel, d’une mise sous séquestre ou d’un droit de rétention :

1. les brouillons ou les originaux d’œuvres qui ont été rendues publiques;

2. les exemplaires reproduits d’une œuvre publiée;

3. les droits patrimoniaux sur une œuvre qui a été rendue publique, à condition qu’il ne soit pas porté atteinte aux prérogatives du droit moral de l’auteur qui méritent d’être protégées;

4. les sommes d’argent dues à l’auteur qui résultent d’actes portant sur ses droits patrimoniaux.

Pour être valables, les gages légaux ou contractuels doivent être attestés par un document dans lequel les objets engagés doivent être mentionnés.

Les clichés et autres moyens de reproduction peuvent être provisoirement retirés à leurs propriétaires dans la mesure où cela est nécessaire aux fins de la saisie des droits patrimoniaux dont il est question au point 3 du premier alinéa.

Les originaux des œuvres artistiques, à l’exception des ouvres d’architecture, et les manuscrits d’œuvres musicales, scientifiques et littéraires appartenant à l’auteur ou à ses héritiers peuvent leur être provisoirement retirés dans la mesure où cela est nécessaire aux fins de la saisie afférente aux droits patrimoniaux dont il est question au point 3 du premier alinéa.

D. Succession

I. GENERALITES

63. Les droits patrimoniaux conférés par la présente loi sont transmissibles par voie de succession. Ils peuvent faire l’objet de dispositions testamentaires.

II. DECES DE L’UN DES COAUTEURS D’UNE ŒUVRE

64. Si l’un des coauteurs d’une œuvre décède avant que celle-ci ne soit achevée ou n’ait été rendue publique, sa part accroît aux autres coauteurs lesquels sont tenus de verser aux héritiers du coauteur décédé une rémunération adéquate. S’ils ne parviennent pas à s’entendre sur le montant de cette rémunération, celui-ci sera fixé par le tribunal.

Si l’un des coauteurs d’une œuvre décède après que l’œuvre a été rendue publique, les autres coauteurs sont libres de décider du maintien ou non de l’association avec les héritiers du coauteur décédé.

S’ils décident de maintenir l’association, les coauteurs survivants peuvent demander aux héritiers de nommer un représentant pour exercer leurs droits au titre de l’association.

S’il est décidé de ne pas maintenir l’association, les dispositions du premier alinéa sont applicables.

III. PLURALITE D’HERITIERS

65. Lorsque le patrimoine d’un auteur décédé comprend des droits patrimoniaux conférés par la présente loi et qu’un exécuteur testamentaire a été nommé conformément à l’article 581 du Code civil, cet exécuteur testamentaire est tenu d’obtenir le consentement des héritiers pour tout acte relatif à ces droits.

CHAPITRE V ACTIONS CIVILES ET PÉNALES

A. Actions civiles

I. ACTIONS EN CAS D’ATTEINTE AU DROIT D’AUTEUR

1) Généralités

66. Toute personne dont le droit moral ou les droits patrimoniaux ont été violés peut poursuivre en justice l’auteur de la violation.

Si la violation a été commise par l’administrateur ou les employés d’une société dans l’exécution de leurs tâches, des poursuites peuvent être engagées contre le propriétaire de cette société.

Il n’est pas nécessaire que l’auteur de la violation ou les personnes visées au deuxième alinéa soient fautifs.

Le tribunal ordonne les mesures nécessaires en l’espèce pour qu’il soit mis un terme à la violation, en tenant compte du droit moral et des droits patrimoniaux de l’auteur, de la portée de la violation, de l’existence d’une faute et de sa gravité et du préjudice que pourrait subir le défendeur si une ordonnance était rendue.

L’auteur est aussi habilité à saisir la justice dans le district où il réside pour qu’une ordonnance soit rendue.

2) Atteinte au droit moral

67. Lorsqu’une œuvre qui n’a pas encore été rendue publique est communiquée au public sans le consentement de l’auteur ou contre son gré, une action ne peut être engagée que si cette communication s’est faite par voie de publication des exemplaires reproduits. La présente disposition est également applicable si le nom de l’auteur est indiqué sur l’œuvre contre son gré.

Si le nom de l’auteur n’a pas été indiqué sur l’œuvre ou l’a été de façon erronée ou d’une façon qui prête à confusion, et si le tribunal reconnaît à l’auteur ses droits conformément à l’article 15 et ordonne la cessation de l’atteinte, l’auteur de la violation est tenu d’indiquer le nom de l’auteur sur l’œuvre originale et sur les exemplaires reproduits qui ont déjà été mis en circulation. L’auteur peut aussi exiger que la décision du tribunal soit publiée, dans trois journaux tout au plus, aux frais de l’auteur de la violation.

Si, dans les cas visés aux articles 32, 33, 34, 35, 36, 39 et 40, la source n’a pas été indiquée ou l’a été de façon erronée ou inadéquate, les dispositions du deuxième alinéa sont applicables.

Lorsque des modifications ont été indûment apportées à une œuvre, l’auteur peut exiger

1. que la reproduction, la publication, la représentation ou l’exécution et la radiodiffusion de l’œuvre modifiée soit interdite et que les exemplaires reproduits qui ont déjà été mis en circulation soient rectifiés par l’auteur de la violation ou rétablis dans leur forme originale. Si les modifications ont été apportées lors de la publication de l’œuvre dans un journal ou un magazine ou lors de sa radiodiffusion, l’auteur peut exiger que le journal, le magazine ou l’organisme de radiodiffusion qui a utilisé l’œuvre supprime ces modifications. Les frais afférents à ces rectifications sont à la charge des auteurs de la violation;

2. s’agissant d’œuvres artistiques, qu’il soit annoncé que les changements apportés à l’œuvre originale ne l’ont pas été par lui ou que son nom n’apparaisse plus sur l’original ou qu’il soit modifié. S’il est possible de rétablir l’œuvre dans sa forme originale et si la suppression des modifications ne porte pas gravement atteinte aux intérêts du propriétaire ou du public, l’auteur peut rendre à l’œuvre sa forme originale.

3) Atteinte aux droits patrimoniaux

68. Si une œuvre a été traduite sans le consentement de son auteur, a été publiée en dehors du cadre du contrat ou en un nombre d’exemplaires supérieur à celui prévu dans le contrat, ou a été adaptée d’une autre façon ou diffusée par la radio ou la télévision ou représentée ou exécutée, l’auteur peut exiger le versement d’une indemnité dont le montant peut être jusqu’à trois fois supérieur à celui du dommage subi compte tenu de la valeur actuelle de l’œuvre.

Si une œuvre est reproduite sans autorisation et que les exemplaires reproduits n’ont pas été mis en circulation dans le commerce, l’auteur peut exiger que les exemplaires en question et le matériel tels que les films, clichés et autres qui permettent la reproduction soient détruits ou lui soient remis contre une rémunération adéquate dont le montant ne doit pas dépasser leur prix de revient, ou bien il peut exiger le versement d’un montant trois fois supérieur à celui qu’il aurait demandé si un contrat avait été conclu. Ces revendications ne dégagent en aucun cas la personne qui réalise ces reproductions non autorisées de sa responsabilité au regard de la loi.

Si les exemplaires d’une œuvre reproduite sans le consentement de l’auteur ont été mis en vente ou si la nature de la vente constitue une violation, l’auteur peut choisir l’une des formules visées au deuxième alinéa pour ce qui est des copies qui sont en la possession de l’auteur de la violation.

Toute personne qui demande réparation peut faire valoir tous les droits et prérogatives dont elle aurait bénéficié si elle avait conclu un contrat.

II. ACTION EN CESSATION

69. Lorsque son droit moral ou ses droits patrimoniaux risquent d’être violés, l’auteur peut engager des poursuites judiciaires pour prévenir cette violation. La même disposition est applicable lorsqu’il est probable qu’une violation se poursuive ou se renouvelle.

Les dispositions des deuxième, troisième et quatrième alinéas de l’article 66 sont également applicables en pareil cas.

III. ACTION EN DOMMAGES-INTERETS

70. Toute personne dont le droit moral est violé peut engager des poursuites en dommages-intérêts. Le tribunal peut ordonner le versement de dommages-intérêts à titre de sanction en plus des dommages-intérêts normalement dus ou à la place de ceux-ci.

Si l’auteur de la violation est fautif, la personne dont les droits patrimoniaux ont été violés peut réclamer des dommages-intérêts au titre des dispositions concernant les actes illicites.

S’agissant des cas visés aux premier et deuxième alinéas, toute personne dont les droits sont violés peut aussi réclamer, en plus des dommages-intérêts, que les bénéfices réalisés lui soient restitués. En pareil cas, toute somme réclamée en application de l’article 68 est déduite.

B. Actions pénales

1) Atteinte au droit moral

71. Quiconque, en violation de la présente loi et délibérément,

1) communique au public ou publie, sans le consentement écrit de l’auteur ou de son ayant cause, une œuvre déjà rendue publique ou non;

2) appose un titre sur une œuvre ou sur les exemplaires de cette œuvre sans le consentement écrit de l’auteur ou de son ayant cause;

3) s’attribue les œuvres de tiers ou attribue ses propres œuvres à des tiers ou commet des actes contraires aux dispositions du deuxième alinéa de l’article 15;

4) omet de citer la source dans les cas prévus aux articles 32, 33, 34, 35, 36, 37, 39 et 40, ou cite cette source d’une manière fausse, incomplète ou trompeuse,

est passible d’un emprisonnement compris entre trois mois et un an et d’une amende comprise entre 300 millions et 600 millions de livres.

2) Atteinte aux droits patrimoniaux

72. Quiconque, en violation de la présente loi, délibérément et sans le consentement écrit du titulaire des droits,

1. adapte une œuvre de quelque manière que ce soit;

2. reproduit une œuvre de quelque manière que ce soit;

3. vend, offre à la vente ou commercialise des exemplaires d’une œuvre ou de son adaptation qu’il a lui-même reproduits;

4. représente ou exécute ou expose une œuvre ou son adaptation en public ou la diffuse par radio ou d’autres moyens similaires;

5. donne en location une œuvre ou son adaptation;

6. importe des exemplaires reproduits sans le consentement de l’auteur,

est passible d’un emprisonnement compris entre trois mois et un an et d’une amende comprise entre 300 millions et 600 millions de livres.

3) Autres infractions

73. Quiconque, délibérément,

1. met en vente ou utilise dans un but lucratif, aux fins d’une représentation ou exécution publique, d’une radiodiffusion ou de toute autre manière, des exemplaires d’une œuvre dont il sait ou devrait savoir qu’ils ont été reproduits en violation des dispositions de la présente loi;

2. vend ou utilise dans un but lucratif, aux fins d’une représentation ou exécution publique, d’une radiodiffusion ou de toute autre manière, des exemplaires d’une œuvre dont il sait ou devrait savoir qu’ils ont été mis en vente en violation des dispositions de la présente loi;

3. transfère, donne, met en gage ou aliène de toute autre façon un droit patrimonial ou une licence dont il sait ou devrait savoir qu’il ou elle n’existe pas ou ne peut faire l’objet d’une telle transaction;

4. reproduit ou fait reproduire un nombre d’exemplaires supérieur à celui autorisé par contrat ou par la loi;

5. stocke à des fins commerciales des exemplaires d’une œuvre dont il sait ou devrait savoir qu’ils ont été reproduits en violation des dispositions de la présente loi;

6. stocke ou distribue à des fins commerciales tout moyen technique destiné à la neutralisation ou à la suppression non autorisée d’un dispositif technique servant exclusivement à la protection d’un programme d’ordinateur,

est passible d’un emprisonnement compris entre trois mois et un an et d’une amende comprise entre 300 millions et 600 millions de livres.

II. AGENTS DE L’INFRACTION

74. Si les infractions visées aux articles 71, 72 et 73 ont été commises par le gérant ou les employés d’une entreprise, le propriétaire, le directeur ou quiconque, quel que soit son titre, dirige effectivement cette entreprise, est passible des mêmes peines que les personnes qui ont commis l’infraction s’il n’a pas empêché cette dernière. Si l’infraction a été commise sur l’ordre du propriétaire, du directeur ou de toute autre personne qui dirige l’entreprise, la personne ayant donné l’ordre est poursuivie en tant qu’auteur de l’infraction et le gérant et les employés en tant que complices.

Quiconque, connaissant le caractère illicite d’une représentation ou exécution, affecte à titre onéreux ou gratuit un local à une telle représentation ou exécution ou accepte un rôle ou une fonction dans cette représentation ou exécution est poursuivi en tant que complice.

Si l’une quelconque des infractions visées aux articles 71, 72 et 73 est commise en relation avec l’activité commerciale d’une personne morale, celle-ci est conjointement et solidairement responsable avec les autres contrevenants des frais et amendes.

Demeurent réservées les dispositions des articles 64, 65, 66 et 67 du Code pénal.

III. POURSUITES

75. Les poursuites relatives aux infractions visées aux articles 71, 72 et 73 sont engagées sur plainte.

Outre les personnes lésées, peuvent porter plainte

1. le Ministère de l’éducation et le Ministère de la culture ou l’association professionnelle à laquelle appartient l’auteur de l’infraction ou le plaignant dans les cas prévus au point 4 de l’article 71 et en ce qui concerne l’obligation de citer la source prévue à l’article 35;

2. le Ministère de la culture et la Direction générale de la presse et de la publicité ainsi que l’institution représentant la presse turque dans les cas visés au point 4 de l’article 71 et en ce qui concerne l’obligation de citer la source prévue à l’article 36.

Les poursuites pénales doivent être engagées dans l’année qui suit la date à laquelle l’infraction a été commise.

Les affaires relatives aux infractions relevant de la présente loi sont soumises à l’article 423 du Code de procédure pénale concernant la procédure d’urgence.

C. Dispositions diverses

I. COMPETENCE

76. Les tribunaux de première instance connaissent des litiges relatifs aux rapports juridiques régis par la présente loi quels que soient la valeur du litige ou le degré de la peine.

En cas de plainte individuelle, l’article 358 du Code de procédure pénale s’applique. Si des dommages-intérêts avaient été demandés conjointement avec l’action pénale, le dossier est envoyé d’office au tribunal civil en cas d’acquittement.

II. MESURES PREVENTIVES

77. Sur requête de la personne dont les droits ont été lésés ou sont en danger de l’être, le tribunal peut ordonner à l’autre partie, avant le début de la procédure ou pendant celle-ci, d’accomplir ou de s’abstenir d’accomplir certains actes s’il l’estime nécessaire pour empêcher un préjudice grave ou un acte irréparable. Si le risque de préjudice est imminent pour quelque raison que ce soit, le tribunal peut également ordonner la saisie provisoire des exemplaires reproduits et des clichés ou autres instruments de reproduction spécialement destinés à la fabrication d’exemplaires. L’ordonnance doit indiquer que si son destinataire n’obtempère pas, les peines prévues à l’article 343 de la loi sur les poursuites pour dettes et les faillites s’appliqueront.

III. PUBLICATION DU JUGEMENT

78. Outre les cas visés au deuxième alinéa de l’article 67, la partie qui obtient gain de cause peut, si cela est justifié, demander la publication du jugement, en tout ou en partie, dans un journal ou sur un support similaire aux frais de l’autre partie.

La forme et le contenu du texte à publier sont précisés dans l’ordonnance du tribunal.

Le droit de publication s’éteint trois mois après la date à laquelle le jugement devient définitif.

IV. SAISIE, CONFISCATION ET DESTRUCTION

79. L’article 36 du Code pénal et les articles 392, 393 et 394 du Code de procédure pénale s’appliquent à la saisie, à la confiscation et à la destruction des exemplaires, clichés et dispositifs similaires destinés à la reproduction; la fabrication et la reproduction de ces éléments tombent sous le coup des dispositions de la présente loi.

CHAPITRE VI DISPOSITIONS DIVERSES

A. Droits voisins et ordonnances

I. DROITS VOISINS

80. Les artistes qui interprètent ou exécutent des œuvres intellectuelles ou artistiques d’une manière originale, les producteurs de phonogrammes qui procèdent à la première fixation d’une interprétation ou exécution ou de sons et les organismes de radiodiffusion jouissent des droits voisins à condition qu’il ne soit pas porté atteinte aux droits patrimoniaux ni au droit moral des auteurs.

Les artistes interprètes ou exécutants ont le droit exclusif de faire une fixation de leurs prestations, de reproduire et de louer celle-ci, d’utiliser leurs prestations par radiodiffusion, par fil ou sans fil ou en direct, ainsi que d’exiger leur consentement écrit. Ils peuvent transférer ces droits au producteur par contrat et contre paiement d’une rémunération équitable.

Dans le cas d’une interprétation ou exécution faite par un orchestre, un choeur ou une troupe de théâtre, l’autorisation du directeur suffit. Si un artiste interprète ou exécutant individuel ou un groupe a été engagé sous contrat par un organisateur de spectacles pour un récital, une interprétation ou exécution ou une présentation, l’autorisation de cet organisateur est également requise.

Le droit de reproduction directe ou indirecte, de location, de radiodiffusion par fil ou sans fil d’une fixation, ou d’exploitation d’une fixation par la présentation dans des locaux publics appartient exclusivement au producteur, dont le consentement écrit est requis. Aucune personne ni aucun organisme ne peut reproduire des émissions de radiodiffusion, en tout ou en partie, ni les réémettre par fil ou sans fil ou les présenter dans des locaux dont l’entrée est payante sans le consentement écrit de l’Office turc de radio-télévision.

Le consentement écrit du titulaire des droits voisins n’est pas requis dans les cas suivants :

1. représentation ou exécution ou communication au public d’œuvres intellectuelles ou artistiques dans l’intérêt général, aux fins de l’enseignement et de l’éducation, de la recherche scientifique ou d’entretiens, dans un but non lucratif;

2. diffusion d’œuvres intellectuelles ou artistiques à la radio et à la télévision et leur reproduction à usage privé dans un but non lucratif;

3. fixations éphémères réalisées par des organismes de radiodiffusion utilisant leurs propres installations et aux fins de leurs propres émissions;

4. dans les cas visés aux articles 30, 32, 34, 35, 43, 46 et 47 de la présente loi.

Toutefois, ces utilisations ne doivent en aucune manière préjudice aux intérêts légitimes du titulaire des droits ni entraver l’exploitation normale de l’œuvre. Les artistes, les chefs de choeur ou d’orchestre, les solistes et les acteurs principaux de troupes de théâtre peuvent exiger que leur nom apparaisse sur les dispositifs permettant la transmission de signes, de sons et d’images.

Les titulaires de droits voisins, tout comme les auteurs, jouissent du droit d’agir en justice pour faire adresser des injonctions et réclamer des dommages-intérêts.

Quiconque porte atteinte à des droits voisins sans obtenir le consentement écrit prévu au présent article est passible d’un emprisonnement compris entre trois mois et un an et d’une amende comprise entre 300 millions et 600 millions de livres.

II. ORDONNANCES RELATIVES AUX DROITS INTELLECTUELS

81. Pour faire reproduire une œuvre, il y a lieu de prouver sa qualité d’auteur ou de titulaire de droits à la maison d’édition ou à l’entreprise de production ou d’enregistrement au moyen d’un contrat ou d’un pouvoir rédigé conformément à l’article 52 et certifié conforme par un officier public. Les personnes qui reproduisent des œuvres sont tenues de remplir un bon de commande et un bordereau de route certifiés conformes par le Ministère des finances et de joindre ceux-ci à la facture.

Les publications qui ne sont pas des publications de série doivent obligatoirement porter un bandeau qui peut être obtenu auprès du Ministère de la culture, moyennant remise des pièces visées à l’alinéa précédent. Le bandeau est délivré sans autre formalité dans les 15 jours qui suivent la remise desdites pièces. Les modalités d’obtention d’un certificat sont précisées dans un règlement publié par le Ministère de la culture.

Lorsque des droits patrimoniaux et voisins sur des œuvres intellectuelles ou artistiques sont utilisés sans autorisation par des personnes autres que leurs titulaires légitimes, le procureur général du district dans lequel l’infraction a été commise ou a produit ses effets demande au juge compétent, sur requête du titulaire des droits ou de l’association professionnelle intéressée, d’ordonner la confiscation des exemplaires de l’œuvre illégalement produits ou représentés ou exécutés et de saisir les dispositifs techniques utilisés pour commettre l’infraction.

Si les circonstances exigent une action rapide, le procureur général peut, de sa propre initiative, délivrer une ordonnance de confiscation et de saisie qui doit être soumise dans un délai de trois jours à l’approbation du juge compétent.

Le titulaire des droits peut présenter au procureur général une requête accompagnée des pièces attestant sa qualité dans un délai de six mois à compter de la date à laquelle il a été informé de l’infraction et de l’identité de l’auteur de cette dernière, dans la mesure où l’infraction a eu lieu pendant la période de protection. La loi no 3005 sur la procédure de flagrant délit s’applique à ces infractions.

Quiconque reproduit ou distribue des œuvres au moyen de dispositifs ou de procédés servant à transmettre des signes, des images et des sons sans avoir obtenu le consentement écrit et le bandeau mentionné au présent article est passible d’un emprisonnement compris entre trois mois et un an et d’une amende comprise entre 300 millions et 600 millions de livres.

III. PORTEE ET DUREE DES DROITS VOISINS

82. Les dispositions de la présente loi relatives aux artistes interprètes ou exécutants s’appliquent

1. aux artistes interprètes ou exécutants ressortissants de la République turque;

2. aux artistes interprètes ou exécutants qui, n’étant pas ressortissants de la République turque, donnent leurs représentations ou exécutions sur le territoire de la République turque ou les enregistrent sur des supports sonores auxquels les dispositions de la présente loi s’appliquent, et participent à des programmes de radio ou de télévision auxquels les dispositions de la présente loi s’appliquent, même lorsque ces programmes ne sont pas fixés sur un support sonore.

Les dispositions de la présente loi relatives aux supports d’enregistrement s’appliquent

1. aux producteurs ressortissants de la République turque;

2. aux producteurs situés sur le territoire de la République turque.

Les dispositions de la présente loi relatives aux émissions de radiodiffusion s’appliquent aux organismes de radiodiffusion et de télédiffusion

1. dont le siège est situé sur le territoire de la République turque;

2. qui diffusent à partir d’un émetteur situé sur le territoire de la République turque.

Les dispositions de la présente loi relatives aux droits voisins s’appliquent également aux artistes interprètes ou exécutants, aux producteurs de phonogrammes et aux organismes de radiodiffusion soumis aux dispositions des traités internationaux auxquels la République turque est partie.

Les droits des artistes interprètes ou exécutants sont protégés pendant 70 ans à compter de la date de la première publication de la fixation de leurs prestations. Si celles-ci n’ont pas encore été publiées, cette période commence à courir à la date à laquelle la prestation est rendue publique pour la première fois.

Les droits des producteurs de phonogrammes sont protégés pendant 70 ans à compter de la date à laquelle les supports sonores ont été utilisés pour la première fois.

Les droits des organismes de radiodiffusion sont protégés pendant 70 ans à compter de la date à laquelle le programme a été diffusé pour la première fois.

B. Concurrence déloyale

I. TITRES ET MARQUES DISTINCTIVES

83. Le titre, les marques distinctives et la forme des exemplaires d’une œuvre ne peuvent être utilisés pour une autre œuvre ou pour les exemplaires de cette dernière de façon à prêter à confusion.

Le premier alinéa ne s’applique pas aux titres, marques ou formes dénués de caractère distinctif et banals.

Le présent article s’applique même lorsque les conditions énoncées dans les chapitres I, II et III de la présente loi ne sont pas remplies.

Demeurent réservées les dispositions de l’article 14 de la loi sur la presse concernant les titres des périodiques.

Les dispositions relatives à la concurrence déloyale s’appliquent aux personnes qui contreviennent au premier alinéa du présent article, même en dehors de leur activité professionnelle.

II. SIGNES, SONS ET IMAGES

84. Quiconque fixe des signes, des sons ou des images sur un dispositif servant à les transmettre, ou les reproduit ou les distribue légalement à des fins commerciales, peut interdire aux tiers de reproduire ou de distribuer les mêmes signes, sons ou images en utilisant les mêmes moyens.

Les dispositions relatives à la concurrence déloyale s’appliquent aux personnes qui contreviennent aux dispositions du premier alinéa du présent article, même en dehors de leur activité professionnelle.

Les dispositions du présent article s’appliquent également aux photographies qui ne remplissent pas les conditions requises pour être considérées comme des œuvres, aux images fixées par des moyens similaires et aux productions cinématographiques.

C. Lettres missives

85. Même s’ils n’ont pas le caractère d’une œuvre littéraire, les lettres missives, mémoires et écrits similaires ne peuvent être publiés sans le consentement de leurs auteurs ou, s’ils sont décédés, des personnes visées au premier alinéa de l’article 19, à moins que 10 années ne se soient écoulées depuis le décès de l’auteur.

Outre les conditions fixées au premier alinéa, les lettres missives ne peuvent être publiées sans le consentement du destinataire ou, s’il est décédé, des personnes visées au premier alinéa de l’article 19, à moins que 10 années ne se soient écoulées depuis le décès du destinataire.

Les dispositions de l’article 49 du Code des obligations et les articles 197 et 199 du Code pénal s’appliquent aux personnes qui contreviennent aux dispositions ci-dessus.

Dans les cas où la distribution est autorisée conformément aux premier et deuxième alinéas du présent article, les dispositions de l’article 24 du Code civil sont réservées.

D. Images et portraits

I. GENERALITES

86. Même s’ils n’ont pas le caractère d’une œuvre, les images et portraits ne peuvent être exposés ou présentés au public d’une autre manière sans le consentement de la personne représentée ou, si elle est décédée, des personnes visées au premier alinéa de l’article 19, à moins que 10 années ne se soient écoulées depuis le décès de la personne représentée.

Aucun consentement n’est requis pour

1. les images de personnes qui ont joué un rôle dans la vie politique et sociale du pays;

2. les images des défilés, rassemblements officiels ou réunions publiques auxquels ont pris part les personnes représentées;

3. les images concernant les événements du jour relatés dans la presse, à la télévision et dans des films.

Les dispositions de l’article 49 du Code des obligations et les articles 197 et 199 du Code pénal s’appliquent aux personnes qui contreviennent aux dispositions du premier alinéa du présent article.

Dans les cas où la distribution est autorisée en vertu des premier et deuxième alinéas du présent article, les dispositions de l’article 24 du Code civil demeurent réservées.

II. EXCEPTIONS

87. Les photographies, images et portraits, s’ils sont réalisés sur commande, peuvent être, sauf convention contraire, reproduits photographiquement avec le consentement de la personne qui a passé la commande, de la personne représentée ou des héritiers de ces personnes.

Les dispositions précédentes ne s’appliquent pas aux photographies, images et portraits publiés dans la presse. Toutefois, si les personnes visées au premier alinéa sont dans l’impossibilité de se procurer ces photographies, images ou portraits ou si elles éprouvent de sérieuses difficultés à se les procurer, ils peuvent être reproduits photographiquement.

E. Champ d’application de la loi

88. Les dispositions de la présente loi s’appliquent

1. quelle que soit la nationalité de l’auteur, à toutes les œuvres communiquées au public pour la première fois en Turquie et à toutes les œuvres se trouvant en Turquie mais non encore communiquées au public, ainsi qu’à toutes les lettres missives et images se trouvant en Turquie;

2. à toutes les œuvres de ressortissants turcs qui n’ont pas encore été communiquées au public ou qui ont été communiquées au public pour la première fois hors de la Turquie;

3. à toutes les œuvres d’étrangers qui n’ont pas encore été communiquées au public ou qui ont été communiquées au public hors de la Turquie, sous réserve des dispositions pertinentes des conventions internationales auxquelles la Turquie est partie.

Lorsque l’État dont l’auteur est ressortissant confère une protection suffisante aux droits des auteurs turcs ou lorsqu’une convention internationale autorise certaines exceptions et restrictions en ce qui concerne les auteurs étrangers, le Conseil des ministres peut décréter certaines exceptions aux dispositions des premier et troisième alinéas du présent article.

Article additionnel 1er. Les règlements et lois qui doivent être publiés conformément aux dispositions de la présente loi sont établis dans un délai de six mois et publiés au Journal officiel.

Article additionnel 2. Les durées de protection prévues par la présente loi pour les droits voisins, les œuvres cinématographiques, les programmes d’ordinateur et les bases de données ne s’appliquent qu’aux œuvres, adaptations et productions rendues publiques après la date d’entrée en vigueur de la présente loi. Les dispositions de la présente loi relatives à la

propriété des œuvres cinématographiques s’appliquent aux œuvres cinématographiques dont la production commence après la date d’entrée en vigueur de la présente loi.

Article additionnel 3. Les modalités pratiques de mise en œuvre des droits voisins sont fixées par voie de règlement, publié dans les six mois qui suivent la date d’entrée en vigueur de la présente loi.

F. Dispositions transitoires

I. DISPOSITIONS POUR LA PERIODE TRANSITOIRE

1) Généralités

Article provisoire 1er. Sauf disposition contraire dans les articles ci-après, la présente loi s’applique également aux œuvres communiquées au public pour la première fois sur le territoire de la République turque ou inscrites au registre avant la date d’entrée en vigueur de la présente loi. Il est indifférent que l’œuvre ou la production soient ou non pas soumises aux dispositions de la loi sur le droit d’auteur du 8 mai 1326 (1910).

La durée de protection des œuvres qui ont été rendues publiques avant la date d’entrée en vigueur de la présente loi est calculée conformément aux dispositions de cette dernière. Les termes “droit d’auteur”, “droits intellectuels”, “propriété littéraire”, “propriété artistique” et les expressions similaires utilisées dans la législation et les conventions sont interprétés, dans les cas similaires à ceux qui sont envisagés par la présente loi, selon le sens qu’ils ont dans ladite loi.

Si les droits sur une œuvre ou l’exercice de ces droits ont été transférés entièrement ou partiellement à un tiers avant la date d’entrée en vigueur de la présente loi, les droits et prérogatives nouveaux et plus larges conférés à l’auteur par la présente loi ne sont pas réputés transférés. Il en est de même si la durée de protection prévue par la présente loi est plus longue que celle conférée par la loi antérieure ou s’il s’agit d’œuvres et de productions qui n’étaient pas protégées par la loi antérieure.

2) Protection des droits acquis

Article provisoire 2. Si la durée de protection prévue dans la loi antérieure est plus longue, elle s’applique aux œuvres publiées avant la date d’entrée en vigueur de la présente loi.

Si la traduction ou l’adaptation licites d’une œuvre ont été publiées avant la date d’entrée en vigueur de la présente loi, les droits et prérogatives acquis par le traducteur ou l’adaptateur en vertu de la loi antérieure ne subissent aucun préjudice.

Si la publication d’une traduction autorisée par la loi antérieure mais interdite par la présente loi a commencé avant la date d’entrée en vigueur de cette dernière, elle peut être achevée dans un délai d’un an. La même disposition s’applique aux œuvres traduites qui doivent être représentées ou exécutées par des troupes de théâtre ou d’autres organisateurs de spectacles.

Si la reproduction d’une œuvre autorisée par la loi antérieure mais interdite par la présente loi a déjà commencé à la date d’entrée en vigueur de cette dernière, elle peut être achevée et les exemplaires reproduits peuvent être distribués.

La distribution d’exemplaires existant à la date d’entrée en vigueur de la présente loi et dont la reproduction était autorisée par la loi antérieure peut se poursuivre. La même

disposition s’applique aux dispositifs permettant la transmission de signes, d’images et de sons et aux clichés et moyens similaires servant à la reproduction des œuvres d’art.

Toute personne souhaitant exercer la faculté reconnue par l’alinéa précédent est tenue de déclarer les exemplaires et dispositifs à l’autorité compétente et de les faire sceller dans les six mois qui suivent la date d’entrée en vigueur de la présente loi. Au besoin, la présente disposition peut être précisée par voie réglementaire.

Article provisoire 3. Le président et les membres du conseil d’administration des organes obligatoires des associations professionnelles et de la fédération sont nommés par décret du Conseil des ministres sur recommandation du ministère de la culture, jusqu’à ce que le nombre de membres requis par les statuts pour convoquer la première assemblée générale ait été atteint et qu’une élection puisse avoir lieu.

Article provisoire 4. Le décret du Conseil des ministres no 8/423 du 15 mars 1980, publié en vertu de l’article 43 de la loi no 5846 sur les œuvres artistiques et intellectuelles, ainsi que le barème des taxes qui doit être publié en vertu de ce décret, sont applicables du 15 mars 1980 au 31 décembre 1985.

Les taxes prévues au barème susmentionné doivent être versées soit à l’association professionnelle intéressée en vue de leur distribution aux titulaires de droits dans le cas d’œuvres qui ont été transférées à l’association professionnelle en vertu d’un acte d’habilitation, soit, dans les autres cas, directement aux titulaires de droits patrimoniaux.

L’Office turc de radio-télévision doit avoir achevé la procédure de paiement avant le 31 décembre 1985 au plus tard.

Après déduction de la part qui lui revient sur les sommes reçues de l’Office turc de radio-télévision, l’association professionnelle répartit le solde entre ses membres titulaires de droits dans un délai de deux ans à compter de la réception des sommes susmentionnées.

Les redevances qui n’ont pas été réclamées par les membres dans un délai de deux ans sont déposées, conformément à l’article 44, sur un compte spécial ouvert auprès d’une banque nationale au nom du Ministère de la culture.

Article provisoire 5. Les associations professionnelles constituées avant la date d’entrée en vigueur de la présente loi sont converties en nouvelles associations professionnelles placées sous la surveillance du Ministère de la culture dans un délai d’un an à compter de la publication des dispositions statutaires types, conformément à la présente loi et à la réglementation applicable à ces dispositions statutaires; elles créent leurs nouveaux organes au cours d’une assemblée générale qui doit se tenir avant l’expiration du délai susmentionné.

Les associations professionnelles qui ne respectent pas les dispositions du premier alinéa sont réputées avoir été dissoutes à l’expiration de la première année.

II. DISPOSITIONS ABROGEES

89. Sont abrogées la loi sur le droit d’auteur du 8 mai 1326 (1910) et les dispositions des autres lois contraires à celles de la présente loi.

G. Dispositions finales

I. ENTREE EN VIGUEUR DE LA LOI

90. Les articles 42 et 43 de la présente loi entrent en vigueur à la date de publication de cette dernière et les autres articles entrent en vigueur le 1er janvier 1952.

II. AUTORITE CHARGEE DE L’APPLICATION DE LA LOI

91. Le Conseil des ministres est chargé de l’application de la présente loi.

* Entrée en vigueur (de la dernière loi modificative) : 12 juin 1995. Source : communication des autorités turques. Note : traduction du Bureau international de l’OMPI.

** Ajoutée par le Bureau international de l’OMPI.

 5846 Sayili Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu

5846 Sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu Tarif: Madde 1: Bu kanuna göre eser;sahibinin hususiyetini taşıyan ve aşağıdaki hükümler uyarınca ilim ve edebiyat, musiki, güzel sanatlar veya sinema eserleri sayılan her nevi fikir ve sanat mahsulüdür. Fikir ve sanat eserlerinin çeşitleri: I-İlim ve edebiyat eserleri: Madde 2: İlim ve edebiyat eserleri şunlardır: 1. (Değişiklik:7.6.1995-4110/1md.)Herhangi bir şekilde dil ve yazı ile ifade olunan eserler ve her biçim altında ifade edilen bilgisayar programları ve bir sonraki aşamada program sonucu doğurması koşuluyla bunların hazırlık tasarımları; 2. (Değişiklik:1.11.1983-2936/1.md)Her nevi rakıslar, yazılı koreografi eserleri, Pandomimalar ve buna benzer sözsüz sahne eserleri. 3. (Değişiklik:7.61995-4110/1) Bedii vasfı bulunmayan her nevi teknik ve ilmi mahiyette fotoğraf eserleriyle, her nevi topoğrafya’ya ait maket ve benzerleri, her çeşit mimarlık ve şehircilik tasarım ve projeleri, mimari maketleri, endüstri, çevre ve sahne tarım ve projeleri. Arayüzüne temel oluşturan düşünce ve ilkeleri de içine almak üzere, oluşturan düşünce ve ilkeler eser sayılmazlar. II-Musiki eserleri: Madde 3: Musiki eserleri her nevi sözlü ve sözsüz bestelerdir. III-Güzel Sanat Eserleri: Madde 4: (Değişiklik:7.6.1995-4110/2) Güzel sanat eserleri, estetik değere sahip olan; 1. Yağlı ve sulu boya tablolar ; her türlü resimler, desenler, pasteller, gravürler, güzel yazılar ve tezhipler, kazıma, oyma, kalkma veya benzeri usullerle maden, taş ağaç veya diğer maddelerle çizilen veya tesbit edilen eserler kaligrafi, serigrafi. 2. Heykeller, kabartmalar ve oymalar. 3. Mimarlık eserleri. 4. El işleri ve küçük sanat eserleri, minyatürler ve süsleme sanatı ürünleri ile tekstil, moda tasarımları. 5. Fotografik eserler ve slaytlar, 6. Grafik eserler, 7. Karikatür eserleri, 8. Her türlü tiplemelerdir. Krokiler, resimler, maketler, tasarımlar ve benzeri eserlerin endüstriyel model ve resim olarak kullanılması, düşünce ve sanat eserleri olmak sıfatlarını etkilemez. IV-Sinema eserleri: Madde 5: Sinema eserleri şunlardır: 1. Sinema filmleri; 2. Öğretici ve teknik mahiyette olan veya günlük olayları tespit eden ilimler; 3. Her nevi ilmi, teknik veya bedii mahiyette projeksiyon diyapozitifleri. Yukarıda zikredilen eserler film ve camdan başka bir madde üzerine tespit edilmiş olsa da projeksiyonla gösterildiği takdirde sinema eserleri grubuna girer. Sırf beste, nutuk, konferans vesaireyi nakle yarayan filmler sinema eseri sayılmaz.

V-İşlenmeler: Madde 6: Diğer bir eserden istifade suretiyle vücuda getirilipte bu eserlere nisbetle müstakil olmayan ve aşağıda başlıcaları yazılı fikir ve sanat mahsulleri işlenmedir; 1. Tercümeler; 2. Roman, hikaye, şiir ve tiyatro piyesi gibi eserlerden birinin bu sayılan nevilerden bir başkasına çevrilmesi; 3. Musiki, güzel sanatlar, ilim ve edebiyat eserlerinin film haline sokulması veya filme alınmaya ve radyo ve televizyon ile yayıma müsait bir şekle sokulması; 4. Musiki aranjman ve tertipleri; 5. Güzel sanat eserlerinin bir şekilden diğer şekillere sokulması; 6. Bir eser sahibinin bütün veya aynı cinsten olan eserlerinin külliyat haline konulması; 7. Belli bir maksada göre ve hususi bir plan dahilinde seçme ve toplama eserler tertibi. 8. Henüz yayımlanmamış olan bir eserin ilmi araştırma ve çalışma neticesinde yayımlanmaya elverişli hala getirilmesi (ilmi bir araştırma ve çalışma mahsulü olmayan alelade transkripsiyonlarla taksimileler bundan müstesnadır.); 9. Başkasına ait bir eserin izah veya şerhi yahut kısaltılması.İşleyenin hususiyetini taşıyan işlenmeler, bu kanuna göre eser sayılır. 10. (Ek:7.6.1995-4110/3)Bir bilgisayar programının uyarlanması, düzenlenmesi veya her hangi bir değişim yapılaması. 11. (Ek:7.6.1995-4110/3) Belli bir maksada göre ve hususi bir plan dahilinde verilen ve materyallerin seçilip derlenmesi sonucu ortaya çıkan veri tabanları.( Ancak, burada sağlanan koruma, veri tabanı içinde bulunan veri ve materyalin korunması için genişletilemez) VI-Alenileşmiş ve yayınlanmış eserler: Madde 7: Hak sahibinin rızasıyla umuma arz edilen bir eser alenileşmiş sayılır. Bir eserin aslından çoğaltmayla elde edilen nüshaları hak sahibinin rızasıyla satışa çıkarılma veya dağıtılma yahut diğer bir şekilde ticaret mevkiine konulma suretiyle umuma arz edilirse o eser yayımlanmış sayılır. 5680 sayılı basın kanununun 3 üncü madde sinin 2nci fıkrası hükmü mahfuzdur.

Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu Eser Sahibi A)Tarif: I-Genel olarak Madde 8: (Değişiklik:7.6.1995-4110/4) Bir eserin sahibi, onu meydana getirendir. Aralarındaki özel sözleşmeden veya işin mahiyetinden aksi anlaşılmadıkça; memur, hizmetli işçilerin işlerini görürken meydana getirdikleri eserleri mali hak sahipleri bunları çalıştıran veya tayin edenlerdir.Tüzel kişilerin uzuvları hakkında da bu kural uygulanır. Bir işlenmenin sahibinin, asıl eser sahibi, hakları mahfuz kalmak şartıyla onu işleyendir.Bir eserin yapımcısı veya yayımlayıcısı, ancak eserin sahibi ile yapacağı sözleşmeye göre mali hakları kullanabilir. Sinematografik eserlerde;yönetmen, özgün müzik bestecisi ve senaryo yazarı, eserin birlikte sahibidirler.Eserin birlikte sahipleri, mali hakları, yapacakları bir sözleşme ile ve uygun bir bedel karşılığında yapımcıya devrede bilirler. Sinematografik eserin birlikte sahipleri mali haklarını devrettikten sonra, aksine yada özel bir hüküm bulunmadığı takdirde yapımcı tarafından eserin çoğaltımına, dağıtımına, kamuya arzına, kablolu iletimine, televizyon yada başka araçlarla yayımına, altyazı yazılmasına yada dublajına itiraz edemezler.

II—Eser Sahiplerinin Birden Fazla Oluşu Madde 9: Birden fazla kimselerin birlikte vücuda getirdikleri eserin kısımlara ayrılması mümkünse, bunlardan her biri vücuda getirdiği kısmın sahibi sayılır. Aksi kararlaştırılmış olmadıkça, eseri birlikte vücuda getirenlerden her biri bütün eserin değiştirilmesi veya yayımlanması için diğerlerinin iştirakini isteye bilir.Diğer taraf muhik bir sebep olmaksızın iştirak etmezse, mahkemece müsaade verilebilir.Aynı hüküm mali hakların kullanılmasında da uygulanır. III— Eser Sahipleri Arasındaki Birlik Madde 10: Birden fazla kimsenin iştirakiyle vücuda getirilen eser ayrılmaz bir bütün teşkil ediyorsa, eserin sahibi onu vücuda getirenlerin birliğidir. Birliğe adi şirket hakkındaki hükümler uygulanır.Eser sahiplerinden biri, birlikte yapılacak bir muameleye muhik bir sebep olmaksızın müsaade etmezse, bu müsaade mahkemece verilebilir.Eser sahiplerinden her biri, birlikte menfaatlerine tecavüz edildiği takdirde tek başına hareket edebilir. Bir eserin vücuda getirilmesinde yapılan teknik hizmetler veya teferruata ait yardımlar, iştirake esas teşkil etmez. Eser sahipleri hakkında karineler IV-Sahibinin adı belirtilen eserlerde: Madde 11: Yayımlanmış eser nüshalarında veya bir güzel sanat eserinin aslında, o eserin sahibi olarak adını veya bunun yerine tanınmış müstear adı kullanan kimse, aksi sabit oluncaya kadar o eserin sahibi sayılır. (Değişiklik:7.6.1995-4110/5) Umumi yerlerde veya radyo-televizyon aracılığı ile verilen konferans ve temsillerde, mutat şekilde eser sahibi olarak tanıtılan kimse o eserin sahibi sayılır;Meğer ki, birinci fıkrada ki karina yoluyla diğer bir kimse eser sahibi sayılsın V-Sahibinin Adı Belirtilmeyen eserlerde: Madde 12: Yayımlanmış olan bir eserin sahibi 11inci maddeye göre belli olmadıkça, yayımlayan ve oda belli değilse çoğaltan, eser sahibine ait hak ve salahiyetleri kendi namına kullanabilir. Bu salahiyetler, 11inci maddenin ikinci fıkrasındaki karine ile eser sahibi belli olmadığı hallerde konferansı verene ve ya temsilci icra ettirene aittir. Bu maddeye göre salahiyetli kimselerle asıl hak sahipleri arasındaki münasebetlere, aksi kararlaştırılmamışsa, adi vekalet hükümleri uygulanır. Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu Fikri Haklar A) Eser sahibinin hakları I-Genel olarak Madde 13: Fikir ve sanat eserleri üzerinde sahiplerinin mali ve manevi menfaatleri bu kanun dairesinde himaye görür. Eser sahibine tanınan hak ve salahiyetler eserin bütününe ve parçalarına şamildir. II-Manevi Haklar 1. Umuma Arz Salahiyeti Madde 14: Bir eserin umuma arz edilip edilmemesini yayımlanma zamanını ve tarzını münhasıran eser sahibi tayin eder. Bütünü veya esaslı bir kısmı alenileşmiş olan, yahut ana hatları her hangi bir suretle henüz umuma tanınmayan bir eserin muhtevası hakkında ancak o eser sahibi malumat verebilir.

Eserin umuma arz edilmesi veya yayımlanma tarzı, sahibinin şeref ve itibarını düşürecek mahiyette ise eser sahibi, başkasına salahiyet vermiş olsa bile eserin gerek aslının ve gerek işlenmiş şeklinin umuma tanıtılması veya yayımlanmasını men edebilir. Bu haktan sözleşme ile vazgeçme hükümsüzdür. Diğer tarafın tazminat hakkı mahfuzdur. 2. Adın Belirtilmesi Salahiyeti: Madde 15: Eseri, sahibinin adı veya müstear adı ile yahut adsız olarak, umuma arz etmeye veya yayımlama hususuna karar vermek salahiyeti münhasıran eser sahibine aittir. Bir güzel sanat eserini çoğaltma ile elde edilen kopyalarla bir işlenmenin aslı veya çoğaltılmış nüshaları üzerine asıl eser sahibinin ad veya alametinin, kararlaştırılan veya adet olan şekilde belirtilmesi ve vücuda getirilen eserin bir kopya veya işlenme olduğunun açıkca gösterilmesi şarttır. Bir eserin kimin tarafından vücuda getirildiği ihtilaflı ise, yahut herhangi bir kimse eserin sahibi olduğunu iddia etmekte ise, hakiki sahibi, hakkının tesbitini mahkemeden isteyebilir. (Ek :7.6.1995-4110/6) Eser niteliğindeki mimari yapılarda, yazılı istem üzerine eserin görülen bir yerine, eser sahibinin uygun göreceği malzeme ile silinmeyecek biçimde eser sahibinin adı yazılır. 3. Eserlerde Değişik yapılmasını menetmek Madde 16: Eser sahibinin izni olmadıkça eserde ve yahut eser sahibinin adında kısaltmalar, ekleme ve başka değiştirmeler yapılamaz. Kanunun veya eser sahibinin müsadesiyle bir eseri işleyen, umuma arzeden, çoğaltan, yayımlayan, temsil eden veya başka bir suretle yayan kimse;işleme, çoğaltma, temsil ve yayım tekniği icabı zaruri görülen değiştirmeleri eser sahibinin hususi bir izni olmaksızın da yapabilir. Eser sahibi kayıtsız ve şartsız olarak izin vermiş olsa bile şeref veya itibarını yahut eserin mahiyetve hususiyetlerini bozan her türlü değiştirmelere muhalefet hakkını muhafaza eder. Bu haktan sözleşme ile vazgeçmek hükümsüzdür. 4. Eser sahibinin zilyed ve malike karşı hakları: Madde 17: Çoğaltma veya işleme hakkının sahibi bu hakların kullanılması için gerekli nispette eserden faydalanmayı, aslın zilyedinden talep edebilir.Bu kadar ki, hak sahibi eserin kendisine tevdiini isteyemez. (Değişiklik:7.6.1995-4110/7) Aslın maliki, eser sahibi ile yapmış olduğu sözleşme şartlarına göre eser üzerinde tasarruf edebilir.Ancak eseri bozamaz ve yok edemez ve eser sahibinin haklarına zarar veremez. (Ek :7.6.1995-4110/7) Eserin tek özgün olması durumunda eser sahibi, kendisine ait tüm dönemleri kapsayan çalışma ve sergilerde kullanmak amacıyla, koruma şartlarını yerine getirerek iade edilmek üzere eseri isteyebilir. 5. Hakların kullanılması a) Genel Olarak Madde 18: Mali hakların devamı süresi bitmiş olsa da, eser sahibi gerçek kişi ise yaşadığı ve tüzel kişi devam ettiği müddetçe 14, 15 ve 16 ncı maddeler gereğince haiz olduğu hakları kullanabilir. Mümeyyiz bulunan küçükler ve kısıtlılar bu hakları kullanmada kanuni temsilcilerin rızasına muhtaç değil dirler. b) Hakları kullanabilecek kimseler Madde 19: Eser sahibi 14 ve 15 inci maddelerin birinci fıkralarıyla kendisine tanınan salahiyetlerin kullanılış tarzlarını tespit etmişse yahut bu hususu her hangi bir kimseye bırakmamışsa bu

salahiyetlerin ölümünden sonra kullanılması, vasiyeti tenfiz memuruna, bu tayin edilmemişse sırayla sağ kalan eşi ile çocuklarına ve mensup mirasçılarına, ana-babasına, kardeşlerine aittir. Eser sahibinin ölümünden sonra yukarıdaki fıkrada sayılan kimseler eser sahibine 14, 15 ve 16ncı maddelerin üçüncü fıkralarında tanınan hakları, mali hakların devamı süresince ve herhalde eser sahibinin ölümünden itibaren 50 yıl içinde kendi namlarına kullanabilirler. Eser sahibi veya birinci ve ikinci fıkralara göre salahiyetli olanlar, salahiyetlerini kullanmazlarsa, eser sahibinden veya halefinden mali bir hak iktisap eden kimse meşru bir menfaatı bulunduğunu ispat şartıyla, eser sahibine 14, 15 ve 16ncı maddelerin üçüncü fıkralarında tanınan hakları kendi namına kullanabilir. Salahiyetli kimseler birden fazla olup müdahale hususunda birleşemezlerse, mahkeme, eser sahibinin muhtemel arzusuna en uygun bir şekil de basit yargılama usulü ile ihtilafı halleder. (Değişiklik:1.11.1983-2936/2 md.) 18inci madde ile yukarıdaki fıkralarda sayılan salahiyetli kimselerden hiç biri bulunmaz veya bulunup dasalahiyetlerini kullanmazlarsa yahut ikinci fıkrada belirlene süreler bitmişse eğer memleketin kültürü bakımından önemli görüldüğü takdirde KültürBakanlığı 14, 15, 16ncı maddelerin üçüncü fıkralarında eser sahibine tanınan hakları kendi namına kullanabilir. III-Mali Haklar 1. Genel Olarak Madde 20: (Değişik: 1.11.1983-2936/ 3md.) Henüz alenileşmemiş bir eser den her ne şekilde ve tarzdan faydalanma hakkı münhasıran eser sahibine aittir. Alenileşmiş bir eserden, eser sahibine münhasıran tanınan faydalanma hakkı, bu kanunda mali hak olarak gösterilenlerden ibarettir. Mali haklar birbirine bağlı değildir. Bunlardan birinin tasarrufu ve kullanılması diğerine tesir etmez Eser sahibinin meslek birliğine üye olması halinde, yazılı yetki belgesinde belirttiği eseri ve ona ilişkin mali haklarının takibi, telif ücretlerinin taksili, bu ücretlerin ve eserin dağıtımı meslek birliği tarafından yapılır. Yetki belgesiyle ilgi esas ve usuller, Kültür Bakanlığı tarafından hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. Bu işlemin sahibi, kendisine bu sıfatla tanınan mali hakları, işlem hususunun serbest olduğu haller dışında, asıl eser sahibinin müsaade ettiği nispette kullana bilir. 2. Çeşitleri a) İşleme Hakkı Madde 21: Bir eserden, onu işleme suretiyle faydalanma hakkını münhasıran eser sahibine aittir. b) Çoğaltma hakkı Madde 22: (Değişiklik:7.6.1995-4110/8md.) Bir eserin aslını ve ya işlenmelerini kısmen yada tamamen çoğaltma hakkı, münhasıran eser sahibine aittir. Eserlerin aslında ikinci bir kopyasının çıkarılması yada eserin işaret, ses ve görüntü nakil ve tekrarına yarayan, bilinen yada ileride geliştirilecek olan her türlü araca kayıt edilmesi, her türlü ses ve müzik kayıtları ile mimarlık eserlerine ait plan, proje krokilerin uygulaması da çoğaltma sayılır.Aynı kural, kabartma ve delikli kalıplar hakkında geçerlidir.çoğalma hakkı, bilgisayar programının geçici çoğaltılmasını gerektirdiği ölçüde, programın yüklenmesi, görüntülenmesi, çalıştırılması, iletilmesi ve depolanması fiillerini de kapsar. c) Yayma Hakkı: Madde 23:

(Değişik:7.6.1995-4110/9md.) Bir eseri, onun aslından veya işlenmesinden çoğaltma ile elde edilmiş nüshalarını dağıtmak, kiralamak veya satışa çıkarmak ya da herhangi bir biçimde ticaret konusu yapmak ve bu yoldan faydalanma hakkı yalnızca eser sahibinindir.Kendi izni olmadan yapılan nüshaların ithalini yasaklama hakkı münhasıran eser sahibine aittir. Belirli nüshaların hak sahibinin yayma hakkını kullanması sonucu mülkiyeti devredilerek ülke sınırı içinde ilk satışı ya da kiralanması biçiminde yayımı, kiralama ve kamuya ödünç verme hakkı saklı kalmak şartıyla, eser sahibine tanınan yayma hakkını ihlal etmez. ç) Temsil Hakkı Madde 24: Bir eserden, onun asıl veya işlenmelerini doğrudan doğruya yahut işaret, ses ve ya resim nakline yarayan aletlerle umumi mahallerde okumak, çalmak, oynamak ve göstermek gibi temsil suretiyle faydalanma hakkı münhasıran eser sahibine aittir. Temsili umuma arz edilmek üzere vukubulduğu mahalden başka bir yere teknik vasıta ile nakli de eser sahibine aittir. (Ek :1.11.1983-2936/4md.) Temsil hakkı;eser sahibinin veya meslek birliğine üye olması halinde, yetki belgesinde belirttiği yetkiler çerçevesinde meslek birliğini yazılı izni olmadan, diğer gerçek ve tüzel kişilerce kullanılamaz.Ancak, 33üncü ve 44üncü maddelerdeki hükümler saklıdır. d) Radyo ile yayım hakkı Madde 25: Bir eserden, onun asıl veya işlenmelerini radyo veya buna benzeyen ve işaret, ses yahut resim nakline yarayan diğer teknik tesislerle yaymak, böylece yayılan eserleri diğer bir radyo teşekkülünden naklen alarak ister telli, ister telsiz olsun tekrar yaymak veya hoparlör yahut buna benzeyen ve işaret, ses yahut diğer teknik tesislerde umumi mahallerde temsil etmek suretiyle faydalanma hakkı münhasıran eser sahibine aittir. 3. Süreler a) Genel Olarak Madde 26: Eser sahibine tanınan mali haklar zamanla mukayettir.46 ve 47nci maddelerdeki haller dışında koruma süresinin bitiminden sonra herkes, eser sahibine tanınan mali haklardan faydalanabilir. Bir eserin aslı veya işlemleri için tanınan koruma süreleri birbirine tabi değildir. Hüküm 9 uncu maddenin birinci fıkrasındaki eserler hakkında da uygulanır.Koruma süresi, eserin alenileşmesinden önce cereyana başlamaz. Forma veya fasikül halinde yayınlanan eserlerde son forma veya fasikülün yayımlandığı tarih, eserin aleniyeti tarihi sayılır.Fasıla ile yayımlanan müteaddit ciltlerden müteşekkil eserlerin her bir cildi ile bülten, risale, mevkute ve yıllıklar gibi eserler de aleniyet tarihi bunlardan her birinin yayımlanma tarihidir. Aleniyet tarihinden başlayan süreler eserin ilk defa aleniyetleştiği veya dördüncü fıkraya göre alenileşmiş sayıldığı yıldan sonraki senenin ilk gününden itibaren hesap sorulur. Eser sahibinin ölümünden itibaren başlayan sürelerin hesabında eser sahibinin öldüğü seneyi takip eden yılın ilk günü başlangıç tarihi sayılır.10uncu Maddenin birinci fıkrasında zikredilen süre, eser sahiplerinden son sağ kalanın ölüm tarihinden sonra başlar. b) Sürelerin Devamı Madde 27: (Değişik:7.6.1995-4110/10md.) Koruma süresi eser sahibinin yaşadığı müddetçe ve ölümünden itibaren 70 yıl devam eder. Sahibinin ölümünden sonra alenileşen eserlerde koruma süresi ölüm tarihinden sonra 70 yıldır.

12inci maddenin birinci fıkrasındaki hallerde koruma süresi, eserin aleniyet tarihinden sonra 70 yıl dır;Meğer ki eser sahibi bu sürenin bitmesinden önce adını açıklamış bulunsun. İlk eser sahibi tüzel kişi ise, koruma süresi aleniyet tarihinden itibaren 70 yıldır. c) Türkçe tercüme hususunda koruma süresi: Madde 28: (Değişik:7.6.1995-4110/11md.) İlk defa Türkçe’den başka bir dilde yayımlanmış olan bir ilin ve edebiyat eserin, yayımlandığı tarihten itibaren 70 yıl için de esersahibi veya onun izniyle bir başka kişi tarafından Türkçe çevirisi yapılarak yayımlanmış ise, 70 yılın geçmesi ile Türkçe’ye çevrilebilir. ç) El İşleri, Küçük Sanat eserleri, Fotoğraf ve Sinema Eserlerinde süre Madde 29: (Değişik:7.6.1995-4110/12md.) El işleri, küçük sanat eserleri, fotoğraf ve sinema eserleri için koruma süresi, aleniyet tarihinden itibaren 70 yıldır. B) Tahditler I-Amme intizamı mülahazasıyla Madde 30: Eser sahibine tanılan haklar, eserin ispatı maksadıyla mahkeme ve diğer resmi makamlar huzurunda ve alelıklak zabıta ve ceza işlerinde bir muameleye konu teşkil etmek üzere kullanılmasına mani değildir.Fotoğraflar, umumi ehliyet mülahazasıyla veya adli maksatlar için sahibinin rızası alınmak sızın, resmi makamlar veya bunların emriyle başkaları tarafından her şekilde çoğaltılabilir ve yayılabilir. Eserin herhangi bir suretle ticaret mevkiine konmasını, temsilin veya diğer şekillerde kullanılmasını men eden yahut müsaade veya kontrole bağlı tutan kamu hukuku bütünleri mahfuzdur. II-Genel Menfaat Mülahazasıyla 1. Mevzuat ve İçtihatlar Madde 31: Resmen yayımlanan veya ilan olunan, kanun tüzük, yönetmelik, tebliğ, genelge kazai kararların çoğaltılması, yayılması, işlenmesi veya her hangi bir suretle bunlardan faydalanma serbesttir. 2. Nutuklar Madde 32: Büyük Millet Meclisinde ve diğer resmi meclis ve kongrelerde, mahkemelerde, umumi toplantılarda söylenen söz ve nutukların haber ve malumat verme maksadıyla çoğaltılması, umumi mahallerde okunması ve radyo vasıtasıyla ve başka suretle yayımı serbestir. Hadisenin mahiyeti ve vaziyetin icabı gerektirmediği hallerde söz ve nutuk sahiplerinin adı zikredilmeyebilir. Bu söz ve nutukları birinci fıkrada zikredilenden başka bir maksatla çoğaltmak ve diğer bir suretle yaymak eser sahibine aittir. 3. Temsil Serbestisi Madde 33: Yayımlanmış bir eserin;umumi mahallerde, münhasıran eğitim ve öğretim maksadıyla veya intifa kastı olmaksızın meccanen temsili serbesttir. Aynı kaide safi gelirleri tamamen hayır gayelerinde tahsis edilen müsamereler hakkında da uygulanır. Bununla beraber eser sahibinin ve eserin adını mütatşekilde zikretmek icap eder. 4. Eğitim ve Öğretim için Seçme ve Toplama Eserler Madde 34:

(Değişiklik:7.6.1995-4110/13md.) Yayımlanmış musiki, ilim ve edebiyat eserlerinden ve alenileşmiş güzel sanat eserlerinden, maksadın haklı göstereceği bir nispet halinde iktibaslar yapılmak suretiyle, hal ve vaziyetinden eğitim ve öğretim gayesine tahsis edildiği anlaşılan seçme ve toplama eserler vücuda getirilmesi serbesttir.2inci maddenin üçüncü bendinde ve 4üncü bendinin birinci fıkrasının birinci ve beşinci bentlerinden gösterilen neviden eserler, ancak seçme ve toplama eserin münderecatını aydınlatmak üzere iktibas edilebilir. Ancak bu serbestlik, hak sahibinin meşru menfaatlerine haklı bir sebep olmadan zarar verir veya eserden normal yararlanma ile çelişir şekilde kullanılamaz. Münhasıran okullara mahsus olarak hazırlanan ve Milli Eğitim Bakanlığı tarafından onanan (okul-radyo)yayımları için de birinci fıkra hükümleri uygulanır. Bütün bu hallerde eser ve eser sahibinin adı mütat şekilde zikredilmek icabedilir. 5. İktibas Serbestisi Madde 35: Bir eserden aşağıdaki hallerde iktibasyapıl-ması caizdir: 1. Alenileşmiş bir eserin bazı cümle ve fıkralarının müstakil bir ilim ve edebiyat eserine alınması: 2. Yayımlanmış bir bestenin en çok tema, motif, pasaj ve fikir nevinden parçalarının müstakil bir musiki eserine alınması; 3. Aleniletmit güzel sanat eserlerinin ve yayımlanmış diğer eserlerin, maksadın haklı göstereceği bir nisbet halinde dahilinde ve mürderecatını aydınlatmak maksadıyla bir ilim eserine konulması; 4. Alenileşmiş güzel sanat eserlerinin ilmi konferans veya derslerde konuyu aydınlatmak için projeksiyon ve buna benzer vasıtalarla gösterilmesi.İktibasın belli olacak şekilde yapılması lazımdır.İlim eserlerinde iktibas hususunda kullanılan eserin ve eser sahibinin adından başka bu kısmın alındığı yer belirtilir. 6. Gazete Münderecatı Madde 36: Basın Kanunun 15 inci maddesi hükmü mahfuz kalmak üzere basın ve radyo tarafından umuma yayılmış bulunan günlük havadisler ve haberler serbestçe iktibas olunabilir. Gazete veya dergilerde çıkan içtimai, siyasi ve iktisadi günlük meseleler müteallik makale ve fıkraların iktibas hakkı sarahaten mahfuz tutulmamışsa aynen veya işlenmiş şekilde diğer gazete ve dergiler tarafından alınması ve radyo vasıtasıyla ve diğer bir suretle yayılması serbesttir.İktibas hakkı mahfuz tutulsa bile sözü geçen makale ve fıkraların kısaltılarak basın özetleri şeklinde alınması , radyo vasıtasıyla ve diğer bir suretle yayılması caizdir. Bütün bu hallerde, iktibas edilen gazete, dergi ve ajansın ve eğer bunlar da başka bir kaynaktan alınmışlarsa o kaynağın adı ve sayısından başka makale sahiplerinin adı, müstear adı veya alameti zikredilmek icap eder. 7. Ropörtaj Madde 37: Ropörtaj mahiyetinde olmak üzere;günlük hadiselere bağlı olarak fikir ve sanat eserlerinden bazı parçaların işaret, ses veya resim nakline yarayan vasıtalara alınması caizdir. Bu şekilde alınmış parçaların çoğaltılması, Yayılması, temsil edilmesi veya radyo ile yayınlanması serbesttir. Alenileşmiş ilim ve edebiyat eserlerinden bazı parçaların ropörtaj çerçevesini aşmamak şartıylaradyo vasıtasıyla yayınlanması caizdir. III-Hususi menfaat mülahazasıyla 1. Tahsen kullanma: Madde 38: (Değişiklik:7.6.1995-4110/14md.)

Bütün fikir ve sanat eserlerinin, yayımlanma veya kar amacı güdülmeksizin şahsen kullanmaya mahsus çoğaltılması mümkündür.Ancak, bu çoğaltma hak sahibinin meşru menfaatlerine haklı bir sebep olmadan zarar veremez ya da eserden normal yararlanmayan aykırı olamaz. Herkes birinci fıkra hükmü çerçevesinde musiki, ilim ve edebiyat eserlerini işleyebileceği gibi başkasına da işletebilir. Sözletmede belirleyici hükümlerin yokluğu durumunda, hata düzeltme de dahil, bilgisayar programının düşünüldüğü ama ca uygun kullanımı için gerekli olduğu durumda, bilgisayar programının onu hukuki yollardan edinen kişi tarafından çoğaltılması ve işlenmesi serbesttir. Bilgisayar programını yasal yollardan edinen kişinin programı yüklemesi, çalıştırması ve hataları düzeltmesi sözleşme ile önlenemez.Bilgisayar programının kullanımı için gerekli olduğu sürece, bilgisayar programını kullanma hakkına sahip kişinin bir adet yedekleme kopyası yapması sözleşme ile önlenemez Bilgisayar programının kullanım hakkına sahip kişinin yapmaya hak kazandığı bilgisayar programının yüklenmesi, görüntülenmesi çalıştırılması, iletilmesi veya depolanması fiillerini ifa ettiği sırada, bilgisayar programının herhangi bir öğesi altında yatan düşünce ve ilkeleri belirlemek amacı ile, programın işleyişini gözlemlemesi, tetkik etmesi ve sınaması seberbesttir, 1. Bu fiillerin, ruhsat sahibi veya bir bilgisayar programının kopyasını kullanmahakkı sahibi diğer bir bilgisayar sahibi diğer bir kişi tarafından veya onların adına bunu yapmaya yetkili kişi ifa edilmesi, 2. Ara işlerliği gerçekleştirmek için gerekli bilginin, (1)numaralı bentte belirtilen kişilerin kullanımlarına sunulmaması, 3. Bu fiillerin, araişlerliği gerçekleştirmek için gereken program parçaları ile sınırlı olması. Yukarıdaki fıkra hükümleri, onun uygulanması ile elde edilen bilgilerin; 1. Bağımsız yaratılmış bilgisayar programının araişlerliğini gerçekleştirmenin dışında diğer amaçlar için kullanılmasına, 2. Bağımsız yaratılmış bilgisayar programının araişlerliği için gerekli olduğu durumlar dışında başkalarına verilmesine, 3. İfade ediliş bakımından esastan benzer bir bilgisayar programının geliştirilmesi, üretilmesi veya pazarlanması veya fikri hakları ihlal eden herhangi diğer bir fiil için kullanılmasına, izin vermez, Altıncı ve Yedinci fıkra hükümleri, programdan normal yararlanma ile çelişir veya hak sahibinin meşru yararlarına makul olmayan müdahale eder şekilde kullanılmasına izin verecek tarzda yorumlanamaz. 2. Bestekarlara tanınan haklar: Madde 39: (Değişiklik:7.6.1995-4110/14md.) Bir edebiyat eseri, ancak eser sahibininyazılı izniyle müzik eserinde kullanılabilir. Her hangi bir müzik eserinde kullanılan her türden güfte, libretto ve benzeri eserler bestelendiğinde, ortak eser kayıt, tescil ve ticari dolaşıma konulmadan önce bu izin her aşamada belgelendirilir ve hak sahipleri ile diğer ilgililer tarafından denetlenir. Güftelerin, konser ve radyo-televizyon programlarına konularak parasız dağıtılması ve ses taşıyıcılarının üstünde veya bunlarla birlikte verilmek üzere bastırılması mümkündür.Bu imkanlardan yararlanan kimse, edebiyat eserinin ve eser sahibinin adını belirtmek zorundadır. 3. Kopya ve Teşhir Madde 40: Umumi yollar, caddeler ve meydanlara, temelli kalmak üzere konulan güzel sanat eserlerini;resim, grafik, fotoğraf vesaire ile çoğaltma, yayma, umumi mahallerde

projeksiyonla gösterme, radyo ve benzeri vasıtalarla yayımlama caizdir. Bu salahiyet mimarlık eserlerinde yalnız dış şekle münhasırdır. Üzerine, sahibi tarafından sarahaten menedici bir kayıt konulmuş olmadıkça güzel sanat eserleri, malikleri veya bunların muvafakatıyla başkaları tarafından umumi mahallerde teşhir edilebilir. Açık artırma ile satılacak eserler umuma teşhir olunabilir.Umumi mahallerde teşhir edilen veya açık arttırmaya konulan bir eseri sergi veya arttırmayı tertip eden kimseler tarafından bu maksatlarda çıkarılacak katalog, kılavuz veya bunlara benzer matbualar vasıtasıyla çoğaltma ve yayma caizdir. Bu hallerde, aksine yerletmit adet yoksa, eser sahibinin adının zikrinden vazgeçilebilir. 4. Plak, video kasetleri ve ses kasetlerinin umumi mahallerde kullanılması Madde 41: (Değişiklik:1.11.1983-2936/6md.) Eser sahibinin izniyle, ses görüntü veya ses ve görüntü tekrarına yarayan vasıtalara alınmış ve umumi mahallerde temsil edilmek üzere özel işaretlenmiş olan musiki, ilim ve edebiyat eserlerinin umumi mahallerde çalınması veya gösterilmesi suretiyle temsili mümkündür.Ancak, özel olarak işaretlenmemiş plak, video kaset ve ses kasetlerinden eser sahibinin veya yetkili kıldığı hallerde meslek birliğinin uygun bir bedeli tazminat olarak isteme hakları saklıdır. Bu tazminat miktarının tespiti, takibi, eser sahibi ile meslek birliği arasında paylaştırılmasına ilişkin usul ve esaslar;Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu ile meslek birliğinin görüşü alındıktan sonra, Kültür Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. IV- Hükümete tanınan yetkiler: 1. Meslek birliklerinin kurulması Madde 42: (Değişik:7.6.1995-4110/16md.) Eser sahipleri ile komşu hak sahipleri, üyelerinin ortak çıkarlarını korumak ve mevzuatın öngördüğü esas ve usuller içinde bu kanun ile tanınmış haklarının takibini, alınacak ücretlerin tahsilini ve sahiplerine dağıtımını sağlamak üzere, kültür bakanlığınca hazırlanan ve bakanlar kurulunca onaylanan tüzük ve tip statülere uygun olarak, meslek birlikleri kurabilirler. Alan tespiti tüzük ile belirlenir aynı alanda birden fazla meslek birliği kurulabilir. Her birlik ihtiyaçlar doğrultusunda şubeler açarak çalışabilir. Meslek birlikleri, Kültür Bakanlığınca hazırlanarak bakanlar kurulunca onaylanan tip statüye uygun olarak, bir üst kuruluş kurabilirler. Meslek birliklerive federasyonu özel hukuka tabi tüzel kitilerdir.Üyeleri sermaye koymak, kar ve zarara, hukuki mesuliyete etmekle yükümlü tutulamazlar. Meslek birlikleri ve federasyonu tip statülerinde genel kurul, yönetim kurulu, denetleme kurulu, teknik-bilim kurulu ve haysiyet kurulu mecburi organ olarak düzenlenir.Bu birliklerin ve federayonun kurulması, kontrolü, denetlenmesi ile ilk genel kurullarını toplayabilmeleri için gerekli en az üye sayısı diğer ihtiyari organları, kurullarının teşekkül tarzı, üye sayısı ve görevleri, üyeliğe girme, çıkma ve çıkarılma şartları, şubelerini kurabilecekleri bölgelerin tespiti, yurt içi ve yurt dışındaki kamu kurum ve kuruluşları, gerçek ve özel hukuk tüzel kişileri ile olan ilişkileri, bu ilişkilerdeki hak ve yetkileri, üyeleriyle olan mali ilişkileri, elde edilen telif ücreti ve tazminatların dağıtımı ve diğerusül ve esaslara ilişkin hususlar, ilgili kuruluşların görüşleri alındıktan sonra Kültür Bakanlığınca hazırlanacak tüzük ile belirlenir. 1/10/1983 tarihli ve 2908 sayılı Dernekler Kanunun 21’inci maddesinin ikinci fıkrası, 30, 37, 40, 42, 43, 44, 45, 48, 65, 66, 67, 68, 69, 70ve 90’ıncı maddeleri, bu maddeye göre kurulacak meslek bilgileri ve federasyon için de ceza hükümleriyle birlikte uygulanır. Türk uyruklu eser sahiplerinin mali hakları, ülke içinde bu maddeye göre kurulan meslek birlikleri dışında;başka birlik, dernek ve benzeri kuruluşlar tarafından takip edilemez. 2. Radyo-Televizyon Yayınlarında Telif Hakkı

Madde 43: (Değişiklik:7.6.1995-4110/17md.) Radyo-Televizyon yayınlarında kullanılan fikir ve sanat eserlerine telif hakkı ödenir. Her tür yayınlarda; tanıtım amacıyla kullanılan eserin tümü üzerindeki hakları zedelemeyecek düzeydeki kısa tespitler için, eser sahiplerinden izin alınmaz ve herhangi bir ücret ödenmez. Eserlerin herhangi bir bölümünün söz veyamüzik programlarını, tanıtma ve yardımcı dramatik unsur, sinyal, jenerik, geçiş müziği ve benzeri maksatlarla kullanılması kısa tespit sayılır. Türkiye Radyo-Televizyon Kurumunun kısa dalga radyo istasyonlarından yurt dışına yapılacak yayınlarda yararlanılan eserler dolayısıyla eser sahibine ücret ödenmez 3. Fikir ve sanat eserlerinin işaretlenmesi Madde 44: (Değişiklik:7.6.1995-4110/18md.) Mali hak sahipleri ile fikir ve sanat eserlerinin işaret, ses ve resimle tekrarına yarayan aletleri imal edenler ve basanlar;bu Kanunun öngördüğü şekilde çoğaltarak satışa çıkarılacak dağıtılacak veya başka türlü ticaret mevkiine konacak bir eserin bütün nüshalarıyla işaret ve seri numarası bulundurmakla müştereken yükümlüdürler. Her türlü bot video kaseti, ses kaseti kompakt disk, bilgisayar disket imal veya ticari amaçla ital eden gerçek ve tüzel kitiler, imalat veya italat bedeli üzerinden yüzde beti geçmemek üzere bakanlar kurulu kararıyla belirlenecek orandaki miktarı keserek, bir içinde topladıkları meblağı, sonraki ayın en geç yarısına kadar Kültür Bakanlığı adına bir ulusal bankada açılacak özel hesaba yatırmakla yükümlüdürler. Bakanlık bu hesapta toplanan miktarı ¾’ ünü, meslek birliklerinin temsil ettikleri hak sahiplerine dağıtılmak üzere meslek birlikleri arasında paylaştırılır. Meslek birlikleri bu parayı, Bakanlığın onaylayacağı dağıtım planlarını göre hak sahiplerine dağıtır. Bakanlık bu planları onaylarken, meslek birliklerince temsil edilen eserin özel kopyalama miktarını gözönüne alır.Bakanlık, bu miktarın geri kalan ¼’ ünü, kültürel ve sosyal amaçlarla ve fikri haklara tecavüzün önlenmesi için kullanılır. Fikir ve sanat eserleri nüshalarının şahsi veya umumi mahallerde temsil edilmek amacıyla kullanımlarına göre üzerine konacak işaret ve seri numaralarına, bunu taşımayan nüshaların toplattırılmasına, çoğaltılan ve dağıtılan nüsha sayısının kime bildirileceğini ve diğer husulara ilişkin usul ve esaslar Kültür Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle tespit edilir. 4. Güzel Sanat Eserlerinin Satış bedellerinden pay verilmesi Madde 45: 4üncü maddenin 1inci ve 2inci bendinde sayılan güzel sanat eserinin asıllarıyla 2inci maddenin 1inci bendinde ve 3 maddede sayılıp da yazarlarla bestecilerin el yazıyla yazılmış eserlerinin asıllarından biri eser sahibi veya mirasçıları tarafından bir defa satıldıktan sonra eser, koruma süresi içinde bir sergide ve ya açık arttırmada yahut bu gibi eşyayı satan bir mağazada satış konusu olarak elden ele geçtikçe bu satışı bedeli ile bir önceki satış bedeli arasında açık bir nispetsizlik bulunması halinde satıcıya her defasında, bedel farkından münasip bir payı eser sahibine, bu ölmüşse miras hükümlerine göre 3. dereceyekadar (bu derece hariç)kanuni mirasçılarına ve eşine bunlarda yoksa mesleki birliğe vermek borcu bir kararname ile yüklenebilir. Kararnamede: 1. Bedel farkının yüzde onunu geçmemek şartıyla farkın nispetine edilecek bir pay tarifesi; 2. Bedeli kararnamede tespit edilecek miktarı aşmayan satışların pay vermek borcundan muaf tutulacağı;

3. Eser nevileri itibarıyla mesleki birliğin hangi kolunun ilgili sayılabileceği; gösterilir. Satışın vukubulduğu müessese sahibi satıcı ile birlikte müteselsilen mesuldür. Cebri satış hallerinde pay ancak diğer alacaklar tamamen ödendikten sonra ödenir. Pay verme borcunun zamanaşımı, bu borcun doğumunu intaç eden satıştan itibaren beş yıldır. 5. Devletin faydalanma salahiyeti Madde 46: (Değişiklik:1.11.1983-2936/10md.) Çoğaltma ve yayımı eser sahibi tarafından açıkça menedilmemiş olan ve umumi kütüphane, müze ve benzeri müesseselerde saklı bulunan henüz yayımlanmamış veya alenileşmemiş eserler, mali haklarla ilgili koruma süresi dolmuş olmak şartıyla, bulunduğu kamu kurum ve kuruluşlarına ait olur. Bunlardan kamu kurum ve kuruluşları ile bilimsel Vesair amaçla yararlanmak isteyen kişi ve kuruluşların izin lacakları merci ve bunlardan alınacak ücretlerle bu ücretlerin hangi kültürel gayelerde sarf edileceği ve diğer hususlar, ilgili kuruluşların görüşü alındıktan sonra Kültür Bakanlığınca hazırlanacak tüzükle belirlenir. 6. Kamuya Maletme Madde 47: Bir kararname ile memleket kültürü için önemi haiz görülen bir eser üzerindeki mali haklardan faydalanma salahiyeti, hak sahiplerine münasip bir bedel ödenmesi suretiyle koruma süresinin bitiminden önce kamuya maledilebilir. Bu hususta karar verilebilmesi için eserin Türkiye’de veya Türk vatandaşları tarafından Türkiye dışında yayımlanmış olması ve aynı zamanda eser nüshalarının iki yıldan beri tükenmiş bulunması ve hak sahibinin münasip bir süre içersinde bunun yenisinin yayımlayacağının da ihtimal dışında görülmüş olması lazımdır. Bu kararnamede: 1. Eser ve sahibinin adı; 2. Müktesep hakları ihlal edilen kimselere ödenecek bedel; 3. Mali hakları kullanacak makam ve müessese; 4. Verilen bedelin itfasından sonra elde edilecek safi karın hangi kültürel gayelere tahsis edileceği; yazılır. Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu SÖZLEŞME VE TASARRUFLAR A) Hayattaki vaki tasarruflar I-Asli iktisap Madde 48: Eser sahibi veya mirasçıları kendilerine kanunen tanınan mali hakları süre, yer ve muhteva itibarıyla mahdut veya gayri mahdut, karşılıklı veya karşılıksız olarak başkalarına devredebilir. Mali hakları sadece kullanma salahiyetide diğer bir kimseye bırakabilir. (Ruhsat) Yukarıdaki fıkralarda sayılan tasarruf muameleleri henüz vücuda getirilmemiş veya tamamlanacak olan bir esere taalük etmekte ise batıldır. II-Devren İktisap Madde 49: Eser sahibi veya mirasçılarından mali bir hak veya böyle bir-hakkı kullanma ruhsatını iktisap etmiş olan bir kimse, ancak bunların yazılı muvafakiyetiyle bu hakkı veya kullanma ruhsatını diğer birine devredebilir. III-Sözleşmeler 1. Vücuda getirilecek eserler Madde 50:

48 ve 49’uncu maddelerde sayılan tasarruf muamelelerine dair taahhütler eser henüz vücuda getirilmeden önce yapılmış olsa dahi muteberdir. Eser sahibinin ileride vücuda getireceği eserlerin bütünü ne veya muayyen bir nevine taallük eden bu kabil taahhütleri taraflardan her biri ihbar tarihinden bir yıl sonra hüküm ifade etmek üzere fesh edebilir. Eser tamamlanmadan önce, eser sahibi ölür veya tamamlama kabiliyetini zayi eder, yahut kusuru olmaksızın eserin tamamlanması imkansız hale gelirse zikri geçen taahhütler kendiliğinden münfesih olur. Diğer taraftan iflas etmesi veya sözleşme uyarınca devraldığı mali hakları kullanmaktan aciz duruma düşmesi yahut kusuru olmaksızın kullanmanın imkansız hale gelmesi hallerinde de aynı hüküm caridir. 2. İleride faydalanma imkanları Madde 51: İleride çıkarılacak mevzuatın eser sahibini tanınması muhtemel mali hakların devrine veya bunların başkaları tarafından kullanılmasına mütaallik sözleşmeler batıldır. İleride çıkarılacak mevzuatla mali hakların şümulünün genişletilmesi veya koruma süresinin uzatılmasından doğacak salahiyetlerden vazgeçmeyi yahut bunların devrini ihtiva eden sözleşmeler hakkında aynı hüküm caridir. IV-Tekil Madde 52: Mali hakların dahil sözleşme ve tasarrufların yazı olması ve konuları olan hakların ayrı ayrı gösterilmesi şarttır. V-Tekeffül 1. Hakkın mevcut olmaması Madde 53: Mali bir hakkı başkasına devreden veya kullanma ruhsatını veren kimse iktisab edene karşı hakkın mevcudiyetini borçlar kanununun 169 ve 171inci maddeleri hükmünce zamindir. Haksız fiilerden ve sebepsiz mal iktisabın doğan talepler mahfuzdur. 2. Salahiyetin mevcut olması Madde 54: Mali bir hakkı yahut kullanma ruhsatını devre salahiyetli olmayan kimseden iktisab eden hüsnüniyet sahibi olsa bile himaye göremez. Salahiyet olmaksızın mali bir hakkı başkasına devreden veya kullanma ruhsatını veren kimse; salahiyeti bulunmadığına diğer tarafın vakıf olduğunu veya vakıf olması lazım geldiğini ispat etmedikçe tasarrufun hükümsüz kalmasından doğan zararı tazminle mükellefdir. Kusur halinde mahkeme; hakkaniyet gerektiriyorsa daha geniş bir tazminata hükmedebilir. Haksız fiillerden ve sebepsiz mal iktisabından doğan talepler mahfuzdur. VI-Yorum Kaideleri 1. Şümul Madde 55: Aksi kararlaştırılmış olmadıkça mali bir hakkın devri veya bir ruhsatın verilmesi eserin tercüme veya sair işlenmelerine şamil değildir. 2. Ruhsat Madde 56: Ruhsat; mali hak sahibinin başkalarına da aynı ruhsatı vermesine mani değilse (basit ruhsat), yalnız bir kimseye mahsus olduğu takdirde (tam ruhsattır). Kanun veya sözleşmeden aksi anlaşılmadıkça her ruhsat basit sayılır. Basit ruhsatlar hakkında hasılat kirasına, tam ruhsatlar hakkında intifa hakkına dair hükümler uygulanır. 3. Mülkiyetin intikali Madde 57:

Asıl veya çoğaltılmış nüshalar üzerindeki mülkiyet hakkında devri, aksi kararlaştırılmış olmadıkça fikri hakların devri ihtiva etmez. Bir güzel sanat eseri üzerinde çoğaltma hakkını haiz olan bir kimse kalıp, vesair çoğaltma aletlerinin zilyedliğini iktisap eden kimse aksi kararlaştırılamamışsa çoğaltma hakkını da iktisap etmiş sayılır. Bir sinema eserlerinin çoğaltılmış nüshaları üzerinde mülkiyet iktisap eden kimse aksi kararlaştırılmamışsa temsil hakkını da iktisap etmiş sayılır. VII-Cayma Hakkı Madde 58: Mali bir hak ve ruhsat iktisap eden kimse; kararlaştırılan süre içinde ve eğer bir süre tayin edilmemişse icabi hale göre münasip bir zaman hak ve salahiyetlerden gereği gibi faydalanmaz ve bu yüzden eser sahibinin menfaatleri esaslı surette ihmal edilirse eser sahibi sözleşmeden cayabilir. Cayma hakkını kullanma isteyen eser sahibi sözleşmedeki hakların kullanılması için noter vasıtasıyla diğer tarafa münasip bir mehil vermeye mecburdur. Hakkın kullanılması, iktisap eden kimse için imkansız olur veya tarafından reddedilir yahut bir mehil verilmesi halinde eser sahibinin menfaatleri esaslı surette tehlikeye düşmekte ise mehil tayinine lüzum yoktur. Verilen mehil neticesiz geçerse veya mehil tayinine lüzum yoksa noter vasıtasıyla yapılacak ihbar ile cayma tamam olur. Cayma ihbarının tebliğinden itibaren 4 hafta geçtikten sonra caymaya karşı itiraz davası açılamaz. İktisap edenin mali hakkı kullanmamakta kusuru yoksa veya eser sahibinin kusuru daha ağır ise hakkaniyet gerektiği hallerde iktisap eden, münasip bir tazminat isteyebilir. Cayma hakkından önceden vazgeçme caiz olmadığı gibi bu hakkın der meyanını iki yıldan fazla bir süre için meneden takyitlerde hükümsüzdür. VIII-Hakkın Eser Sahibine Avdeti Madde 59: Eser sahibi veya mirasçıları mali bir hakkı muayyen bir gaye zımnında yahut muayyen bir süre için devretmişlerse gayenin ortadan kalkması veya sürenin geçmesiyle ilgili hak, sahibine avdet eder. Bu hüküm, başkasına devrine sözleşme ile müsaade edilmemiş olan mali bir hakkı iktisap eden kimsenin ölümü yahut iflası halinde cari değildir; meğer ki, işin mahiyeti icabı, hakkın kullanılması, iktisap edenin sahsına bağlı bulunsun. Muayyen bir gaye zımnında veya muayyen bir süre için verilen ruhsatlar birinci fıkrada sayılan hallerde son bulur. B) Vazgeçme: Madde 60: Eser sahibi yahut mirasçıları, kendilerine kanunen tanınan mali haklardan, önceden vakı tasarruflarını ihlal etmemek şartıyla bir resmi senet tanzimi ve bu hususun Resmi Gazetede ilanı suretiyle vazgeçebilirler. Vazgeçme, ilan tarihinden başlayarak koruma süresinin bitmesi halindeki hukuki neticeleri doğurur. Haciz ve Rehin I-Caiz olmayan Haller Madde 61: İcra ve iflas kanunun 24 ve 30 uncu maddelerinin hükümleri mahfuz kalmak şartıyla; 1. Eser sahibinin veya mirasçılarından birinin mülkiyeti altında bulunan henüz alenileşmemiş bir eserin müsvedde veya asıları; 2. Sinema eserleri hariç olmak üzere 1inci bent de zikredilen eserler üzerindeki mali haklar; 3. Eser sahibinin, mali haklara dair hukuki muamelelerden doğan paradan gayrı alacakları; kanuni veya akdi bir rehin hakkının, cebri icranın veya hapis hakkının konusu olamaz. II-Caiz Olan Haller

Madde 62: Aşağıdaki hükümler dairesinde; 1. Aleniletmit bir eserin müsveddesi veya aslı; 2. Yayımlanmış bir eserin çoğaltılmış nüshaları; 3. Eser sahibinin korunmaya layık olan manevi menfaatlerini ihlal etmemek şartıyla alenileşmiş bir eser üzerindeki mali hakları; 4. Eser sahibinin mali haklara dair hukuki muamelelerden doğan para alacakları; Kanuni veya akdi bir rehin hakkının, cebri icranın yahut hapis hakkının konusu teşkil edebilir. Birinci fıkrada sayılan konulara dair rehin sözleşmesinin muteber olması için yazılı şekilde yapılması lazımdır. Sözleşmede rehin olarak verilenler ayrı ayrı gösterilmelidir. Güzel sanat eserlerine ait kalıplar vesair çoğaltma vasıtaları birinci fıkranın üçüncü bendinde yazılı mali haklar üzerinde cebri icra tatbiki için lüzumlu görüldüğü nispette zilyet olan kimselerden geçici olarak alınabilir. Mimarlık eserleri hariç olmak üzere güzel sanat eserlerinin asılları ve eser sahibine yahut mirasçılarına ait musiki ilim ve edebiyat eserlerinin müsveddeleri, birinci fıkranın üçüncü bendin de yazılı mali haklar üzerinde cebri icra tatbiki için lüzumlu görüldüğü nispette zilyet olan kimselerden geçici olarak alınabilir. C) Miras I-Genel Olarak Madde 63: Bu kanun tanıdığı mali haklar miras yolu ile intikal eder. Mali haklar üzerinde ölüme bağlı tasarruflar yapılması caizdir. II-Müşterek Eser Sahiplerinden Birinin Ölümü Madde 64: Eseri birlikte vücuda getirenlerden biri, eserin tamamlanmasından yahut alenileşmesinden önce ölürse hissesi, diğerleri arasında taksime uğrar bunlar, ölenin mirasçılarına münasip bir bedel ödemekle mükelleftirler. Miktar üzerinde uzlatamazlar bunu mahkeme tayin eder. Eseri birlikte vücuda getirenlerden biri eserin alenileşmesinden sonra ölürse diğerleri, ölenin mirasçılarıyla birliği devam ettirip ettirmekte serbestirler. Devama karar vermeleri halinde sağ kalan eser sahipleri mirasçılardan birliğe karşı haklarının kullanılması hususunda bir temsilci tayini talep edebilirler. Devama karar verilmediği takdirde birinci fıkra hükümleri uygulanır. III-Mirasçıların Birden Fazla Oluşu Madde 65: Eser sahibinin terekesinde bu kanun tanıdığı mali haklar mevcut olup da Medeni Kanun 581 inci maddesi uyarınca bir temsilci bu haklar üzerinde yapacağı muameleler için mirasçıların kararın almaya mecburdur. Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu Hukuk ve Ceza Davaları A - Hukuk davaları: I-Tecavüzün ref’i davası: 1. Genel olarak: Madde 66: Manevi ve mali hakları tecavüze uğrayan kimse tecavüz edene karşı tecavüzün ref’ini dava edebilir. Tecavüz, hizmetlerini ifa ettikleri sırada bir işletmenin temsilcisi veya müstahdemleri tarafından yapılmışsa işletme sahibi hakkında da dava açılabilir. Tecavüz edenin veya ikinci fıkrada yazılı kimselerin kusuru şart değildir. Mahkeme, eser sahibinin manevi ve mali haklarını, tecavüzün şümulünü, kusurun olup olmadığını, varsa ağırlığını ve tecavüzün ret’i halinde tecavüz edenin düçar olması

muhtemel zararları takdir ederek halin icabına göre tecavüzün ref’i için lüzumlu göreceği tedbirlerin tatbikatına karar verir. (Ek:7. 6. 1995-4110/19) Eser sahibi, ikamet ettiği yerde de tecavüzün ref’i ve men davası açabilir. 2. Manevi haklara tecavüz halinde Madde 67: Henüz alenileşmemiş bir eser sahibinin rızası olmaksızın veya arzusuna aykırı olarak umuma arz edildiği takdirde tecavüzün ref’i davası, ancak umuma arz keyfiyetinin çoğaltılmış nüshaların yayımlanması suretiyle vaki olması halinde açılabilir. Aynı hüküm, esere sahibinin arzusuna aykırı olarak adının konulduğu hallerde de caridir. Eser üzerinde sahibinin adı hiç konulmamış veya yanlış konulmuş yahut konulan ad iltibasa meydan verecek mahiyette olup da eser sahibi 15 inci maddede zikredilen tespit davasından başka tecavüzün ref’ini talep etmişse, tecavüz eden gerek aslına, gerek tedavülde bulunan çoğaltılmış nüshalar üzerine eser sahibinin adını derç etmeye mecburdur. Masrafı tecavüz edene ait olmak üzere, hükmen en fazla 3 gazetede ilan talep edilebilir. 32, 33, 34, 35, 36, 39 ve 40’ıncı maddelerde sayısal hallerde yanlış veya kifayetsiz kaynak tasrih edilmiş veyahut hiç kaynak gösterilmemişse ikinci fıkra hükmü uygulanır. Eser haksız olarak değiştirilmiş ise hak sahibi aşağıdaki taleplerde bulunabilir: 1) Eser sahibi, eserin değiştirilmiş şekilde çoğaltılmasının, yayım ve temsilinin, radyo ile yayımının men edilmesini ve tecavüz edenin, tedavülde bulunan çoğaltılmış nüshalardaki değişiklikleri düzeltmesini veya bunların eski haline getirilmesini talep edebilir. Değişik, eserin, gazete, dergi veya radyo ile yayımı sırasında yapılmışsa eser sahibi, masrafı tecavüz edene ait olmak üzere, eseri değiştirilmiş şekilde yayımlamış olan bütün gazete, dergi ve radyo idarelerinde değişikliğin ilan yolu ile düzeltilmesini talep edebilir; 2) (Değişik:7. 6. 1995-4110/20) Güzel sanat eserlerinde, eser sahibi asıldaki değişikliğin kendisi tarafından yapılmadığını veya eserdeki adının kaldırılmasını yahut değiştirilmesini talep edebilir. Eski halin iadesi mümkün ise değişikliğin izalesi ammenin veya malikin menfaatlerini esaslı surette haleldar etmiyorsa eser sahibi eseri eski hale getirebilir; 3. Mali haklara tecavüz halinde: Madde 68: (Değişiklik:7. 6. 1995-4110/21) Eser, hak sahibinin izni olmadan çevrilmiş, sözleşme dışı veya sözleşmede belirtilen sayıdan fazla basılmış, diğer bir biçimde işlenmiş ya da radyo ve televizyon ile yayınlanmış, temsil edilmişse;izni alınmamış eser sahibi, rayiç bedel itibarıyla, uğradığı zararın en çok üç katını isteyebilir. Bir eserden izinsiz çoğaltma yolu ile yarar sağlanıyorsa ve çoğaltılan kopyaları satışa çıkarılmışsa, eser sahibi;çoğaltılmış kopyaların, çoğaltmaya yarayan film, kalıp ve benzeri araçların imhasını veya maliyet fiyatını aşmamak üzere çoğaltılmış kopyaların ve çoğaltmaya yarayan film, kalıp ve benzeri gereçlerin uygun bir bedel karşılığında kendisine verilmesini yada sözleşme olması durumunda isteyebileceği miktarı üç kat fazlasını talep edebilir. Bu husus, izinsiz çoğaltma yoluna giden kişinin yasal sorumluluğunu ortadan kaldırmaz. Bir eserin izinsiz çoğaltılan kopyaları satışa çıkarılmışsa veya satış haksız bir tecavüz oluşturuyorsa , eser sahibi tecavüz edenin elinde bulunan nüshalar hakkında ikinci fıkrada yazılı şıklardan birini seçebilir. Bedel talebinde bulunan kişi, tecavüz edene karşı onunla bir sözleşme yapmış olması halinde haiz olabileceği bütün hak ve yetkileri ileri sürebilir. II-Tecavüzün Men’i Davası Madde 69:

Mali veya manevi haklarında tecavüz tehlikesine maruz kalan eser sahibi muhtemel tecavüzün önlenmesini dava edebilir. Vaki olan tecavüzün devam veya tekrarı muhtemel görülen hallerdede aynı hüküm caridir. 66'ncı maddenin ikinci, üçüncü ve dördüncü fıkralarının hükümleri burada da uygulanır. III-Tanzimat Davası Madde 70: (Değişiklik: 7. 6. 1995-4110/22) Manevi hakları haleldar edilen kişi, uğradığı manevi zarara karşılık manevi tazminat ödenmesi için dava açabilir. Mahkeme, bu para yerine veya bunlara ek olarak başka bir manevi tazminat şekline de hükmedebilir. Mali hakları haleldar edilen kimse, tecavüz edenin kusuru varsa haksız fiillere müteallik hükümler dairesinde tazminat talep edebilir. Birinci ve ikinci fıkralardaki hallerde, tecavüze uğrayan kimse tazminattan başka temin edilen karın kendisine verilmesini de isteyebilir. Bu halde 68 inci madde uyarınca talep edilen bedel indirilir. B) Ceza davaları 1. Manevi haklara tecavüz Madde 71: (Değişiklik:1. 11. 1983-2936/11md. ) Bu kanunun hükümlerine aykırı olarak kasten: Alenileşmiş olsun veya olmasın, eser sahibi veya halefinin yazılı izni olmadan bir eseri umuma arz eden veya yayımlayan, Sahip veya halefinin azılı olmadan, bir esere veya çoğaltılmış nüshalarına ad koyan, Başkasının eserini kendi eseri veya kendisinin eserini başkasının eseri olarak gösteren veya 15’nci maddenin ikinci fıkrası hükmüne aykırı hareket eden, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 39 ve 40’ncı maddelerdeki hallerde kaynak göstermeyen veya yanlış yahut kifayetsiz veya aldatıcı kaynak gösteren, (Değişiklik:7. 6. 1995-4110/23) Kişiler hakkında üç aydan bir yıla kadar hapis ve 300 milyon liradan 600 milyon liraya kadar ağır para cezasına hükmolunur. 2. Mali haklara tecavüz Madde 72: (Değişiklik:1. 11. 1983-2936/12md. ) Hak sahibinin yazılı izni olmaksızın, bu kanuna aykırı olarak kasten: Bir eseri herhangi bir şekilde işleyen, Bir eseri herhangi bir şekilde çoğaltan, Bir eser veya işletmelerinin kendi tarafından çoğaltılmış nüshalarını satan veya satışa veyahut tedavüle arz eden, Bir eseri veya işletmelerini temsil veya teşhir eden yahut umumi yerlerde gösteren veya radyo yahut buna benzer vasıtalar ile yayan, 5-(Ek:7. 6. 1995-4110/24) Bir eseri veya işletmelerini kiralayan, 6-(Ek: 7. 6. 1995-4110/24) Eser sahibinim izni olmadan yapılan nüshaları ithal eden, Kişiler hakkında üç aydan bir yıla kadar hapis ve 300 milyon liradan 600 milyon liraya kadar ağır para cezasına hükmolunur. 3. Diğer suçlar: Madde 73: (Değişiklik: 1. 11. 1983-2936/13md. ) Kasten:

Bu kanun hükümlerine aykırı olarak çoğaltıldığını bildiği veya bilmesi icabettiği bir eserin nüsahalarını satışa çıkaran veya bunlardan umumi yerlerde temsil veya radyo ile yayım maksadı ile yahut kar temini için diğer herhangi bir sueretle faydalanan; Bu kanun hükümlerine aykırı olarak satışa çıkarıldığını bildiği veya bilmesi icap ettiği bir eserin nüshalarını başkalarını satan veya bunlardan umumi yerlere temsil veya radyo ile yayım maksadıyla veya kar temini için herhangi bir surette faydalanan; Mevcut olmadığını veya üzerinde tasarruf salahiyeti bulunmadığını bildiği veya bilmesi icabettiği mali hakkı veya ruhsatı başkasınadevreden veya veren yahut rehin eden veyahut herhangi bir tasarrufun konusunu yapan; 4. Kendisine sözleşme veya kanunla müsaade edilen miktarda fazla nüsha çoğaltan veya çoğaltılan; 5-(Ek:7. 6. 1995-4110/25) Bu kanun hükümlerine aykırı olarak çoğaltıldığını bildiği veya bilmesi icap ettiği bir eserin nüshalarını ticari amaçla elinde bulunduran; 6-(Ek:7. 6. 1995-4110/25) Yegane amacı bir bilgisayar programını korumak için uygulanan bir teknik aygıtın geçersiz kılınmasına veya izinsiz ortadan kaldırılmasına yarayan her hangi bir teknik aracı ticari amaç için elinde bulunduran veya dağıtan; Kişiler hakkında üç aydan üç yıla kadar hapis ve 300 milyon liradan 600 milyon liraya kadar ağır para cezasına hükmolur. II-Fail Madde 74: 71, 72 ve 73’üncü maddelerde sayılan suçlar, hizmetlerini ifa ettikleri sırada bir işletmenin temsilcisi veya müstahdemleri tarafından işlenmiş ise, suçun işlenmesine mani olmayan işletme sahibi veya müdürü yahut herhangi bir nam ve sıfatla olsun işletmeyi fiilen idare eden kimse de fail gibi cezalandırılır. Cezayı mucip fiil işletme sahibi veya müdürü yahut işletmeyi fiilen idare eden kimse tarafından emredilmiş ise bunlar fail gibi;temsilci veya müstahdem ise, yardımcı gibi cezalandırılır. Temsil edilmesinin kanuna aykırılığını bildiği bir eserin umuma gösterilmesi için karşılıklı veya karşılıksız olarak bir mahalli tahsis eden veya böyle bir eserin temsilinde vazife veya rol alan kimse, yardımcı olarak cezalandırılır. Bir tüzel kişinin işleri çevrilirken 71, 72ve 73 üncü maddelerde sayılan suçlardan biri işlenirse masraf veya para cezasından tüzel kişi diğer suçlularla birlikte müteselsilen mesuldür. Ceza kanunun 64, 65, 66ve 67nci maddelerinin hükümleri mahfuzdur. III-Kovuşturma Madde 75: 71, 72 ve 73’üncü maddelerde sayılan suçlardan dolayı kovuşturma şikayete bağlıdır. (Değişiklik:1. 11. 1983-2936/14md. ) Tecavüze maruz kalan kimseden başka şikayete salahiyetli olanlar şunlardır: 1) 71’inci maddenin dört numaralı bendinde belirtilen hallerde 35 inci madde gereğince kaynak gösterme mükellefiyetine aykırı fiiller söz konusu ise, Milli Eğitim ve Kültür Bakanlıkları veya tecavüz eden yahut tecavüze maruz kalan kimsenin mensup olduğu meslek birliği; 2) 71’inci maddenin dört numaralı bendinde belirtilen hallerde 36 ncı madde gereğince kaynak gösterme mükellefiyetine aykırı filler söz konusu ise, Kültür Bakanlığı ile Basın- Yayın Genel Müdürlüğü ve Türk basınını temsil eden kurumlar. Ceza davasının, fiilen icrasından itibaren bir yıl içinde açılması gerekir. Bu kanunun şümulüne giren suçlara mütaallik işler Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunun 423’üncü maddesine giren acele işlerdendir. C) Çeşitli hükümler

I-Görev Madde 76: Bu kanunun tanzim ettiği hukuki münasebetlerden doğan davalarda, dava olunan şeyin miktarına ve kanunda gösterilen cezanın derecesine bakılmaksızın görevli merci asli mahkemesidir. Şahsi dava açılmışsa Ceza Mahkemeleri Usulü Kanunun 358 inci maddesi uygulanır. Ceza davasıyla birlikte şahsi hak da talep edilmişse beraat halinde, bu cehetlerin halli için evrak hukuk mahkemesine re’sen havale olunur. II-İhtiyati Tedbirler Madde 77: Esaslı bir zararın veya ani bir tehlikenin yahut emri vakilerin önlenmesi için yahut diğer her hangi bir sebepten dolayı zaruri ve bu husus da ileri sürülen iddialar da kuvvet ve muhtemel görülürse mahkeme, bu kanunla tanınmış olan hakları ihlal veya tehdide maruz kalan kimsenin talebi üzerine, davanın açılmasından önce veya sonra diğer tarafa bir işin yapılmasına veya yapılmamasına emredileceği gibi bir eserin çoğaltılmış nüshalarının veya hasren onu imale yarayan kalıp ve buna benzer sair çoğaltma vasıtalarının ihtiyati tedbir yolu ile geçici olarak zaptına kadar verebilir. Kararda emre muhalefetin İcra ve İflas Kanunun 343’üncü maddesindeki cezai neticeleri doğuracağı tasrih edilir. III-Hükmün İlanı Madde 78: 67’nci maddenin ikinci fıkrasında yazılı halden maada, haklı olan taraf, muhit bir sebep veya menfaati varsa, masrafı diğer tarafa ait olmak üzere, kesinleşmiş olan kararın gazete veya buna benzer vasıtalarla tamamen veya hulasa olarak ilan edilmesini talep etmek hakkına haizdir. İlanın şekil vemuhtevası kararda tespit edilir. İlan hakkı, hükmün kesinleşmesinden itibaren üç ay içinde kullanılmazsa düşer. IV-Zabıt, Müsadere ve İmha Madde 79: Bu kanun hükümlerine göre imali veya yayımı cezayı mucip olan çoğaltılmış nüshalarla bunları çoğaltmaya yarayan kalıp ve buna benzer vasıtaların zabıt, müsadere ve imhasında Ceza Kanunun 36ncı maddesi hükümleriyle Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunun 392, 393 ve 394’üncü maddeleri uygulanır. Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu Çeşitli Hükümler: A) Komtu Haklar ve Tecavüzün Önlenmesi I-Eser sahibinin hakların komşu haklar Madde 80: (Değişiklik:7.6.1995-4110/26) Eser sahibinin maddi ve manevi haklarına halel getirmemek şartıyla, fikir ve sanat eserlerini özgün bir biçimde icra eden, yorumlayan, icracı sanatçılarla bir icrayı yada sesleri ilk defa tespit eden sestaşıyıcısı yapımcıları ve Radyo-Televizyon kuruluşlarının, eser sahibinin haklarına komşu hakları vardır. Bir icracı sanatçının icrasını tespit etme, bu tespiti çoğaltma, kiralama, icranın telli-telsiz her türlü araçla yayımlanması yada temsili suretiyle faydalanma hakkı münhasıran icracı sanatçıya aittir ve icracı sanatçının yazılı izni gereklidir. İcracı sanatçılar bu haklarını uygun bir bedel karşılığında sözleşmeyle yapımcıya devredebilirler. Temsil, bir orkestra, koro veya tiyatro gurubu tarafından icra edilirse, yalınız şefin izni yeterlidir. Sanatkar veya gurup; okuma, icra veya temsil için bir müteşebbis tarafından tutulmuş ise, müteşebbisinde izninin alınması gereklidir.

Bir kaydın doğrudan doğruya yada dolaylı olarak çoğaltılması, kiralanması, telli-telsiz her türlü araçla yayınlanması yada kamuya açık yerlerde temsili suretiyle o kayıttan faydalanma hakkı münhasıran yapımcıya aittir ve yapımcının yazılı izni gereklidir. Radyo-Televizyon kuruluşlarının yazılı izni olmaksızın, hiçbir kişi veya kuruluş, yapılan yayımların bütününün veya bir kısmını çoğaltamaz, telli-telsiz her türlü araçla tekrar yayımlayamaz, girişi ücrete tabi yerlerde gösteremez. Aşağıda belirtilen hallerde komşu hak sahibinin yazılı izni gereklidir. 1.Fikir ve sanat eserlerinin kamu düzeni, eğitim-öğretim, bilimsel araştırma veya röportaj amacıyla ve kazanç amacı güdülmeksizin icra edilmesi ve kamuya arzı, 2.Fikir ve sanat eserleriyle Radyo-Televizyon programlarının yayımlanma ve kar amacı güdülmeksizin şahsen kullanmaya mahsus çoğaltılması, 3.Radyo-Televizyon kuruluşlarının kendi olanaklarıyla kendi yayınları için yaptıkları geçici tespitler, 4.Bu kanunun 30 uncu, 32 inci, 34 üncü, 35 inci, 43 üncü, 46ıncı ve 47nci maddelerinde belirtilen haller. Ancak bu uygulama, hak sahibinin meşru menfaatlerine haklı bir sebep olmadan zarar veremez yada eserden normal yararlanmaya aykırı olamaz. Sanatçılar, koro ve orkestralarda şef ve solistler, tiyatro gruplarında şeflik eden veya başrol alan aktörler işaret, resim ve ses nakline yarayan vasıtalarda adlarının belirtilmesini isteyebilirler. Komtu hak sahipleri de eser sahipleri gibitecavüzün ref’i, tecavüzün men’i ve tazminat davası haklarından faydalanabilirler. Bu maddede belirtilen yazılı izni almadan bir komşu hak sahibinin haklarına tecavüz edenler hakkında üç aydan bir yıla kadar hapis, 300 milyon liradan 600 milyon liraya kadar ağır para cezasına hükmolunur. II-Fikri haklara tecavüzün önlenmesi: Madde 81: (Değişiklik :7.6.1995-4110/27) Bir eserin çoğaltıla bilmesi için basımevi, yapımevi veya dolum tesisine, eser sahibi veya hak sahibi noter tasdikli ve 52 inci maddeye uygun sözleşme veya yetki belgesiyle kanıtlanması gerekir. Eseri çoğaltanlar Maliye Bakanlığından, tasdikli sipariş fişi ve irsaliyesi doldurmak ve bunları fatura ile göstermek zorundadır. Süreli olmayan yayınlara, Kültür Bakanlığından alınacak bandrolün yapıştırılması zorunludur. Bandrol alabilmek için birinci fıkrada sayılan belgelerin ibrazı gerekir. Bu ibraz üzerine, başka bir işleme gerek olmaksızın on beş gün içinde bandrol verilir. Belge alınmasıyla ilgili esas ve usüller, Kültür Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. Fikir ve sanat eserleri sahiplerinin, hak sahiplerinin mali veya komşu haklarının hak sahibi dışındaki kişiler tarafından izinsiz olarak kullanılması halinde, eser ve mali hak sahiplerinin yada yetkili Meslek Birliğinin başvurması üzerine, tecavüzün gerçekleştiği veya sonuçlarının meydana geldiği yerin Cumhuriyet Başsavcılığı, yetkili yargıçtan usulsüz çoğaltılmış yada temsil edilmiş eser nüshalarının toplatılmasını ve bu konuda kullanılan teknik araçların mühürlenmesini talep edebilir. Gecikmesinde sakınca bulunan hallerde Cumhuriyet Başsavcısı, üç gün içinde yetkili yargıcın onayına sunulmak üzere toplatma ve mühürleme kararını resen verebilir. Hak sahipleri haklarını kanıtlayan belgelerle birlikte, suçun dava zaman aşımı süresi içinde kalmak koşulu ile tecavüzü ve faili öğrendikleri tarihten itibaren altı ay içinde Cumhuriyet Başsavcılığına başvuruda buluna bilirler. Bu suçla ilgili olarak 3005 sayılı Meşhud Suçların Muhakeme Usulü Kanunu hükümleri uygulanır. Bu maddede belirtilen yazılı izinleri ve bandrolü almadan işaret, resim ve ses tekrarına yarayan alet veya yöntemlerle eserleri çoğaltan veya yayanlar hakkında, üç aydan bir yıla kadar hapis ve 300 milyon liradan 600 milyon liraya kadar ağır para cezasına hükmolur.

III-Komşu hakların kapsamı ve süreleri: Madde 82: (Değişiklik:7.6.1995-4110/28) Bu kanunun icracı sanatçılarla ilgili hükümleri; 1.Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan 2.Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmakla birlikte;icraların, Türkiye Cumhuriyeti sınırları için de gerçekleştirilen bu Kanun hükümlerinin uygulandığı ses taşıyıcılarına dahil edilen ve bir ses taşıyıcısına tespit edilmemiş ancak bu Kanun hükümlerinin uygulandığı Radyo- Televizyon yayınlarıyla yayınlanan, icracı sanatçılara uygulanır. Bu kanunun ses taşıyıcıları ile ilgili hükümleri; 1.Yapımcıları Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olan, 2.Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde bulunan, ses taşıyıcılarına uygulanır. Bu Kanunun Radyo-Televizyon yayınlarıyla ilgili hükümleri; 1.Merkezleri Türkiye-Cumhuriyeti sınırları içinde olan, 2.Türkiye-Cumhuriyeti sınırları içinde yansıtıcı ile yayınlanan, Radyo-Televizyon programlarına uygundur. B kanunun komşu haklarla ilgili hükümlerin, Türkiye Cumhuriyetinin taraf olduğu bir uluslararası anlaşma hükümlerine göre korunan icracı sanatçılara, yapımcılara ve Radyo – Televizyon kuruluşlarına da uygulanır. İcracı sanatçıların hakları, icranın tespitinin ilk yayınlandığı tarihten başlayarak, 70 yıl devam eder. İcra yayınlanmamışsa bu süre, icranın ilk aleniyet kazanmasıyla başlar. Yapımcıların hakları, ses taşıyıcıların ilk yayınlandığı tarihten başlayarak 70 yıl devam eder. Radyo-Televizyon kuruluşların hakları, programın ilk yayınlandığı tarihten başlayarak 70 yıl devam eder. B) Haksız rekabet I-Ad ve alametler Madde 83: Bir eserin ad ve alametleriyle çoğaltılmış nüshaların şekilleri, iltibasa meydan verecek surette diğer bir eserde veya çoğaltılmış nüshalarında kullanılamaz. 1 fıkra hükmü umumen kullanılan ve ayırt edici bir vasfı bulunmayan ad, alamet ve dış şekiller hakkında uygulanmaz. Bu maddenin uygulanması kanunun birinci, ikinci ve üçüncü bölümlerindeki şartların tahakkuk una bağlı değildir. Basın kanunun 14 üncü maddesinin mevkute adları hakkındaki hükmü mahfuzdur. Tecavüz eden tacir olmasa bile, birinci fıkra hükmüne aykırı hareket edenler hakkında kasız rekabeti mütaallik hükümler uygulanır. II-İşaret, resim ve ses Madde 84: Bir işareti, resmi ve sesi, bunların nakle yarayan bir alet üzerine tespit eden veya ticari maksatla haklı olarak çoğaltan yahut yayan kimse, aynı işareti, resmin veya sesin üçüncü bir kişi tarafından aynı vasıtadan faydalanmak suretiyle çoğaltılmasını veya yayınlanmasını men edebilir. Tecavüz eden tacir olamasa bile birinci fıkra hükmüne aykırı hareket edenler hakkında haksız rekabete müteallik hükümler uygulanır. Eser mahiyetinde olmayan her nevi fotoğraflar benzer usullerle tespit edilen resimler ve sinema mahsülleri hakkında da bu madde hükmü uygulanır. C) Mektuplar: Madde 85: Eser mahiyetinde olması bile mektup, hatıra ve buna benzer yazılar yazanların ve bunlar ölmüş ise 19 uncu maddenin birinci fıkrasında yazılı kimselerin muvafakatı olmadan yayınlanamaz. Meğer ki yazanın ölümünden itibaren on yıl geç bulunsun.

Mektuplar birinci fıkradakişartlardan başka muatap veya muatap ölmüş ise on dokuz uncu maddenin in birinci fıkrasında yazı kimselerin muvafakati olmadan yayınlanamaz;meğer ki muatabın bölümünden itibaren on yıl geçmiş bulunsun. Yukarıdaki hükümlere aykırı hareket edenler hakkında borçlar kanunun 49 uncu maddesi ve ceza kanunun 197ve 199 uncu maddeleri hükümleri uygulanır. Birinci ve ikinci fıkra hükümlerine göre yayımı caiz olduğu hallerde madeni kanunun 24 üncü maddesi hükmü mahfuzdur. D)Resim Portreler I-Genel olarak Madde 86: Eser mahiyetin de olmasalar bile, resim ve portreler tasvir edilenin, tasvir edilen ölmüş ise 19 uncu maddenin birinci fıkrasında sayılanların muvafakati olmadan tasvir edilenin ölümünden 10 yıl geçmedikçe teshir veya diğer suretle umuma arz edilemez. Birinci fıkradaki muvafakatin alınması; 1.Memleketin siyasi ve içtimai hayatında rol oynayan kimselerin resimleri; 2.Tasvir edilen kimselerin iştirak ettiği geçit resmi veya resmi tören yahut genel toplantıları gösteren resimler; 3.Günlük hadiselerin müteallik resimlere radyo ve film haberleri;için şart değildir. Birinci fıkra hükmüne aykırı hareket edenler hakkında borçlar kanunun 49 uncu maddesi ile Türk ceza kanunun 197 ve199 uncu maddelerin hükümleri uygulanır. Birinci ve ikinci fıkra hükümlerine göre yayımın caiz olduğu hallerde ve medeni kanunun 24 üncü maddenin hükmü mahfuzdur. II-İstisnalar Madde 87: Aksi kararlaşmamış ise, bir kimsenin sipariş üzerine yapılan resim veya portresinden sipariş veren veya tasvir edilen veyahut bunların mirasçıları fotoğraf aldırtabilir. Bu hüküm baskı usulü ile yapılan portre ve resimler hakkında cari değildir. Şu kadar ki bu suretle vücuda getirilen resimle portrelerin 1.fıkrada sayılanlar için tedariki mümkün olmaz veya nispeten büyük güçlüğü mucip olursa bunlarında fotoğrafları aldırılabilir. E)Kanunlar İhtilafı Madde 88: Bu kanun hükümleri: 1.Eser sahibinin vatandaşlığı gözetilmeksizin Türkiye deilk defa umuma arz edilen ve Türkiye de bulunup da henüz umuma arz edilmemiş olan bütün eserlerle Türkiye de bulunan bütün mektup ve resimlere; 2.Türk vatandaşlarının henüz umuma arz edilmemiş yahut ilk defa Türkiye dışında umuma arz edilmiş bütün eserlerine; 3.Türkiye Cumhuriyetinin bağlı bulunduğu milletler arası bir anlaşmada uygun hükümler bulunmak şartıyla yabancıların henüz umuma arz edilmemiş veya ilk defa Türkiye dışında umuma arz edilmit bütün eserlerine; uygulanır. Eser sahibinin mensup bulunduğu devletin, Türk eser sahibinin haklarını kafi derecede koruması veya milletler arası anlaşmanın yabancı eser sahiplerine tarif eden hususlarda istisna ve tahdiklere cevapsız vermesi hallerinde bakanlar kurulunca bu maddenin birinci ve üçüncü bentleri hükümlerinden istisnalar yapılması kararlaştırılabilir. Ek madde 1-(1.11.1983-2936 sayılı kanunun 18 inci maddesi hükmü olup ek maddeye çevrilerek teselsül için numaralandırılmıştır.) Bu kanuna göre çıkarılacak tüzük ve yönetmelikler altı ay içinde hazırlanır ve resmi gazetede yayınlanır. Ek madde 2-(7.6.1995-4110/29)

Bu kanundaki koruma süreleri komşu haklar, sinema eserleri, bilgisayar programları ve veri tabanları bakımından kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonra alenileşen eserlerin, işlenmeleri ve mahsulleri uygulanır. Bu kanunun sinema eseri sahipliği ile ilgili hükümleri, bu kanunun yürürlüğe girmesinden sonra yapımına başlanan sinema eserleri uygulanır. Ek Madde 3-(7.6.1995-4110/30) Komtu Haklara ilişkin uygulamalar hakkındaki esaslar, kanun yürürlüğü girdiği tarihten itibaren altı ay içerisinde çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir. F) Geçici hükümler I-İntikal hükümleri 1. Genel olarak Geçici madde 1: Aşağıdaki maddelerde aksi bir tayin edilmemiş ise bu kanun hükümleri, yürürlükten önce ilk defa memleket içinde umuma arz yahut sicile kayıt edilmiş eserlere de uygulanır. Eser veya mahsulün 8 mayıs 1326 tarihli Hakkı Telif Kanunu hükümlerine dahil olup olmaması durumu değiştirmez. Bu kanunun yürürlüğe girmesinden önce alenileşmiş eserlere müteallik koruma süreleri bu kanuna göre hesap edilir. Mevzuat ve sözleşmelerde kullanılan hakkı telif, telif hakları, edebi mülkiyet, güzel sanatlar mülkiyeti ve buna benzer tabilerden bu kanunun benzer hallerde tanıdığı hak ve salahiyetler anlaşılır. Bu kanunun yürürlüğe girmesinden önce eser üzerindeki haklar veya bunların kullanılışı tamamen veya kısmen başka birine bırakılmışsa bu kanunla eser sahibine tanınan yeni ve daha geniş hak ve salahiyetlerde devredilmiş sayılmaz. Aynı hüküm koruma süresini eskisine nispetle daha uzun olmasını haline veya eski kanunun korumadığı eser ve mahsüllere de uygulanır. 2. Mükteset hakların korunması Geçici madde 2: Eski kanundaki süreler daha uzunsa bu kanun yayımlanmasından önce yayınlanan eserler hakkında o süreler cereyan eder. Bu kanunun yayımlanmasından önce bir eserin haklı olarak yapılan bir tercüme veya işlenmesi yayınlanmış ise tercüme eden veya işleyenin eski kanun hükümlerine göre iktisap ettiği hak ve salahiyetleri halel gelmez. Eski kanun hükümlerine göre caiz olup da bu kanunla men edilenbir tercümenin yayınlanması bu kanunun yürürlüğe girmesi tarihinden evvel başlanılmış bulunursa, yayımlanma tamamlanabilir. Şu kadar ki bu yayımlanma müddeti bir seneyi geçemez. Aynı hüküm umumi mahallerde temsil edilmek üzere bu nevi temsil müesseselerine teslim edilen tercüme eserler hakkında da tatbik edilir. Eski kanunun hükümlerine göre caiz olup ta bu kanunla men edilen bir çoğaltmaya, bu kanunun yayımlanması tarihinde başlanılmış bulunursa çoğaltılma tamamlanabilir ve çoğaltılmış nüshalar yayımlanabilir. Bu kanunun yürürlüğe girmesi zamanında mevcut olup da eski kanun hükümlerine göre çoğaltılması caiz olan nüshaların yayımlanmasına devam edilebilir. Aynı hüküm, işaret resim ve ses nakline yarayan aletlerle güzel sanat eserlerinin çoğaltılmasına yarayan kalıp ve buna benzer vasıtalar hakkında da uygulanır. Yukarıdaki fıkranın tanıdığı salahiyeti kullanmak isteyen kimse kanun yürürlüğe girmesinden itibaren 6 ay içinde bu nüsha ve aletlerin salahiyetli makama bildirerek mühürletmeye mecburdur. Gerekirse teferruat bir yönetmelikle tayin olunabilir. Geçici Madde 3: (Ek:1.11.1983-2936/17md.) Meslek birliklerinin federasyonu ilk genel kurul toplantılarını yapmaları için tüzükte öngörülen üye sayısını tamamlayıp, seçimlerin yapılıncaya kadar mecburi organların

başkan ve üyelerin yukarıdaki Kültür Bakanlığının önerisi üzerine, Bakanlar Kurulu kararı ile belirlenir. Bakanlar Kurulu kararnamesine göre çıkarılacak ücret tarifesi gereğince, yetki belgesiyle meslek birliğine devredilen eserler için ödemeler hak sahibine dağıtılmak üzere ilgili meslek birliğine diğer hallerde meslek doğrudan mali hak sahiplerine yapılır. Bu ödemeler Türkiye Radyo-Televizyon Kurumunca en geç 31.12.1985 tarihine kadar yerine getirilir. Meslek birliği, Türkiye Radyo-Televizyon Kurumu tarafından verilen bordo üzerinden kendi hisselerini mahsup ederek, bakiyesini kendisine yapılan ödemeyi takip eden 2 yıl içinde üyesi olan hak sahiplerine öder. İki yıl içinde üyelerce talep olunmayan ücretler 44 üncü maddeye göre Kültür Bakanlığı adına bir milli bankada açılacak özel hesaba yatırılır. Geçici Madde 5: (Ek:6.7.1995-4110/31md.) Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce kurulmuş olan meslek birlikleri tip statülerin yayımından itibaren bir yıl içinde Kültür Bakanlığının gözetiminde Kanunun ilgili hükümleri ve tip statü ilkeleri doğrultusunda yeni meslek birliklerine dönüştürülürler ve bu süre içinde yapacakları genel kurul toplantısı ile yeni organlarını oluştururlar. Birinci fıkra hükümlerine uymayan meslek birlikleri, birinci yılın sonunda kendiliğinden dağılmış sayılır. II-Kaldırılan Hükümler Madde 89: 8 Mayıs 1326 tarihli Hakkı Telif Kanunuyla diğer kanunların bu kanuna aykırı hükümleri kaldırılmıştır. G) Son hükümler I-Kanunun Yürürlüğe girmesi Madde 90: Bu kanunun 42 ve 43 üncü maddeleri hükümleri kanunun yayımı tarihinden itibaren diğer hükümleri 1 Ocak 1952 tarihinde yürürlüğe girer. II-Kanunun Yürütülmesine memur Makam Madde 91: Bu kanunun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.


立法 被以下文本取代 (3 文本) 被以下文本取代 (3 文本) 世贸组织文件号
IP/N/1/TUR/C/1
无可用数据。

WIPO Lex编号 TR001